Morgunblaðið - 19.03.2005, Qupperneq 68

68 LAUGARDAGUR 19. MARS 2005 MORGUNBLAÐIÐ
NÝR og endurbættur hjóla-
brettagarður verður opnaður
við Seljaveg 2, gamla Héðins-
húsinu, í dag. Dagskráin
stendur yfir á milli 14 og 19 í
„Loftkastalaparkinu“ eins og
brettafólkið kallar staðinn.
Hátíðin er haldin á vegum
Brettafélags Reykjavíkur í
samstarfi við Brim, Und-
erground og Alis. Plötusnúð-
ur verður á staðnum og gos-
drykkir verða í boði fyrir
þyrsta.
Enn fremur verður keppt í
brögðum, annars vegar á
rampi og hins vegar á götu,
sumsé handriði, tröppum og
köntum. Verðlaun verða veitt
fyrir besta árangurinn.
Svæðið er um 400 fermetr-
ar og er hver fermetri nýttur
til hins ýtrasta, segir Ingvar
Helgi Kristjánsson, formaður
Brettafélags Reykjavíkur.
„Þetta er orðið mjög fínt. Það
er mjög mikilvægt að hafa
svona innanhússaðstöðu á
veturna,“ segir hann.
Þetta er fimmti staðurinn
sem brettagarður er starf-
ræktur á undanfarin tíu ár og
segir Ingvar að það myndi
hjálpa til ef garðurinn fengi
húsnæði til framtíðar. „Núna
er húsnæðið búið að vera lok-
að í tæpt ár. Senan dettur svo
niður í svona hléum og það
þarf að byggja hana upp aft-
ur og aftur,“ segir hann.
Ingvar er sjálfur búinn að
vera að smíða þetta í félagi
við tvo aðra í sjálfboðavinnu.
„Þetta er bara áhugamál,“
segir hann og bætir við að
margir til viðbótar hafi að-
stoðað þó þeir þrír hafi borið
hitann og þungann af þessu.
Garðurinn verður opinn frá
17–22 á virkum dögum og frá
13–19 um helgar. Ókeypis er í
garðinn á opnunarhátíðinni
en annars verður aðgangs-
eyrir 300 krónur. Einnig
verður hægt að kaupa mán-
aðarkort en nánari upplýs-
ingar liggja fyrir á staðnum.
Félagið hvetur alla „sem
eiga og stunda hjólabretti að
mæta og renna sér að vild.
Það eru margir búnir að bíða
óþreyjufullir eftir þessu í
langan tíma.“
Bretti | Hjólabrettagarðurinn
við Seljaveg opnaður
Hægt er að æfa ýmis brögð í nýja hjólabrettagarðinum, sem
opnaður verður með viðhöfn í dag.
Hátíð
og
keppni
Opnunarhátíð hjóla-
brettagarðsins við Seljaveg
2 stendur yfir milli 14 og 19
í dag. Gengið inn um port.
Ókeypis aðgangur.
ingarun@mbl.is
STUÐKARLINN Fatman
Scoop er á landinu og hristi
upp í fólki með hressu hipp
hoppi á Sjallanum á Ak-
ureyri í gærkvöldi.
Hann stígur á svið
á Broadway í
kvöld ásamt fjöl-
mörgum íslensk-
um listamönnum.
Scoop er þekktur fyrir
partýlög og djúpa rödd
sína, sem hefur nýst
honum vel í starfi sínu
sem stjórnandi vinsæls
morgunþáttar í útvarpi í
New York. Einnig hefur
þessi kraftur hans gert
hann vinsælan gest í lögum
annarra, eins og BabyFace,
Busta Rhymes, Sean Paul og
Elephant Man. Líka má
nefna „Be Faithful“, sem
þessi íturvaxni maður söng
með Faith Evans og nýjasta
lagið hans er með Mariuh
Carey.
