Morgunblaðið - 25.04.2005, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 25. APRÍL 2005 15
DAGLEGT LÍF


  





 
  
 

    

   
  
 

       

  

 




 

   
 
     
  




 
      

   

 

!"  "
" 
 !
 #

"
 

 $


  
 

   


    
  
 Þ
orbjörg Helga Vigfús-
dóttir, ráðgjafi
menntamálaráðherra í
skólamálum, hefur frá
barnæsku haft mikinn
áhuga á bílum.
„Ég hef alltaf verið svolítil
strákastelpa í mér og lék mér
aldrei með neitt annað en bíla
þegar ég var lítil. Ég man eftir að
hafa raðað bílunum upp í langar
raðir og búið til bílabrautir úr
ýmsu tilfallandi,“ segir Þorbjörg
og bætir því við að í dag komi sér
þetta vel fyrir syni hennar tvo
sem fengu heilu kassana af Match-
box-bílum frá móður sinni.
Sem barn var ekki alltaf auðvelt
að vera með bíladellu og Þorbjörg
rifjar upp strembinn dag henni
tengdan.
„Ég hef verið um sex ára og fór
með mömmu í Blómaval sem seldi
einmitt Matchbox-bíla við kass-
ann. Þennan dag gekk ekki að
sannfæra mömmu að mig vantaði
1973-árgerð af Renault 5-bíl í
safnið mitt, sem varð til þess að
ég hnuplaði honum. Ég var gjör-
samlega miður mín í marga daga á
eftir og man að ég faldi bílinn og
hélt að mamma myndi augljóslega
átta sig á því að þetta væri bíll
sem ekki hafði verið til fyrir. Svo
reyndi þetta líka verulega á sam-
viskuna og ég þorði ekki inn í
Blómaval í marga mánuði.“
Þorbjörg segist telja að bíla-
áhugi sinn tengist aðallega formi
þeirra og hönnun.
Jagúar og Bens í uppáhaldi
„Það skilur mig líklega frá þeim
strákum sem hafa mikinn áhuga á
bílum. Ég hef aldrei haft mikinn
áhuga á að ræða um hestöfl, vélar
eða mæla, hef meira verið að huga
að prófílnum á bílnum, hönnun og
stíl. Í gamla daga lá ég gjarnan á
gólfinu, horfði á bílana frá mis-
munandi hornum, skoðaði muninn
á árgerðum á sömu bílagerðunum
og dæmdi hvort grillið og ljósin
gæfu góðlegt eða grimmt útlit.“
Þegar kom að því að kaupa
fyrsta alvöru bílinn segir Þorbjörg
að sömu forsendur hafi verið lagð-
ar til grundvallar og við val á
dótabílunum.
„Ég hef átt nokkuð marga bíla
og þetta er ansi dýrt áhugamál.
Ég hef alltaf verið mjög mikil
jeppakerling og þegar ég var í
Versló fór ég með félagana á jepp-
anum hans pabba upp að gjósandi
Heklu og í skíðaferðir. Ég er
miklu hrifnari af því að keyra mal-
arvegi eða á ójöfnum heldur en að
keyra hratt, sem betur fer, enda
eru bílar hættuleg tæki og bíl-
stjórar verða að vera ábyrgir.“
Þegar kemur að því að nefna
sinn uppáhaldsbíl segir Þorbjörg
marga koma til greina.
„Til dæmis gamlir og nýir
Jagúarbílar, eins og gamli bíllinn
hans Halldórs Laxness sem er til
sýnis á Gljúfrasteini. Austin Mini,
nýi Range Roverinn, Volkswagen-
bjalla og Mercedes Benz eru allt
bílar sem ég hef unun af því að
horfa á. Ég hef líka mjög gaman
af BMW og sérstaklega þeim
elstu, þessum sem voru með húdd-
ið langt fram fyrir stuðarann.
Þessa stundina keyri ég Land
Cruiser 90-jeppa og hef aldrei áð-
ur átt svona fínan bíl. Ég hef yf-
irleitt ekki verið sérstaklega
ánægð með hönnunina hjá Toyotu
en mér finnst þessi bíll ansi vel
heppnaður. Hann er eins og hugur
