Morgunblaðið - 27.11.2005, Síða 26

26 SUNNUDAGUR 27. NÓVEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
Gjafabréf
Tilvalin jólagjöf,
afmælis- eða tækifærisgjöf.
Gildir bæði í utanlandsferðir og á
ferðaþjónustubæjum innanlands
(gisting, matur, afþreying).
Selt á skrifstofu Ferðaþjónustu bænda.
Ferðaþjónustubænda
s: 570 2700www.sveit.is
Nánari upplýsingar í síma 570 2700 eða á www.sveit.is
B Æ N D A F E R Ð I R
Nú eru nýafstaðnir Ís-lenskir hönnunardag-ar, en þeim lauk ásunnudagskvöldið fyr-ir viku. Þetta er í
fyrsta skipti sem haldin er sérstök
kynning á íslenskri hönnun og ís-
lenskir hönnuðir úr ýmsum geirum
fá að kynna verk sín. Nýstofnaður
Hönnunarvettvangur hafði umsjón
með uppsetningu þessara daga og
vann þar þarft verk því mikil þörf
hefur verið á því að gefa hönn-
uðum tækifæri til að koma sér á
framfæri. Hönnun á Íslandi er rétt
að slíta barnsskónum og einmitt
núna er mikið að gerast í faginu,
kannski ekki síst vegna þess að nú
útskrifar Listaháskóli íslands auk
grafískra hönnuða, tískuhönnuði
og vöruhönnuði og núna í vor út-
skrifuðust fyrstu nemendurnir í
arkitektúr. Það skaut því örlítið
skökku við að á Íslenskum hönn-
unardögum skyldi bera hæst sölu-
sýningu fyrirtækja í Laugardals-
höll. Þar var ekki endilega verið að
kynna íslenska hönnun heldur
voru verslanir að kynna þar erlend
merki og vörur sem þær eru með
til sölu. Þarna kenndi kannski ým-
issa grasa og til dæmis mátti þar
sjá vel þekkt samlokugrill, kennt
við erlendan boxara, sem margir
þekkja úr sjónvarpsmarkaðnum.
Erlent tryggingafyrirtæki var með
bás og kynnti fyrir fólki ýmsa
tryggingamöguleika og á öðrum
bás var hægt að fá faglega ráðgjöf
um fjármál. Hvað þetta á skylt við
íslenska hönnun fer alveg framhjá
mér. Það sem hefði átt að bera
hæst á þessum dögum voru auðvit-
að sýningar íslenskra hönnuða sem
voru út um allan bæ en þær fengu
að mínu mati alltof litla auglýs-
ingu. Hátt í þrjátíu sýningar voru
víðsvegar í verslunum, galleríum
og vinnustofum um borgina og
voru þær mjög ólíkar og spennandi
og sýndu hvað mikil breidd og
gróska er íslenskri hönnun í dag.
Margt ungt fólk tók þátt í hönn-
unardögunum því fagið er ennþá
ungt og ómótað sem gerir það
jafnframt svo spennandi. Mér
fannst áhugavert að heyra aðeins í
því fólki um væntingar þess til
hönnunardagana.
Auka virðingu hönnuða
Á Sölvhólsgötu 13 var samsýn-
ing 11 nemenda í vöruhönnun í
LHÍ á ljósum sem þeir unnu undir
þemanu „rómantík“. Sýningin var
mjög skemmtileg og segja þeir að
sérstaklega hafi verið gaman að
sjá hversu ólík ljósin voru og
hvernig hver og einn nálgaðist
sama þemað á ólíkan hátt. Ég innti
þá eftir því hvernig þeim hefði
fundist takast til með hönnunar-
dagana.
„Það var búið að vera mjög mik-
ið að gera hjá okkur flestum svo
við höfðum ekki gefið okkur mik-
inn tíma í að byggja upp miklar
væntingar til hönnunardaganna.
Okkur finnst þeir hafa tekist ágæt-
lega. Hefði þó mátt auglýsa miklu
meira litlu sýningarnar út um allan
bæ, því þar mátti sjá nýjasta
brumið í íslenskri hönnun. Frá-
bært framtak þó og við vonum að
þessi viðburður muni vaxa og
þroskast á komandi árum!
Sýningin í Laugardalshöllinni
var ágæt en kannski mættu ís-
lenskir hönnunarhlutir sem eru
ekki komnir í sölu vera betur að-
greindir frá verslanakraðakinu og
meiri áhersla lögð á þá á einhvern
hátt. Það er mikið í tísku að tala
um „hönnun“ í dag, en e.t.v. mætti
skilgreina það stundum aðeins bet-
ur í umfjöllun um málefni tengd
því. T.d. vita fáir hvað „vöruhönn-
un“ eða „iðnhönnun“ er, fólk hefur
kannski heyrt minnst á það en veit
í rauninni ekkert hvað við erum að
læra! Við þurfum að gera okkur
sýnilegri í þjóðfélaginu, svo fólk
Íslenskir hönnunardagar?
Í hlutarins eðli | Í tengslum
við Íslenska hönnunardaga
voru hátt í þrjátíu sýningar
í verslunum, galleríum og
vinnustofum um alla borg.
Rannveig Tryggvadóttir
vöruhönnuður segir fram-
takið hafa sýnt mikla
breidd og grósku, en henni
þótti skjóta svolítið skökku
við að hæst bar sölusýningu
í Laugardalshöll þar sem
ekki var endilega verið að
kynna íslenska hönnun
heldur erlend merki og
vörur.
Leiserskorinn krossviður eftir Guðrúnu Lilju. „Innri fegurð snýst
ekki aðeins um fegurðina heldur líka um það að vera sérstæður.“
Heklaðir skartgripir eftir Oddnýju Magneu Arnbjörnsdóttur úr
hönnunarhópnum Slaufa G. Ljósið rignandi eftir Marý á 2. ári í vöruhönnun. Hún sýndi með
hópi nemenda sem unnu undir þemanu rómantík.
Fáðu úrslitin
send í símann þinn