Morgunblaðið fékk tæki-
færi til að ræða við hann
skömmu eftir að hann kom
til landsins, áður en hann
lagði sig á hótelinu. Kappinn
virðist þó ekki þurfa mikinn
svefn og játar að hann sofi
aðeins á milli þrjá og fjóra
tíma á nóttu en morg-
unvaktin gefur engin grið.
„Ég er nýkominn og er
sáttur. Hvernig liggur á
þér?“ segir Fatman Scoop,
sem er ánægður með að fá
að koma fram á Íslandi.
„Þið getið búist við mikilli
orku, mikilli skemmtun og
góðum straumum. Það er
það sem ég snýst um, partý
og hafa gaman af hlutunum.
Allt of margir skemmta sér
ekki nógu mikið og eru reið-
ir. Ég vil skemmta mér,“
segir þessi maður sem er
vanur að koma fólki í dans-
stuð.
„Ég byrjaði svo snemma í
tónlistarbransanum og hef
mikla reynslu af því að koma
fram í klúbbum. Þetta er
það sem ég geri og ég ætla
að halda áfram að gera þetta
eins lengi og ég get,“ segir
Scoop, sem er með bróður
sinn með sér og plötusnúð.
„Við gerum það sem við
þurfum að gera. Þetta er
þriggja manna lið.“
Hann segist ekki vita
mikið um íslenska hipp
hopp-senu en er
spenntur að sjá lista-
mennina sem troða
upp með honum.
„Já, auðvitað, ég veit
ekki mikið um senuna
hér og á eftir að læra
heilmikið.“
Hvað er næst á dagskrá
hjá Scoop? „Ég er nýbúinn
að vinna með Mariah
Carey. Svo er ég með plötu
á leiðinni með Missy Elliott
og Ciara. Það er ýmislegt í
gangi.“
Scoop er sáttur við kuld-
ann. „Það sem ég hef séð nú
þegar af Íslandi líkar mér
vel. Mér finnst gott að vera í
svona loftslagi. Ég kann vel
við kuldann.“
Tónlist | Fatman Scoop er hress tónlistarmaður
Fatman Scoop
var ánægður með að
vera kominn til Ís-
lands enda kann hann vel við
kalt loftslag.
Fatman Scoop kemur fram
á Broadway í kvöld ásamt
Tiny úr Quarashi, Igore,
Kritical Mass, Steina úr
Quarashi, Önnu Lin, DJ B
Ruff og DJ Skinny T. Miða-
sala fer fram á Broadway
og er miðaverð 1.500 krón-
ur.
ingarun@mbl.is
Skemmtir sér og öðrum
Einn af gestum Blúshátíðarí Reykjavík sem hefst áþriðjudag er blúsdrottn-ingin Deitra Farr frá
Chicago en hún syngur á tvennum
tónleikum á hátíðinni; eigin músík
og annarra með Vinum Dóra á Hótel
Nordica á skírdagskvöld kl. 21, og
með Andreu Gylfadóttur, Kamm-
erkór Hafnarfjarðar og hljómsveit í
Fríkirkjunni í Reykjavík að kvöldi
föstudagsins langa kl. 20. Á þeim
tónleikum verða einungis sungnir
amerískir negrasálmar. „Það er ný
reynsla fyrir mig,“ segir Dietra
Farr. „Ég hef ekki sungið trúar-
tónlist af neinu tagi síðan ég var í
barnaskóla. Í fyrstu þvertók ég fyrir
að gera þetta en Dóri [Halldór
Bragason, listrænn stjórnandi hátíð-
arinnar,] sannfærði mig um að það
væri gaman breyta til og takast á við
svolítið öðru vísi músík. Með Vinum
Dóra ætla ég hins vegar að syngja
bæði mín eigin lög og lög eftir aðra
sem ég hef tekið með bandinu áður.“
Deitra Farr er í hópi þekktustu
blússöngkvenna Bandaríkjanna og
er eftirsótt á blúshátíðum bæði vest-
anhafs og austan, en blúsborgin
Chicago er þó hennar heimavöllur.
