Morgunblaðið - 03.02.2005, Blaðsíða 17
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. FEBRÚAR 2005 17
MINNSTAÐUR
AKUREYRI
Akureyrardeild | Sveit Hjörleifs
Halldórssonar sigraði í árlegri Ak-
ureyrardeild Skákfélags Akureyr-
ar. Að þessu sinni mættu aðeins
átta skákmenn til leiks sem dugði
aðeins í 2 sveitir og kom það í hlut
Gylfa Þórhallssonar og Hjörleifs að
vera liðsstjórar. Tefldar voru fjórar
atskákir (20 mínútur) og fóru leikar
þannig að sveit Hjörleifs sigraði
með 9 vinningum gegn 7 vinningum
Gylfa og félaga. Úrslit réðust í
fyrstu umferð, en þá sigraði sveit
Hjörleifs 3–1, aðrar viðureignir
voru jafnar. Bestum árangri náði
Gylfi Þórhallsson en hann var með
fullt hús. Auk fyrirliðans voru í
sveit Hjörleifs þeir Sigurður Ei-
ríksson, Tómas Veigar Sigurðarson
og Skúli Torfason. Í sveit Gylfa
voru einnig þeir Davíð Arnarson,
Sveinbjörn Sigurðsson og Ari Frið-
finnsson.
Næsta mót hjá félaginu er 10
mínútna mót sem fer fram föstu-
daginn 4. febrúar kl. 20:00 í KEA-
salnum, Sunnuhlíð.
Eyjafjarðarsveit | Á fundi sveit-
arstjórnar í vikunni var sam-
þykkt að ganga til samninga við
fjarskiptafyrirtækið Íslandsmiðil
ehf. á grundvelli tilboðs þess um
uppsetningu á þráðlausu staf-
rænu sjónvarpsdreifikerfi í Eyja-
fjarðarsveit.
Íslandsmiðill er fjarskiptafyr-
irtæki sem er að byggja upp
dreifikerfi fyrir stafrænt sjón-
varp á Íslandi og bjóða sjón-
varpsstöðvum og öðrum aðilum,
sem nýta vilja gagnvirkt staf-
rænt sjónvarp, afnot til að þróa
og dreifa sinni þjónustu. Aðaleig-
andi Íslandsmiðils ehf. er Fjarski
ehf., dótturfyrirtæki Landsvirkj-
unar á fjarskiptasviði. Í fram-
haldi af mælingum, sem gerðar
hafa verið, verða sendar settir
upp á Hrafnagili og Hálsi. Með
þeim sendum svo og sendi fyr-
irtækisins, sem staðsettur er á
Halllandi, er vonast til að send-
ingarnar nái til flestra heimila í
Eyjafjarðarsveit. Íslandsmiðill
ehf. mun bjóða upp á lággjalda
áskriftarsjónvarp Val+ með há-
marks myndgæðum. Í upphafi
verða í boði 9 erlendar sjón-
varpsstöðvar ásamt 3 íslenskum
stöðvum, segir á vefsíðu Eyja-
fjarðarsveitar.
Þráðlaust staf-
rænt sjónvarp
ÞAÐ var nokkuð létt yfir vinnu-
félögunum hjá Garðverki, þeim
Jóhannesi Hjörleifssyni, Skafta
Þorsteinssyni og Sigurði Þórssyni,
þar sem þeir voru frekar létt-
klæddir, miðað við árstíma, að
helluleggja á gatnamótum Strand-
götu og Hjalteyrargötu í blíðunni í
gær. „Við erum hér að ljúka við
verk sem hafist var handa við í
desember og stefnum að því að
ljúka verkinu á morgun (í dag),“
sagði Jóhannes. Þeir félagar voru
sammála um að þarna væru þeir
farnir að vinna hefðbundin vor-
verk og voru hinir ánægðustu með
tíðarfarið og að sjá fram á að geta
lokið verkinu.
Morgunblaðið/Kristján
Léttklæddir í vorverkum
LANDIÐ
Þorlákshöfn | Portland er eitt af
stærstu fyrirtækjunum í Þorláks-
höfn, en það hefur sérhæft sig í
vinnslu á flatfiski, í mörgum tilvikum
á kolategundum sem ekki voru nýtt-
ar fyrir 10–15 árum. Vinnsla á kola
krefst mikils
fjölda starfsfólks
miðað við aðra
fiskvinnslu, enda
hver fiskur minni
heldur en í bol-
fiskvinnslu, og
því meiri vinna á
bak við hvert kíló
sem fer á markað.
