Mánudagsblaðið - 28.08.1950, Side 8

Undarleg framkoma rúss-
o
neskra skipbrotsmanna
Eins og kunnugt cr, strar.d-
aði .rússneskt skip hér við
land nýlega, og fórst einn af
áhöfninni. Það er ekki ný-
lunda, að skip strandi við ís-
land, en þetta strand og fram
koma strandmanna er svo
undarleg, að furðu sætir, að
utanríkisráðuneytið skuli
ekki hafa aðhafst meira en
raun er á orðin.
Strax og fréttist, að þetta
skip væri í nauðum statt, fór
sendiráð Rússa 'hér þess á
leit, sem eðlilegt var, að því
yrði veitt aðstoð. íslendingar
brugðust að venju vel við og
gerðu sitt bezta til þess að
bjarga og hlúa að skipshöfn-
inni. En þegar til kom, brást
yfirmaður skipsins, að sögn
hinn versti við og hótar björg-
unarmönnum öllu illu, ef
menn hans fengju ekki að vera
í friði. Síðan kemur í ljós, að
þetta var birgðaskip, en ekki
fiskiskip, og annað rússneskt
skip kom strandmönnum til
hjálpar og skipaði upp vorum
úr hinu strandaða skipi.
Það þykja nú orðið lítil tíð-
indi, þótl útanríkismálaráðu-
neytið og þingheimur allur
séu borair litlu lofi, þegar við
erlenda mexm er að eiga. Hef-
ur flestum þótt skipti hins
opinbera við erlenda menn lík-
ust því sem óæfðir menn væru
að verki.
En þessi framkoma rúss-
neska sendiráðsins og skips-
manna cr svo fáheyrð, að
næsta ótrúlegt er, að nokkur
þjóð hafi svo undarlega búið
við aðra þjóð.
Rússneska skipið er í ís-
lenzkri landhelgi og neitar að
gefa íslenzkum yfirvöldum
upp farm sinn og erindi. Er
það samkvæmt íslenzkum lög-
um? Mennimir koma í land,
og í stað þess að flytja þá
hingað til Reykjavíkur og
prófa mál þeirra þar, taka
Rússar þáá hindrunarlaust
burt og flytja þá um borð í
sín skip og allan farminn.
Sendiráð Rússlands hér í
Reykjavík virðist ekki bera
meiri virðingu en svo fyrir ís-
lenzkum lögum og rétti, að
það gefur ekki einu sinni skýr-
ingu. Það er ósköp saklaus
leikur hjá utanríkisráðherra
að atyrða Rússa og Einar 01-
geirsson á málfundum. Menn
hafa almennt gaman að því og
sögumar um illmennsku
kommúnista eru nú orðnar
vel kunnar um land allt. En
menn ættu að vita, að þó að
þ jóðarsómi Islendinga sé lítils
virði í augum sumra manna,
þá eru ekki allir hér á einu j
máli.
Það mætti kannske spyrja
að því, hvað rússneskt skip,
sem ekki eru einu sinni fiski-
skip, séu að gera við strendur
landsins og í landhelgi? Getur
ekki verið, að þessi skip séu
hér einmitt í sömu erinda-
gjörðum sem þýzku skipin
fyrir styrjöldina síðari? Þau
voru alls staðar kringum land-
ið. Gæti verið, að þetta væru
skip mönnuð rússneskmn
hermönnum tilbúnum að her-
taka land og lýð?
Nú á tímum er allt að ótt-
ast, þar sem Rússar eiga í
hlut. Svo er að minnsta kosti
að skilja á sumum blöðunum
hér. Þeir munau vafalaust
vilja taka ísland, þegar til á-
taka kemur, og kannski er
þess ekki langt að bíða.
Það er skylda utanríkisráðu
neytisins að fyrirskipa varð-
bátum okkar að vera vel á
verði gegn erlendum fiski-
skipum liér í landhelgi, og ef
þau nást, þá verður hið opin-
ber að grennslast eftir því,
hvað þau hafa í fórum sínum,
ef lögin leyfa slíkt.
Fallbyssur og önnur morð-
vopn eru ekki notuð til þess
að háfa síld eða veiða þorsk.
