Mánudagsblaðið - 14.08.1950, Page 1

3. árgangnr.
Mánadagar 14. ágást 1950.
31.* tölublað.
EYMD, SKORTUR OG ÓSTJORN MYNDU RÍKJA
\r\ 'r 1
A ISLANDI, EF TIL STYRJALDAR KÆMI
r •
Omnrlegastafeg-
IsL ber fmmkvæði m
Isslil fcfeveá ntaorlismierra
Átökin millj lýðræðiEríkja heimsin& og ein-
ræSisríkjanna verða nú enn alvarlegri með
degi hveijum. Smáþjóðirnar fylgjast óttaslegn-
ar meó átökunnm á Kóreu, og leiötögar þeirra
vita það vel,að nær á hverri stundu má búast
við, að út brjótist blóðug styrjöld miiii þeirra
þjóða, sem vilja búa við frelsi og lýðræoi, cg
ofbeldismaniia, sem vilja færa alla í fjötra ein-
ræðis. Kommúnistar,, hafa nú búið um sig í
öllum löndum lýðræðisins undir ýmsu yfir-
skyni, en þó með það eitt fyrir augum að vinna
veigamikil skemmdarverk gegn þeim löndum,
þegar að úrslitum dregur. Njósnamálin 1
Bandaiíkjunum og Bretlandi hafa fært þessum
þjóðum heim sanninn um þao, hversu mjög
vel hin yfirgripsmikla njósnastarfsemi komm-
únista er skipulögð, og þeim er jafnframt ljóst,
að einn kommúnisti í trúnaðarstöðu í lýðræð"
islandi getur framið þau skemmdarverk gegn
þjóð sinni, að engar bætur verði fengnar, þrátí
fyrir sameiginleg átök alþjóðar. Hin hárfínu
tæki, sem nú eru notuð til styrjaldar, munu
ráða úrslitum, þegar til átaka kemur, og einn
maður, sem ljóstrar unp hemaðarleyndarmál-
um við óvinaþjóð, eyðileggur mörg ár af ná-
kvæmri tæknivinnu.
Leiðtogar smáþjóðanna vita vel, að ómögu-
legt verður fyrir þær að standa utan við hild-
arleikinn. Heynsla síðustu styrjaldar hefur
fært þeim heim sanninn um það.
íslenzka þjóðin verður aðili í næstu styrj-
öld, hvort sem henni líkar það betur eða verr.
Stórveldin, sem hafa tugmilljónir íbúa láta sig
það litlu skipta, þó að 140 þúsundir rnanna
mótmæli hersetu og jafnvel að barizt sé á
„Sögueyjunni". Hver er því aðstaða íslend-
inga til þeirra mála, sem einmitt þessa stund-
ina hafa hvatt okkur til dyra?
Því miður vill svo illa til, að í embætti ut-
anríkisráðherra situr nú maður, sem enn ekki
hefur haít kjark í sér til þess að skýra alþjóð
frá, hverja afstöðu ríkisstjórnin tekur til styrj-
aldarhættunnar cg gerir það leikmönnum öllu
erfiðara að átta sig á, hvernig málum er hátt-
að. Ráðherra er það óskiljanlegt, ac hann er
bjónn, en ekki herra þessarar þjóðar og að
íslendingar geía ekki síður en aðrar bjóðir
séð það, hvað okkur er fyrir beztu, ef okkur eru
látnar þær upplýsingar í té, sem allur al-
menningur íær um þessi mál í lýðræðisþjóð-
félögum. Okkur er því nauðugur einn kostur,
að hugleioa aðstöðu okkar, ef til átaka kemur
lélmavamir öryggi
án hjálpar frá þessum leyndardómsfulla, opin-
bera þjóni.
Eins og héi var íyrir skemmstu getið, birt-
ist grein í bandarísku blaði, sem fjallaði m. a.
um þáíttöku íslands í styrjöld. Grein þessi var
eftir einn kunnasta og áreiðanlegasta hernað-
arsérfræðing Bandaríkjanna. Hann gerði þar
ráð fýrir, að barizt yrði á íslandi og kalla
yrði íslendinga til vopna. Þó að þetta virðist
í fljótu bragði fjarstæðukennt hjal, þá sýnir
sig, begar betur er að gætt, að í giein hern-
aðarsérfræðingsins býr mikill sannleikur. ís'
lendingar verða að ákveða afstöðu sína til
styrjaldarhætttmnar og gera tafarlausar ráð-
stafanir til þess, að þjóðin verði ekki hrifin
ina hafa kvatt okkur til dyra.