Í vikunni var 39
starfsmönnum af
99 sagt upp störf-
um, þar af 18 í
hálfu starfi. „Það
er alltaf erfitt að
segja upp svona
miklum fjölda af
starfsfólki,“ segir
Gísli Jón Gústafs-
son, vinnslustjóri
Portlands. Hann
segir þó að at-
vinnuástandið í
Þorlákshöfn sé þannig að menn séu
yfirleitt fljótir að fá vinnu.
Vegna þess hversu mikið af starfs-
fólki þarf í vinnslu kola er erfitt fyrir
fyrirtæki í þessari vinnslu hér á
landi að keppa við fyrirtæki sem
staðsett eru í löndum þar sem vinnu-
afl er ódýrara, svo sem í Kína. Gísli
Jón segir að mikið muni um að fyr-
irtækið sé ekki lengur að kaupa
frystan fisk, vinna hann og frysta
aftur. Ekki borgi sig lengur að
standa í vinnslu á tvífrystum fiski,
það geri Kínverjar einfaldlega mun
ódýarar en mögulegt sé hér á landi.
Þess vegna verði fyrirtækið að ein-
beita sér að því að vinna einfrystan
kola sem betri verð fáist fyrir. Vinna
við tvífrystan fisk var um 10–15% af
vinnslu í Portlandi, og munar um
minna. Þörf fyrirtækisins fyrir
starfsfólk veltur líka mikið á því
hversu mikið veiðist af ákveðnum
tegundum kola, en veiði á kola hefur
dregist talsvert saman undanfarið.
Alls eru veiddar fimm tegundir og
eru vinnsluaðferðir mismunandi eft-
ir tegundum. Gísli Jón segir að und-
anfarið hafi minna fengist af sand-
kola og skráp, sem eru smærri fiskar
sem krefjast mikillar verkunar.
Meira berist nú inn af skarkola, sól-
kola og langlúru sem eru stærri fisk-
ar sem minna þurfi að hafa fyrir. Þar
með minnki þörfin fyrir starfsfólk og
þegar það fer saman við sterka stöðu
krónunnar og lækkun afurðaverðs á
mörkuðum sé ljóst að endurskipu-
leggja þurfi fyrirtækið áður en í
óefni er komið.
Kraftur í fólki í Þorlákshöfn
„Mér finnst vera jákvætt and-
rúmsloft hér í bænum, þó að það sé
auðvitað engin lausn fyrir þá sem
þurftu að hætta. Mér hefur fundist
mjög margt jákvætt vera að gerast,“
segir Ólafur Áki Ragnarsson,
bæjarstjóri í Sveitarfélaginu Ölfusi.
„Það er kraftur í fólki hérna, og ég
er sannfærður um það að til lengri
tíma mun staðurinn blómstra. En
auðvitað hjálpar það ekki þessu fólki
sem er verið var að segja upp. Ég
vona að þetta sé ekki upphaf af neinu
langvarandi atvinnuleysi,“ segir
Ólafur. „Það hefur verið mjög gott
atvinnuástand hérna, og mér hefur
fundist hljóðið í fólki vera gott. Í
þessum sjávarbyggðum er ástandið
alltaf brothætt, sérstaklega á þess-
um árstíma þegar veiði er dræm.“
Ólafur segir mikið velta á veðr-
áttu, veiði, gengi og mörkuðum, og
þessi atriði séu ekki eitthvað sem
hægt sé að stjórna. Hann segir þó að
bæjarfélagið eigi því láni að fagna að
það séu nokkrir öflugir vinnuveit-
endur í plássinu sem dreifi á vissan
hátt áhættunni ef illa gengur í einni
grein og geri atvinnuástandið stöð-
ugra en í mörgum sjávarplássum.
Stærsta fiskvinnslufyrirtækið á Íslandi sem sérhæfir sig í vinnslu á kola segir upp 39% starfsmanna
Erfitt að segja upp svo
miklum fjölda starfsfólks
Morgunblaðið/Ómar
Sorglegt „Það er sorglegt að fólk missi vinnuna,“ segir Sigfríður (t.h.) þar sem hún og Helga raða kolaflökum.
Fiskvinnslufyrirtækið
Portland hefur sagt upp
39 af 99 starfsmönnum og
er sterkri stöðu krónunn-
ar og lækkun afurðaverðs
á mörkuðum kennt um.
Brjánn Jónasson spjall-
aði við starfsfólkið.
Gísli Jón
Gústafsson
HELGA Kristinsdóttir og Sigfríður
Óskarsdóttir vinna hlið við hlið við
að raða fiskflökum á færiband fyrir
lausfrystingu, en eftir uppsagnirnar
heldur Helga vinnunni en Sigfríður
ekki. Sigfríður hefur unnið hjá fyr-
irtækinu hálft árið yfir vetrarmán-
uðina síðastliðin fimm ár.