Hún segir að þar í borg sé blúsinn
illu heilli deyjandi list en þó sér þar
von. En hvernig má það vera?
„Þróunin hefur því miður verið sú
að ungir blústónlistarmenn vilja
frekar spila músík sem þeir hafa
heyrt áður en að skapa sína eigin
tónlist. Við Matthew Skoller, sem ég
hef unnið mikið með, erum í hópi ör-
fárra sem leggja metnað sinn í að
viðhalda hefðinni með því að semja
okkar eigin tónlist. Við höfum kom-
ist upp með það og getað skapað
okkur nafn sem skapandi blústón-
listarmenn.
Mikill blús en lítil nýsköpun
Ég held að margir yngri tónlist-
armenn hér í Chicago fari í blúsinn
vegna þess að það er örugg leið til að
afla tekna. Auðvitað kysi þetta fólk
helst að spila sína eigin músík en það
fær bara ekki vinnu við það. Þó er
hér allt fullt af blúsklúbbum. Vanda-
málið er að þeir sem eiga klúbbana
vilja ekkert annað en gamla blúsinn
– það sem fólk þekkir. Í Chicago eru
það mest ferðamenn sem sækja
þessa staði meðan áhugi heimafólks
er lítill. Vandamálið er því tvíþætt,
annars vegar íhaldssemi klúbbeig-
endanna og hins vegar döng-
unarleysi tónlistarmanna sjálfra við
að standa með sjálfum sér og skapa.
Það er bara leti að vilja sífellt spila
annarra manna músík – Muddy
Waters og slíka kappa. Skapandi
tónlistarmenn geta átt í mesta basli
með klúbbeigendurna og því er það
orðið svo að sjálf spila ég miklu
meira alls staðar annars staðar en
hér og mest í Evrópu,“ segir blús-
drottningin með alvöru í röddinni –
hún hefur augljóslega áhyggjur af
þessari þróun í borg blússins.
„Ég vinn þó enn talsvert í Chicago
en það er þá meira á blúshátíðum og
á tónleikum á vegum borgaryf-
irvalda. Mér er alveg ómögulegt að
standa í þessu klúbbaharki þar sem
fólk er þvingað til að vera með
ákveðið prógramm sem allir þekkja
og fær ekki að láta ljós sitt skína í
sinni eigin tónlist. Nú er ég líka
komin á þá stöðu að ég þarf þess
ekki. Ég lenti einu sinni í deilu við
klúbbeiganda í París sem vildi bara
heyra eitthvað sem hann vissi að fólk
kannaðist við. Ég spurði hann hvort
hann vissi ástæðuna fyrir því að fólk
þekki Muddy Waters og Jimmy
Reed. Mér þótti það augljóst að það
væri vegna þess að þeir komust upp
með að spila sína eigin söngva. Og
það vildi ég einmitt líka gera. Hefðu
þeir gert eitthvað annað væru þeir
ekki þekktir í dag og auðvitað vil ég
líka að fólk þekki mína tónlist.“
Deitra Farr segir að þrátt fyrir
kergju klúbbeigendanna hafi þau
Matthew Skoller komist að því að
þeir sem komi að hlusta á blús séu
síður en svo mótfallnir því að heyra
nýjan blús. „Matthew er nýbúinn að
gefa út plötu og í kjölfarið var hann
fenginn til að opna tónleika fyrir
Buddy Guy, sem er langstærsta
nafnið í blúsnum hér í Chicago, en
kynslóð eldri en við. Húsið var troð-
fullt af fólki en Matthew spilaði bara
sína eigin tónlist. Í hléinu var algjör
örtröð af fólki við borðið þar sem
diskarnir hans voru seldir – allir
vildu kaupa tónlistina hans. Svo kom
Buddy Guy, þetta stóra nafn, og
söng næstum ekkert af sinni eigin
fínu tónlist – bara gamalt dót. Það
þótti mér sorglegt.“
Lifandi áhugi í Evrópu
Deitra Farr syngur mjög mikið í
Evrópulöndum og þrátt fyrir atvikið
í París forðum segir hún viðhorf til
blússins þar allt annað og almennar
vinsældir hans miklu meiri. „Blúsinn
er auðvitað alþjóðlegur og fólk á
auðvelt með að skilja tilfinninguna í
honum. Þrátt fyrir allt held ég að
fólk í Chicago elski blúsinn þótt það
sæki ekki blúsklúbbana – því finnst
hann svo gefin stærð í hversdags-
leikanum. Í Evrópu aftur á móti er
áhuginn svo lifandi. Ef til vill skiptir
það máli þar að þessi list kemur
langt að, það er alltaf ákveðin for-
vitni fyrir slíku, ekki síst í Evrópu.
