Tíminn - 28.10.1970, Page 14

14
TIMINN
MIÐVIKUDAGUR 28. október 1970
Gljúfurversvirkjun
Framháld af bls. 1
fyrirhugaðri Gljúfurvcrsvirkjun á
cnilli Landeigendafélagsins og
Laxárvirkjunarstjórnar, hafa farið
harðnandi, sem m.a. kemur fram
í kröfu landeigenda um lögbann,
kæru á hendur Laxárvirkjunar-
stjórn vegna framkvæmda við
Laxá, opnun Miðkvíslar 26. ágúst
s. l. oa lokun Miðkvíslarsvæðisins
cneð girðingu í byrjun þ.m.
2. Landeigendur við Laxá og
Mývatn hafa stofnað með sér fé-
lag, er þeir nefna „Landeigenda-
félag Laxár og Mývatns“. Er
þetta félag nú fullmótað. Auk þess
eru á þessu svæði starfandi þrjú
veiðifélög.
'Hlutverk Landeigendafélagsins
er m.a. að gæta réttar landeig-
euda í hvers konar viðskiptum
við opinbera aðila, sem hafa með
höndum eða ráðgera framkvæand-
ir á þessu svæði, og ennfremur
allt, er varðar náttúruvernd, fiski
rækt o.fl. Það má því telja sterkar
líkur fyrir því, að útilokað verði
t. d, fyrir Laxárvirkjunarstjórn að
gera sérsamninga við einstaka
landeigendur, s.s. um endurbygg-
ingu stíflunnar við Miðkvísl, nema
til komi saoiþykki Landeigenda-
félagsins.
3. Laxárvirkjunarstjórn hefur
hafið framkvæmdir við orkuver
í Laxá eftir óbreyttri Gljúfurvers
áætlun. Þetta er gert, án þess að
lög heimili fullvirkjun Laxár, sbr.
bréf atvinnumálaráðherra frá 23.
sept. 1969.
Endurhönnun sú, sem ákveðin
var í brófi iðnaðarráðherra 13.
mai 1970, hefur ekki farið íram.
4. Ekki liggja fyrir rökstuddar
upplýsingar uim, hovrt þrýsting-
ur í fyrirhuguðum jarðgöngum
sé innan þeirra marka, er laxa-
seiði þoli á leið sinni til sjávar,
né hvort aflvélar slc'þpa þeim lif-
andi í gegn. Um þessi atriði bæði
þarf álit sérfróðra manna.
Rannsóknir þær, sem ráðgerð-
ar eru á vatnasvæði Mývatns og
Laxár og þegar hefur verið lagð-
ur grundvöllur að, með fulltingi
iðnaiðarmálaráðuneytisins, munu
hefjast næsta vor. Samkvæmt áliti
Náttúrafræðistofnunar íslands
munu þessar rannsóknir taka
3—5 ár.
5. Þér hafið, hæstvirtur ráð-1
herra, skipað sáttanefnd til að
leita eftir sáttum á milli Laxár-
virkjunarstjórnar og Landeigenda
félags Laxár /Og Mývatns. Þó
ennþá sé ekki fullvíst, hvort ár-
angur verði af starfi sáttanefndar
manna, er ljóst, að aðstaða þeirra
er mjög veik, ekki sízt af því að
framkvæmdum er haldið áfram
af fullum krafti við virkjunina,
eins og ekkert hafi í skorizt.
6. Það eru því tilmæli okkar,
hæstvirtur ráðherra, að þér látið
stöðva framkvæmdir við 1. áfanga
Gljúfurversvirkjunar, til þess að
auðvclda sáttastörf og á meðan
dómstólar fjalla um lögmæti virkj
unaráforma.
Að lokum viljum við taka fram,
að þetta bréf byggist ekki á ein-
hliða afstöðu aðila til deilumálsins
í heild, heldur á nákvæmri at-
hugun á málavöxtum, framkomn-
um staðreyndum og raunsæi.
Stjórn Búnaðarfélags íslands
I>;:rsteinn Sigurðsson
Ásgeir Bjarnason
Einar Ólafsson
F.h. Stéttarsamhands bænda
Gunnar Guðbjartsson
F.h. Nýbýlastjórnar ríkisins
Árni Jónsson
F.h. Vciðimálanefndar
Árni Jónasson
F.h. Náttúrufræðistofnunar fsl.
Eyþór Einarsson.
Heyskortur
Framhala al bls. 1
og frá ríkisbúunum á Litla-
Hrauni og Kvíabryggju hafa
fengizt um 600 hestar frá
hvoru búi.
