Morgunblaðið - 17.11.2005, Blaðsíða 38
38 FIMMTUDAGUR 17. NÓVEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
EINN af þingmönnum stjórn-
arliða hefur sent frá sér grein um
efnahag eldri borgara til stjórn-
arþingmanna og fjölmiðla. Þær
ályktanir sem þingmaðurinn dregur
eru villandi og lýsa alls ekki kjörum
eldri borgara. Setningaskipan hans
er þess eðlis að textinn verður auð-
veldlega misskilinn.
1. Sleppt að líta á skattbyrðina, en
hún hefur aukist verulega þegar
um lægri tekjur er að ræða.
2. Talað um 1% lífeyrisþega sem lýs-
andi dæmi fyrir heildina og áhrif-
um skattanna sleppt.
3. Kaupmáttur ráðstöfunartekna í
raun lækkað frá 1988, í því dæmi
sem tekið er í grein þingmannsins,
þó að allt annað megi skilja af vill-
andi skrifum hans.
1. Af greininni og sérstaklega
töflu sem henni fylgir mætti álykta
að tekið væri tillit til skatta. Svo er
þó ekki, því samanburðurinn milli
ára og textinn þar sem ályktanir eru
dregnar er alltaf fyrir tekjuskatta.
LEB hefur margítrekað bent á að
eini raunhæfi mælikvarðinn á þróun
kjara sé kaupmáttur ráðstöfunar-
tekna (þ.e. eftir tekjuskatta).
Skattbyrði ræðst af þróun skatt-
leysismarka og skattprósentu. Frá
upptöku staðgreiðslukerfis skatta
hefur skattbyrðin þyngst verulega,
sérstaklega fyrir þá sem lægri
tekjur hafa. Þetta er aðallega vegna
þess að skattleysismörk að raungildi
hafa setið eftir svo greiddur er
skattur af stærri hluta tekna en áð-
ur. Þetta á sérstaklega við um árin
1988–1995 en í grein þingmannsins
er ekki greint frá því hvað gerðist
þau ár.
Lítum á tilbúið dæmi um hvernig
skattbyrðin hefur aukist. Við tökum
dæmi um einstakling með 100.000
kr. í mánaðartekjur sem ekkert
hækkar í rauntekjum þessi ár þ.e.
tekjur hans breytast eins og verðlag.
Þá kemur í ljós að hann greiddi ekk-
ert í tekjuskatt af sömu rauntekjum
árið 1988 en greiðir nú 9.385 kr. á
mánuði eða 9,4% tekna sinna (sjá
meðfylgjandi töflur). Það munar um
minna fyrir ekki hærri tekjur. Þann-
ig hefur skattkerfið leitt til aukinnar
skattbyrði, þó að rauntekjur hækki
ekkert. Það er því til lítils að kaup-
Villandi framsetning
og rangar ályktanir
Ólafur Ólafsson, Einar Árnason
og Pétur Guðmundsson gera at-
hugasemd við grein þingmanns
um efnahag eldri borgara
’Frá upptöku stað-greiðslukerfis skatta
hefur skattbyrðin
þyngst verulega, sér-
staklega fyrir þá sem
lægri tekjur hafa.‘
FYRIR áratug eða svo, var sam-
göngukerfi innan Kópavogs aðhlát-
ursefni margra, en
fyrir styrka stjórn
sjálfstæðismanna í
Kópavogi hefur verið
bætt rækilega úr því.
Greiðlega er nú hægt
að keyra um Kópavog
án þess að gatnakerf-
ið virki þannig að
tómar hindranir og
endalaus hringtorg
verði á vegi manns.
Forystumenn í Kópa-
vogi hafa gengið
rækilega til verks svo
að nú er hægt að
keyra þar um án þess
að mæta tómum
hindrunum.
Metnaðarleysi nú-
verandi meirihluta
bæjarstjórnar í Hafn-
arfirði í umferð-
armálum og mál-
efnum
ferðaþjónustunnar er
vel þekkt. Tækifæri
til þess að greiða fyrir
umferð um Reykjanesbraut var
gloprað niður og í Hafnarfirði fyll-
ist nú allt af þrengingum, hring-
torgum og hindrunum í gatnakerf-
inu. Upplýsingamiðstöð ferðamanna
var flutt inn á bæjarkontórinn, illa
merktan og er hún opin á skrif-
stofutíma en ekki um helgar eða á
tímum þegar ferðamenn endilega
leggja leið sína í Hafnarfjörð.
