Morgunblaðið - 26.01.2005, Page 33
Ég veit að líf þitt var ekki alltaf
dans á rósum, en þú gast alltaf
fundið eitthvað til að hlæja að, þú
varst manneskja sem gast fengið
mann til að líta á lífið frá öðru sjón-
arhorni en venja er.
Við urðum góðar vinkonur og átt-
um sameiginlegt aðhlátursefni sem
aldrei var leiðigjarnt. Eftir lát þitt
náði ég í myndirnar sem ég tók í
síðustu heimsókn minni til þín í Rif.
Þar situr þú í fallega blómaskál-
anum þínum, með blómstrandi rósir
allt í kringum þig, og þannig mun
ég ætíð minnast þín.
Ég bið Guð á himnum að blessa
Bjarna eiginmann þinn og börn.
Vertu sæl frænka mín.
Elín Sigurðardóttir,
Stykkishólmi.
Nú samvist þinni ég sviptur er;
– ég sé þig aldrei meir!
Ástvinirnir, sem ann ég hér,
svo allir fara þeir.
Ég felli tár, en hví ég græt?
Því heimskingi ég er!
Þín minning hún er sæl og sæt,
og sömu leið ég fer.
Já, sömu leið! En hvert fer þú?
Þig hylja sé ég gröf;
þar mun ég eitt sinn eiga bú,
um ævi svifinn höf.
En er þín sála sigri kætt
Og sæla búin þér?
Ég veit það ekki – sofðu sætt!
– En sömu leið ég fer.
(Kristján Jónsson fjallaskáld.)
Góða ferð, elsku vinkona mín.
Megi guð og góðir englar vernda
þig og taka vel á móti þér í nýjum
heimi.
Elsku Bembi, Rúna Lísa, Helgi
og Bjarki, innilegar samúðarkveðj-
ur frá okkur.
Guðbjörg Þórdís
og John Cassidy.
Elsku Ella Kata.
Við þökkum þér allar skemmti-
legu stundirnar á liðnum árum.
Þótt ég sé látinn, harmið mig
ekki með tárum, hugsið ekki um
dauðann með harmi eða ótta. Ég er
svo nærri, að hvert eitt tár ykkar
snertir mig og kvelur, þótt látinn
mig haldið. En þegar þið hlæið og
syngið með glöðum hug, lyftist sál
mín upp í mót til ljóssins. Verið glöð
og þakklát fyrir allt sem lífið gefur
og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði
ykkar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran.)
Drottinn minn
gefi dauðum ró,
hinum líkn, er lifa.
(Úr Sólarljóðum.)
Elsku Bembi, börn og fjölskylda,
megi Guð veita ykkur styrk á þess-
um erfiðu tímum.
Ykkar vinir,
Sigrún og Sigfús.
Elsku Ella Kata.
Við þökkum þér fyrir allt.
Drottinn er minn hirðir, mig mun ekkert
bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég
langa ævi.
(23. Davíðssálmur.)
Kæri Bembi og aðrir ástvinir,
megi Guð styrkja ykkur í sorginni.
Hafdís Berg og fjölskylda.
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 26. JANÚAR 2005 33
MINNINGAR
Tilboð/Útboð
Ýmislegt
Útboð
Stækkun Grunnskóla
Bláskógabyggðar
í Reykholti
Bláskógabyggð óskar eftir tilboðum í
stækkun skólahúss í Reykholti, Bláskóga-
byggð. Húsið er steinsteypt á tveimur
hæðum. Samanlagður grunnflötur er 312
m2 og rúmmál 1.118 m3. Verkið tekur til
jarðvinnu, uppsteypu og fullnaðarfrá-
gangs að utan og innan ásamt innrétting-
um.
Verklok verði 20. desember 2005.
Útboðsgögn eru til sýnis og sölu á
kr. 10.000 á skrifstofu Bláskógabyggðar,
Aratungu og á Teiknistofu Magga Jóns-
sonar, arkitekts, Ásvallagötu 6, Reykja-
vík, frá og með þriðjudeginum 18. janú-
ar. Tilboðum skal skila á skrifstofu Blá-
skógabyggðar eigi síðar en 8. febrúar
2005 kl. 16.00.