Fréttamaður spurði Agnar
hvernig heyið væri og hvað það
kostaði. Sagði Agnar að gojtt
hey, bundið úr hlöðu væri selt
á sex krónur kílóið, en algeng-
astá verðið er kr. 5,50 pr. kg.
Varðandi gæði heysins sagði
Agnaf, að það væri mjög mis-
jafnt, og væri vel athugandi
hvort ekki bæri að koma upp
heymati, svo bændur í fjarlæg
um landshlutum gætu treyst á
gæði heysins sem þeir keyptu
langt frá heimabyggð sinni.
Ábyrgðin hvílir
Framhald af bls. 9
arreikning, sem nú er 180 millj-
arðar dollara á ári.
Þetta er frumskilyrði. Takist
ekki að hemja þetta bruðl með
fé og aðföng öll,,verður erfitt
ef ekki ómögulegt, að leggja
fram fé til að bæta úr mann-
legri neyð í Bandaríkjunum og
Sovétríkjunum, hvað þá annarx
staðar í heiminum.
Leiðtogarnir í Washington og
Moskvu viðhafa ánægjuleg orð
um Sameinuðu þjóðirnar á ald-
arfjórðungsafmæíi þeirra, -n
aldrei hefir verið meiri þörf
fyrir stefnumið samtakanna en
einmitt nú, og aldrei verið jafn
fjarri bví, að eftir þeim væri
farið. Engu að síður erum við
enn einu sinni stödd á slíkum
tímamótum í mannkynssögunni,
að voldugustu þjóðinnar verða
að taka að sér forustu um nýja
heimsskipan, eða taka afleiðing
unum að öðrum kosti.
H. G. WELLS lýsti vandan-
um á þessa leið fyrir fimmtíu
árum í „Review of Review's:
„Þörfin fyrir verulegt átak í
framf-araátt er orðin ákaflegá
áberandi í málum mannkynsins.
Augljóst er, að takist ekki að
sameina heiminn um stefnuna
að einu og sama markinu, forð-
ast síharðnandi og hörmuleg
styrjaldarátök, koma á almenn-
um hömlum á það skefjalusa
bruðl, sem ti'ðkað er með arf
okkar af kolum, olíu og sið-
ferðisþreki, hlýtur ferill mann-
kynsins að liggja til öngþveitis,
endurtekningar heimsstyrjald-
arinnar I ýktri mynd, og leiða
fyrst til upplausnar í samfélag-
inu og síðan til hnignunar, sem
stefnir beint að eyðitigu."
Þegar H. G. Wells ritaði
þessi orð var hann fyrst og
fremst a® tala til Breta og
Frakka, en hið sama á við um
risaveldin tvö, sem nú hafa for-
ustuna á hendi, eða Bandaríkin
og Sovétríkin.
Á VÍÐAVANGI
Framhald af bls 13
ast hvor á sínu liafsvæði og á
mismunandi árstímum, en
sandsílið sennilcga veiðanlegt
á grunnsævi víðsvegar um
landið.
f ni'ðurlagi greinar sinnar
kemst Jakob Jakobsson svo að
orði, að „til þess að vel takist
til um slíka nýbreytni, þarf
samstillt átak í rannsóknum,
fiskileit og veiðarfæratilraun-
uin“. Ætti að mega vænta þess,
að allir þeir, er hugleiða þessi
mál, komist að söniu niður-
stöðu. Hér eru svo fjölmörg
atriði ókönnuð, að nauðsyn i
slíkra aðgerða er óumdeilan-1
leg.
f erindi, sem Þórður Þor-
bjarnarson, Ph. D., forstjóri
Rannsóknarstofiiunar fiskiðnað
arins, flutti á ráðstefnu um
vinnslu sjávarafurða 1967, og
síðar var sérprentað, er og
fjallað um hugsanlega vinnslu
allra þessara fisktegunda. Af
því má sjá, að það eru fleiri
en fiskifræðingar, sem komið
hafa auga á gildi þess að auka
fjölbreytni i veiðum bræðslu-
fisks. En samræmdar meiri
háttar könnunarferðir á veg-
um hins opinbera hafa ekki
átt sér stað enn.
Þjóðhagslegt gildi þess, ef
takast mætti að nýta i nnklum
mæli nú ónotaða afkastagetu
síldarverksmiðjanna og veita
þar með fjölda manna arðbæra
atvinnu og auka útflutnings-
framlciðsluna, ætti að vera aug
ljóst hverjum manni.
Flutningsmenn þessarar til-
lögu telja þvi einsýnt, að hefj-
ast beri handa um þær aðgerð-
ir, sem í tillögunni greinir, og
þá að sjálfsögðu á vegum Haf-
rannsóknastofnunarinnar, scm
nú annast fiskileit íslendinga.
