Morgunblaðið - 11.10.2005, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. OKTÓBER 2005 25
UMRÆÐAN
„Besta fáanlega tækni
- Varnir gegn mengun“
Fyrirlestur hjá Umhverfisstofnun
í dag, þriðjudaginn 11. október, kl. 15-16
Aðgangur ókeypis.
Fyrirlesari: Stefán Einarsson, fagstjóri á framkvæmda- og eftirlitssviði
Umhverfisstofnunar. Fyrirlesturinn verður haldinn í húsnæði
Umhverfisstofnunar á Suðurlandsbraut 24, 5. hæð.
Upplýsingar á heimasíðu Umhverfisstofnunar www.ust.is
FRÆÐSLURÁÐ Reykjavíkur
hefur samþykkt nýjar reglur þar
sem fram kemur að börn í 6.–10.
bekk sem búa í
tveggja kílómetra
fjarlægð frá sínum
hverfisskóla skuli fá
strætisvagnamiða á
leið í skóla. Senda
fræðsluyfirvöld skól-
um lista yfir þær
götur sem falla innan
tilsettra marka.
Þannig má sem
dæmi nefna að nem-
endur í 8.–10. bekk í
Hagaskóla sem búa á
Vesturgötu, Skerja-
firði og í miðbænum
ná ekki tilskildum
kílómetrafjölda frá
skóla og fá því ekki
lengur úthlutað miða
í strætisvagna. Borg-
arfyrirvöld hafa rætt
um mikilvægi þess
að íbúar borgarinnar
noti almennings-
vagna og ekki síst
reiðhjólið. Það er
sjálfsagt að hvetja
fólk til að nota
hvorttveggja, en við
þurfum að auðvelda
fjölskyldum og ungu
fólki að nota almenn-
ingsvagna. Leiðin til þess er ekki
að skapa ósveigjanlegt kerfi og
óánægju meðal íbúa og ekki síst
barna og unglinga með nýtt út-
hlutunarkerfi.
Gera má ráð fyrir að þeir ung-
lingar sem ekki fá lengur miða í
strætisvagna fái m.a. far með for-
eldrum sínum á morgnana í bíl.
Sú breyting hefur þær afleiðingar
að meiri bílaumferð skapast við
skólana með tilheyrandi mengun
og þrengslum. Sú þróun er síst í
takt við þá vitundarvakningu sem
Reykjavíkurborg hyggst hrinda af
stað fram á næsta vor þar sem
áhersla er m.a. lögð á að sporna
gegn neikvæðum áhrifum sam-
gangna s.s. loftmengun, hávaða
og áhrifum á heilsu.
Auðvitað hvetjum við ung-
lingana til að fara á hjóli í skól-
ann en fæst börn ná að hjóla
þessa vegalengd á íslenskum
vetrarmorgnum. Þá liggja margir
hjólastíganna við strandlengjuna
sem auðveldar ekki börnum leið
að skóla.
Nú hefur komið fram hjá
Reykjavíkurborg að
62% ökuferða í borg-
inni séu undir þremur
kílómetrum og þriðj-
ungur ferða undir ein-
um kílómetra. Hér
eru um 620 bílar á
hverja þúsund íbúa,
sem er hærra hlutfall
en í öðrum evrópskum
borgum. Má því ætla
að margir kaupi sér
bíl og fari á honum
aðeins stuttar vega-
lengdir. Þessi þróun
flyst á auðveldan hátt
til þeirra ungmenna
sem fá bílpróf 17 ára
og vilja kaupa bíl hið
fyrsta. Þess vegna
þurfum við að leita
allra leiða til þess að
auðvelda börnum og
unglingum að nota al-
menningsvagna og
reyna þannig að venja
þau við þessa leið
samgangna.
Reykjavíkurborg
þarf að hvetja ungt
fólk til þess að nota
strætisvagna en það
er ekki gert með því
að kynna ósveigjanlegt úthlut-
unarkerfi. Verum sveigjanleg og
sanngjörn gagnvart ungu fólki.
Það kann að vera verðugt verk-
efni að útdeila ókeypis stræt-
isvagnamiðum til alls ungs fólk í
Reykjavík yfir nokkurra mánaða
tímabil og meta áhrifin af því.
Kann að vera að umferðaröng-
þveitið við skólana minnki, að
bílaumferð dragist saman, að
unga fólkið noti meira strætó og
venji sig við almenningsvagna?
