Morgunblaðið - 03.02.2005, Blaðsíða 32

32 FIMMTUDAGUR 3. FEBRÚAR 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ari ÁsmundurÞorleifsson
fæddist í Naust-
hvammi í Norðfirði
3. nóvember 1913.
Hann lést á Heil-
brigðisstofnun Suð-
urlands 24. janúar
síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Þorleifur Ás-
mundsson útvegs-
bóndi í Nausta-
hvammi, f. á
Karlsstöðum í
Vöðlavík 11. ágúst
1889, d. 10. október
1956, og María Jóna Aradóttir
húsfreyja, f. í Naustahvammi 4.
maí 1895, d. 15. desember 1973.
Ari var næst elstur af 14 systk-
inum, hin eru: Aðalheiður Þóra, f.
1912, Guðni, f. 1914, d. 2002, Stef-
án Guðmundur, f. 1916, Ingvar, f.
1917, d. 1963, Gyða Fanney, f.
1919, Ingibjörg Lukka, f. 1921,
Lilja Sumarrós, f. 1923, Guð-
björg, f. 1924, Ásta Kristín, f.
1926, Friðjón, f. 1928, d. 2004,
Guðrún María, f. 1930, Sigurveig,
býlismaður Öystein Bjarte Mo, f.
23. maí 1964, þau eiga einn son.
Öll ólust þau upp að hluta til hjá
Ara og Guðnýju. Dóru Maríu gift-
ist 1987 Einari Frímannssyni, f. 5.
mars 1931, d. 30. ágúst 2004. 2)
Bjarni Leifur, f. 28. desember
1939, d. 6. febúar 1941. 3) Guð-
laug, f. 14. desember 1942, d. 10.
maí 1944. 4) óskírð stúlka, fædd
og dáin 25. desember 1946.
Ari ólst upp í Naustahvammi
og byrjaði 10 ára að stunda sjó-
mennsku ásamt föður sínum og
yngri bróður, Guðna, sem þá var
9 ára. Skólaganga var ekki löng
og hélt hann áfram sjómennsku
frá Norðfirði og seinna Horna-
firði, Sandgerði og Vestmanna-
eyjum. Ari og Guðný hófu búskap
sinn á Sveinstöðum í Hellisfirði
1938 og sóttu lífsbrauð sitt bæði
til sjós og lands. Síðar fluttust
þau í Sel í Sandvík og þaðan að
Gerðistekk í Norðfirði til hausts-
ins 1949, fluttust þau þá búferlum
til Reykjavíkur vegna veikinda
Guðnýjar. Árið 1961 fluttu þau í
Gljúfurárholt í Ölfusi og 1964 í
Klausturhóla í Grímsnesi, þar
sem þau stunduðu búskap í 20 ár,
fluttust þau þá á Selfoss, að Lóu-
rima 6 og hafa búið þar síðan.
Útför Ara verður gerð frá Sel-
fosskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30
f. 1933 og Vilhjálmur
Norðfjörð, f. 1936.
Ari kvæntist árið
1938 Guðnýju Bjarna-
dóttur, f. á Gerð-
istekk 19. mars 1915.
Ari og Guðný eignuð-
ust fjögur börn, þau
eru: 1) Dóra María, f.
9. október 1938, gift-
ist árið 1957 Gunnari
Jóni Engilbertssyni,
f. 23. mars 1934, d.
14. apríl 1976. Þau
eignuðust sex börn,
fimm eru á lífi, þau
eru: a) Dagbjartur
Ari, f. 19. desember 1957, kvænt-
ur Erlu Þorbjörgu Traustadóttur,
f. 8. apríl 1958, þau eiga tvær
dætur. b) Guðný Esther, f. 21.
júní 1959, gift Ómari Helga
Björnssyni, f. 17. september 1959,
þau eiga þrjár dætur. c) Ebba
Guðlaug, f. 19. janúar 1964, hún á
fjögur börn. d) Anna María, f. 14.
desember 1965, sambýlismaður
Össur Björnsson, f. 20. október
1970, þau eiga tvö börn. e) Kol-
brún Dóra, f. 17. ágúst 1970, sam-
Elsku afi.