Við Hafnfirðingar búum í fal-
legum bæ, einum fallegasta bæ á
Íslandi. Mikilvægt er að bærinn
okkar haldi sínum sérkennum.
Hann er alltaf að stækka og æ fleiri
hafa áhuga og löngun til að búa
hér. Við sem erum að bjóða okkur
fram til þjónustu fyrir bæinn okkar
verðum að hafa að leiðarljósi að
kynna bæinn okkar út á við og
koma í veg fyrir að þeir sem sinna
ferðamannaþjónustu sjái ekki tóm-
ar hindranir og vandkvæði við að
beina sínum viðskipta-
vinum til Hafnar-
fjarðar. Við verðum að
sjá til að gatnakerfi
Hafnarfjarðar verði
ekki hindrun og að
Hafnarfjörður verði
settur efst á kortið
sem áhugaverður val-
kostur allra þeirra sem
sinna ferðamannaþjón-
ustu á landinu.
Bæjarstæði Hafn-
arfjarðar er eitt af fal-
legustu bæjarstæðum á
Íslandi. Við verðum að
standa vörð um fallegu
gömlu húsin okkar sem
standa næst höfninni
og gera heildar-
skipulag íbúðar-
byggðar á hafnarsvæð-
inu. Að öðrum kosti
missum við okkar sér-
kenni og verðum ekki
valkostur ferðaþjónust-
unnar við að beina
ferðamönnum til Hafn-
arfjarðar.
Mín bjargfasta trú er sú, að
gatnakerfi innan Hafnarfjarðar sé
nátengt ferðamannaþjónustu. Við
verðum að greiða götu stórra bíla
eins og rútubíla til að við getum
sett Hafnarfjörð á kortið sem einn
af bestu kostum ferðamannaþjón-
ustunnar. Það eykur tekjumögu-
leika fyrirtækja og verslana í Hafn-
arfirði og skapar bænum okkar
aukna möguleika til að eflast og
dafna.
Samgöngukerfi
Hafnarfjarðar –
Ferðamannabær-
inn Hafnarfjörður
Eftir Guðrúnu Jónsdóttur
Guðrún Jónsdóttir
’Mín bjargfastatrú er sú, að
gatnakerfi inn-
an Hafnarfjarð-
ar sé nátengt
ferðamanna-
þjónustu. ‘
Höfundur er hjúkrunarfræðingur og
frambjóðandi í prófkjöri Sjálfstæð-
isflokksins. Hún óskar eftir 3.–4. sæti.
Prófkjör Hafnarfjörður
UM LANGT skeið hafa mikil
skoðanaskipti átt sér
stað meðal borgarbúa
og annarra íbúa lands-
ins um hvaða kostur sé
heppilegastur við lagn-
ingu Sundabrautar.
Þrír valkostir hafa
helst verið í um-
ræðunni: Leið I
(hábrú), leið II (botn-
göng) og leið III (eyja-
lausn). Helst hefur ver-
ið rætt um svokallaða
leið I (hábrú), ekki síst
vegna tenginga við
miðborgina annars
vegar og hins vegar leið III (eyja-
lausn) sem hefur verið valkostur
Vegagerðarinnar á grundvelli kostn-
aðar.
Kostnaðarmunur þessara leiða er
u.þ.b. á verðlagi í dag: Leið I er met-
in á 15 milljarða enn leið III á 9,4
milljarða.
Í desember 2004 voru lagðar fram
kærur á úrskurð skipulagsstofnunar
um mat á umhverfisáhrifum frá 19.
nóvember sama ár og hinn 8. nóv-
ember sl. kom loks úrskurður um-
hverfisráðuneytisins þar sem úr-
skurður Skipulagsstofnunar um
mat á umhverfisáhrifum er stað-
festur.
Hinn 6. september sl. ákvað rík-
istjórnin að leggja 8
milljarða til lagningar
Sundabrautar og sama
dag bókaði borg-
arstjórn m.a. eftirfar-
andi:
„Borgarstjórn
Reykjavíkur fagnar
þeirri ákvörðun rík-
isstjórnarinnar að
leggja áherslu á sam-
göngubætur í höf-
uðborginni við ráð-
stöfun söluandvirðis
Landssíma Íslands.
