Tíminn - 12.09.1970, Blaðsíða 5
LAUGARDAGUR 13. september 1970.
TÍMINN
Gúllassen forstjóri og kona
hans eru að leita sér að ant-
ik-húsgögnum. Þau vilja fá eitt
hvað, sama hvað er, nema það
á að vera ekta — og dýrt.
— Hér ex yndislegt lítið
borð í stíl Önnu drottningar,
segir verzlunarmaðurinn. Og
það er örugglega ekta, það get
ið þið séð á fótunum.
— Jæja, en ef ég á að vera
hreinskilinn, svaraði Gúllasen,
þá hef ég ekki hugmynd um,
hvernig fæturnir á Önnu drottn
ingu litu út.
Auglýsing í blaði hljóð-
aði þannig: Sá sem stal
kristalskúlunni frá Madame
Zara, of Paignton, Devon, vin
sasmlega reyni að gera sér ljóst,
að með því rændi hann hana
lífsafkomu sinni, og í öðru lagi
að enginn getur haft not af
henni ne-ma spákonan sjálf.
Skilvís þjófur er því beðinn
að -afhenda kúluna réttum eig-
anda hið snarasta.
Frakkai' héldu nýlega hátíð-
legt þrjúhundruð og fimmtíu
ára afmæli koníaksins, og við
það tækifæri var jafnmörgum
koníaksflöskum fleygt í sjóinn.
Nú kann einhverjum að detta
í hug, að þetta hafi verið með
því vitlausasta, sem hægt var
að gera, því að allir vita. að
flaska full af þungum vökva
sekkur samstundis til botns.
Síðan er hægur vandi að verða
sér úti um kafarabúning og
fara á „veiðar“ í skjóli nætur.
En þeir sem að hátíðinni
stóðu voru engir asnar, og
þess vegna var ekki dropi af
koníaki í flöskunum. Þetta voru
raunar flöskuskeyti, og á miða,
se-m staungið var í hverja
flösku, mátti lesa upplýsingar
um hvar og hvenær koníakið
hóf sína sigurgöngu, hver hefði
hafið fram-leiðslu þess o. s. frv.
Vegna þess, að engri annarri
þjóð hefur tekizt að búa til
jafn-gott koníak og Frökkum,
er það selt út um allan hei-m
og er veigami-kill þáttur í út-
fl-utningi þeirra. Þeirn f-annst
því vel við ei-ga að minnast
þessa afmælis á eftirminnileg
an hátt.
Hátíðin fór fram í hafnar-
borginni La Rochelle. en þaðan
var fyrst skipað út verulegu
ma-gni af koníaki. Fjöldinn all-
ur af þe-kktu fólki var feng-
inn til að taka þátt í flösku
kastinu, og sjáu-m við ekki bet
ur en náungarnir á myndinni
skemmti sér konunglega við þá
iðju, en þeir eru: Borg-arstjór-
inn í La Rochelle, leikarinn
Jean Richard, og tvei.- ónefndir
koníaksframleiðendur.
Hún Felicity Devonshire virð
ist hálf hrædd á svipinn, enda
engin furða, því að hún er að
búa sig undir að reyna splunku
nýja aðferð við nudd, nefni-
1-ega undir vatnsyfirborði. Þessi
aðferð er upprunnin í Vest-
ur-Þýzkalandi, en myndin var
tekin, þegar hún var fy-rst
reynd J.Metropole hótelinu í
Bri-gthton, Bretlandi.
Felicity var látin síga nið-
ur í þar til ger-t ker, og síðan
var slöngunni, sem sézt til
vinstri á myndinni, beint að
þeim hlutum líkama hennar,
Það hefur verið mikið í tízku
undanfarin ár að feraðst um-
hvei'fis jörðina á alls konar
undárlegum farartækjum, og í
blöðum hefur jafnvel mátt lesa
fyrirsagnir eins og til dæ-mis:
Umhverfis jörðina á hjólaskaut
um, eða Umhverfis jörðina á
stultum.
sem nudda átti. Úr slöngunni,
sem hleypt var á þrýstilofti,
gusaðist mátulega heitt vatn
og verkaði það á líkamann eins
og bezta nudd.