„Mér finnst þetta fyrst og fremst
óskaplega sorglegt að fyrirtækið sé
að fara svona illa, og maður vonar
bara að þeir nái sér upp aftur, það er
eina vonin mín,“ segir Sigfríður.
Hún segir að hljóðið í samstarfsfólk-
inu sé ekki gott. „Auðvitað finnst
þetta öllum afskaplega sorglegt þeg-
ar menn eru að missa vinnuna. Það
er algert skilyrði að hafa vinnu, og
fólk er að fá gíróseðlana fyrir fast-
eignagjöldunum í hendurnar í dag.
Það er ekkert hlaupið í aðra vinnu
hérna, að minnsta kosti var ég
heima í mánuð þegar ég var að leita
fyrir fimm árum síðan, og ég fór á
alla staði sem ég gat ímyndað mér.“
Sigfríður segir þó starfsfólkið
tryggt sínu fyrirtæki, sama hvað
tauti og rauli. Hún rekur kaffistofu á
sumrin en hefur hingað til unnið hjá
Portlandi á veturna. „Ég fæ alltaf
vinnu hér á haustin, og það er nú
ekki lítils virði þegar maður er að
berjast svona áfram.“
Helga segir að það sé erfitt að sjá
á bak stórs hóps af samstarfsfólki,
en segist vona að fyrirtækið geti
starfað áfram. „Þetta er stærsta fyr-
irtækið hér í Þorlákshöfn, og mjög
góður vinnustaður. Maður hugsar
um hina sem yngri eru, og alla er-
lendu starfsmennina, fólk er búið að
fjárfesta í húsum og öðru hér í Þor-
lákshöfn. Þetta er rosalegt högg að
fá svona uppsögn.“.
Hún segir að þó margir eigi ef-
laust eftir að fá vinnu fljótlega þurfi
líka að horfa á þau kjör sem menn
hafi. „Það er ekki hvar sem er sem
húsmæður geta haft 2,5 milljónir í
vasann fyrir árið, en það hefur farið
upp í það hér, þegar mikið er unnið.
[...] Svo held ég að það sé ekkert
sjálfgefið að tæplega 40 manns fái
vinnu hér í Þorlákshöfn, en það
verður bara að ráðast.“
Helga segir þó að fólk hafi ein-
hvern skilning á þeim aðstæðum
sem fyrirtækið er í, ekki þýði að
borga fólki sem hafi ekkert að gera
og sitji bara heima, og þá geti þurft
að taka erfiðar ákvarðanir til þess
að fyrirtækið gangi áfram. „En
þetta er mjög sorglegt.“
„Rosalegt högg að fá svona uppsögn“
Ólafur Áki
Ragnarsson
brjann@mbl.is
„AUÐVITAÐ er erfitt að missa
svona marga samstarfsmenn, þetta
er gott fólk og hér þekkjast allir,“
segir Veronika Matvejeva, sem var
að ormahreinsa skrápsflök þegar
Morgunblaðið leit í heimsókn. Hún
segir varla talað um annað á kaffi-
stofunni þessa dagana en uppsagn-
irnar hjá fyrirtækinu
„Ég veit ekki hvort það er hægt
að fá nokkra aðra vinnu hér í Þor-
lákshöfn, sérstaklega fyrir útlend-
inga,“ segir Matvejeva. Hún segist
vissulega hafa áhyggjur af starfi
sínu hjá fyrirtækinu, en hún var þó
ekki í hópi þeirra sem sagt var upp.
„Þetta er náttúrulega reiðarslag
fyrir fólkið, og það er erfitt að sjá á
eftir öllu þessu fólki sem maður var
búinn að vinna með í mörg ár. Það
er eftirsjá í góðu fólki,“ segir Lydia
Pálmarsdóttir, trúnaðarmaður
starfsmanna hjá Portlandi.
„Það er mikill söknuður í þessu
fólki, það er alltaf erfitt þegar þarf
að segja upp fólki,“ segir Gústaf
Tryggvason, verkstjóri hjá Port-
landi. Hann segir að það hafi svo
sem ekki gefist mikið tækifæri til
þess að ræða uppsagnirnar síðan
þær voru gerðar opinberar, lítil
vinna hafi verið undanfarið og sum-
ir vinni bara í hlutastarfi.
„Reiðarslag
fyrir fólkið“
Morgunblaðið/Ómar
Snyrting „Þetta er gott fólk og hér
þekkjast allir,“ segir Veronika.