Mánudagsblaðið - 18.12.1950, Blaðsíða 2
MM'
IM
En ljósið, sem Gorman sá
svífa um í loftinu, var ekki
áfast við neina flugvél né,
nokkurn skapaðan hlut ann-
an. — Það var logi, sem ekk-
ert hélt uppi ljós, sem
hreyfðist án þess að nokkuð
hreyfði það eða bæri.
Svo kom umferðarstjóvinn
í flugvallarturninum auga á
það. Hann hafði auðvitað
næturkíki og gat því séð
langtum betur en Gorman.
En honum fórst ekki betur
en Gorman — hann sá Ijósið,
en gat. ekki greint neitt í
kringum það.
H4NN STEYPTI
■ Á ÞAÐ
Þá .sýndi Gorman divfsku-
bragð.. Hann var fyrir ofan
ljósið, Hann stefndi þvr vél-
inni niður á það. Og þetía
virtist vekja athygli hiíis
reikandi Ijó^s. Það nam stað-
ar, en skapzt svo til hliðar
líkt pg toreador undan æð-
andi nauti. Uxn leið og Gor-
man þaut framhjá, sá hann
það be,tur. Það var ekki meua
en fet eða svo að stærð, hvít-
ur knþtfur. Gprman ákvað að
reyna aftui’.
j í tuttugu mínútur sam-,
fleytt stóð þessi leikur milli
þessa leikna flugmans, sem
hvað eftir annað reyndi að
iuggja til atlögu, og hins
skrýtna og dularfulla and-
stæðings, sem vissulega
Itunni leikreglurnar og — á
máli hnefaleikamanna — gat
sýnt dálaglegan fótaburð.
; „MENNSKT“
I i
„Farið“ sýndi þarna list-
dans yfir flugvellinum þetta
kvöld, en svo snöggt var
Ijósið í snúningum, að Gor-
man yarð næstum eins dimmt
fyrir sjónum og nóttin var
sýört fyrir utan.
Þessi aðkenning að meðvit-
undarleysi og hættan, sem þá
voíði yfir^ olli Gorman heila-
brotum. — Hluturinn sýndi
.mannlega skynsemi, en voru
þessar leifturhröðu hreyfing-
ar og snöggu beygjixr á valdi
nokkurs mennsks manns? Gat
riokkuð mannlegt ixeilabú þol
að slíkan hringsnúning og
hhðarsveiflur.
Þetta spursmál, hvort
mannlegar verur gefi snúið
spr eins hratt og diskamir
gera, á eítir að skjó.ta upp
kollinum aftur. Okkur er því
ráðlegast að hugfesta það vel
strax, því að margt getur olt-
ið á þessu eina skrýtna at-
riði.
Lögmál mannslíkamans láta
ekki að sér hæða. Okkur var
ekki gefið að þola meira en
vissan snúningshraða og þann
þrýsting og kraft, sem hon-
um fyigir. Fari menn fram
úr því, eru þeir heppnir, ef
það ríður þeim ekki að fullu.
Loksins þegar Gorman virt-
ist um stundarsakir, sem
lxann ætlaði að komast í veg
fyrir ljósið, var eins og það
missti þolinmæðina. — Það
breytti um stefnu — en ekki
á burt — beint á Gorman.
Þessi tvö, Gorman og íjós-
ið, s.tefndu nú hvort á annað.
Gorman lækkaði sig og Ijósið
þaut yfir hann.
Aftur renndi Gorman sér á
það, og pftur snerist ljósið á
móti. En í þetta skipti — og
það verður að játa, að disk-
arnir virðast alltaf gera —
sýndi það af sér meiri kui’t-
eisi Qg feeitti allri orku sinni
— það feara hoppaði beint
upp í loftið, rétt eins og
nautabanarnir í gamla daga
; ngutin, .þegarþau
geysiust á þá.
FÓR LEIBAR SINNAR
Gorman vildi ekki láta það
komast undan. En þegar hér
var komið sógunni, hafði
Hugsandi Ijósið auðsjáanlega
fengið nóg af hinum fremur
stirðbusalega, mennska leik-
bróður sínum.
Gorman fylgdi því másandi
eftir en ljósið brá sér upp í
14.000 feta hæð og svo (þeg-
ar flugvél Gormans hafði
hóstað en náð öndinni aftur
og komið honum í 17.000 feta
hæð) hristi það eltingar-
manninn af sér, vatt sér upp í
næturloftið og var horfið.
Á þessa einstæðu.viðureign
horfði hópur manna í turn-
inum.
Ljóshnötturinn dró ekki á
eftir sér neinn slóða. Og eng-
iim hafði heyrt neitt hljóð til
hans.
HVER STJÓRNAÐI?
Ein spurning hlýtur að
vakna: Vissulega var hér um
„kast“ljós að ræða? Það hlýt-
ur einhver að hafa verið hátt
uppi, s,em stjórnaði hinu litla.
Ijósa „agni“ sínu, beindi því
á flugvöllinn til þess að sjá,
hyað mannkrýlin tækju til legur
bragðs, léki sér að þeim lík-t
Mánudagm 18. des. 1950
og •hoi’nsíium -viði:botninn á , f;
pollímxm, sern jorðin og gufu-
hvolfið mynda.
„Veran“ á þessum æðrx
stöðum lék sér að eina „síí-
inu“, sem fram kom. En —
og það er afar mikilsvert —•
þó að sílið líkt og hvert ann-
að skynlaust síli, reyndi að
kasta sér á agnið og hremma’
það, sýndi hinn ósýnilegi
„fiskimaður“ miklu frem.ur
nærgætinn náttúruskoðara en
„sport“fiskimann í veiðihug.
'HEILI
Hann lagði sig franr við að
kynna sér andlega hæfileika
þeirra ekki síður en aðra nátt
úru — reyndi viðbragðsflýti
þeirra og viðnámsþrótt og
hvort þeir sýndu hugkvæmni
gagnvart skyndiárásum.
Það er því ekki hægt að
komast hjá þeirri ályktun •—
og um það bar líka öllum.
saman, sem á þennan leik
horfðu — að ljósinu hafi ver-
ið stjórnað af skynsemi
gseddri veru.
Er það stórfróðlegt, og þó
kaimski meira en það. En
hitt er altént nokkur hugg-
un, að „veran“ sýndi nær-
gætni — hana langaði til að
fræðast um okkur og gerði
það á þann hátt, sem bæði
var sniðugur og nærgætnis-
Fraxnh. á 8.
34 bindi íslenzkra fornrita
fl ;»>
'3--.
Íslendinga sögur, 13 biiidi
13 bindi á kr. 520,00 í skinnþandi (svart, brúnt, rautt), kr.
30Q,Q0 ób. og kr. 750 í geitarskinnsbandL Engin útgáfa
Islendingasagna er eins auðveld aflestrar, né hefur upp á
jafnniargar sögur að bjóða.
Bysbupasögnr, 3 bindi
Stiiríungasaga, 3 bindi
Annálar og nafnaskrá, 1 bindi
Samtals 7 bindi á kr. 350,00 í skinnbandi (svart, brúnt,
rautt), kr. 200,00 ób., kr. 450,00 í geitarskinnsbandi. Þess-
ar sögur hafa aldrei verið gefnar út sameiginlega fyxr,
sem þó er sjálfsagt, vegna þess, hve samtvinnuð atbiirðarás
og frásögn þeirra er.
Riddarasögur, I—111
3 bindi á kr. 165,00 í skinnbandi (svait, brúnt, rautt), kr.
115,00 ób. og kr. 205,00 í geitarskinnsbandi. Lesið það
skemmtilegasta og hugmyndaríkasta, sem íslendingar, til
forna, hafa skrifað.
Eddukyæði, 2 bindi
Snorra-Edda, 1 bindi
Eddulyklar, 1 bindi
Samtals 4 bindi á kr. 220,00 í skirmbandi (svart, brúnt,
rautt), kr. 150,00 ób. og ki\ 275,4 geitarskinnsbandi. •—
EDDU-útgáfa þessi er að stafsetningu ekki eins fom og
torskilin sem eldri útgáfur og verður því hin lang-aðgengi-
legasta, sem til er, fyrir Islendinga og um leið sú læsilegasta.
Karlamagnússaga I—III
3 bindi á kr. 175,00 í skinnbandi (svai’t, brúnt, rautt), kr.
125,00 ób. og kr. 220,00 í geitarskinnsbandi. Þetta mikla
sagnaverk má telja gnmdvallarrit riddarabókmenntanna á
miðöldunum. Mjög skemmtileg og viðburðarík riddarasaga.
Fomaldarsögur Norðurlanda, I—IV
4 bindi á kr. 215,00 (áskriftarverð) í skinnbandi (svart,
brúnt, rautt) , kr. 165,00 ób. og kr. 325,00 í geitarskinns-
bandi. — Foraialdprsögur Norðxp’landa eru svo kuxmar
íslendingum, að óþai’fi er að kynna þær sérstaklega. Hafa
þær frá fomu fai’i verið slueðasti keppinautur Islendinga-
sagna um vinsældir þjóðarinnar og mun svo enn.
Elckert útgáfufyrirtæki hefur Iagt eins mikia rækt við að
kynna fornrit Islendinga á innlendum og erlcndum vett-
vangi og ísiendingasagnaútgáfan.
\
Islendingasagnaútgáfan er eina útgáfufyrirtækið á Islandi,
sem býður landsmöxmum hagkvæm afborgunarkjör á bók-
um sínum, þannig, að nú geta menn fengið bækur íslend-
ingasagnaútgáfunnar strax og greitt þær með kr. 100,00
afborgunum mánðarlega.
i
Komið — símið — skrifið.
ci- •.
íslendingasagnaúf gaf an
Túngötu 7 — Pósthólf 73 — Símar 7508 og 81244:— Rvík-