Oddviti Bláskógabyggðar.
Auglýsing
um aðalskipulag Skeiða- og Gnúpverja-
hrepps 2004-2016.
Sveitarstjórn Skeiða- og Gnúpverjahrepps
auglýsir hér með tillögu að aðalskipulagi
Skeiða- og Gnúpverjahrepps 2004-2016.
Samkvæmt 18. gr. skipulags- og byggingarlaga
nr. 73/1997 með síðari breytingum er hér með
lýst eftir athugasemdum við tillögu að aðal-
skipulagi Skeiða- og Gnúpverjahrepps.
Aðalskipulagstillagan, ásamt greinargerð og
athugasemdum, mun liggja frammi til sýnis
á skrifstofu Skeiða- og Gnúpverjahrepps
í Árnesi frá og með 26. janúar 2005 til og með
23. febrúar 2005. Ennfremur verður tillagan
til sýnis á Skipulagsstofnun, Laugavegi 166,
150 Reykjavík.
Þeim, sem telja sig eiga hagsmuna að gæta,
er hér með gefinn kostur á að gera athuga-
semdir við tillöguna og skal þeim skilað til
Skeiða- og Gnúpverjahrepps eigi síðar en
9. mars 2005 og skulu þær vera skriflegar.
Þeir, sem ekki gera athugasemdir við tillöguna
innan ofangreinds frests, teljast samþykkja
hana.
Oddviti Skeiða- og Gnúpverjahrepps.
R A Ð A U G L Ý S I N G A R
Elsku amma mín, nú
þegar þú ert farin frá
okkur langar mig að
segja að ég sakna þín
mikið Ég trúi því varla
ennþá að þú sért farin
frá okkur þar sem mér fannst gjör-
samlega fáránleg tilhugsun að þú
myndir nokkurn tíma fara frá okkur,
en svona er gangur lífsins sagði ein-
hver.
Þú hefur alltaf verið hress og góð
kona og auðvitað góð amma. Ég tel
mig hafa verið mjög heppinn að hafa
átt þig fyrir ömmu.
Amma, ég vil bara þakka þér fyrir
allt sem þú hefur gert fyrir mig og
hversu vel þú hefur reynst mér. Það
eru margir hlutir sem ég hef lært frá
þér, eins og þú sagðir mér þegar
hann afi lést að maður á ekki að
gráta þegar ástvinur deyr því þá líð-
ur honum illa. Ég veit ekki hvað er
til í því, en ég ætla ekki að láta þér
líða illa núna loksins þegar þú ert
komin á nýjan stað og líður vonandi
vel.
En að lokum vil ég þakka þér fyrir
allt sem þú hefur gert fyrir mig og
ég bið guð að varðveita þig á nýjum
stað.
Þinn
Rúnar.
Mig langar til að minnast elsku-
legrar ömmu minnar, Guðrúnar
Brynjólfsdóttur, nú þegar hún er
fallin frá. Það var friðsæl stund á
Sjúkrahúsi Akraness síðastliðinn
sunnudag, þegar amma hvarf á
braut, eftir að heilsu hennar hafði
hrakað undanfarnar vikur og síðan
mikið aðfaranótt laugardags. Það er
léttir í því fólginn að hafa vissu fyrir
að hún hafi fengið að fara eins og
hún vildi fara og ég er sannfærður
um að hún kveið ekki þeirri vegferð
sem fyrir höndum var.
Á stundum sem þessum rifjast
upp ánægjulegar minningar frá fyrri
tíð, allt frá því amma handleggs-
brotnaði þegar hún var að spila fót-
bolta við mig, fimm ára gamlan, í
Borgarnesi, þar sem foreldrar mínir
bjuggu á þeim tíma, til samveru-
stunda sem við áttum á dvalarheim-
ilinu Höfða þar sem við spjölluðum
um heima og geima. Afi Bergþór og
amma Guðrún fluttust á Höfða árið
1998, eftir að hafa búið svo til allan
sinn búskap að Skólabraut 31 á
Akranesi, þar sem þau reistu sér
hús á lóð sem afi Bergþórs, Bergþór
á Bergþórshvoli, gaf þeim hjónunum
í brúðargjöf.
