Morgunblaðið - 03.02.2005, Blaðsíða 36
Grettir
Smáfólk
Kalvin & Hobbes
HVAÐ EF ÉG
ÞYRFTI AÐ LIGGJA
HÉRNA AÐ EILÍFU...
ÉG GÆTI ALDREI
STAÐIÐ UPP
FRAMAR
HVAÐ ERTU
AÐ GERA
GRETTIR?
ÉG ER AÐ
LÁTA MIG
DREYMA
MAÐUR Á
ALLTAF AÐ
LEYF KLÍP
KLÍP!
ÉG ER
EKKI SVO
VISS
ÞÚ FÆRÐ AÐ FINNA
BRAGÐIÐ AF MALBIKINU Í
FIMMTA TÍMA Í DAG
Æ NEI, ÉG ER DAUÐUR! FIMMTI TÍMI.
RÍKSSYRKTAR
KENNSLUSTUNDIR Í
ÁSTÆÐULAUSU OFBELDI
BETUR ÞEKKT
SEM LEIKFIMI
Risaeðlugrín
HÆ DÍNÓ. ERTU
ENN AÐ SMÍÐA
© DARGAUD
JÁ...
JÁ
ÉG VÆRI TIL Í AÐ SLEPPA ÞVÍ
... ÞAÐ ER BARA MENGUNIN ...
MENGUNIN? HVAÐA
MENGUN? LOFTIÐ ER
HREINT OG TÆRT
FÁVITI GETUR ÞÚ
VERIÐ!! ÁTTARÐU ÞIG
EKKI Á ÞVÍ AÐ ÞAÐ ER
KOMIÐ SUMAR OG
BRÁÐUM KOMA TÚRIS-
TARNIR Í ÞÚSUNDATALI
MENGANDI ALLT Í
KRINGUM SIG
EN Í ÞETTA SKIPTI VERÐ ÉG TILBÚINN!!
NEI, SKO
ÞARNA KOMA
ÞEIR ...
ÆTLAR ÞÚ VIRKILEGA AÐ
STOPPA ÞÁ MEÐ GRÍMUNA
EINA AÐ VOPNI
STOPPA
ÞÁ ...
NEI ...
EN ÉG ÆTLA AÐ NÁ ANDANUM!!
Dagbók
Í dag er fimmtudagur 3. febrúar, 34. dagur ársins 2005
Víkverji veit að ekkieru allir sammála
því að hægt sé að tala
um fíknir í hina og
þessa hversdagslega
hluti. Það sé t.d. út í
hött að tala um frétta-
fíkla, handboltafíkla
o.s.frv. Þessir „fíklar“
viti ekki hvað það er að
vera raunverulegur
fíkill. Víkverji er alger-
lega sammála þessu
sjónarmiði. Fréttafíkill
er bara hlægilegt heiti
og lýsir einna helst
vanþekkingu á örlög-
um og líðan áfengisfíkla og eitur-
lyfjafíkla. Ekki má gleyma tóbaks-
fíklum. Sagði ekki David Bowie í
hittifyrra að hann ætti bara eftir að
losa sig við versta fíkniefnið úr lífi
sínu, þ.e. sígarettuna? Nóg um það.
Víkverji fór að rifja þessa umræðu
upp fyrir hálfum mánuði eða svo
vegna þess að hann hélt að hann væri
orðinn ísfíkill. Hugsið ykkur. Ísfíkill.
Og ekki bara fíkinn í einhvern ís,
heldur eina ákveðna tegund af hinum
fáránlega dýra Ben og Jerrys súkku-
laðiís. Auðvitað er fráleitt að nokkur
geti orðið ísfíkill, en var það ekki orð-
ið nokkuð óeðlilegt þegar Víkverji
gat ekki lokið deginum án þess að éta
eina dós af þessum syndsamlega
góða ís? Jæja, þær voru víst tvær
dósirnar á kvöldi. Maki
Víkverja fékk aðeins að
narta í þá seinni. Ein lítil
dós af þessu góða jukki
kostar um 850 kr. og
fyrsta kastið var Víkverji
með óbragð í munni yfir
verðinu. En þegar dós-
unum fjölgaði var Vík-
verja orðið kengsama og
naut íssins í botn. Það
var um þetta leyti sem
hann fór að kaupa tvær
dósir í einu, enda var 2
fyrir 1 tilboð í flestum
búðum. Það hefði komið
sér ágætlega að geyma
aðra dósina og njóta þannig kjaranna
með áþreifanlegum hætti, en þannig
háttar til heima hjá Víkverja að
frystihólfið er nánast frosið saman og
í mesta lagi hægt að troða inn í það
skinkubréfi og flatkökupakka. Þess
vegna hafa báðar dósirnar verið klár-
aðar á kvöldi.
Yfirleitt hefur það verið svo að
Víkverji fær skyndihugdettu um að
láta eftir sér kaup á ísnum, en nú í
seinni tíð er hann farinn að undirbúa
málið jafnvel áður en hann heldur
heim á leið úr vinnunni. Nú er nóg
komið. Þetta verður að stöðva. Jafn-
vel himinháa verðið stoppar ekki Vík-
verja lengur. Það verður að eiga sér
stað hugarfarsbreyting. Víkverji ætl-
ar að byrja strax í dag.
Víkverji skrifar... | vikverji@mbl.is
Austurstræti | Það eru ekki bara litbrigði náttúrunnar sem breytast með
hlýindunum, heldur einnig litbrigði mannsins. Í hlýju veðrinu gefst fólki
tækifæri til að spóka sig í eilítið bjartari og fjölbreyttari litum.
Undanfarnir dagar hafa að margra mati verið kraftaverki líkastir og fagna
margir góðviðri líðandi stundar, þótt örugglega megi finna bölsýnismenn
sem benda á þá augljósu staðreynd að brátt taki sælan enda og veturinn ríði í
hlað á ný.
Morgunblaðið/Jim Smart
Litadýrð hlýindanna
MORGUNBLAÐIÐ, Kringlunni 1, 103 Reykjavík. SÍMAR: Skiptiborð: 569 1100. Aug-
lýsingar: 569 1111. Áskriftir: 569 1122. SÍMBRÉF: Ritstjórn: 569 1329, fréttir 569
1181, íþróttir 569 1156, sérblöð 569 1222, auglýsingar 569 1110, skrifstofa 568 1811,
gjaldkeri 569 1115. NETFANG: RITSTJ@MBL.IS, / Áskriftargjald 2.400 kr. á mánuði
innanlands. Í lausasölu 220 kr. eintakið mánudaga til laugardaga. Sunnudaga 350 kr.
Þar sem vér því fáum ríki, sem ekki getur bifast, skulum vér þakka það og
þjóna Guði, svo sem honum þóknast, með lotningu og ótta. (Hebr. 12, 28.)