manns þrátt fyrir stærð og er með
fínan kraft. Ég valdi mér þennan
fína bláa lit og setti hann á aðeins
stærri dekk. Ég verð að við-
urkenna að þegar þessi var valinn
komu aðrir til greina sem eru bet-
ur hannaðir, en þá vorum við líka
að tala um töluvert dýrari bíla. Nú
er bara að setja í baukinn og fara
að huga að næsta tæki,“ segir
Þorbjörg að lokum.
 ÁHUGAMÁL | Þorbjörg Helga Vigfúsdóttir er með bíladellu
Hefur áhuga á formi
frekar en hestöflum
Morgunblaðið/RAX
Þorbjörg Helga og bíllinn hennar sem hún segir að sé með fínan kraft.
Hamfarir af ýmsu tagi fyllafréttatíma ljósvakamiðl-anna dag eftir dag og get-
ur það haft sín áhrif á börn og full-
orðna. Börn geta orðið hrædd
þegar þau skynja að hinir fullorðnu
geta ekki alltaf verndað þau, að því
er m.a. kemur fram á norska vefn-
um forskning.no.
Soilikki Vettenranta skrifaði
doktorsritgerð um málið við norska
tækniháskólann NTNU innan fjöl-
miðla- og uppeldisfræða. Hún bend-
ir á að æ ólíklegra verði að fréttir
um barnadauða vegna vannæringar
valdi viðbrögðum áhorfenda sem í
sama fréttatíma fá kannski fréttir
af börnum sem er nauðgað, stunda
vændi, eru drepin o.s.frv. Vettenr-
anta ræddi við unglinga á aldrinum
14–19 ára til að fá fram upplifun
þeirra af óhugnanlegum fréttum.
Settu sig í spor fórnarlamba
Í ljós kom að mest áhrif höfðu
fréttir af atburðum sem ungling-
arnir áttu auðvelt með að samsama
sig eða setja sig í spor fórnarlamb-
anna. Fréttir af morði á tveimur
norskum börnum með nærmyndum
af syrgjandi börnum og grátandi
fullorðnum höfðu því mun meiri
áhrif en fréttir af hryðjuverkaárás-
unum 11. september 2001 eða af
flóðum á Indlandi og hungursneyð í
Eþíópíu. Öðru máli gegndi þó um
fréttir frá náttúruhamförunum í
SA-Asíu nýlega þar sem flóðbylgj-
an hafði í raun áhrif á norskar fjöl-
skyldur. Í fjölmiðlum birtust því
myndir af norskum foreldrum sem í
örvæntingu leituðu að börnum sín-
um í eyðileggingunni og ungling-
arnir sem tóku þátt í rannsókninni
gátu sett sig í þeirra spor. Börn bú-
ast við að hinir fullorðnu verndi
þau og hjálpi þegar hamfarir verða
eða skelfilegir atburðir. Vettenr-
anta bendir á að það geta þeir ekki
alltaf og það hræði börnin. Þetta
hafi þau séð í fréttum frá flóða-
svæðunum og fréttum af gíslatök-
unni í Beslan þar sem örvænting
hinna fullorðnu sást greinilega.
Vettenranta er sjálf fyrrverandi
sjónvarpsfréttamaður og gagnrýnir
fréttamennsku samtímans. Að
hennar mati verða fréttir í æ ríkara
mæli afþreying og áhorfendum er
stjórnað með tónlist og myndatöku.
Hún segir að það hafi komið sér
nokkuð á óvart hvað börnin voru
sér meðvitandi um þessa staðreynd
og hefur trú á að þeim verði ekki
svo auðveldlega stýrt af fjölmiðl-
unum. Hún leggur þó áherslu á að
börn geti orðið hrædd af að horfa á
skelfilegar fréttir og óttinn við að
verða viðskila við foreldra sína sé
sterkur. „Við fullorðnir berum því
ábyrgð á að útskýra fyrir börn-
unum hvað er að gerast og reyna
að veita þeim öryggi, fullvissa þau
um að við gerum allt sem við get-
um til að vernda þau,“ segir
Vettenranta.
 BÖRN
Hamfarafréttir valda óöryggi
Morgunblaðið/Halldór Kolbeins