Sérstaklega er því
fagnað að átta milljarðar króna
skulu lagðir til fyrsta áfanga Sunda-
brautar á árunum 2007–2010 og að
ekki séu uppi áform um gjaldtöku
af umferð. Að því gefnu að um-
hverfisráðherra telji báðar leiðir
yfir Kleppsvík færar og viðunandi
lausn fáist á tengingu Sundabrautar
við Sæbraut með tilliti til hagsmuna
miðborgarinnar og nærlægrar
byggðar, mun verða ráðist í
breytingu á gildandi Aðalskipulagi
Reykjavíkur með það fyrir augum
að fara svokallaða innri leið.“
Ljóst er að nú liggur fyrir að
leysa þarf tengingar inn í íbúðar-
hverfi bæði Voga- og Hamrahverfis.
Ef hægt er að leysa þau mál ásamt
tengingu við miðborgina er ekkert
því til fyrirstöðu að hefja undirbún-
ing að framkvæmdinni. En ef ekki
nást ásættanlegar lausnir á þessum
þáttum verður að skoða aðrar leiðir
við lagningu Sundabrautar. Það er
því mikilvægt að íbúar borgarinnar
taki nú virkan þátt í því samráðs-
ferli sem framundan er og vil ég
þess vegna hvetja alla þá sem á
málinu hafa áhuga að mæta á opinn
fund framkvæmdaráðs Reykjavík-
urborgar sem haldinn verður
fimmtudaginn 17. nóvember kl. 20 á
Grand hóteli við Sigtún.
Opinn fundur um Sundabraut
Anna Kristinsdóttir fjallar um
skipulagsbreytingar í Reykja-
vík ’Ef hægt er að leysaþau mál ásamt tengingu
við miðborgina er ekk-
ert því til fyrirstöðu að
hefja undirbúning að
framkvæmdinni.‘
Anna Kristinsdóttir
Höfundur er borgarfulltrúi og
formaður framkvæmdaráðs.
Jakob Björnsson: Útmálun helvítis. „Álvinnsla á
Íslandi dregur úr losun koltvísýrings í heiminum
borið saman við að álið væri alls ekki framleitt og
þyngri efni notuð í farartæki í þess stað, og enn
meira borið saman við að álið væri ella framleitt
með raforku úr eldsneyti.“
Þorsteinn H. Gunnarsson fjallar um rjúpnaveið-
ina og auglýsingu um hana, sem hann telur ann-
marka á.
Eggert B. Ólafsson: Vegagerðin hafnar hagstæð-
asta tilboði í flugvallarrútuna.
Örn Sigurðsson: Bornir eru saman fjórir valkostir
fyrir nýjan innanlandsflugvöll.
Prófkjörsgreinar á mbl.is
www.mbl.is/profkjor
Guðlaug H. Konráðsdóttir mælir með Valgerði
Sigurðardóttur í fyrsta sæti á lista Sjálfstæðis-
flokksins í Hafnarfirði.
Elísabet Valgeirsdóttir styður Valgerði Sigurð-
ardóttur í 1. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í
Hafnarfirði
Sólveig Haraldsdóttir styður Harald Þór Ólason í
1.sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Hafnarfirði
Aðsendar greinar á mbl.is
www.mbl.is/greinar
ÞAÐ fer óneitanlega ýmislegt
um hugann þegar fagnað er 120
ára afmæli stúkunnar Eining-
arinnar nr. 14 hér í Reykjavík.
Þetta er hár aldur og því ber að
gleðjast yfir því að stúkan lifir all-
góðu lífi enn í dag og hefur innan
sinna vébanda mikið af góðu og
hæfileikaríku fólki,
fólki með hugsjónir
um bindindi og boðun
hollra lífshátta. Því er
hins vegar ekki að
leyna að vissulega
vildum við sjá svo
miklu fleiri í okkar
sveit, ekki sízt þegar
horft er til þess mikla
vanda sem við er að
fást í samfélaginu af
völdum vímuefna.
Söguleg upprifjun er
raunar alltaf þörf en
skal ekki tíunduð hér,
en þeir sem rýna í söguna eru sam-
mála um að með stofnun góðtempl-
arareglunnar hafi fólk unnið ein-
staklega þarft verk og gott í
baráttunni gegn þess tíma geig-
vænlegu áfengisböli og ekki aðeins
þar, heldur og átt sinn dýrmæta
þátt í félagslegri vakningu þjóð-
arinnar. Þegar skoðuð er saga
verkalýðshreyfingar hér í árdaga
þá er hún í fyrstu samofin reglunni
á margan veg og þaðan fengið hið
félagslega form að miklu leyti.
