Alþýðublaðið - 01.06.1922, Blaðsíða 1

1922
Ficntudaglnn i. júnf.
123 tölublað
A-listinn er listi Alþýðuflokksins. Pið, sem úr bænum farið,
munið að kjósa hjá bæjarfógeta áður en þið farið. Skrifstofan opin kl. 1—5.
„Ákærurnar.“
Svo kallar MorgunbUðið tveggja
blaða grein um Jón M<gnússon,
er i því foefir birst undanfarið
Fyrsta ákæran er um „Spánar
snálið*; þar er Jóni fært það eitt
til málsbóta, að Alþingi hafi hald
ið stefnu hans áfram. Aiveg er
gengið framhjá því, að Jón duldi
landsmenn þess algerlega hvað
gerst hafði ( málinu, að hann sagði
stórblaðinu „Times", ?ð tslending
ar gengju að kröfum Spánar og
veikti þar með afstöðu tslands,
að hann samkvæmt ræðu Sigurð
ar Vigurklerks hafðí bundið það
„fastmælum" við Spán, að gengið
skyldi að kröfunum, Iöngu áður
en þing kom saman, að hann
faindraði för tvegg)a> manna til
Ameriku sem leita áttu þar nýs
markaðar fyrir fisk, að hann gerði
enga tilraun svo kunnugt sé til
að leita samvinnu, hvorki við
'Norðmenn eða Dani, að hann
reyndi að blekkja þinglð (sbr
greinargerð brennivfnsfrumvarps
hans), að hann gerði ekkert til
þess að nota frestinn tslendingum
i hag, t. d. með tUraun til að
færa markaðinn út.
Öanur ákæran er „Fálkaorðan".
Milsbætur þær, að þingið hafi
samþykt að stofna hana á einka
íundi, og að Jón sé neyddur til
þess að fylgja annara þjóða tildri.
Framhjá þvf er gengið, að Jón
bar upp tillöguna um stofnun orð
unnar og mælti svo fast sem hann
gat með henni, baeði f viðræðum
og á þingi.
Þriðja ákæran er „sendiherrann*.
Mátsbætnr að nýja stjórnin hafi
haldið áfram sömu stefnu og hækk
að laun embættismannsinsll Alveg
gengið frambjá Genúalegátanum
og því, að Jón Magnússon skip
aði mann til aðstoðar ( Spanar
málinu, sem enginn bannmaður
gat borið traust til, vegna fyrri
afstöðu til banmnálsins. Engin
rök færð íyrir því, að þörf sé á
sendiherrum þelm sem nú eru er-
lendis.
Fjórða ábæran er „enska lánið".
Vörnin sú, að Magnús Guðmunds-
son beri ábyrgðina á þvf. Jón
kom þar víst hvergi nærri og
skifti sér ekkert af þvf fremur en
öðruil tiann átti vafaiaust engan
þátt í þvf, að tolltekjur Iandsins
voru settar að veði íyrir láni
handa íslandsbanka. Hann var
svo sem ekki 1 bankaráðinu og
áhrifalaus í stjórninni.
Fimta ákæran er „tilandsbanki*.
Þar er vörnin aðallega skammir
um Jónas frá Hriflu, en lftið um
rck. Ekki minst á það, hve stak
ur dugnaðarmaður Jón Magnússon
hefir verið að reka erindi bankans
í stjórn og þingi. Ekki minst á !
það, að eftirlit með þvf, að bank-
inn haldi sett lög og regiur, hefir
'ekkett verið, að minsta kosti ekk-
ert verið gert til að láta bankann
sæta ábyrgð fyrir. t stuttu máii,
ekkert minst á það, sem ýmsir
hafa borið fram, að hagur bankans
hafi verið látinn sitja fyrir hag
landsins í ýmsum atriðum. Yfirieitt
komið sem aiira minst inn á af-
skifti og afskiftaleysi Jóns af því
mikiísverða máíi.
Sjötta ákæran er „Landráða-
máiið*. Þar er gieymt að geta
þess, að það var siðferðisleg'skylda
Jóns ' gagnvart]|laudsmönnum| inn
á við og þjóðinni út á við, og
eigi síst þeim sem kærurnar voru
bornar á, að láta rannsaka það
mál, jafnvei þó ekki væri hinn
minsti fótur fyrir því.
Sjöuhda ákæran er „Flóaáveit-
an*. Þar á Jón Magnússon engu
að hafa ráðið um, heldur er skuld-
inni skelt á dáinn mann og Maghús
Guðmundsson Er svo að sjá, sem
biaðið telji Jón M fremur dug-
lauBan mann og algerlega áhrifa
lausan Þetta er Ifklega satt. Jón
á vfst enga sök á þvf, að eytt
var um 30,000 kr. i Jón Þorláks-
son, sem blaðið kallar nú „tvo
verkfræðinga*. Búnaðarfélagið vildi
standa fyrir verkinu fyrir litla eða
engá þóknun, en það fékst ekki.
Sökin er hjl fráfarandi stjórn og
þar á meðal forsætisráðherra, enda
þótt Moggi reyni aistaðar að
kifna á hann ábyrgðarleysinu.
Attunda ákæran er „tjóðþurðin
á Siglufirði*. ölium aðgerðum
stjórnarinnar í þvf máli er siengt
á dáinn mann. „J. M. hafði aftur
á móti engin afskifti af máiinu.*
Nú jæja Eitt dæmið enn um viija
blaðsins til þess að sverta Jón,
og sanna áhrifaleysi hans. t Alþbl.
hefir verið sýnt fram á það með
rökum, að stjórnin hefir viljandi
eða óviljandi, látið ginna sig eins
og þurs f þvf máii. Og ein spurn-
ing til Mgbi. f þessu máli. Hvernig
geta börn erft mannorð eftir föður
sinn? Bakvið slfka bugsun liggur
smánarlega spilt hugarfar.
„Nfunda ákæran er „utanrflds-
ráðhenann.* Engin meðmæii eru
borin fram með þeirri ráðstöfun
J. M. önnur en þau, að reynt er
að klfna henni á „SJálfstæðis-
fiokkinn 1920.* Það „embætti*
var jóni alveg óheimiit að stofna,
og allra sfst hafði hann heimild
til, að taba óþroskaðan ungiing
til þess.
Tiunda ákæran og sfðastá er
„konungskóman.* Þar er Jóni enn
borið ábyrgðsrleysi og áhrifaleysi
á brýn. Og verður ekki annað
sagt, en að sá höggvi, er hlffa
akyldi. Það er kunnugra en frá
þurfi að segja, að Jón atti mestan
þátt ( að auka tildrið við það
1