Sjómenn almennt ganga ekki
með sverð við hlið og leyst
friðbönd.Sverðaleikur er sjálf
sagt æfður í rússneska f lotan-
um, eins og reyndar víðar, en
efa má, að rússneskum fiski-
mönnum séu kennd slík störf.
vann
Norðan rok hafði mjög mik-
il áhrif á leikinn á laugardag.
Bæði liðin sýndu á köflum
mjög skemmtilegt samspil,
þó var samspil íslenzka liðs-
ins ekki nógu hratt og of
þvert og fór oftast útum þúf-
ur þegar nær marki dró. Þessi
leikur var frekar rólegur, vant
aði allan hraða og f jör í leik
inn.
Fyrri hálfleikur
Bezta tækifærið, sem ís-
lendingamir fengu, var á
fyrstu mínútunum. Komst
Sveinn þá innfyrir vörn Þjóð-
verja í dauðafæri, en reikn-
aði ekki með vindinum og
skaut framhjá. Þjóðverjarnir
voru mestan hlutann í hálf-
leiknum í sókn, en vörn ís-
lenzka liðsins stóð sig mjög
vel. Fengu Þjóðverjamir bók-
staflega engin tækifæri til að
skora. Eina markið, sem þeir
Utanríkisráðuneytið ætti
að skýra þjóðinni frá þessu
máli og það sem fyrst.
Var það nokkuð, sem rúss-
nesku stradmennirnir þurftu
að leyna?
gerðu var af lön'gu færi, hár
bolti, sem Gunnar hefði átt
að verja. Islenzka liðið
gerði stöku sinnum snögg
upphlaup, en komust aldrei
nógu nálægt markinu.
Seinni hálfleikur
■ Flestir bjuggust við, að
okkar menn myndu skjótlega
kvitta, en allt kom fyrir ekki.
Þeir léku rnjög skemmtilega
á miðju valiarins en allt fór
í handaskolum upp við mark-
ið. Sveinn virtist óvenju illa
upplagður og missti knöttinn
mjög oft. Þegar Hða tók á
hálfleikinn, skoraði Ahlbach
annað markið fyrir Þjóð-
verja. Var það hár bolti af
löngu færi, sem datt aftur fyr-
ir Gunnar markmann.
Beztu menn Þjóðyerja voru
þeir Ahlbach, Oden og Warth.
Þeirra bezti maður Gauchel
lék ekki með, þar sem hann
var slasaður eftir leikinn við
Val.
Vörnin var sterka hlið ís-
lenzka úrválsliðsins, sérstak-
lega Gunnar Símonarson, sem
varði oft glæsilega. Gunnlaug-
Frh. á 7. síðu
HVENÆR FER TOGARAFLOTINN UT?
Nú heíur tcgaraverkíallið staðið yíir í nær tvo mánuði. Engar líkur benda til þess, að lausn fáist á því. á næstunni, enda hef-
ur lítílð verið gert til þess að ná samningum. — Nú eru alvarlegri tímar en nokkru sinni íyrr, og síldin hefur brugoizí næstuin
algjörlega. — Skuldir landsins hrugast upp, en innfluíningur þverr meo hverjum deginum á öllum' nauðsynjum, þó að ým-
iskonar óþarfi flytjist hingað. — átvinnuleysi eykst og á eftir að aukast enn meir, ef lausn á þessum málmn fæst ekki hiö
bráðasta. — Hér skal ekki deilt um það, hverjum aðila kenna má stöðvun floíans, enda kemur það vart málinu lengur við.
Aoalatriðið hlýtur að vera, að misklíðin sé jöfnuð miili deiluaðiianna og flotinn komist út. Hvorugur þessara aðila má láta
pólítiska flokkadræíti spilla fyrir. Þjóðin í heild hefur ekki efni á að vera leiksoppur stjórnmálamanna þeirr, sem meta meira
persónulegan framdrátt en heill og velferð íslenzku þjóðarinnar. — Það er krafa alþjóðar, að deiluaðilar finni sammngsgrund-
völl cg komi fiotanum strax úút.