Tíminn - 24.09.1970, Qupperneq 5

FHfMTUDAGUK 24. september 1970.
TIMINN
MEÐ MORGUN
KAFFINU
ÞjóðhöfSingjar miniríkisins
Monaco, Rainier fursti og hin
fagra ikona hans Grace, voru í
opinberri heimsókn í Texas fyr
ir nokkru og þá var þeim sýnt
hið merkiiega Astrodom, sem
er undir gler. eða plasthjálmi,
sem nær yfir næstum fjóra
hektara lands.
— Gætuð þér ekki hugsað
yður að koma upp svona astrod-
om í Monaco? spurði eigandinn.
— Stórkosti'eg hugmynd,
svaraði furstinn. — Þá yrðum
við. stærsta innanhússþjóð í
heiminum.
verið langt í burtu. Síminn er
volgur ennþá.
— Eruð þér nú komnir aftur.
Ég sem hélt, að síðasta dvöl
yðar í fangelsi hefði betrum-
bæfct yður.
— Já, en ég þarf víst að
verða ennþá betri.
Svo vai' það hin ágæta frú
Snarmælt sem sagði: — Það
er ekki það, að ég kæri mig
um að hlaupa með slúður, en
hvað í ósköpunum á maður
annað að gera viið það?
— Reyndu að kasta mér í
fangið á þeirri ljóshærðu á
fimmta bekk.
Það gerðist í kvikmyndahús-
inu, að filmae slitnaði þrisvar
sinnum á einni sýningu. Ein-
hverjum áhorfandanum hefur
líklega þótt fullmikið af því
góða, því rödd í salnum kal.'aði:
— Keyptuð þið þessa mynd í
lausri vigt eða hvað?
Leiðim'egt fyrir veslings
manninn, sem var svo latur, að
eina hreyfingin sem hann fékk',
var að hlaupa yfir íþróttasíð-
urnar í dagblaðinu.
— Þú skalt aldrei trúa Lísu
fyrir leyndarmáli. Hún gæti
þagað yfir því.
DENNI
iDÆMALAUSI
— HafiS þið nokkurn tíma á aevi
ykkar séð svona mörg svefn--
herbergi?
ISPHGU TffiMM!]
Hvorki Soraya né prinsessa
Ira af Fiirstenberg hafa gefið
upp vonina um að verða ein-
hvern tíma vinsælar kvikmynda
stjörnur.
Soraya hefur leikið í einni
kvikmynd, „Þrjú andlit kon-
unnar'1, og hlaut vægast sagt
mjög slæma dóma gagnrýnenda
fyrir framlag sitt á þeim vett-
vangi. En hún hefur ekki misst
kjarkinn. Hún ætlar sjá.'f að
standa straum af kostnaði við
næstu mynd, og þess vegna ku
hún hafa selt forkunarfagra
demantseyrnalokka fyrir hvorki
meira né minna en fimmtíu
milljónir islenzkra króna.
Upptaka þessarar myndar,
sem á að heita „Andartak“, er
þegar hafin, og mun að mestu
leyti fara fram í Morokko.
Ira prinsessa er nýkomin
heim frá Holiywood, þar sem
hún hafði samband við alla
he.’ztu kvikmyndaframleiðemd-
[ ur borgarinnar. Þeir gáfu henni
flestir loforð um hlutverk, og
nú hýður hún bara eftir því, að
tilboðin taki að streyma að
henni.
— En ég hef verið óheppin,
segir hún. — Þegar Soraya
hafði komið fram á sjónarsvið
ið með sinn hræðilega leik,
gerðu gagnrýnendurnir ein-
hvern veginn ráð fyrir því að
ég, næsta prinsessa sem fór út
í kvikmyndaleik, hlyti líka að
vera hæfileikalaus. Þannig hef-
ur Soraya gert mér erfiðara
fyrir, og í rauninni bakað mér
stórtjón.
★
Hertoginn af Windsor er nú
kominn hátt á áttræðisaldur.