Minningar um laxveiðitúrana í
Flekkudalsá eru mér kærar, en
þangað fór fjölskyldan í það minsta
einu sinni á sumri frá því ég var í
vöggu og fram eftir unglingsárun-
um. Þar stóðu þær mæðgurnar,
amma og mamma, ásamt Salóme
tengdadóttur ömmu og dekruðu við
okkur karlana þegar við skiluðum
okkur í hús. Amma hafði mikinn
áhuga og ánægju af ferðalögum, á
GUÐRÚN
BRYNJÓLFSDÓTTIR
✝ Guðrún Brynj-ólfsdóttir fædd-
ist á Akranesi 1. apr-
íl 1918. Hún andaðist
á Sjúkrahúsi Akra-
ness 16. janúar síð-
astliðinn og fór útför
hennar fram frá
Akraneskirkju 21.
janúar.
okkar tíma mælikvarða
voru ferðirnar kannski
ekki margar, en á
þeirra tíma mæli-
kvarða voru þær það
og minningar frá ferða-
lögum innanlands og
erlendis urðu henni
kærari eftir því sem
aldurinn færðist yfir.
Ég varð þeirrar
gæfu aðnjótandi að fá
að búa hjá ömmu og
afa á Skólabrautinni á
meðan ég stundaði
nám í Fjölbrautaskóla
Vesturlands á Akra-
nesi. Minningar um veturna sem ég
dvaldi hjá þeim, í góðu yfirlæti, oft
of góðu, mun ég geyma ævilangt.
Ávallt voru vinir mínir velkomnir í
eldhúsið til ömmu þar sem hún bauð
upp á eitthvað gott í gogginn og
hressilegt spjall. Það þroskar og
bætir að fá að læra um það umhverfi
sem foreldrar og foreldrar þeirra
hafa alist upp í.
Þær voru ófáar stundirnar sem
við amma sátum við eldhúsborðið á
Skólabrautinni, spilandi marías,
kana, olsen olsen eða hvert það spil
sem fangaði hugann, oft á tíðum á
meðan afi var á sjó, enda þekkti
amma ekki annað en líf sjómanns-
konunnar þar sem miklar fjarverur
maka frá heimili eru einkennandi.
Söngáhugi ömmu var mikill og barst
oft á tíðum söngur úr eldhúsinu þar
sem hún æfði sig fyrir kóræfingu
dagsins en hún var um árabil félagi í
kór eldri borgara á Akranesi, það
var svo hlutverk afa heitins að aka
henni á æfingu.
Amma var einstaklega skemmti-
lega kona að tala við og það um-
ræðuefni var ekki til sem hún gat
ekki spjallað um. Hún var heilsteypt
og góð kona. Talaði vel um sam-
ferðamenn sína og kunni því illa
þegar hún varð vör við baktal og tvö-
feldni í fari fólks.
Nú eru þau bæði fallin frá hjónin,
Bergþór Guðjónsson, afi minn, skip-
stjóri og útgerðarmaður og amma
mín Guðrún Brynjólfsdóttir. Inn í
mína framtíð held ég og tekst von-
andi að tileinka mér gildi sem þau
hjónin hafa kennt mér og uppálagt.
Frá afa held ég áfram með setningu
er hann sagði við mig er hann birtist
mér í draumi, þegar mér þótti halla
á mig í einhverju verkefni; ,,hættu
þessu væli og farðu að vinna“, frá
ömmu held ég áfram með það hug-
fast að vera náunganum góður og
láta fólk njóta sannmælis. Ömmu
minni þakka ég fyrir þau tæplega
þrjátíu ár sem ég fékk að eiga með
henni og óska henni góðrar ferðar.
Bergþór Ólason.
Við fráfall Guðrúnar leita minn-
ingarnar aftur til bernskuáranna.
