Morgunblaðið - 27.09.2005, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. SEPTEMBER 2005 25
MINNINGAR
✝ Guðbjörg Sigríð-ur Björgvins-
dóttir fæddist í
Reykjavík 20. októ-
ber 1920. Hún lést á
elliheimilinu Grund
18. september síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Jónína
Sigríður Víglunds-
dóttir frá Ísafirði, f.
29. des. 1885, og
Björgvin Jóhanns-
son, f. 29. jan. 1892 á
Fáskrúðsfirði, upp-
alinn á Akureyri.
Bræður Guðbjargar voru Friðrik
Einar, f. 1923, og hálfbræður sam-
mæðra frá fyrra hjónabandi; Víg-
lundur, f. 1909, Páll, f. 1911, og
Kristinn Jón, f. 1914. Þeir eru allir
látnir.
Guðbjörg stundaði nám í Hús-
mæðraskólanum á Laugarvatni.
Að námi loknu lá leiðin til Dan-
merkur þar sem hún dvaldi hjá
hálfbróður sínum, Kristni Jóni, og
konu hans, Anne Franzisku.
Hinn 11. júlí 1942 giftist Guð-
björg Guðjóni Benjamín Jónssyni
bifreiðastjóra, f. 30.
ágúst 1906 í Vola í
Hraungerðishreppi.
Guðbjörg og Guðjón
eignuðust fjögur
börn. Þau eru: 1)
Erla Björg, f. 16.
apríl 1943, gift Dag-
finni Ólafssyni, f. 23.
ágúst 1942. Þau eiga
þrjár dætur og átta
barnabörn. 2) Guð-
björg Svala, f. 21.
ágúst 1951, gift Ólafi
Haukssyni, f. 24.
mars 1944. Þau eiga
eina dóttur og eitt barnabarn. 3)
Sigurður Viðar, f. 12. nóvember
1952, kvæntur Önnu Fugaro, f. 16.
júlí 1947. 4) Jón Kristinn, f. 7. júlí
1958. Hann á eina dóttur. Guð-
björg og Guðjón skildu. Guðbjörg
var síðar í sambúð með Bjarna Ein-
ari Bjarnasyni, f. 20. ágúst 1914 að
Ögurnesi við Ísafjarðardjúp, d.
1991. Guðbjörg dvaldi síðustu árin
á elliheimilinu Grund.
Útför Guðbjargar verður gerð
frá Háteigskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Og nú er sól að hníga
og gullnir glampar loga,
svo glitri slær á tinda
og spegil sléttan sæ.
Í fjarska synda svanir
um sólargyllta voga og
silfurtónar óma í
kvöldsins létta blæ.
Og kvöldsins töfrafegurð
mitt hjarta með sér hrífur,
og heillar mig og leysir
öll gömul hverdagsbönd.
Og enn á ný minn hugur
með sunnanblænum svífur
á sólskinshvítum vængjum
um minninganna lönd.
Og núna þegar haustar
og hníga blóm og falla,
þá heldur þú í norður og
vegir skilja um sinn.
Og ef ég gæti handsamað
himins geisla alla,
ég hnýtti úr þeim sveiga
að skreyta veginn þinn.
Og nú er leiðir skiljast
og vetur sest að völdum,
þá verður þetta síðasta kveðjuóskin mín:
Að vorið eigi í hjarta þínu
völd á dögum köldum og vefji
sínu fegursta skarti sporin sín.
(Jón frá Ljárskógum.)
Kveðja.
Börn og tengdabörn.
Elsku amma, þá er komið að
kveðjustund hjá okkur. Ég var búin
að vera viðbúin því í nokkra daga og
vissi að þessi tími væri senn í vænd-
um.
Ég verð þó að viðurkenna, að aldr-
ei er maður tilbúin. Kveðjustundir
voru okkur nú aldrei auðveldar.
Ég man þær stundir þegar ég var
lítil stelpa og bjó á Neskaupstað og
þú í Reykjavík að það að kveðjast
þegar önnur hélt heim á leið eftir
stutta heimsókn reyndist oft erfitt.
Báðar felldum við tár og oft reyndi
ég að halda aftur af mér, en svona
viðkvæmar vorum við bara.
