Morgunblaðið - 17.11.2005, Síða 39
máttur tekna ellilífeyrisþega hækki
einn og sér ef það er tekið til baka
með aukinni skattbyrði.
2. Talað er um einstakling sem
býr einn og hefur því heimilisuppbót
að fullu og fullan tekjutrygging-
arauka. Hér er einungis um að ræða
314 einstaklinga skv. staðtölum
Tryggingastofnunar árið 2003 eða
aðeins um 1% ellilífeyrisþega. Þótt
bætur þessara aðila hafi hækkað
mest ellilífeyrisþega eða um 44,4%
eins og segir í grein þingmannsins
þá er það fyrir skatta og viðmið-
unarárið er 1995 ekki 1988 sem nær
væri að miða við. Samkvæmt út-
reikningi heilbrigðis- og trygginga-
málaráðuneytisins fær þessi hópur
mun minni kaupmáttarauka eftir
skatta frá 1995 eða 22,6%.
3. Af greininni mætti ráða að
kaupmáttur þess sem hefur um 48
þúsund krónur á mánuði annars
staðar frá og því einungis með
grunnlífeyri og tekjutryggingu á
mánuði frá TR, hafi hækkað um
36,5% frá 1995. Þetta er rangt. LEB
og heilbrigðis- og trygginga-
málaráðuneytið hafa reiknað þetta
út, að sá sem ekki býr einn og hefur
47.600 kr. á mánuði frá lífeyrissjóði
auk grunnlífeyris og tekjutrygg-
ingar hefur fengið 18,2 % hækkun
kaupmáttar fyrir skatta, en 9,6%
eftir skatta frá 1995. Frá 1988 lækk-
ar kaupmáttur ráðstöfunartekna
um 1,6% fyrir þennan aðila.
Ólafur Ólafsson
Ólafur er formaður LEB, Einar er
hagfræðingur og Pétur, fv. stjórn-
armaður í FEB.
Einar Árnason Pétur Guðmundsson
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. NÓVEMBER 2005 39
UMRÆÐAN
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið Kringlunni 1 103 Reykjavík Bréf til blaðsins | mbl.is
Minnisblað um
búferlaflutninga
1. Hinn 1. júní sl. fluttum við hjónin
frá Hrafnseyri í Arnarfirði að
Brekku í Dýrafirði, sem er lögbýli,
24 hundruð að fornu mati. 1. ágúst
tilkynntum við svo formlega lög-
heimilisflutning að Brekku til Ísa-
fjarðarbæjar. Höfum við átt þar
heimili síðan í nýbyggðu húsi okkar,
sem er 64,5 fermetrar að flatarmáli
og er sú búseta öllum vitanleg sem
til þekkja.
2. Á Brekku rekum við sauðfjárbú
og þar er einnig heimili Vestfirska
forlagsins sem áður var á Hrafns-
eyri.
3. Þegar leið á sumarið fór okkur að
berast póstur þar sem við erum
staðsett á Brekku á Ingjaldssandi,
425 Flateyri. Við tölum við Hagstof-
una. Þá kom í ljós að hún hafði sett
okkur niður þarna frekar en ekki
neitt, þar sem ekkert hús væri skráð
í þeirra skjölum á Brekku í Dýra-
firði. Beðið er um leiðréttingu á
þessu, en ekkert gerist, þrátt fyrir
mörg símtöl.
4. Þá er næst farið að tala við starfs-
fólk Ísafjarðarbæjar. Þá kemur í ljós
að íbúðarhúsið á Brekku er skráð
sem sumarbústaður, þrátt fyrir að á
samþykktum teikningum sé talað
um íbúðarhúsið á Brekku og í öllum
skjölum því viðvíkjandi, þar á meðal
í umsókn til Umhverfisnefndar Ísa-
fjarðarbæjar um byggingarleyfi, sé
talað um heilsárshús.
5. Hefjast nú endalausar hringingar
fram og til baka og alltaf erum það
við sem þurfum að sækja málið, sem
er að verða fjögurra mánaða gamalt.
En húsið á Brekku skal teljast sum-
arbústaður, hvað sem tautar og raul-
ar, þótt það sé byggt samkvæmt
ströngustu kröfum sem íbúðar- og
heilsárshús. Það nýjasta í þessu máli
er það, að við höfum verið flutt
„hreppaflutningi“ aftur að Hrafns-
eyri og er það að vísu heiður fyrir
okkur, sem bjuggum þar í rúmlega
40 ár.
6. Viðtöl okkar við starfsmenn Ísa-
fjarðarbæjar, byggingarfulltrúa,
bæjarritara og bæjarstjóra viðvíkj-
andi þessu máli eru eiginlega brand-
ari út af fyrir sig. Hér verður þó ekki
vitnað í tveggja manna viðtöl okkar
við þessa ágætu starfsmenn, þótt
freistandi sé. En þau eru geymd en
ekki gleymd.
7. Nú er það spurningin hvort hér sé
ekki um fádæmi að ræða, jafnvel
einsdæmi. Fólki sem býr á lögbýlis-
jörð, rekur þar sinn atvinnurekstur,
landbúnað og bókaútgáfu sem það
hefur viðurværi af og á þar heimili í
nýbyggðu íbúðarhúsi er neitað um
að eiga þar lögheimili, á þeim for-
sendum að það búi í sumarbústað!
Til samanburðar skal vitnað í
hæstaréttardóm frá 14. apríl 2005,
en í honum voru dómsorð þau, að
fólki sem býr í sumarhúsi í sum-
arhúsabyggð í Bláskógabyggð á
Suðurlandi sé heimilt að telja sig þar
til lögheimilis. Hér var ekki um ábúð
á lögbýli að ræða og ekki stundaður
landbúnaður né annar atvinnurekst-
ur. Þarf hér einhverra vitna við? Er
Ísafjarðarbær ekki að brjóta á okk-
ur mannréttindi á hinn grófasta
hátt?
Í lögum um lögheimili nr. 21 5.
maí 1990 segir svo í fyrstu grein:
Lögheimili manns er sá staður þar
sem hann hefur fasta búsetu. Maður
telst hafa fasta búsetu á þeim stað
þar sem hann hefur bækistöð sína,
dvelst að jafnaði í tómstundum sín-
um, hefur heimilismuni sína og
svefnstaður hans er þegar hann er
ekki fjarverandi um stundarsakir
vegna orlofs, vinnuferða, veikinda
eða annarra hliðstæðra atvika.
Stundum ber það við að hinn al-
menni borgari verður að taka op-
inberlega til varna í málum sínum.
Það sýnist sannarlega eiga við í
þessu dæmi, þótt ekki sé það okkur
ljúft.
GUÐRÚN
STEINÞÓRSDÓTTIR
og HALLGRÍMUR
SVEINSSON,
Brekku í Dýrafirði.
Stutt saga úr sveitinni
Frá Guðrúnu Steinþórsdóttur og
Hallgrími Sveinssyni:
Þróun kaupmáttar ráðstöf-
unartekna (kaupmáttur eftir
skatta) 1988–2005
Ellilífeyrisþegi sem býr ekki einn miðað
við ólíkar tekjur á mánuði úr lífeyrissjóði.
1995–2005 1988–2005
Tekjur úr Kaupmáttur Kaupmáttur
lífeyrissjóði ráðst.tekna % ráðst.tekna %
- 12,4
23.800 11,5 6,5
47.600 9,6 -1,6
95.200 9,6 -5,6
144.000 2,1 -12,8
Byggt á útreikningum heilbrigðis- og
tryggingarráðuneytis og LEB