Nú er komið að kveðjustund, ég
vil þakka þér, elsku afi, fyrir allt,
þú varst alltaf tilbúinn með þinn
stuðning við mig og aðra, alltaf já-
kvæður sama hvað gekk á. Þú
varst glaður maður sem fannst
gaman að gleðja aðra.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Guð geymi þig, elsku afi minn.
Kolbrún Dóra Gunnarsdóttir.
Fyrstu kynni mín af Ara eru
mér mjög minnisstæð. Það var
vorið 1978 þegar ég og konan mín,
hún Guðný, sem er barnabarn
hans og ólst hjá afa sínum og
ömmu, vorum í hinu svokallaða til-
hugalífi að ég var drifinn í sveitina
að Klausturhólum í Grímsnesi, en
þar ráku þau hjónin Ari Þorleifs-
son og Guðný Bjarnadóttir mikið
myndarbú. Ari sem ætíð var mjög
hress og skrafhreifinn heilsaði mér
með mjög þéttu og kröftugu hand-
artaki og þá verð ég að viðurkenna
að mér brá nokkuð því hendurnar
hans Ara voru mjög stórar og
sterklegar og ég vissi þá um leið
að þessi maður hafði aldeilis ekki
verið aðgerðalaus um ævina. Síðar
þegar kynni mín af honum Ara
jukust komst ég að því að hann
hafði svo sannarlega þurft að hafa
fyrir lífinu t.d. var hann ekki nema
tíu ára gamall þegar hann hóf að
róa til fiskjar með föður sínum á
Norðfirði og þar með hófst hans
langa starfsævi, bæði til sjós og
lands.
Ýmsar sögur sagði hann Ari af
sér og öðrum og eitt það minn-
isstæðasta af því sem hann sagði
mér var að hann hefði aldrei notað
vettlinga þegar hann var á sjónum
og þrátt fyrir að íslenska veðrið
geti verið allkalt og hráslagalegt
þá hef ég aldrei efast um að þetta
sé rétt enda sá ég hann aldrei
setja upp vettlinga, nema kannski
allra síðustu æviárin þegar heilsu
hans hafði mjög hrakað.
Ari er einn allra heiðarlegasti
maður í viðskiptum sem ég hef
kynnst t.d. seldi hann aldrei bíl
nema hafa kaðalspotta í skottinu á
bílnum og þegar hann hætti bú-
skap og seldi jörðina Klausturhóla
þá skildi hann eftir fyrir kaupand-
ann mjög mikið af verkfærum,
áhöldum, reiðtygjum og fleiru til,
sem ég leyfi mér að fullyrða að
hafi almennt ekki tíðkast þegar
menn seldu bújarðir sínar.
Ari er einn allra hjálpsamasti og
gjafmildasti maður sem ég hef
kynnst. Við hjónin sem bæði vor-
um í námi fórum oft í heimsókn í
sveitina að Klausturhólum til Ara
og Guðnýjar. Sífellt voru þau að
spyrja okkur hvort við hefðum
ekki nóg að borða og hvort okkur
vantaði ekki eitthvað. Alltaf þegar
við kvöddum Ara og Guðnýju feng-
um við einhvern mat með okkur í
bæinn einn, tvo eða þrjá poka fulla
af mat og þegar okkur blöskraði
þessi gjafmildi og hjálpsemi og
reyndum að hafna þessum mat-
argjöfum þá þýddi það ekki neitt
því þá höfðu þau bara einhver ráð
til að lauma mat í skottið á bílnum
okkar án þess að við tækjum eftir
því.
Ég óska Ara blessunar í nýjum
heimkynnum og þakka honum fyr-
ir kærleiksríka samfylgd. Guðnýju
Bjarnadóttur, eftirlifandi eigin-
konu hans Ara sendi ég mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Ómar H. Björnsson.
