Mánudagsblaðið - 31.07.1950, Blaðsíða 1

<s_. ' 1»
Blaéfyi
S. árgaogur.
Mánudagtir 31. júlí 1950
30. tölublað.
'r ]
rr,
r)
FJARHAGSRAÐ I UPPLAUSN
Búizf vlðf að það verði lagt niður fið og þegar
Það íréttist íyrir nokkru, að þeim Vilhjálmi
Þór og Birni Ölafssyni hefði verið falið að gera
uppkast að nýju fyrirkomulagi á meðferð þeirra
mála, sem hevra undir Fjárhagsráð.
Ekki er vitað um niðurstöður þessara tví-
menninga og raunar ekki vitað, hvort þær fréttir,
sem nú berast um yfirvofandi niðurfellingu Fjár-
hagsráðs, standa í nokkru sambandi við bollalegg-
ingar þeirra félaga, en þó má vel vera, að svo sé.
Þrju aðalatriði
Það eina, sem vitað er með vissu er, að fram-
undan er mikil stefnubreyting í viðskiptamálunum.
Fjárhagsráð á að leggja niður, en hvað við tekur,
er ekki fyllilega Ijóst, þegar þetta er ritað.
Helzt er þó fyrirhugað, að
1) Frílisti verði gefinn út fyrir ýmsum nauð-
synjum, svo sem útgerðarvörum, kolum og salti og
olíu, auk margs annars, sem er svipaðs eðlis og
verið hefur undanfarið meginþáttur alls innflutn-
ings til landsins.
2) Það gjaldeyriseftirlit, sem þarf, eftir að búið
er að gefa út frílistann, verði framkvæmt af bönk-1
unum.
3) Eítirlit með fjárfestingu verði lagt niður að
mestu eða öllu leyti, með því að allar fjárfestingar,
sem máli skipta., séu hvort eð er óframkvæmanlegar
vegna fjárskorts og vöruskorts.
Þrevttur maður
Magnús Jónsson.gu ðfræðipiófessor og formað-
ur Fjárhagsráðs, hefur verið í fríi undanfarið og
hefur dr. Oddur Guðjónsson gegnt störfum hans.
Mun M. J. láta sig heldur litlu skipta afdrif Fjár-
hagsráðs, enda er hann innvið beinið fríhyggju-
maður í atvinnu- og fjármálum, þó það ætti fyrir
honum að liggja að vera settur í fylkingarbrjóst á
hættulegum slóðum, eins og Uiía forðum, skv.
Garnla testamentinu.
Hefur þótt bera á því undanfarið, að próíessor-
inn væri venju fiemur þreytulegur, og er hann
vafalaust vel að fríinu kominn.
„í lotnum herðum liggur það,
sem liðið er,"
sagði Sigurður Grímsson.
FramlagiS vegna grei&Iu-
bandalagsins
Það hlýtur að styðja mjög að því að gera niður-
fellingu Fjárhagsráðs mögulega og sjálfsagða, að
Island hefur nú gerzt aðili að hinu svonefnda
greiðslubandalagi Evrópu og fengið í því skyni 60
milljónir króna iil að rétta við greiðsluhallann á
Verzlun íslands við önnur Evrópulönd. Er raunar
trúlegt, að það íramlag hafi verið því skilyrði bund-
ið, að við breyttum til skynsamlegii háita í við-
skiptamálum okkar, m. a. með niðurlagmngu Fjár
hagsráðs og úígáfu frílista.
Ohreina tanið
Menn munu bíða þess með óþreyju, hvað ger-
ist í þe.ssum málum nú á næstunni. Áímenningi er
farin að leiðast þessi silkihúfu-spilling í nefndum
og ráðum, þar sem hver húfan keppir við aðra, og
almenningur fagnar því, ef svo gæfulega tekst til
að ráðamenn okkar fækka húfunum og henda þeim
í óhreina tauið.
Úrslit í annarri umferð.
Skákmóts Norðurlanda urðu
þessi: Baldur Möller vann
Palie Nielsen (D), O. Kinn-
mark (S) vann Jul. Nielsen
(D), E. Gilfer vann B. Sund-
berg (S), A. Vestöl (N) vann
Guðjón M. Signrðsson. Bið-
skák varð hjá Storm Herseth
(N) og Guðm. Ágústssyni.
1 meistaraflokki vann Lár-
us Johnsen Sturlu Pétursson.
Jafntefli gerðu Áki Péturs-
son og Viggo Rasmussen (D)
og Bjarni Magnússon og Leht-
inen (F), en biðskák varð
milli Jóhanns Snorrasonar og
Niehlén (S) cg Friðriks Öl-
afssonar og Jóns Þorsteins-
sonar.