Annars hef ég ekki enn komið til
lands þar sem fólk hefur ekki áhuga
á blús og það er gott. Ég hef sungið
á stöðum þar sem fólk skilur ekki
orð í ensku en tónlistin höfðar engu
að síður mjög sterkt til þess. Þannig
er blúsinn.“
Íslandstengsl Deitru Farr hófust í
Chicago þegar hún kynntist Halldóri
Bragasyni í Vinum Dóra. „Dóri og
Chicago Beau höfðu mikinn áhuga á
því að kynna blústónlistarmenn frá
Chicago á Íslandi og ég dróst inn í
það. Ég er búin að koma tvisvar áð-
ur til Íslands til að spila með Dóra
og við höfum líka spilað saman á
Ítalíu. En nú eru tólf ár síðan ég
kom síðast og ég er farin að hlakka
mjög til þess að koma í þriðja sinn.
Samstarf okkar hefur gengið mjög
vel og verið gefandi. Ég segi það þó
alveg satt að mér var verulega
brugðið þegar hann bað mig að
syngja negrasálma en ég ákvað að
taka þeirri áskorun. Þegar við vor-
um búin að velja lögin og allt var
orðið klappað og klárt leið mér líka
miklu betur. Maður verður að ögra
sjálfum sér í listinni, það er alveg
nauðsynlegt.“
Deitra Farr hlakkar til að syngja
aftur með Andreu Gylfadóttur, segir
þær hafa sungið saman á blús-
djammi en ekki formlegum tón-
leikum eins og þær gera nú tvö
kvöld í röð, fyrst hvor með sínu
bandi og svo með kórnum í negra-
sálmunum. „Andrea er frábær söng-
kona. Ég ætla að vera við öllu búin
og kem með snjáðu sálmabókina
hans afa með mér en í henni eru allir
sálmarnir sem við syngjum með
kórnum.“
Hlusta á alls konar tónlist
Deitra Farr hefur sungið inn á ell-
efu geisladiska, þar af tvo með eigin
músík og er sá síðari þeirra nýkom-
inn út. Hún kveðst líka hlusta á alls
konar tónlist af öllum gerðum – það
sé henni mikilvægt sem skapandi
tónlistarmanni.
„Ég hlusta bara á allt og það er
ástæðan fyrir því að tónlistin mín er
eins og hún er. Það gætir mjög fjöl-
breyttra áhrifa í henni þótt hún sé
fyrst og fremst blús. Mér finnst ég
verða að gera þetta því ég fæ hug-
myndir af því að hlusta á tónlist.“
Tónlist | Deitra Farr syngur blús og negrasálma á Blúshátíð í Reykjavík
Kem með snjáðu
sálmabókina hans
afa með mér
Deitra Farr heimsækir Ísland í þriðja sinn.
Deitra Farr er blúsdrottning Chicagoborgar. Í
þessari fornfrægu blúsborg er tónlist hjartans
enn í hávegum höfð. Bergþóra Jónsdóttir
komst að því í samtali við Deitru að þrátt fyrir
allan blúsinn í blúsborginni, slær hjarta hans
ekki fullkomlega í takt við tímann.
Nánari upplýsingar um Blúshátíð í
Reykjavík og dagskrá hennar er
að finna á http://www.blues.is.
begga@mbl.is