Núna sit ég og reyni að koma orð-
um á blað og kveðja þig um leið og ég
rifja upp hugljúfar minningar.
Mín fyrsta minning um þig, var
amma sem bjó í Reykjavík og átti
heima svo langt frá mér að það tók
heilan dag að keyra til hennar. Þegar
við hittumst var ýmislegt brallað.
Við sátum í strætó heilan hring og
það fannst mér spennandi. Eins var
farið í margar bíóferðir. Oft vorum
við líka bara heima hjá þér og nutum
stundanna. Við sungum oft saman og
áttum okkar uppáhaldslag sem var
Söknuður með Vilhjálmi Vilhjálms-
syni og þú felldir oft tár í miðju lagi.
Það var svo gott og gaman að vera
hjá þér. Alltaf var stutt í brosið þitt,
léttleikann og kátínuna.
Svo liðu árin. Ég flutti suður og þá
varð styttra á milli okkar. Heim-
sóknir voru fleiri og oft kíkti ég til
þín eftir skóla eða vinnu.
Fyrir um tólf árum fór að bera á
þeim sjúkdómi sem fylgdi þér eftir
það eða Alzheimer sjúkdómnum. Ég
veit ekki hvernig ég get útskýrt þær
tilfinningar sem fara um mann, að
fylgjast með ástvini sínum hverfa inn
í þennan sjúkdóm. Auðvitað breytt-
ist margt og þú hættir að skynja um-
hverfið á sama hátt og áður. Stund-
um þegar ég kom í heimsókn til þín
upp á Grund horfði ég í augun þín og
sá bara tómleika.
Ég vil minnast þín núna fyrir hver
þú varst, hvað þú varst mér góð og
hvað mér finnst vænt um þig. Ég
ætla að muna fallega brosið þitt og
allt það sem við áttum saman. Ég vil
að lokum þakka fyrir þennan tíma
sem við fengum saman og biðja góð-
an guð að taka vel á móti þér. Að lok-
um ætla ég að láta fylgja með fyrstu
tvö erindin með laginu Söknuður.
Laginu sem við sungum svo oft sam-
an. Ég syng það kannski ein núna og
reyni að klára lagið í þetta sinn.
Mér finnst ég varla heill né hálfur maður
og heldur ósjálfbjarga, því er ver.
Ef værir þú hjá mér, vildi ég glaður
verða betri en ég er.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það, en samt ég verð að segja,
að sumarið það líður allt of fljótt.
(Vilhj. Vilhj.)
Með kveðju til þín, elsku amma.
Helena Ólafsdóttir.
Elsku langamma. Takk fyrir allt.
Heimsóknir og gott spjall.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt,
hafðu þar sess og sæti
signaði Jesú mæti.
Kær kveðja.
Ólafur Daði.
GUÐBJÖRG
SIGRÍÐUR
BJÖRGVINSDÓTTIR
Kær tengdafaðir minn, Karl
Þórðarson, er látinn, 82 ára að
aldri.
Okkar leiðir lágu fyrst saman
fyrir 18 árum, er ég kynntist syni
hans, og var það mín gæfa að fá að
fylgjast með honum við bústörfin
sem hann unni svo mikið.
Hvergi vildi hann annars staðar
vera en heima í Kvíarholti, svo
þangað lá leið okkar hjóna með
börnin okkar, til að hjálpa til við
hin ýmsu störf.
Ég get með sanni sagt, að ekki
gerði ég mikið gagn og verð því
seint talinn bóndi, en Karl tengda-
faðir minn, talaði aldrei um það,
þótt hann brosti út í annað.
Hann undraðist þó, hversu
hrædd ég er við kóngulær.
Það verður skrítið að koma í
sveitina núna, en Guð veit að ég
mun halda minningu þinni hátt á
lofti, og reyni að svara spurning-
um barna minna, er þau spyrja um
þig.
Það er komið að leiðarlokum og
bið ég algóðan Guð að geyma þig
fyrir okkur.
Hér hefur hann búið ævina alla,
og þekkir hverja þúfu hvern stein,
sem á leið hans verður, er fer hann til
fjalla,
sitt fé, að sækja heim.