Flutningsmenn lcggja áherzlu
á, að vart er hugsanlegt, að
einstakir útgerðarmenn eða fé-
lög ráðist í áður óþekktar veið
ar, þar sem allar líkur eru á
að veiðarnar yrðu ekki arðvæn
legar fyrr en að fenginni tals-
verðri reynslu og eftir að lagt
hefði verið í verulegan kostn-
að. Að svo miklu leyti sem
aðslaða er ekki fyrir liendi á
skipum Hafrannsóknastofnunar
innar, þyrfti af þessum ástæð-
um að gera út fiskiskip með
stuðningi liins opinbera til þess
að kanna, livaða veiðiaðferðir
hentuðu bezt og liver grundvöll
ur væri fyrir veiðum á þeim
fisklegundum, sem tillagan
fjallar um, öðrnm en loðnunni.
Að fengnum jákvæðum niður-
stöðum væri svo unnt að hefja
almennar veiðar og fyrr ekki.
Flutningsmennirnir leggja
sérstaka áherzlu á það, að að-
gerðir þær, sem þingsályktunar
tillagan fjallar um, verði eigi
framkvæmdar á kostnað ann-
arrar fiskileitar. Þorsk- og síld-
arrannsóknum ber t.d. að
þeirra dómi að sinna af fullum
krafti og efla rannsóknir og
leita að öðrum stofnum, svo
sem rækju, humar og skelfiski,
svo að dæmi séu nefnd. Mun
það mála sannast, sem sagt
hefur ve-ið, að langaríibærasta
fjárfestingin, sem liugsanleg er
\ til aukinna fiskveiða, sé vel
skipulögð fiskileit ásamt til-
heyrandi rannsóknum og veiðar
færatilraunum. Því hagga ekki
sveiflur þær, sem ætíð verða
á aflamagni milli ára eða ein
stakra vertíða." — TK
Hljómsveitarstjóri
Framhald af bls. 7
ein'kun og mannlega dýpt
hljómsveitarstjórans — og það
virðist sem hljómsveitin léki
af mikilli ánægju með Mak-
sím. Hann hefur lag á því nð
efla hljómsveitarmennina með
orku sinni, með skilningi sín-
um á tónlistinni og listrænni
tjáningu.
Hann hefur ákveðnar skoð-
anir á tónlist — þó hann segi
stundum: „Ég ann allri góðri
tónlist — alveg sama hver skap
aði hana og hvenær."
Hann hefur sérstaka afstöðu
til föður síns. Auk sonarástar
ber hann tnikla virðingu fyrir
föður sínum sem tónlistar-
manni.
Hann segir: Faðir minn er
einn af kennurum mínum. Ég
lærði hjá mörgutn prófessorum
í hljómsveitarstjórn, Alexander
Gák, Gennadí, Rodsjedstvenn-
ski ig fleiri. Þeir kenndu mér
ómetanlega mikið. En af föður
mínum lærði ég ekki í beinni
merkingu þess orðs heldur á
víðara sviði — sem listamaður.
Maksím leitar ráða og stuðn
ings hjá tónskáldinu Dmitri
Sjostakovitsj. Og ekki aðeins
um hans eigin tónverk — en
einnig tónverk annarra höf-
unda.
Hann hefur ekki misst sjón-
»r af hinum margvíslegu áhuga
oiálum sínum, en hefur æ
minni tíma fyrir hvaðeina sem
ekki er teng’ tónlist.
Sú var tíð að hann hafði
geysimikinn áhuga á djassi, Og
átti mikið plötusafn og marg-
ar spóiur En
Ljass er alvarleg listgrein —
segir i.ann — það þarf að gefa
sér mikinn tíma fyrir hann.
Hér áður fyrr gerði ég það, en
nú hef ég einfaldlega ekki tíína
til þess lengur.
Það var lokaball í Tónlistar-
skólanum í Moskvu. Meðal
þeirra, sem að þessu sinni voru
að úskrifast var Karine Georg-
ian selloleikari. Hún átti að
koma fram þarna um kvöldið
og var mjög taugaspennt, og
sagði að það væri auðveldara
að leika í alþjóðlegri tónlistar-
keppni, en framrhi fyrir skóla-
systkinunuim, sem hún var búin
að vera með um fimm ára
skeið.
Karine lék vel. Bekkjarsyst-
kinin glöddust og klöppuðu
henni duglega lof í lófa.