Í dag kveðjum við heiðursmann-
inn og ljúfmennið Ara Þorleifsson,
fyrrverandi bónda í Klausturhól-
um í Grímsnesi, hinstu kveðju.
Við kynntumst þeim hjónum
Ara, Guðnýju og fjölskyldu þeirra
þegar þau fluttu að Klausturhólum
1964, þar sem þau bjuggu mynd-
arbúi í tuttugu ár.
Ari var greiðvikinn, duglegur og
tók strax þátt í félagsstarfi sveit-
arinnar og naut þess að gleðjast
með góðum. Hann tók þátt í fjár-
leitum á haustin á afrétti Gríms-
nesinga og átti góða reiðhesta. Þá
tók Ari að sér að sjá um sauð-
fjárbaðanir hjá bændum í hreppn-
um og rakti hann það af sam-
viskusemi og dugnaði.
Mikill samgangur var á milli
bæjanna þar sem börnin í Klaust-
urhólum voru á sama aldri og
börnin á Búrfelli. Alltaf þótti þeim
jafn gaman að fara í heimsókn
þangað og minntust oft á meðlætið
með kaffinu sem Guðný bakaði og
einnig fallega garðsins sem hún
sinnti svo vel.
Lýsandi dæmi um hjálpsemi Ara
er þegar við hjónin sátum aðalfund
Stéttarsambands bænda sem
haldnir voru síðla sumars og átt-
um við nokkurt hey úti vegna
óþurrkatíðar. Kom þá Ari óumbeð-
inn með vélar og mannskap og
hjálpaði börnum okkar við að
koma öllu heyi í hús.
Svona var Ari, hjálpsemi og góð-
mennska var hans aðalsmerki, á
meðan hann ók bíl var hann ólatur
við að aka vinum og kunningjum
þeirra erinda sem þörf var á.
Ari og Guðný voru höfðingjar
heim að sækja og gáfu rausnarleg-
ar gjafir þegar tilefni var til hvort
sem það voru einstaklingar, kven-
félagið, eða félagsheimilið. Við
munum lengi minnast heimsóknar
okkar til þeirra nú í haust þegar
Ari varð 91 árs. Þau hjónin léku á
als oddi, rifjuðu upp gamla tíma og
sýndu okkur myndir frá fyrri tíð.
Elsku Guðný og fjölskylda, megi
fallegar minningar um góðan og
mætan mann vernda ykkur og
styrkja.
Kær kveðja,
fjölskyldan Búrfelli.
Ein af þeim stundum sem ég
mun alltaf muna eftir er þegar ég
tók viðtal við Ara Þorleifsson og
eiginkonu hans Guðnýju Bjarna-
dóttur á heimili þeirra á Selfossi í
desembermánuði árið 2002. Ari
var þá 89 ára gamall og hafði engu
gleymt úr æskunni og frá fyrri ár-
um. Í rúma klukkustund ræddum
við um gamla tímann og Guðný,
hans ástkæra eiginkona til rúm-
lega 65 ára, fylgdist grannt með og
skaut inn í viðtalið setningu og
setningu. Ari hafði gaman af því,
þó hann væri ekki alltaf sammála
því sem hún lagði til málanna í við-
talinu.
Viðtalið allt og spjallið við þau
hjón er merkilegt og kemur oft
upp í huga minn því í viðtalinu lýs-
ir Ari lífsbaráttu sem ekki þekkist
í dag og hefur ekki gert síðustu
áratugi. 10 ára gamall fór hann að
vinna í heimilið þegar hann fór á
sjó með föður sínum og þegar
hann var 25 ára gamall fékk hann í
fyrsta sinn launin sín í eigin vasa.
Ótrúleg saga af lífsbaráttunni eins
og hún var hér á Íslandi áratugina
eftir aldamótin 1900.