Hann unir sér vel undir hömrunum háu,
hér hefur hann allt sem þarf.
Fjallakyrrðina og klettana gráu,
og kotbóndans draumastarf.
Hann hefur svo margar sögur að segja,
sögur um vonir og þrár.
Hér er hann fæddur og hér mun hann
deyja,
hér mun hans nafn lifa um ókomin ár.
Horfi af kletti á kotbóndann vinna,
í kyrrðinni ræktar sín tún,
þar er lífið sem ég þráði að finna,
undir þverhníptri hamrabrún.
Kveðja,
Brynhildur Magnúsdóttir.
Á fallegum degi hinn 7. sept-
ember síðastliðinn lést tengdafaðir
minn, Karl Þórðarson, 82 ára að
aldri, eftir stutt veikindi.
Það er mikil gæfa að kynnast
góðu fólki á lífsleiðinni, fólki sem
með framkomu sinni er góð fyr-
irmynd í orði og verki. Fátt þrosk-
ar meira en að fá að vera samferða
slíku fólki í lífinu. Þetta á svo
sannarlega við um hann tengda-
KARL
ÞÓRÐARSON
✝ Karl Þórðarson,bóndi í Kvíar-
holti í Holtum,
fæddist 14. apríl
1923. Hann lést 7.
september síðastlið-
inn.
Eftirlifandi maki
Karls er Jóna Veiga
Benediktsdóttir, f.
3. maí 1934. Þau
eignuðust sex börn
og tíu barnabörn.
Útför Karls fór
fram í kyrrþey.
pabba. Ég kynntist
Kalla seint á árinu
1990, þegar ég var
farin að vera með
Þorsteini syni hans.
Hann var að mér
fannst mjög fámáll
maður, en dálítið
stríðinn. Hann hafði
einstaklega gaman af
börnum og fengu
barnabörnin að njóta
þess.
Við Þorsteinn eig-
um þrjú börn, Ásdísi
Erlu, Katrínu Ósk og
Bjarkar Svein. Kalli var sérstak-
lega ánægður þegar Katrín Ósk
var skírð, hún er skírð Katrín í
höfuðið á móðursystur hans og
sýndi hann óspart ánægju sína
með það.
Árið 1991 fór Kalli í mjaðmaað-
gerð og fluttumst við Þorsteinn í
Kvíarholt til þeirra Jónu, tengda-
mömmu, á meðan hann var að
jafna sig. Þorsteinn sá um skepn-
urnar og ég tók við skúringum, í
skólanum á Laugalandi, með
tengdamömmu. Þennan vetur vor-
um við meðal annars með þeim í
þorrablótsnefndinni í sveitinni. Sá
vetur er mér ógleymanlegur og þá
kynntist ég líka tengdaforeldrum
mínum miklu betur en ella.
Kalli virtist hafa einstaklega
gaman af því að ferðast um landið
og óbyggðir þess og var fróður um
landið.
Kæri tengdapabbi, ég kveð þig
með virðingu. Megir þú hvíla í
friði.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Sigurbjörg Sara.
Elsku afi, þá er þrautum þínum
lokið og þú hefur lokað augunum í
hinsta sinn en eftir erum við og
yljum okkur við minningu þína og
um nýfæddu lömbin á vorin og svo
smölun á haustin.
En svona er lífið, við þökkum
þér fyrir að kynna okkur fyrir
sveitastörfunum sem þú unnir svo
heitt. Við þökkum þér fyrir allt og
allt og biðjum góðan guð að passa
þig fyrir okkur og biðjum einnig
um styrk fyrir ömmu Jónu í henn-
ar miklu sorg.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú er komin lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Kveðja,
Kristján Karl, Lena Kristín og
Þuríður Magnea Þórðarbörn.
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
UMRÆÐAN
Jónína Benediktsdóttir: Sem
dæmi um kaldrifjaðan sið-
blindan mann fyrri tíma má
nefna Rockefeller sem Hare
telur einn spilltasta mógúl
spilltustu tíma...