Allavega skulum við ekki bjóða
upp á ósveigjanlegt úthlut-
unarkerfi.
Úthlutunar-
kerfi fyrir
börn og unglinga
Sif Sigfúsdóttir fjallar
um almenningssamgöngur
Sif Sigfúsdóttir
’Reykjavíkur-borg þarf að
hvetja ungt fólk
til þess að nota
strætisvagna en
það er ekki gert
með því að
kynna ósveigj-
anlegt úthlut-
unarkerfi.‘
Höfundur er MA í mannauðsstjórnun
og gefur kost á sér í 5.–7. sæti í próf-
kjöri sjálfstæðismanna til borg-
arstjórnarkosninga.
Prófkjör
Í FLJÓTU bragði verður ekki
séð að umræður og skrif stjórn-
málamanna í aðdraganda samein-
ingarkosninga hafi gefið neinar
vísbendingar um það
hvert lokatakmark
stjórnvalda er varð-
andi skiptingu lands-
ins í sveitarfélög eða
hvert hlutverk þeirra
skuli vera í framtíð-
inni.
Kosningaþátttaka
og úrslit í einstökum
sveitarfélögum vitna
einnig um þá óvissu
sem virðist fram-
undan í þessum mál-
um.
Því vil ég beina eft-
irfarandi spurningum til þeirra
sem kunna svör við þeim:
Hversu hátt hlutfall skatttekna
og opinberra umsvifa er fyr-
irhugað að verði í höndum: sveit-
arfélaga, ríkissjóðs?
Hefur það verið skoðað sér-
staklega hvernig byggð dreifist
um landið í ljósi þess að hvert ein-
stakt byggðarlag geti sem best
nálgast nauðsynlega opinbera
þjónustu.
Hefur verið hugað að því
hvernig hentugast væri að skipta
öllu landinu niður í sveitarfélög
svo að sveitarstjórnarstigið geti
sem best staðist þær kröfur sem
gerðar verða til þeirra samkvæmt
væntanlegu svari við spurningu
1a?
Er óhjákvæmilegt að öll sveit-
arfélög í landinu gegni sömu
skyldum og hafi sömu réttindi,
burtséð frá byggða-
samsetningu og fólks-
fjölda? Hafa aðrir
kostir verið skoðaðir í
því efni? Ef svo er,
hver varð niður-
staðan?
Þurfa ný sveit-
arfélög nauðsynlega
að taka við öllum
eignum og skuldum
núverandi sveitarfé-
laga?
Er útilokað að
smærri og afskekkt-
ari byggðakjarnar
njóti sérstöðu og vissrar sjálf-
stjórnar í eigin málum eftir að
nýrri skipan verður komið á?
Hefur verið kannað sérstaklega
hvers vegna nágrannaþjóðir hafa
farið hina svokölluðu lögþving-
unarleið við nýja skiptingu landa
þeirra í sveitarfélög, en ekki hina
„lýðræðislegu“ leið Íslendinga?
Ef stjórnvöld hafa nú þegar velt
þessum spurningum fyrir sér og
fundið svör við þeim, þætti mér
vænt að vita hvar þau er að finna
og að þeim verði komið op-
inberlega á framfæri, þannig að
áhugafólk um úrbætur í stjórn-
skipan landsins geti nálgast þær.
Lokaspurning:
Hefur ríkisvaldið áttað sig á því
að hin „lýðræðislega leið“, sem Ís-
lendingar hafa valið, snýst um að
kjósendum er í hverjum samein-
ingarkosningum aðeins boðinn
einn valkostur, það er að leggja
niður sín heimasveitarfélög sem
einingar? Væri ekki eðlilegra að
sá kaleikur yrði tekinn frá þeim,
en í staðinn hönnuð, kynnt og síð-
an tekin upp skipan, sem aug-
ljóslega uppfyllti betur þarfir sem
flestra Íslendinga?
Það liggur í augum uppi að ef
svör við flestum eða öllum ofan-
greindum spurningum eru nei-
kvæð hefur verkefnið „sameining
sveitarfélaga“ ekki markmið í
sjálfu sér. Þá ætti að slá því á
frest uns framtíðarsýn stjórnvalda
og allra landsmanna verður orðin
skýrari.