FerSamaður skriíar wm: Hátel
Blönduós — Norðiirleiðir hi. —
liprir bií
í þessu blaði hefur oft ver-
ið drepið á það, hversu mjög
hinum ýmsu hótelum úti um
land er ábótavant, bæði hvað
húsnæði og framreiðslu snert
ir. Hefur þar verið t. d. sér-
staklega bent á Laugarvatn,
sem þrátt fyrir mikla mögu-
leika er ákaflega ófullkomjð
og óforsvaranlega dýrt ferða-
fólki.
Á hitt hefur verið minna
minnzt og það er hótel, þar
sem skilyrði eins og á Lauga-
vatni eru ekki fyrir hendi, en
framkoma hótelstjórnarinnar
og einstakra starfsmanna er
svo lipur og prýðileg, að ferða
maðurinn verður þess ekki
var, þótt eitthvað kunni að
skorta á íburð.
Eitt af þeim hótelum, þar
sem ferðamanninum er á-
nægja að gista, er hótel
Blönduós. Blönduós er ekki
ákjósanlegasta plássið fyrir
fyrir þann að vera, sem fædd-
ur er og uppalinn í höfuðborg-
inni. Staðurinn er lítill og fátt
til dægrastyttingar. En á hót-
elinu er gestkvæmt, og þar er
jafnan ys og þys ferðamanna
aag og nótt. Þar nema áætl-
unarbifreiðar staðar, jaf nt
sem einkabifreiðar, og allir
vilja fljóta afgreiðslu, enda
flestir tímasnauðir í sumar-
friinu. Þetta hefur hótel-
stjóminni skilizt, og sjaldan
hef ég séð starísfólk jafn al-
úðlegt og boðið og búið að
sinna kröfum gestanna sem
þar. Hvort sem menn ber þar
að á nótt eða degi, er allt sem
í valdi forráðamanna er, gert
til þess að láta gestum líða
vel. Lipurð stúlknanna, sem
ganga um beina er einstæð, og
hótelstjórinn og aðstoðarmað
ur hans leggja sig í líma við
að sinna hinum fráleitustu
kröfum vegfarandans.
Jafnt innlendir sem erlend-
ir menn kunna að meta það,
sem vel er gert, og þó skilyrð-
in séu ekki hin ók jósanlegustu
þá hverfa þau í skuggann,
þegar háttprýði cg lipurð eru
annarsvegar.
★
Sumum leiðist að í'erðast í
áætlunarbifreioum, og ber
til þess margar ástæður. Menn
tala um þröng sæti, sleifar-
lag í áætlunum og almenna
vanlíðan á ferðaiögum. Ekki
er því þó að heilsa hjá Norð-
urleiðir h.f.
Þeir, sem kost hafa átt á
því, að ferðast með bifreiðum
þeirra milli landshluta, hafa
gert. orð á því, hversu bifreið-
ar þeirra eru breinar og rúm-
góðar og bifreiðarstjórar
liprir. Hafa ferðamenn jafnan
tekið þessar bifreiðar fram-
yfir aðrar. í langferðum vill
það oft verða svo, að bifreið-
arstjórinn verður einskonar
centrum í ferðinni. Farþegar
eru hver af sínu landshorninu,
þekkjast ekki og eru ófram-
færnir. Þeir leita til bifreiðar-
stjórans með vandræði sín, og
hjá bonum má jafnan fá upp-
lýsingar um merka staði á
leiðinni. Lipurð bifreiðastjóra
er því mikill ávinningur fyrir
þau félög, sem halda uppi ferð
um um landið. Þegar keyrt er
á og af skemmtunum til
sveita, reynir mest á þolin-
mæði og lipurð bifreiðastjór-
ans, Hóparnir, sem sækja um,
far frá skemmtistaðnum, eru
mjög misjafnir, eins og vera
ber. Það fellur i hlut bifreið-
arstjórans að veita öllum ein-
hverja úrlausn, og það hlýtur
að reyna á taugarnar, þegar
um óteljandi kröfur er að.
ræða. Drukknir menn eru mis-
jafnir, sumir vilja aðeins fá
sér blund í sætinu á heimleið-
inni, en aðrir virðast fyrst
„komast i stuð“, þegar í bíl-
inn er komið. Hef ja sumir upp
scng, sem er sök sér, en aðrir
bjuja að flækjast um bifreið-
ina og veltast milli sæta. Þá
kemur til kasta bifreiðarst jór
ans um að lempa mennina og
sjá svo um, að aðrir farþegar
verði ekki fyrir óþarfa leið- ■
indum vegna hins drukkna.
Þetta getur oft haft illindi í
för með sér, ef um geðstirðan
bifreiðarstjóra er að ræða, eu
laginn og skilningsríkur bif-
reiðarstjóri getur á undra-
verðasta hátt afstýrt öllu
sliku.
Framhald á K síðu.