Morgunblaðið - 27.11.2005, Blaðsíða 23

um ekki segja allt upphátt. Svo reykt-
um við og reyktum. Við supum romm
og reyndum að bíta í kexið. Reyndum
að tóra. En við fengum engin svör við
því hvar við værum eða hversu marg-
ir félagar okkar hefðu yfirgefið skipið
um leið og við. Voru þeir dánir? Mér
leist ekki á blikuna.“
Velkst um á flekunum
Kollafjörður var nánast eins og op-
ið haf yfir að líta í óveðrinu. Tuttugu
og einn maður á opnum björgunar-
flekum voru tilsýndar eins og tindát-
ar þar sem þeir hröktust þarna á
sjónum, illa klæddir, ískaldir, hraktir
og dofnir. Ekki bætti úr skák að þeir
vissu ekkert hvar þeir voru, hvert
flekana rak eða við hverju mætti yfir-
leitt búast. Ef þeir gæfust upp núna
eða hvíldu sig var allt búið. Þeir
myndu deyja. Ef þeir næðu landi var
allsendis óvíst hvar þeir lentu. Þótt
þeir kæmust lifandi að landi gætu
þeir lemstrast til bana ef flekinn kast-
aðist upp í stórgrýti eða kletta í brim-
inu og brotnaði þar í spón. Og hvað
beið þeirra þar? Bara grjót og klapp-
ir. Þar var enginn til að taka við þeim,
enda vissi þar enginn af þeim. Engin
lifandi sála á þessu strjálbyggða og
kalda landi vissi um Skeenu – nema
Einar Sigurðsson. Hann var í
Reykjavíkurhöfn en var fullkomlega
grunlaus um að menn ræki á fleka
áleiðis upp í Kollafjörð.
Mennirnir á flekunum veltu stöð-
ugt fyrir sér hvernig þeir gætu náð
landi en margir voru alveg að missa
móðinn. Opinn dauðinn virtist blasa
við. Á einum flekanum var Alfred
Orton bátsmaður og með honum var
Gordon Davidson.
Alfred hafði farið á einn björgunar-
flekann en þóttist svo sjá að hann
væri ofmannaður. Þó að sjórinn væri
jökulkaldur stökk hann fyrir borð og
synti að öðrum fleka þar sem var
meira rúm. Þá mundi hann að það er
öryggi í liðsstyrknum og fór í sjóinn
aftur og reyndi að binda tvo fleka
saman með reipi. Hann varð þó á
endanum að gefast upp við þetta.
Gordon Davidson var orðinn mjög
þrekaður en sýndi þó mikinn sálar-
styrk. Alfred þóttist viss um að hann
myndi ekki halda út miklu lengur,
hefði ekki krafta til að halda sér á
flekanum. Mennirnir sungu sálma og
fóru með bænir fyrir Gordon. Þetta
stóð dálitla stund. Svo kom að því að
Gordon bað Alfred að fara með bæn
... bara fyrir sig. Alfred gerði það. En
áður en hann lauk bæninni þraut
Gordon allan kraft. Hann rann út af
flekanum og öldurnar tóku hann. Fé-
lagar hans gátu ekkert gert. Innan
stundar var Gordon drukknaður. Og
reyndar fleiri.
Ungu Bretunum sem áttu að fara
með Einari Sigurðssyni á þessum af-
ar illa búna bandaríska innrásar-
pramma voru ýmsar staðreyndir
kunnar, og þær heldur óhugnanlegar.
Reyndar átti að senda tvo pramma af
stað.
Þeir vissu að um borð í Skeenu
höfðu verið 213 menn. Þeir sáu skipið
fyrir sér þar sem það marðist og lið-
aðist í sundur innan um klappir og
grjót í miskunnarlausum öldunum.
Um borð voru að líkindum margir
tugir af djúpsprengjum og tundur-
skeytum! Þetta var risastór stríðsvél
með öllum þeim tólum sem tiltæk
voru til að granda Þjóðverjum. Átti
björgunarstaðurinn eftir að verða
logandi sprengjuvíti? Veðrið var líka
eins og það gat verst orðið, ekkert
skyggni, dimm él, snjókoma og gríð-
arleg veðurhæð. Kolsvartamyrkur.
Þeir vissu að þeir voru að leggja sig í
verulega lífshættu með því að fara á
pramma út í Viðey. Þeim fannst að
verið væri að senda þá út í opinn
dauðann, unga menn sem áttu fjöl-
skyldur heima í Englandi og allt lífið
fram undan.
Einar horfði á lafhrædda mennina.
Hann stóð vissulega í öðrum sporum,
innfæddur Íslendingurinn sem gjör-
þekkti umhverfið, en hann vissi líka
um hættuna. Einar var einnig for-
lagatrúar og því gerði hann bara það
sem gera þurfti. Í þessum íslenska
harðjaxli bjó ákveðinn og staðfastur
persónuleiki sem mótast hafði af ára-
tuga baráttu við náttúruöflin í Norð-
ur-Atlantshafinu:
„Maður gerir alltaf það sem gera
þarf því að það er fyrir fram ákveðið
hvenær maður deyr. Þú gerir alltaf
skyldu þína hvernig sem á stendur.