Ég hitti Ara nokkrum sinnum
eftir að ég tók viðtalið við þau
hjónin og alltaf tók hann þéttings-
fast í höndina á mér og spjallaði
um sjávarútveg og Austfirðina
sem alla tíð voru honum kærir.
Það var sannkölluð afa- og ömm-
ustemning yfir heimili þeirra
hjóna á Selfossi og alltaf var boðið
upp á kaffi og með því.
Ein setning sem Ari sagði einu
sinni við mig situr í mér og lýsir
kraftinum hans vel.
„Veistu það, Jóhannes, ég skil
ekki hvernig fullfrískt fólk getur
ekki staðið í skilum með skuld-
irnar sínar.“ Hann var sannkall-
aður heiðursmaður og ég þakka
fyrir kynnin.
Ég sendi Guðnýju, eftirlifandi
eiginkonu Ara, innilegar samúðar-
kveðjur, svo og fjölskyldunni allri.
Jóhannes Kr. Kristjánsson.
ARI ÁSMUNDUR
ÞORLEIFSSON
FRÉTTIR
Alþýðulistinn býður
fram til stúdentaráðs HÍ
ALÞÝÐULISTINN hefur tilkynnt
framboð sitt til stúdentaráðs Há-
skóla Íslands. Að sögn Andra Steins
Snæbjörnssonar, sagnfræðinema
sem skipar 1. sæti listans, er eitt af
markmiðum Alþýðulistans að ná
betri lánakjörum fyrir stúdenta
gagnvart Lánasjóði íslenskra náms-
manna. Þá muni listinn beita sér fyr-
ir ýmsum fleiri málum. Í raun megi
segja að listinn sé einskonar
„óánægjuframboð“ og hugmyndina
að því að bjóða fram hafi borið brátt
að.
Í 2. og 3. sæti listans eru Krist-
björn Björnsson og Björn Ólafsson,
einnig sagnfræðinemar við HÍ.
Í tilkynningu frá Alþýðulistanum
kemur fram að listinn sé á engan
hátt pólitískur og hann líti svo á að
stúdentaráð eigi að vera alfarið laust
við öll stjórnmálatengsl.
„Alþýðulistinn berst gegn öllu
framapoti og eiginhagsmunaseggj-
um og lofar stúdentum því að berjast
gegn slíkri firringu með öllum til-
tækum ráðum,“ segir ennfremur í
tilkynningu frá listanum. Kosið verð-
ur til stúdentaráðs og háskólaráðs
Háskóla Íslands 9. og 10. febrúar nk.
Stjórn Læknafélagsins
harmar málflutning
STJÓRN Læknafélags Íslands gerði
eftirfarandi bókun á fundi sínum
þriðjudaginn 1. febrúar sl.:
„Mánudaginn 31. janúar sl. var út-
varpað viðtali Bergljótar Baldurs-
dóttur við Magnús Jóhannsson, pró-
fessor í lyfja- og eiturefnafræði á
Morgunvakt Ríkisútvarpsins. Tilefni
viðtalsins voru fréttir af alvarlegum
aukaverkunum svokallaðra coxib
lyfja og markaðssetning lyfsins
Vioxx.
Það var skoðun prófessorsins að
ekki væri hægt með sanngirni að
gera kröfur um svo víðtækar rann-
sóknir fyrir markaðssetningu lyfja,
sem þurft hefði til að leiða í ljós þær
alvarlegu aukaverkanir, sem á dag-
inn kom að lyfið Vioxx hefði í för með
sér. Sagði hann orðrétt að lyf af
þessu tagi hefðu „verið svona ein af
stóru vonunum, í nýjungunum, í
lyfjageiranum á síðustu kannski 5–
10 árum en það breyttist í að verða
ein af stærstu vonbrigðunum.“
Þessu til viðbótar er rétt að benda á
að gigtsjúkdómar eru bæði erfiðir og
algengir og eldri gigtarlyf, sem verið
höfðu á markaðnum, höfðu lífs-
hættulegar aukaverkanir vegna
blæðingarhættu í meltingarvegi,
sem hin nýju voru að mestu laus við.
