Morgunblaðið - 18.11.2005, Síða 61

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. NÓVEMBER 2005 61
FÓLKIÐ
GUNNAR Waage er nafn sem
margir kannast kannski ekki við.
Engu að síður er hann einn af
okkar allra færustu trommuleik-
urum, eða trommusettsleikurum
eins og hann myndi sennilega vilja
orða það. Hann vill nefnilega, líkt
og tíðkast í ríkari mæli í Banda-
ríkjunum en í Evrópu, líta á
trommusettið sem sérstakt hljóð-
færi, en ekki út frá hinni klassísku
evrópsku hefð þar sem trommu-
settið vill stundum verða eins kon-
ar aukabúgrein slagverksleikarans
og slagverksleikarinn standi
trommaranum skör ofar.
Platan sem hér um ræðir er
frekar undarleg, hún er erfið
áheyrnar og þrátt fyrir einlægan
vilja til að skilja er eiginlega alveg
á huldu hvað það er sem raun-
verulega vakir fyrir tónlistar-
manninum. Á fyrstu mínútum
fyrstu hlustunar virðist vera ætl-
unin að róa á svipuð mið og hið
bræðslukennda snillingatríó „Boz-
zio Levin Stevens“ en það er bara
rétt fyrst. Tónlistin fer svo út í
samhengislitlar trommu- og bassa-
æfingar sem ofan á er svo skeytt
skelfilega „eitís-legu“ hljómborði
sem er ekki í neinu samhengi við
það sem fyrir er. Tengingin milli
trommara og bassaleikara er eng-
in, líkast er sem hljóðfæraleik-
ararnir séu ekki staddir á sömu
breiddargráðu, en sú ku reyndar
einmitt vera raunin, megnið af
upptökunum fór þannig fram að
trommurnar voru teknar upp hér
og upptökurnar sendar til New
York þar sem spilað var ofan á
þær. Slík vinnubrögð þurfa alls
ekki að vera slæm, það er löngu
sannað mál. Það er hins vegar
ekki að ganga upp hér, kannski
vegna þess að tónlistin er þess eðl-
is að góð tenging milli áður-
nefndra póla er algjört lykilatriði
til að geta gengið upp. Engu að
síður er það hljóðheimur þeirra
tveggja sem er hér aðalatriðið, það
sem á ofan kemur, gítar, hljóm-
borð o.fl., er meira til skrauts og
uppfyllingar. Gítarinn fellur al-
gjörlega í skuggann af bassanum
og gerir því fremur lítið fyrir lög-
in, en þó smekklega það litla sem
er. Hljómborð hins vegar er arfa-
slæmt og ekki í neinu samhengi né
tengslum við grunninn og er
hljómur þess á tímum afkáralegur.
Það verður hins vegar ekki horft
fram hjá þeirri staðreynd að
trommu- og bassaleikurinn er eins
og hann gerist bestur, þeir Gunn-
ar og Percy sýna hreint ótrúlega
takta á sín hljóðfæri, það verður
ekki af þeim tekið. Það eitt og sér
dugir bara ekki til að lyfta þessari
plötu upp úr sortanum, neistinn er
einfaldlega ekki til staðar, og
tæknin og fingrafimin, sem þeir
félagar virðast vera týndir í, duga
skammt þegar sálina vantar.
Grétar M. Hreggviðsson
Týndir í
tækninni
TÓNLIST
Geisladiskur
Út er komin hljómplatan Gunnar Waage
with Phase of matter þar sem trommu-
leikarinn Gunnar Waage leikur ásamt
hljómsveit sinni „Phase of matter“.
Hljómsveitina skipa Gunnar Waage
(trommusett/hljómborð), Percy Jones
(bassi) og Bragi Bragason (gítar) og eru
öll lög eftir Gunnar og Percy. Upptökur
fóru fram í hljóðveri Trommuskólans í
Reykjavík og í Percy Jones Studio í New
York og um upptökustjórn sá Gunnar. Út-
gefandi: Stúdíó Trommuskóla Gunnars
Waage.
Gunnar Waage – Phase of matter

NÝJASTA skáldsaga Steinunnar
Sigurðardóttur, Sólskinshestur,
kom út hinn 16. nóvember síðastlið-
inn, á degi íslenskrar tungu.
Af því tilefni var haldið útgáfu-
hóf í bókabúð Máls og menningar á
Laugavegi þar sem Steinunn kynnti
bókina fyrir gestum. Ólafía Hrönn
Jónsdóttir las úr bókinni og Stein-
unn líka.
Boðið var upp á súkkulaði og
sérrí í tilefni dagsins. Gerðu gestir
góðan róm að lestrinum að sögn
viðstaddra.
Sólskins-
hestur í Máli
og menningu
Morgunblaðið/Golli
Höfundurinn ásamt frú Vigdísi Finnbogadóttur. Ólafía Hrönn Jónsdóttir og Steinunn Sigurðardóttir.
Fréttir á SMS