Morgunblaðið - 18.11.2005, Síða 17
Guðjón Friðriksson er einn vinsælasti
ævisagnahöfundur landsins og hefur þrívegis
hlotið Íslensku bókmenntaverðlaunin fyrir
verk sín.
Sonurinn ...
„... En svo kom bréfið þitt, andandi allt þessum
blíða, elskulega anda sem ég hvergi finn nema hjá
þér og ég varð svo glaður. Þú skilur mig svo
fullkomlega og tekur tillit, já meira en ég á skilið,
til tilfinninga minna. Þú veist hvernig ástatt er með
stúderingarnar --- já, elsku mamma, ég skal reyna
að horfa niður í öldurnar og lifa mig inn í gang
þeirra. Ég skal ekki leggjast fyrir sjóveikur á
lagarskipið svo ég verði ónýtur farangur og verra
en það. Ég kem smátt og smátt og, mamma mín,
mér „tekst held ég að verða tollheimtumaður“.“
Uppreisnarmaðurinn ...
„Mikið óendanlega er það
vitlaus statsinstitution
[ríkisstofnun] að láta þá
menn, sem eiga að sitja í
embættum, ganga í
gegnum þessi vitlausu
examen [próf] sem aldrei
hafa neina praktíska
þýðingu. Það leiðir það af
sér að hafi verið í þeim
kraftur og fjör þá kafnar
það og bognar á leiðinni
og þessi eilífa þvingun á andanum demoraliserar
[afsiðar] hann og leggur spírur til ýmislegs sem
embættismönnum er við brugðið fyrir. Ég veit
ekki til hvers ég er að skrifa þetta – jú, þá sér þú
að minnsta kosti að ég er lifandi.“
edda.is
Pabbinn ...
„Sigurður er mikið úti og vanalega heldur þægur en
allraddljótur þegar hann fer í bassa. En það gjörir
hann þegar hann fær ekki allan sinn vilja. Ástríður
segir ennþá ekkert annað en „Adda, Adda“ með
mörgum nuancer [tilbrigðum], frá urri til skræks, frá
skipan til bænar, og er digur mjög eins og hún á nafn
til og nefljót. Kristjana nafna þín er mest
„interessant“ sem stendur. Andlitið á henni er okkar
einasta staðkvæmi (substitut) fyrir suðrænt
„Landskab“. Blátt er Miðjarðarhafið og blár er
himinninn í Nizza en blárra er þó undir augunum á
Nönu og á nefinu og enninu eru rauðar rósir með
dökkgrænum lundum á milli. Hún fór nefnilega svo
herfilega á hausinn í hálku á Skólabrúnni – var
mærkelig nok að elta stelpu en ekki strák, verður
kannski annað ofan á ef hún eldist. Andlitið varð
eins og rúskumsnúsk af undarlega löguðum
skilningarvitum. En hún meiddist ekkert í höfðinu
sjálfu, var frísk og glöð strax sama daginn og er nú
að útenda sín glóðaraugu.“
Skáldið og sjarmörinn
Einstök sýn á óvenjulega heillandi mann
Ég elska þig stormur
– ævisaga Hannesar Hafstein
Hannes Hafstein var bráðgert glæsimenni, orti kvæði sem
enn lifa á vörum landsmanna og sagt var að kvenhylli hans
væri „óendanleg“. Hann var auk þess sá stjórnmálamaður
sem þjóðin hefur haft hvað mest dálæti á, lífs og liðinn.
Færri vita hins vegar að þessi óskasonur Íslands átti um
margt stormasama ævi og á milli stóru sigurstundanna voru
sárir ósigrar. Í þessari vönduðu og skemmtilegu ævisögu
dregur Guðjón Friðriksson fram heilsteypta og um margt
óvænta mynd af manninum Hannesi, meðal annars í ljósi
fjölmargra einkabréfa og nýrra heimilda sem aldrei áður
hafa komið fyrir almenningssjónir.