Sturla Kristjánsson: Bráðger
börn í búrum eða á afgirtu
svæði munu naumast sýna getu
sína í verki; þeim er það fyr-
irmunað og þau munu trúlega
aldrei ná þeim greindarþroska
sem líffræðileg hönnun þeirra
gaf fyrirheit um.
Aðsendar greinar á mbl.is
www.mbl.is/greinar
Hjartans ættingjar, vinir, samstarfsfólk og
nemendur, nær og fjær.
Innilegar þakkir fyrir nærveru ykkar, hlýju og
samúð vegna veikinda og andláts elskulegs eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
ÓLAFS GUÐMUNDSSONAR
kennara,
Sóleyjargötu 7,
Reykjavík.
Kæra starfsfólk krabbameinsdeildar Landspítala við Hringbraut og Karitas.
Þjóðin er gæfusöm að eiga mannauð sem ykkur innan handar.
Megi minningin um Ólaf lifa í hjörtum okkar allra.
Hlín Helga Pálsdóttir,
Andri Birkir Ólafsson, María Guðbjartsdóttir,
Olga Björk Ólafsdóttir, Roland Hartwell,
Helga Lára Ólafsdóttir, Ásgeir Friðriksson,
Magnús Björn Ólafsson,
Jóhann Ólafur og Andri Hrafn Andrasynir.
BRÉF TIL
BLAÐSINS
Morgunblaðið Kringlunni 1
103 Reykjavík  Bréf til
blaðsins | mbl.is
STRÆTÓ farinn og nú á bankinn
að fara líka.
Það er af sem áður var þegar
þjónusta verslana var nánast á
hverju götuhorni og enginn blotn-
aði mjög mikið við að bíða eftir
strætó. Mér finnst sjálfum það
hafa verið fyrir ekki svo löngu og
að þróunin frá því sem var til þess
sem er hafi gerst ótrúlega hratt.
Tilefni þess að ég sest niður og
pikka svolítið er að manni rennur
til rifja aðferðir sem eiga að spara,
til að auka hagnað sem er ekki svo
lítill hjá bankanum okkar sem á og
rekur útibú við Réttarholtsveg.
Viðskiptamenn sem eru í mörgum
tilfellum fullorðið fólk sem er búið
að skila sínu og vill hafa hlutina í
sem föstustum skorðum, geta farið
í sitt útibú til að leggja inn eða
taka út eftir þörfum, þar sem
þetta fólk vill ekki liggja með sína
fjármuni undir kodda af m.a.
hættu á að það fái ekki að vera í
friði.
Stjórnendur Íslandsbanka sendu
þau nöpru skilaboð til sinna við-
skiptavina að það ætti að loka á
Réttarholti og að þar yrði enginn
þjónusta meir en í þessum skila-
boðum til ykkar viðskiptavinanna
er að nú skulum við taka fram
göngugrindurnar og fara í þjálfun,
labbaðu bara úr Fossvoginum
austanverðum inná sogaveg eftir
honum öllum u.þ.b. 2 km, þaðan
norður Grensásveg að ljósum og
yfir, bara passið ykkur á mjög
hraðri umferð, upp Miklubrautina
og nokkurn spöl norður Háaleit-
isbraut þar erum við með þjón-
ustu. Takk fyrir, þetta er alveg
fyrir neðan allar hellur að stjórn-
endur hjá bankanum skulu hunsa
hátt í eitt þúsund undirskriftir
sinna viðskiptavina, sem vilja og
þurfa á þjónustu ykkar á að halda.
(Góð þjónusta í hverfi heldur fast-
eign í verði.)
Þar er fokið í flest skjól hjá
mörgum ykkar viðskiptavina hér í
108 Reykjavík, þar sem strætó
sést hér ekki frekar en geirfuglinn
við Íslandsstrendur.
Mig langar til að fara þess á leit
við bankann minn að hann endur-
skoði þessa afleitu ákvörðun sem
myndi án efa gleðja margan góðan
íbúann hér í 108 Reykjavík.
Virðingarfyllst
ÞÓRHALLUR
STEINGRÍMSSON
Sogavegi 158. 108 Reykjavík.
Halló!
Íslands-
banki –
Strætó
Frá Þórhalli Steingrímssyni: