Tíminn - 15.09.1970, Blaðsíða 5

1>RTÐJTH)AGUK 15. september 1970
TÍMINN
s
MEÐMOBGUN
KAFFINU
— Hefurðu nokfcurn tíma
séð strúit, sputríði Hians litla
leikíélagarm sinn.
— Nei, það hef ég ekki, ját-
aði sá litli niðurbeygður, en
ijómaði svo allt í einu upp. —
En hann hefur heldur ekki séð
mig!
Elsa Etia hafði verið úti all-
an sunniudaginin með kærast-
anum og kom heim eitt sól-
skinsbros. — Hans segir, að ég
líkist mömmu meira með
hverjum deginum.
— Jæja, umlaði pabbi henn
ar. — Þá fet' hann ríklega að
slíta trúlof'uninni bráðlega.
Smith var öskuvondur, þeg-
ar hann kom niður í hótelaf-
greiðsluna um moi’guninn. —
Ég svaf á dauðri veggjalús í
alía nótt, hrópaði hann.
— Já, en dauð veggjalús get
ur varla gert mikið af sér.
— Nei, en öll fjölskyldan
kom að jarðarförinni.
— Ég ætla að segja það
öðruvísi: Ef þér væruð hús,
yrði að rífa það,.
— Ég vildi gjarnan fá frí-
dag, svo að ég geti verið við
jarðarför tengdamóður minn-
ar, herra forstjóri.
— Já, þér megið trúa, að
það vildi ég gjaman líka-
— Ég er á því, að sagan um
risafiðrildið sé tóm vitleysa.
Á stúdentagarði, sem á sumr
in er hótel, þar sem stúdentarn
ir vinna, bar það til um dag-
inn, að eiinn dyravarðanna, sem
að sjálfsögðu var stúdent,
rakst óvart inn í baðherbergi,
en ung dama var þá stundina
einrr.’tt 4 baði-
- Gjörið svo vel að koma
yðut út á stundinni, hrópaði
hún.
— Takið því rólega, ungfrú,
svaraði stúdentinn. — Ég hef
fesið læknisfræði í tvö ár.
— Hefurðu heyrt, a@ P.eter-
sens-hjónin eru skilin?
— Nei, hvort fékk hvað?
— Hún fékk barnið, en hann
barnfóstruna.
Forstjórafrúin kom að heim-
sækja mann sinn á skrifstofuna
og á ieiðinni inn gaf hún einka-
ritaranum hans gott ráð: —
Ég vona, að þér farið ekki að
gefa yður of mikið að mann-
inum mínum, eins og síðasti
einkaritari hans gerði!
— Nú, hver var það?
— Það var ég, svaraði frú-
ín.
Undanfarin 3 ár hafa egypzk
ir sérfræðingar unnið að þvi að
ieysa leyndarmál það, sem
málning faraóanna hefur hing
að til verið.
Núna hefir obkur borizt
skýrsla frá Vísinda- og menn
ingarstofnun Sameinuðu þjóð-
anna (UNESCO) og segir þar
að þessir egypzku vísindamenn
hafi leyst gátu, sem fornfræð-
ingar frá mörgum löndum hafi
áratugum saman reynt að leysa.
Litirnir sem notaðir voru í
skreytingar og listaverk hinna
fornu egypzku grafhýsa halda
sér enn þann dag í dag jafn
skærir og bjartir og er þeir
voru á steininn settir fýrir 2500
til 6000 árurn. Samsetning
þeirra hefur lengi staðizt
alia sundurgreiningu. Egypzku
vísindamennirnir einbeittu sér
í 3 ár að því að rannsaka bláa
litinn — en hann var greinilega
í miklu uppáhaidi hjá forfeðr
um þeirra — þeim er grafhýsin
byggðu.
Hin vísindalega sundurgrein
ing, sem loks bar árangur, sýn
ir fram á að listasamsetningin
samanstendur af koparoxíði að
einum hluta, einn hlutinn er
kalsíum (ca) oxíð, þriðji hlut
inn er glerduft og fjórir hlutar
eru silicone.
Eggjahvíta var notuð sem
bindiefni og þessi blanda var
sett sarnan við mjög hátt.hita
stig. Litirnir á grafhýsunum
standast 1000 gráðu hita ogw
enginn vökvi getur leyst þessa
blöndu upp.
★
Christina Svíaprinsessa hefur
verið leynilega trúlofuð í mörg
ár. Samdráttur hennar og Tosse
Magnusson hefur að vísu ver-
ið á allra vitorði lengi. en nú
er svo komið, að þau reyna
efckert að leyna tilfinningum
sínum. Þau hafa undanfarið sézt
saman í mörgum brúðkaups-
veizlum innan kunningjahóps-
ins, og nánustu vinir þeirra eru
sammála um, að einn góðan
veðui’dag hljóti röðin að korna
að þeim, þótt líklega verði þau
síðust.
Cristina getur nefnilega helzt
ekki gift sig fyir en Carl Gust
av bróðir hennar er búinn að
krækja sér í konu, sem er
þess verð að gerast drottning
Svíaríkis.
★
Þeir fjörutíu þúsund strand
gestir, sem heimsótt hafa borg
ina Nissa á suðurströnd Frakk-
lands, hafa gert hreinsunar-
deildinni lífið leitt með því
að fleygja pappír og öðru rusli
í sjóinn í stað þess að nota
ruslakörfurnar.
Hugvitssamur náungi fann
nýlega upp tæki til að hirða
allt lauslegt, sem flýtur á sjón
um. Þetta er vél, sem vinnur
á líkan hátt og götusópunar-
vél, og er hún fest neðan á
litla hjólatík. catamai-an, sem
knúin er áfram með því að
stíga á pedala. Slíkir „hjóla-
bátar“ eru víða leigðir strand-
gestum, og munu isienzkir
Majorka-farar kannast við þá.
Tveir tnenn vinna nú við það
alla daga að „sópa“ ruslinu af
sjónum meðfram endilangri
strönd Nissa, sem er um þrjár
milur að lengd. V'' sem sam
anstendur af tvðíírrwi' stórum
★
bui’stum, þeytix ruslinu í körf j.
og þegar karfan er full. er
hún tærnd í pramtna. sem hafð
ur er í togi.
Með þessari nýjung vo.uast
Nissa-búar til að geta haldið
ströndinni þokkalega hreinr.i,
en óttazt hafði verið, að sóða
legt umhverfið kynni að draga
úr ferðamannastraumnum, se.n
er borgarbúum mikil tekjui nd.
Texti þessarar rnyndar gæti
sem bezt verið: Hvernig hægt
er að njóta nauðsvnlegrar hvíld
arstundar án þess að missa af
barninu út í bláinn. Eða kann
ski ætti hann að vera: Sum
börn rekst maður á á ólíkleg
ustu stöðum.
Reyndar var myndin tekin á
bar einurn í Englandi og móð
irin setti stúlkuna undir stól
inn svo hún gæti hresst sig á
gosdrykknum áhyggjulaus.
DENNI
ÐÆMALAUSI
— Loksins veit ég í hverju
ég hef gengið öll þcssi ár —
smiðsbuxum!