Að tilrauninni lokinni lýsti
frökenin, sem er tuttugu og
eins árs og vinnur fyrir sér
sem fyrirsæta, því yfir að hún
hefði svo sannai'lega ekki þurft
að hafa áhyggjur, því að sér
hefði aldrei liðið betur. Hún
mælti eindregið með þessari
nuddaðferð, og kvaðst ver-a eins
og ný mannesk.ja á eftir.
A
Michal Listhain heitir ungur
Lundúnarbúi, sem fékk þá
flugu í höfuðið, að ferðast um
hveifis iörðina í gömlum. g-ufu
knúnum bíl, sem helzt má líkja
við eimvagn, sem ekki rennur
eftir teinum.
Michael minntist á þessa
hugmynd við þrjá kunningja
sína, og þeir voru strax til í
tuskið. Þeir komust svo yfir
„eimbjl" frá því 1926, og lögðu
óti'auðir upp í hina löngu ferð.
En vegna þess, að fararskjótinn
kemst ekki hraðar en átta kíló
metra á klukkustund, er »vo
sem ekkert skrítið, þótt þeir
hafi ekki komizt lengi'a en frá
London til Istanbul á tvö hundr
uð fimmtíu og ser dögum;
En ekkert liggur á. Áfram
liggur leiðin til Indlands, Ástr
alí-u og Bandarík.janna. Og e'ftir
nokfcur ár verða þessir þolin-
móðu náungar eÓaust komn-
ir heim til Englands aftur.
Dcinini
DÆMALAUSI
verður skemmtilegra, þá verð-
ur pabbi kannski búinn að
gleyma þessu með baðhcrberg-
ið-
MEÐ MORGUN
KAFFINU
Skýringar á nokkru'in orðum:
Undirskriftalisti: Listi yfir
fólk, sem þorði ekki að segja
néi.
Diplomat: Maður, sem man
afmælisdag konu, en ekki -ald-
ur hennar.
Fimmevringur: Króna, sem
búið er að draga skatta og út-
^jöld af,
Grænland: Staður, þar sem
notuð era norðurljós í stað
götuiljósa.
Verðbólga: Aðferð til að
helminga peningaseðil, án þess
að rífa hann.
Jörðin: Himinhnöttur, sem
við reynum að gera að helvíti.
Kaþólikki: Manneskja, sem
mótmælir mótmælendum.
Þorp: Staður. þar sem póst-
meistarinn veit meira en skóla-
meistarinn.
Lífið: Það sem gerist, meðan
maður þíður efti-r, áð eitthvað
gerist.
Blásturaðferðin: Nýjasta tízka
í hjálp í viðlögum.
Sálfræðingur: Maður, sem
horfdr á alla aðra, þegar fal-
leg stúlka kemur inn,
Termostat: Hlutur, sem frú-
in skrúfar upp, en húsbónd-
inn skrúfar niður.
Piparsveinn: Maður, sem
enginn er til að segja frá göll
um hans.
— Þú mátt aldrei skrökva,
drengur minn. Þegar ég var
drengur, gerði ég það aldrei.
— En hvenær byrjaðirðu þá,
pabbi?
— Osköp hefurðu stækkað
barn, þú ert að vaxa upp úr
kjólnum.
Eva litla var að koma heim
úr sun-nudagskólanum:
— Jæja, hvað sagði kennslu
konan ykkar í dag? spurði móð
ít hennar.
— Hún talaði um Adam og
mig, svaraði sú litla.
Svo var það kui'teis lítill
drengur í strætisvagninum,
sem spurði:
— Afsakið fi'ú. en er hnéð á
yður upptekið?
— Mamma, má ekki Billi vera
hjá okkur í nótt? Hann þorir
ekki heim með einkunnabókina
sína.
— Loksins, þegar é>; hef lært
að tala, er mér alltaf sagt að
þegja.
Frú Jón-a: — Eigum við ekki
bráðum að segja Fríðu litlu,
hvernig maður fer að þvj að
búa til böi'n?
— Jón: — Jú, en eigum við
þá ekki að segia hemni hitt um
leið?
Jóna: — Hvaða hitt?
Jón: — Ilvernig maður býr
ekki til börn.