Ekki síður ber að halda því á lofti
hversu réttur kvenna til virkrar
þátttöku var virtur allt frá upphafi
og alla tíð síðan, jafnréttishug-
sjónin í hávegum höfð, en því fór
fjarri að svo væri á þeirri tíð og
vankantar á enn í dag. Engum
blandast heldur hugur um að
fyrstu áratugirnir voru samfelld
baráttusaga er til sigurs leiddi með
bannlögunum, svo mikil voru þá
áhrif þessarar hreyfingar til góðs í
þjóðlífinu.
Einingin hefur allt frá stofnun
staðið í fylkingarbrjósti fremst og
svo er enn í dag, þó að víðar sé vel
unnið. Saga hennar er því merk og
stúkan hefur víða haft heillavæn-
leg áhrif á umhverfi sitt. Svo verð-
ur áfram að vera, því
aldrei hefur áfeng-
isauðvaldið reitt eins
hátt til höggs og nú og
áhrif þess á almenn-
ingsálitið ískyggilega
mikil hvarvetna í
þjóðlífinu. Varðstaða
er því lífsnauðsyn, því
falskur frelsistónninn
felur þau launráð sem
fólki eru brugguð til
þjónkunar við þau
gróðaöfl eitursins sem
einskis svífast, og
mengun hugarfarsins
er áberandi hjá svo alltof mörgum.
Auglýsingarnar um virðinguna
sem bjórbrugguninni fylgir eða
þrá vatnsdropans eftir því að
breytast í bjór eru lýsandi dæmi
um lögbrotin sem framin eru í sí-
fellu og yfirvöld vilja ekki eða þora
ekki að taka á, máske af hlífð við
þetta ágenga auðvald, því ekki skal
þjónkuninni trúað. Í fersku minni
eru bjórauglýsingarnar sem troðið
var í sjónvarpið eftir viðtal við for-
seta Íslands sem var að boða bar-
áttu gegn vá vínsins og annarra
eiturefna, enda hefur eflaust verið
greitt vel fyrir þessa dæmalausu
og ósvífnu smekkleysu. Ung kona
sem var að kynna sláturgerð í
sjónvarpi endaði á því að gott væri
svo að fá sér bjór með slátrinu og
þótti meira að segja sumum bjór-
unnendum nóg um bjórdýrkunina.
En þannig er sífellt verið að læða
því að hjá þjóðinni, ekki sízt hinum
ungu og ómótuðu, að lífsnauðsyn
sé að neyta áfengis, í því sé að
finna einhvern mesta menningar-
auka sem völ er á í þokkabót. Og
þegar farið er af bjórunnendum og
„frelsis“sinnum að fimbulfamba
um eiturlyfjavandann sem vissu-
lega er skelfilegur þá er okkur
hollt að hafa í huga þá óyggjandi
staðreynd að upphaf þeirrar
neyzlu er nær undantekningalaust
í neyzlu áfengis. Bandaríkjamenn
tala um yfir 90% fylgni. Eða
skyldu þau á Vogi sem fást við hin-
ar válegu afleiðingar taka undir
þetta með virðinguna og vatns-
dropans þrá eða þá sláturbjórinn,
hvað heldur fólk um það? Vökul
skal því varðstaðan áfram verða og
þar mun Einingin ekki láta sitt eft-
ir liggja. Um leið og við óskum
okkur öllum til hamingju með það
að eiga Eininguna að á 120 ára af-
mælinu, þá skal því heitið af okkur
félögunum þar að halda ótrauð
baráttunni áfram gegn því böli
sem veldur svo ómældri óhamingju
og allt yfir í mannfórnir. Við heit-
um á þig sem þetta lest að vera
með okkur í þeirri góðu baráttu,
þú munt aldrei sjá eftir því.
Hugsað upphátt á afmælisdegi
Helgi Seljan skrifar í tilefni af
120 ára afmæli Einingarinnar
og vekur fólk til umhugsunar ’Einingin hefur allt frástofnun staðið í fylking-
arbrjósti fremst og svo
er enn í dag, þó að víðar
sé vel unnið.‘
Helgi Seljan
Höfundur er Einingarfélagi.