Eflaust muna margir ennþá þá
daga, þegar hann, árið 1936, af-
sa.'aði sér konungstigninni og
öllu sem henni tilheyrir til að
geta gengið að eiga sína heitt-
elskuðu. Það var ekki nóg með
það, að frú Wallis Simpson
væri af borgaralegum ættum,
og þar af leiðandi ekki hæf til
að giftast inn í konungs-
fjölskyfdu, heldur var hún þar
á ofan fráskilin.
Nú er hertoginn farinn að
velta vöngum yfir því, hvað
gert skuli við jarðneskar leifar
hans, því að sjálfsagt gerir
hann ráð fyrir að fyrr en siðar
verði hann að láta í minni pok-
ann fyrir elli kerlingu.
Brezka konungsfjölsky.'dan
hefur tilkynnt honum, að hún
vilji láta jarðsetja hann rneðal
forfeðranna í Windsor-kapellu,
en hertoginn harðneitar því,
nema með því skilyrði að frú
Simpsom fái legsta'ð við hlið
hans.
Þetta vandamál hefur verið
mikið rætt innan konungsfjöf-
skyldunnar, og loks komust
meðlimir hennar að þeirri nið-
urstöðu, að ekki væri með
nokkru móti unnt að verða við
¥
þessari ósk hertogams.
Og sé gamli hefur greinilega
sætt sig við orðinm hlut. Það
sést bezt á þeirri staðreynd, að
hann hætti við að selja staðinn
Gif-sur-Yvette. í von um að
geta eytt elliárunum í Bret-
landi, auglýsti hann óðaf sitt
til sölu. Verðið var ævintýra-
lega hátt, en það aftraði þó
ekki eiinhverjum snobbu'ðum
Parísarbúa frá því að viilja
kaupa.
En þegar allt var klappað og
klárt með söluna, og ekkert
eftir annað en skrifa undir
samninginn, hætti hertoginn
við allt saman. Ástæðan var
sú, að með því að búa áfram í
Frakklandi, eiga þar fasta bú-
setu, er lögum samkvæmt ekki
hægt aið flytja lík hans lil
Bretlamds, ef hann fer fram á
annað í erfðaskrá sinni. Og það
er einmitt það sem hann gerlr.
I erfðaskránni eru fyrirmæli
um að hertoginn verði jarð-
settur á franskri grund við hlið
sinnar ástkæru eiginkonu, sem
hann hefur fórnað svo miklu.
¥
Á meðfylgjandi mynd er
hægindið aðalatriðið, þótt
danska fyrirsætan Maud Bert-
helsen sé auðvitað augnayndi,
enda er hún ein af eftirsótt-
ustu fyrirsætum Rómaborgar
um þessar mundir.
Stól.'inn, sem Maud hefur
komið sér svo makindalega
fyrir í, heitir „Bókin“, og vakti
mikla athygli á húsgagnasýn-
ingu í Mílanó fyrir skömmu
Nafngiftin er ekki eingöngu
til komin vegna þess, að stóll-
inn lítur út eins og opin bók,
heldur er hann þeim praktísku
kostum búinn. að hægt er að
„blaða í honum“ eins og bók.
Með því að „fletta blöðum bók
arinnar" er auðveit að velja sér
stellingu. Maður getur seti®
teinréttur með beint bak, eða
hallað sér langt aftur á bak í
næstum liggjandi stellingu, og
allt þar á milli.
Höfundur „Bókarinnar“ er
ítalinn Busnelli, sem undamfar-
ið hefur getið sér mikið frægð-
arorð á sviði húsgagnafram-
leiðslu. Og til gamans má geta
þess, að bókin er gerð úr plasfci
með lakkáferð, og hefur þegar
verið seld til f jö.'margra landa.
Hvex veit nema bókhneigðir ís-
lendingar fái brátt tækifæri til
að laka sér bók í hönd og njóta
lestursins í einni af „bókum“
Busnellis?
c
M