Hún og fjölskylda hennar voru hluti
af minni bernsku, hún var gift föður-
bróður mínum Bergþóri Guðjóns-
syni og áttu fjölskyldurnar heima
hlið við hlið í rúm fjörutíu ár.
Gunna eins og hún var jafnan köll-
uð var hress og kát kona og alltaf
stutt í brosið og man ég hvað oft var
gaman í eldhúsinu heima á Skóla-
brautinni þegar mamma og Gunna
voru að spjalla saman, þá var nú oft
slegið á létta strengi. Gunna var
heimavinnadi húsmóðir eins og flest-
ar konur á þessum árum þegar ég
var að alast upp, hún hugsaði vel um
sitt fólk og eins og hún sagði oft að
köllunum hennar liði vel og fengju
nóg að borða. Það var gott að koma
til hennar og man ég aldrei eftir
henni nema í góðu skapi. Ömmu
minni Herdísi sem bjó heima hjá
okkur og flutti hingað suður orðin
fullorðin kona reyndist Gunna sem
besta vinkona og sátu þær oft og
spjölluðu og spáði amma í bolla fyrir
hana en það þótti Gunnu gaman. Ég
man vel eftir þegar sjónvarpið kom
fyrst hér á Skagann, þá var það hjá
Gunnu og Begga og hvað mér fannst
gaman að fara og horfa á sjónvarpið
sem þá náði útsendingum frá Kefla-
víkurflugvelli, en það var fyrir daga
íslenska sjónvarpsins. Alltaf man ég
eftir Guðjóni bróður þegar hann
rölti yfir til Gunnu og fékk að horfa á
Bonanza og fleiri þætti. Guðjón sat
oft tímunum saman hjá henni enda
hefur Gunna átt mikið í honum síðan
og verið kært þeirra á milli.
Margar voru veiðiferðirnar sem
farnar voru vestur í Dali í Flekku og
Fáskrúð og í minningunni man ég
helst eftir veiðiferðunum í Fáskrúð.
Þá voru Bergþór og pabbi að veiða
og var fjölskyldan alltaf tekin með í
þessar veiðiferðir, fengum við
krakkarnir að taka þátt í þessu öllu
með þeim.
Lífið fór ekki alltaf mjúkum hönd-
um um hana. Þau hjónin urðu fyrir
þeirri miklu sorg að sonur þeirra
Guðjón lést á besta aldri eftir erfiða
baráttu við krabbamein og varð það
þeim þungur harmur en aldrei
heyrði maður hana kvarta. Árið 1998
fluttu þau hjónin á Dvalarheimilið
Höfða og eftir lát Bergþórs fann
maður hvað hún þráði að hitta hann
og Jonna son sinn að nýju. Guðrún
var trúuð kona og hefur alla tíð verið
viss um að annað líf tæki við að
loknu þessu og hafði fengið sönnun
þess á margan hátt. Hún var tilbúin
til brottfarar og var unun á að hlusta
hvað hún var yfirveguð og sátt við
lífið. Að leiðarlokum vil ég þakka
Gunnu fyrir hvað hún var mér góð
alla tíð og okkar fjölskyldu. Megi
góður guð blessa minningu hennar.
Herdís Þórðardóttir.
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is
(smellt á reitinn Morgunblaðið í fliparöndinni – þá birtist valkosturinn „Senda
inn minningar/afmæli“ ásamt frekari upplýsingum).
Skilafrestur Ef birta á minningargrein á útfarardegi verður hún að berast fyr-
ir hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða
þriðjudegi). Ef útför hefur farið fram eða grein berst ekki innan hins tiltekna
skilafrests er ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss er tak-
markað getur birting dregist, enda þótt grein berist áður en skilafrestur renn-
ur út.
Lengd Minningargreinar séu ekki lengri en 2.000 slög (stafir með bilum -
mælt í Tools/Word Count). Ekki er unnt að senda lengri grein. Hægt er að
senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og votta þeim sem kvadd-
ur er virðingu sína án þess að það sé gert með langri grein. Ekki er unnt að
tengja viðhengi við síðuna.
Minningargreinar