Þar með liggur það fyrir að mati
prófessorsins, að læknar gátu alls
ekki vitað um þær aukaverkanir
þessara lyfja, sem síðar komu á dag-
inn og ekki hefði verið fært að gera
rannsóknir fyrir markaðssetningu,
sem leiddu þær í ljós. Þrátt fyrir
þetta, tekur hann þátt í því með
fréttamanninum að láta svo í veðri
vaka að læknar hafi með óhóflegri
risnu látið snúa sér til að ávísa lyfj-
um til skjólstæðinga sinna, sem síðar
reyndust hættuleg. Með öðrum orð-
um er gefið í skyn að lyfjaval lækna
ráðist af öðru en verkunum þeirra.
Stjórn Læknafélags Íslands
harmar málflutning af þessu tagi og
telur hann einungis til þess fallinn að
rækta tortryggni almennings í garð
lækna og spilla fyrir umræðu innan
læknastéttarinnar um eðlileg og
skynsamleg samskipti lækna og
lyfjafyrirtækja. Stjórn Læknafélags
Íslands fagnar hins vegar öllum vit-
rænum ábendingum um, það, sem
betur mætti fara í þessum efnum og
mun áfram taka þátt í þeirri umræðu
og leiða hana meðal lækna.“
STÚDENTARÁÐ Háskóla Íslands, í
samvinnu við Félagsstofnun Stúd-
enta, opnaði nýja gagnvirka stúd-
entamiðlun á Netinu í gær.
Slóð síðunnar ber nafn þjónust-
unnar, www.studentamidlun.is, og
þarna verður að finna á einum stað
miðlanir fyrir stúdenta, sem sumar
hverjar eru reknar á mörgum mis-
munandi stöðum í dag. Þar verður
m.a. að finna húsnæðis-, atvinnu-,
lokaverkefna-, barnagæslu-, skipti-
bókamarkaðar- og aukakennslu-
miðlun.
„Nýjungin í þessu og það sem við
teljum að sé mikil bylting í þjónustu
fyrir stúdenta er að nú er þetta allt
aðgengilegt fyrir þá á einum stað.
Nú er kominn vefur sem er í raun
bæði aðgengilegur fyrir stúdenta
sem vilja sækja sér þjónustu og svo
líka fyrir þjóðlífið. T.d. fyrirtæki,
stofnanir eða einstaklinga sem
þurfa að nálgast þennan hóp að ein-
hverju leyti, t.d. ef þú ert að leita
þér að stúdent í hluta- eða sum-
arvinnu,“ segir Jarþrúður Ás-
mundsdóttir, formaður Stúd-
entaráðs HÍ.
Hún bendir á að miðlunin sé unn-
in með þarfir stúdenta í huga og
Stúdentaráð hafi greint helstu þarf-
ir og eftirspurn stúdenta eftir að-
stoð við ýmis mál. Þetta sé liður í því
að auðvelda stúdentum lífið, enda
verði oft miklar breytingar á högum
fólks í upphafi háskólanáms.
Vefurinn er tvíþættur. Annars
vegar fyrir stúdenta sem eru t.d. í
íbúðaleit og hins vegar fyrir al-
menning sem getur farið þarna inn
og skráð sína íbúð til leigu.
Morgunblaðið/Jim Smart
Páll Skúlason, rektor Háskóla Íslands, opnaði nýja vefsvæðið ásamt þeim
Jarþrúði Ásmundsdóttur, formanni Stúdentaráðs Háskóla Íslands, og
Andra Óttarssyni, stjórnarformanni Félagsstofnunar stúdenta.
„Bylting í þjónustu
fyrir stúdenta“
Stúdentaráð HÍ hefur opnað gagn-
virka stúdentamiðlun á Netinu