Eigi má sköpum renna,“ sagði ís-
lenski skipstjórinn.
Einar Sigurðsson var hvergi bang-
inn. Hann var óhræddur. Alltaf. Trú
hans var einlæg og staðföst. Og hann
bakkaði aldrei. Þegar ákvörðun hafði
verið tekin var staðið við hana.
Um borð í Skeenu var Leighton
Steinhoff nær stöðugt úti „Ég var bú-
inn að vera lengi úti á þilfari í slyddu-
hraglandanum að aftengja djúp-
sprengjurnar. Ég var orðinn allur
gjörsamlega dofinn af kulda. Þegar
inn kom fékk ég mér sopa af rommi.
Ég hafði aldrei á ævi minni upplifað
annað eins kuldaástand. Ég leitaði að
þurrum fötum. Fór í einhvern skáp
og fann föt og fór svo í þau hálflamað-
ur af kulda, ég var líka orðinn svo
hræðilega þreyttur. Ég skreið upp á
skápinn og lagðist eftir allan þennan
barning … og sofnaði.“
Útkall í Viðey – Hernaðarleyndarmál er
216 blaðsíður. Útgefandi er Útkall ehf.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 27. NÓVEMBER 2005 23
Ingólfur Guðbrandsson STÓRA REISUBÓKIN
Stefnumót við heiminn
„Kjörgripur, fegurðaruppspretta, ætti að
vera til á hverju heimili.“
„Bókin STEFNUMÓT VIÐ HEIMINN er
óður til lífs, fegurðar og þekkingar.“ BG
Tilboðsverð í bókaverslunum
Nærri helmingsafsláttur - nú aðeins kr. 4.990
Dreifing: DREIFINGARMIÐSTÖÐIN
Magnafsláttur hjá útgefanda
FERÐAKLÚBBUR INGÓLFS s. 89-33-400
KYNNIST HEIMINUM Í
LÝSINGUM INGÓLFS,
VÍÐFÖRLASTA ÍSLENDINGS
SÖGUNNAR Í GLÆSILEGRI
BÓK HANS UM MERKUSTU
FERÐASLÓÐIR HEIMSINS.
KLASSÍSK GJÖF
Á GÓÐU VERÐI
534 LJÓSMYNDIR OG KORT
UMSAGNIR:
Bridsfélag Kópavogs
Formaður félagsins stendur undir
merkjum og hefur sveitin hans tekið
forystu í Aðalsveitakeppninni eftir 4
leiki. Ekki er alveg víst að vinsældir
hans aukist við þetta!
Staða efstu sveita:
Loftur Pétursson 84
Eðvarð Hallgrímsson 77
Allianz 68
Þórður Jörundsson 66
Bridsdeild FEB í Reykjavík
Tvímenningskeppni var spiluð í
Ásgarði, Stangarhyl, fimmtud.24.11.
Spilað var á 10 borðum og meðal-
skorin 216 stig.
Árangur N-S
Bragi Björnsson - Albert Þorsteinsson 267
Júlíus Guðm.s. - Rafn Kristjánsson 265
Björn Pétursson - Gísli Hafliðason 262
Árangur A-V
Helgi Hallgrímsson - Jón Hallgrímsson 283
Jón Árnason - Eggert Þórhallsson 246
Hilmar Valdimarsson - Halla Ólafsd. 239
Bridsfélag Hreyfils
Það er lokið þremur kvöldum af
fimm í hausttvímenningnum og úr-
slitin langt frá því ráðin.
Staða efstu apranna er nú þessi:
Birgir Kjartansson - Árni Kristjánsson 304
Dagur Halldórsson - Björn Stefánsson 290
Daníel Halldórsson - Valdimar Elíasson 285
Jón Sigtryggsson - Skafti Björnsson 278
Hæsta skor síðasta spilakvöld:
Dagur Halldórsson - Björn Stefánsson 99
Birgir Kjartansson - Árni Kristjánsson 98
Magni Ólafsson - Randver Steinsson 91
Spilað er á mánudagskvöldum í
Hreyfilshúsinu.
Frá Briddsdeild
Breiðfirðingafélagsins
Sunnudaginn 20/11 hófst þriggja
kvölda keppni í tvímenning. Spilað
var á 11 borðum. Hæsta skor fyrsta
kvöldið í norður-suður:
Þorl. Þórarinss.- Brynja Dýrborgard. 361
Unnar A. Guðm.s – Jóhannes Guðm.s. 347
Gunnar Guðm.s. – Sveinn Sveinsson 342
Austur – vestur
Garðar Jónsson – Guttormur Vik 379
Sturlaugur Eyjólfsson – Birna Lárusd. 351
Haukur Guðbjartss. – Sveinn Kristinss. 344
Spilað er í Breiðfirðingabúð,
Faxafeni 14, á sunnudögum kl. 19.
BRIDS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson
Fréttir á SMS