átakanna.
Eins og ástatt er á Islandi í dag, myndi
skapast hér einhver hræðilegasta eymd, sem
hugsanleg er, ef styrjöld brytisí út í Evrópu.
Þjóðin er matarlaus, hráeínalaus og vantar
allt til þess að búa við algert innflutningsbann
á nauðsynjum. Hvar sem liðið er á innilutn-
ingsmál landsins, getur að líta óvissu, skort
og fyrirsjáanleg vandræði. Hið opinbera
skammtar úr hneía brýnustu nauðsynjar, og
bó er hörgull á velflestu. íslendingai geta ekki
í næstu styrjöld búizt við að setja sig á háan
hest og æíla. að græða, meðan nágrannaþjóðir
okkar úthella blóði æsku sinnar, til þess að
lýðræði haldist í heiminum. Hlutleysis-prin-
cip Islands er roíið, svo að nú höfum við ekki
lengur siðferðilegan grundvöll til þess að
standa utan við heimsviðburðina. íslending-
um ber sú siðferðilega skylda gagnvart sjálí-
um sér og þeim þjóðum, sem við höíum sam-
einazt, til þess að vernda okkar þjóðskipulag,
að taka okkar þatt í baráttunni.
Bretiand og Norðurlönd ásamt Vestur-Ev-
rópu, sem öll eru nýbuin að þola ógnir cg
harðindi styrjaldar, undirbúa sig ótrauðar íil
.þess enn á ný að veita ofsóknum ofbeldisþjóða
viðnám. Geíum við íslendingar, stoltir af lýð-
ræoisbaráttu forfeðra okkar, setið hjá og- sólað
okkur í vernd erlendra æskumanna og síðan
skammlau&t litið á síður sögunnar um baráttu
hins frjálsa heims gegn einræðislöndunum?
Þessari spurningu svarar hvorki blað né sijórn-
málamaður. Hver einstaklingur vorður að gera
þessa spurninqu upp við samvizku sína.
Utanríkisráðherra verður að skýra þjóðinni,
hvað sé boðið og við hverju sé að búast. Hann
einn veit, hvað skeði á þeim íundum, sem
hann nýlega sat.
Framhald á 8..síðu.
urðarsamkeppni
veraldar
í
Sigurvegarinn
gæti orðið í vexti
eins e»g Vatns-
5
Eins og hér var gctið í blað-
inu, þá stendur fyiir dyruiri
að efna til fegurðai keppni hér*
í böfuöstaðnum. Hinn nýí
framlrvæmdastj-óii Pegrunar-
félagsins Einar Pálsson, leik-
aii, ekýrði blaðamönnum frá
þessari ákvörðun í s.l. viku.
En þegar betur er aðgætt
þá er þetta ekki á neinn hátt
fcgxu ðai samkeppni heldur
einskonar sambland af feg-
urðarsamkeppni og tízkusýn-
ing-u, nýjum hárgreiðslum ctc.
Það hef ði nú rnátt búast við
því að 20. aldar íslcndir.gar,
sumir menntaðir erlendis,
gætu nú haldið fegurðarsam-
keppni án þess að hún bæri
öll eyrnamörk þess, að tómir
molbúar væni að verki. í
Reykjavík þar sem úir og
grúir af fallegum stúlkum,
gæti svo farið að Fegurðar-
diottning Reykjavíkur 1950
yiði þegar betur væri að gætt,
brjóstalaus, lendalaus, hrygg-
skökk o. s. frv. en andlitsfríð.
Þessir möguleikar eru fyrir
hendi, ef stúlkurnar eiga að
vera fullklæddar. Annars stað
ar mun sá siður vera að stúlk-
urnar séu á sundfötum en
hér í landi siðseminnar er eft-
ir Fegrunarfélaginu að dæma
sundföt einhver tól skratt-
ans til að tæla hreinar sálir út
í syndsamlegan hugsanagang.
Það verður víst dálaglegt
umi'æðuefni fyrir útlendinga
þegar þeir komast að því að
fegurðardrottning Reyl:javík
ur gæti eins hafa verió á:i
brjósta, án lenda og án alls
nema fagurs andlits.
Ef svo færi væri ekki ónýtt
að stilla gripmun upp við hlið
ina á vatnsberanum.
I ‘