Ferð án fyrirheits?
Sigurjón Bjarnason
fjallar um yfirstaðnar
sameiningarkosningar ’Kosningaþátttaka ogúrslit í einstökum sveit-
arfélögum vitna einnig
um þá óvissu sem virðist
framundan í þessum
málum.‘
Höfundur er bókari á Egilsstöðum.
Sigurjón Bjarnason
Í UPPLÝSTU samfélagi vænta
allir sér einhvers af menntun.
Menntun er und-
irstaða menningar og
almennrar velferðar
og á að efla gagnrýna
hugsun hjá ein-
staklingum og hæfi-
leika til að bregðast
við nýjum aðstæðum.
Gerðar eru miklar
kröfur um skilvirkni í
skólastarfi og skoð-
anir fólks á því sem
fer fram í skólunum
eru oft og tíðum æði
misjafnar.
12. október nk.
boðar skólanefnd, fyrir hönd Sel-
tjarnarnesbæjar, til Skólaþings
þar sem staða og framtíðarsýn
leikskóla, grunnskóla og tónlistar-
skóla verða til umræðu. Vænt-
ingar okkar til þingsins eru mikl-
ar. Við væntum þess að fá að
heyra skoðanir fólks, jafnt ungra
sem eldri, um allt það sem þeim
kemur í hug þegar rætt er um
skólamál í víðri merkingu. Það
eiga eftir að koma fram skoðanir á
því sem betur mætti fara rétt eins
og hugmyndir um það hvernig fólk
vill sjá skólamálum háttað í okkar
ágæta bæjarfélagi.
Umræðan um hvað einkennir
góðan skóla er ávallt áhugaverð
en oftar en ekki bregða menn mis-
munandi mælistiku á loft þegar
meta á gæði skólastarfsins. Það er
því spennandi að sjá hvort þátt-
takendur á Skólaþingi geti sam-
mælst um hvaða viðmið við viljum
nota þegar við metum
skólana okkar. Hvern-
ig mælistiku notum
við t.d þegar við skil-
greinum góðan skóla?
Eru einkunnir hinn
eini sanni mælikvarði,
eða er það kannski
líðan og öryggi nem-
anda sem ræður þar
mestu?
Eftir að þinginu
lýkur tekur við vinna
þar sem farið verður
yfir allar ábendingar
sem fram koma auk
þess sem fólki stendur til boða að
koma hugmyndum sínum að í
gegnum vefsvæði bæjarins allt til
28. október. Enn fremur verða
stofnaðir stýrihópar með þátttöku
foreldra og starfsmanna skólanna,
undir stjórn skólanefndar, sem
munu stýra vinnu við úrvinnslu
allra gagna og vinna úr þeim drög
sem síðar verða að skólastefnu
fyrir Seltjarnarnes.
Seltjarnarnesbær hefur ávallt
haft metnað til að vera í far-
arbroddi hvort sem litið er til leik-
skóla, grunnskóla eða tónlistar-
skóla. Markmið okkar er að vera í
fremstu röð í þessum málaflokki
og tryggja börnum okkar bestu
þjónustu sem völ er á hverju
sinni. Mótun skólastefnu er skref í
þessa átt og það viljum við stíga
með þeim sem gefa sér tíma til að
vera með okkur 12. október.
Skólaþingið verður haldið í Val-
húsaskóla og hefst kl. 17.15.
Skólaþing á Seltjarnarnesi
Bjarni Torfi Álfþórsson
fjallar um menntamál ’Markmið okkar er aðvera í fremstu röð í
þessum málaflokki og
tryggja börnum okkar
bestu þjónustu sem völ
er á hverju sinni.‘
Bjarni Torfi Álfþórsson
Höfundur er bæjarfulltrúi og formað-
ur skólanefndar Seltjarnarness.
Jónína Benediktsdóttir: Sem
dæmi um kaldrifjaðan siðblind-
an mann fyrri tíma má nefna
Rockefeller sem Hare telur
einn spilltasta mógúl spilltustu
tíma…
Prófkjörsgreinar á mbl.is
www.mbl.is/profkjor
Páll Gíslason, læknir, styður
Vilhjálm Þ. Vilhjálmsson.
Baldur Dýrfjörð styður Krist-
ján Þór Júlíusson.
Aðsendar greinar á mbl.is
www.mbl.is/greinar