Morgunblaðið - 17.01.2005, Blaðsíða 17
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 17. JANÚAR 2005 17
UMRÆÐAN
Átt þú
ungling
sem þarf …
... að vera einbeittari í námi?... að geta staðið sig vel í vinnu?... að vera jákvæðari?
... að eiga auðveldara með að eignast vini?... að vera sáttari við sjálfan sig?
Dale Carnegie
þjálfun fyrir ung
linga
Næsta kynslóð
er þjálfun sem
er ætluð öllum
unglingum sem
hafa áhuga á
að ná langt í lí
finu.
Fjóla Dögg Blo
msterberg 17 á
ra
www.naestakyn
slod.is
næsta
kynslóð
Kynningarfund
ir:
Mánudag 17. ja
n. (18-22 ára)
Þriðjudag 18. j
an. (14-17 ára,
æskilegt að fo
reldrar mæti m
eð)
Fimmtudag 20
. jan. (14-17 ára
, æskilegt að f
oreldrar mæti
með)
kl.20.00 í Þrótta
raheimilinu í La
ugardal (við hl
iðina á gervigr
asinu)
Kíktu
á www
.naest
akyns
lod.is
og sjá
ðu hv
að
þáttta
kendu
r höfð
u að s
egja u
m þjá
lfunin
a.
Það er margt ó
metanlegt sem
ég hef fengið
út úr námskeið
inu. Getu til að
koma fram og
tala, meira sjálf
straust og tæk
ni til að komas
t
áfram í lífinu. É
g setti mér til d
æmis markmið
í skólanum og
hækkaði eink
unnirnar mínar
.
Svona námske
ið ættu allir að
fara á, sem
hafa áhuga á a
ð lifa góðu lífi.
Hafðu samban
d við skrifstofu
Dale Carnegie
í síma 555 708
0
eða 661 0998 o
g fáðu nánari
upplýsingar um
Næstu kynsló
ð.
VAR að lesa nú nýverið um til-
raunir Jeffs Clemmensen á Norð-
firði við framleiðslu á tofu og jafn-
vel fleiru. Þar lét hann af því að
erfitt væri að fá fjármagn í þess
háttar framleiðslu. Ég hef unnið
með Jeff og kynntist því meðan ég
bjó á Norðfirði að hann er auðugur
að hugmyndum og sumar þeirra
hafa sannað sig að vera meira en
loftkastalar einir. Nægir þar að
nefna vöffludeig í fernum, og súr-
mjólk með íblöndunarefnum sem
hvort tveggja fór á markað á sinni
tíð. Hvar eru nú ráðamenn með
stóru ausurnar sínar við að moka
peningum, þeim má ausa í álfram-
leiðslu, hvers vegna er ekki gefinn
meiri gaumur að svona hlutum eins
og ég var að nefna? Getur verið að
pólitískir hagsmunir vegi fullþungt
á metunum og það sé talið vænlegra
við atkvæðakaup að nota hin breiðu
spjótin og hundsa hina vaxtar-
broddana sem þó eru fyrir hendi.
Ég get ekki að því gert að mér
finnst tilhugsunin huggulegri að
vinna við tofu framleiðslu en í álveri
ef ég ætti að velja að öðru jöfnu.
En nú að svolítið öðru. Satt að
segja finnst mér eðlilegt að um-
hverfismat sem á við eina tiltekna
framkvæmd og þá mengun sem
kemur frá einni tiltekinni verk-
smiðju geti ekki nýst fyrir næstu
framkvæmd, jafnvel þótt það sé í
sömu atvinnugrein. Ef búnaður ál-
versins sem verið er að byrja að
byggja núna á að vera annar en fyr-
irhugaður var í því álveri sem um-
hverfismatið var unnið fyrir er ekki
einungis eðlilegt heldur bara sjálf-
sagt að vinna nýtt umhverfismat ef
við ætlum ekki að halda okkur við
það að vera umhverfissóðar yfir
höfuð. Satt að segja tel ég að í
heimi með sívaxandi mengun þurf-
um við að passa okkur virkilega ef
við ætlum ekki að eitra enn meir
fiskimið og ræktarland og dreifa
enn meiru af eiturefnum í fæðu-
keðjunni en orðið er.
Vaxandi húðkrabbamein, ofnæmi
og óþol hvers konar, getur ekki ver-
ið að við höfum með dreifingu
mengandi efna í andrúmsloftið,
jarðveg og höf búið þetta allt saman
til? Er vit í því að ætla að sækja um
að fá að ausa meiru af mengandi
efnum út í andrúmsloftið og sökkva
meiru landi undir lón þegar við er-
um á sama tíma að leita eftir fleiri
ferðamönnum til að koma og skoða
landið okkar? Er samræmi í þessu
eða leiðir þetta til slíkrar klemmu í
samfélaginu að jafnvel bæði iðnaður
og ferðamannaþjónusta hljóta
skaða af? Oft er betra að hugsa áð-
ur en anað er út í eitthvert fen fljót-
ræðis.
Vonandi er hægt að finna flöt á
þessum málum þar sem allir geta
vel við unað en mér finnst við varla
vera í þeirri aðstöðu að geta leyft
okkur að tala eins og það sé „sjálf-
sagt að færa fórnir“ sem eru lítt eða
ekki afturkræfar eins og sumir Ís-
lendingar hafa gert. Erum við að
sækja vatnið yfir lækinn og ætlum
við að leysa atvinnumálin í eitt
skipti fyrir öll? Hvers vegna er ekki
hlúð að fyrirtækjum eins og ég
nefndi í upphafi? Er svarið rétt sem
ég tæpti á? Er það
ekki eins arðgæft í
kosningatölum flokk-
anna sem telja sig eiga
heiðurinn, bæði af
stórframkvæmdunum
og staðfestunni í
Íraksstríðinu? Líklega
ekki og stjórn-
málamenn sem hugsa
um sætið sitt þurfa að
hugsa um atkvæðatöl-
urnar svo þeir verði
ekki undir þegar
næsta kapphlaup um
þingsæti hefst.
Hins vegar er það svo að Aust-
firðir eiga allt of mikið í mér eftir
að hafa búið þar og starfað til þess
að ég óski þeim annars en gæfu og
gengis sem þar búa. Því miður verð
ég þó að viðurkenna að mér fannst
alveg nóg um hvað
gamli hrepparígurinn
lét á sér kræla þegar
forstjóri Fjarðaáls
ætlaði að flytja til Eg-
ilsstaða. Hafa Aust-
firðingar ekki verið á
góðum stundum að
tala um það að fólk
geti búið á Fjörðunum
og unnið á Héraði eða
búið á Héraði og unnið
á Fjörðunum, er það
ekki í lagi, eða hvað?
En að lokum, ég
vona að þetta allt sem er að gerast
eystra setji ekki samfélagið á hlið-
ina, þetta samfélag sem mér finnst
ég vera svo miklu ríkari en ella af
því að hafa kynnst.
Stórar eða litlar
framkvæmdir
Sigurður Kristjánsson fjallar
um framkvæmdir og mengun ’Ég vona að þetta alltsem er að gerast eystra
setji ekki samfélagið á
hliðina, þetta samfélag
sem mér finnst ég vera
svo miklu ríkari en ella
af því að hafa kynnst.‘
Sigurður Kristjánsson
Höfundur er búfræðikandidat.
Eftirfarandi greinar eru á
mbl.is:
Jakob Björnsson: „Það á að
fella niður með öllu aðkomu for-
setans að löggjafarstarfi.“
Guðrún Lilja Hólmfríðardótt-
ir: „Ég vil hér með votta okkur
mína dýpstu samúð vegna
þeirrar stöðu sem komin er upp
í íslensku þjóðfélagi með skipan
Jóns Steinars Gunnlaugssonar
í stöðu hæstaréttardómara. Ég
segi okkur af því að ég er þol-
andinn í „Prófessorsmálinu“.“
Ólafur F. Magnússon: „Ljóst
er að án þeirrar hörðu rimmu
og víðtæku umræðu í þjóðfélag-
inu sem varð kringum undir-
skriftasöfnun Umhverfisvina
hefði Eyjabökkum verið
sökkt.“
Ásthildur Lóa Þórsdóttir:
„Viljum við að áherslan sé á
„gömlu og góðu“ kennsluað-
ferðirnar? Eða viljum við að
námið reyni á og þjálfi sjálf-
stæð vinnubrögð og sjálfstæða
hugsun?“
Bergþór Gunnlaugsson: „Ég
hvet alla sjómenn og útgerðar-
menn til að lesa sjómannalögin,
vinnulöggjöfina og kjarasamn-
ingana.“
Á mbl.is
Aðsendar greinar