Þannig höfðu líka undirtektir
verið ári áður. En áheyrendur
höfðu þá verið nokkru strang-
ari. í dómnefndinni sátu þá
heimsfrægir tónlistarmenn, en
þetta var á 3. alþjóðlegu Tsjai-
kovskí tónlistarsamkeppninni
í Moskvu. f keppninni hlaut
Karine Georgian fyrstu verð-
laun.
Karine var ekki necna fimm
ára gömul, þegar hún byrjaði
að læra á selló undir handar-
jaðri föður síns Armens Georgi
ans, sem er frægur sellóleikari
on kennari. Á skólaárunum í
Moskvu kom hún oft fram á
skólaskemimtunum og tók þátt
í samkepni oftar en einu sinni,
sem haldin var í skólanum og
vann í hvert siftn. Sautján ára
a ðaldri fékk hún 1. verðlaun í
tónlistarsamkeppni sellóleikara
frá öllu Rússlandi.
Árið 1962 lauk Karine skóla-
námi með gullverðlaunum og
var tekin í tónlistarskólann í
Moskvu, þar seim hún stundaði
nám hjá Mstislav Rostropovitsj,
og undir leiðsögn hans æfði
hún fyrir Tsjaikovskí sam-
keppnina.
Karine lék víða í borgum
Sovétríkjanna meðan hún vai
enn við nám í tónlistarskólan-
um. Hún kom elnnig fram á
hljócnleikum utanlands: í Pól-
landi, Ungverjalandi og tók
þátt í tónlistarhátíðinni sem
helguó' var nútíma tónlist og
haldin í Berlín árið 1967, en
þar hlaut hún önnur verðlaun
fyrir flutning sinn á selló'kon-
sert Sjostakovitsjar.
Mikhail Kostikov, APN.
vörðurinn var þá broti úr sek-
úndu á undan á knöttinn.
Á 35. mín. leiksins tók Björn
aukaspyrnu og sendi vel inn_í teig-
inn. Þar náði Snorri Rútsson knett
inum og náði að spyrna inn fyrir
vörn Skotanna og fylgdi Örn Ósk-
arsson vel eftir og renndi í net-
ið.
Fyrstu 20 mín. síðari hálfleiks
sótti fslenzka liðið vel og átti þá
m. a. Ingi Björn fast ’skot á mark-
ið, sem markvörðurinn bjargaði
meistaralega, en heldur dró iir
liðinu þegar Skotarnir skoruðu
sitt annað mark. Undir lok leiks-
ins var greinileg vítaspyrna, er
Gísla Torfasyni var hrint á bakið
rétt við markteig, en henni var
sleppt, eins og öðrum brotum,
sem þar urðu.
Ekki reyndi sérlöga mikið á
Árna Stefánsson markvörð, en
hann varði þó laglega tvisvar eða
þrisvar f leiknum.
Liðið var gott í heild og lék
mun betur en gegn Wales á dög
unum, Vörnin var sterk og b?
sérstaklega Helgi Björgvinsson o?
Gunnar Guðmundsson og sömu
leiðis Árni Geirsson. Á miðjunn
voru beir mjög góðir Björn O
Pétursson og Snorri Rútsson oj
Gísli Tonfason, en hann kom inr
á í síðari hálfleik. Framlínan va)
helzt til af sundurlaus og ekk:
alTir með á nótunum, en hún gerð
sitt bezta eins og reyndar allt lið
ið — en enginn má við 11 grófuu
mótherjum — og hlutdrægun
dómara.
Innilegar þakkir og kærar kveðjur sendi ég öllum
þeim, sem með gjöfum, skeytum og hlýjum handtökum
minntust mín á sjötugsafmælinu.
) Guðmundur Ingimarsson
frá Efri-Reykjum.
Sigvaldi Jónsson frá Ausu, 1
| lézt í sjúkrahúsi Akraness, 23. október.
| Útför hans fer fram frá Hvanneyrarkirkju laugardaginn 31. október
- kl. 14.

Börn og tengdabörn.
Alúðarþakkir sendum við öllum þeirn, er auðsýndu okkur samúð og
vinarhug vlð fráfall og útför móður okkar og tengdamóður
Þórhöllu Jónsdóttur.
Kristín Konráðsdóttir
Steinunn Konráðsdóttir Friðþjófur Gunnlaugsson
Gísll Konráðsson Sólveig Axelsdóttir
Elglnmaður minn
Andrés Andrésson,
klæðskerameistari
verður jarðsunginr. frá klrkju Óháða Safnaðarins við Hátegisveg
föstudaginn 30. október kl, 1,30. Þeim, sem vildu minnast hins látna
er vinsamlegast bent á liknarstofnanir.
Ingibjörg Stefánsdóttir.
—klu—