Alþýðublaðið - 13.06.1922, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐUBLAÐIÐ
verandi á fucdum þes3um gegía
jafnaðarstefnunai.
Dr. Woolley.
Alþýðublaðið fór þess á leit að
ég skrifaði fáein orð um álit dr
Woolleys á afstöðu Bandarikjanna
til viðureignar Spánar og Islands
út aí bannmátinu.
Dr. Woolley kom hingað með
slðustu ferð Sirius og fór með
honum aftur kringum land til
Noregs.
Hann er á ferðalagi um Norð
urálfuna, til þess að kynna sér
istandið þar viðvíkjandi bindind
is og bannhreyfingunni; er hann
erindreki Alþjóðafélagsins gegn
áfenginu (The Worlds Leagiie
againot Alcoholistn). Gr hann mjög
kunnur f Basdarfkjunum og var
eitt sinn forsetaefni bannflokks
ins við forsetakosningar og sýnir
það betur en nokkuð annað hve
kunnur hann hlýtur að vera þar
i iandii Hann hefir um sfðustu
fimmtíu ár starfað í þjónustu bind-
indishreyfingarinnar og haldið
mörg hundruð fyririestra og ferð-
ait oftar en einu sinni hringinn f
kringum hnöttinn í þeim erind-
uro.
; Ég átti tai við hann föstudag,
9. þ. m
Eg spurði hann, meðal annars,
hvort hann héldi að sameiginlega
tiilsgsn, sem lögð var fratn f
sambandsþinglnú í vetur er leið,
mundi ná samþykki, og kvað hsnn
það engum efa undirorpið og
bætti því við, að sú samþyht
mussdi hafa mikil siðferðileg áhrif.
Ég spurði hann um afstöðu
stjórnarlnnar f Washington tif
Spánarmálsins og hvort hún rayrsdi
gera nokkuð ákveðið í málinu.
En hann kvað „dipiomatana* binda
sig um of við orðtækið er þeir
nefndu „gott samkomuIagH.
Ég spurði hann um, hvað hann
héldi um aðstoð Bandarfkjanna
með tilliti tii fisksöiu og kvað
hann það vera mái, er nú væri
unnið að af kappi þar i landi, en
til þess þyrfti langan tfma og
þess vegna væri ársfresturinn góð
ur, úr því sem komið væri.
Ég spurði hann um afstöðu
bannmanna í Bandarfkjunum við-
vfkjandi kosningunum er nú færu
í höad; »b!sutingjar“ væsu farnir
að láta á sér bera nú þegar. —
Hsnn kvað enga hættu vera á
ferðum, því fy!gið væri svo ein
dregið,' að þeir gætu eugu um
þok&ð,
Ég lét að lokum i ijósi þá
skoðun míiia, að bann v®ri eina
færa leiðin tií þess að gera þjóð-
irnar biudindissamar og kvsð bann
það rétt vera f Bandarikjunum
hefðu nú um nálegs 100 ára skeið
verið reyndar allar upphugsaniegar
aðferðir og reynslan hefði svo
beriega sýnt, að bannið væri sú
eina rétta. Jón Árnason.
Önnur hliðin.
Möfgusn hættir of mjög við að
líta eingöngu á aðra hlið málanna.
Svo er t. d. og ekki sizt, er rætt
er um deilumál atvinnurekenda og
verkamanna, og sökum þess, að
atvinnurekendur hafa meira <fjár-
hágsiegt afi, fer ekki hjá þvf, að
hærra sé látið yfir því, sem áfátt
þykir í fari verkamanna en hinna,
þvf að mestiir hluti blaða og tíma-
rita og asmara fræðitækja er f
höndum atvinnurekenda og áhang
end*1) þeirra Eitt aí því, sem
séfstaklega er fárast yfir, eru verk-
föiHfi, sem raunar er aldrei tekið
tii fyrr en alt samkomuiag hefir
strandað á ósanngirni atvinnurek
enda. Eftir norska sjómannaverk
failið flutti „Morgufibbðið" á sín-
um tíma mikinn útreikning um það,
hvflíkt tjón það hefði bakað norsku
þjóðinni. Því sseitar að vísu eng
inn, að verkföll valdi tjóni, eins
og raunar silar baráttusthafnir, en
þó er þess að gæta, að það tjón
er því að eins verulegt, að ekki
hefði að öðrum kosti failið niður
vinna. En þess er sjaidnast gætt
sem skylds, né heldur er haft hátt
um eða vandléga reiknað út þsð
tjón, sem verksvifting veldur, þ. e.
þegar atvinnurekendur felia sjálfir
niður vinnu. En það tjón mun
sízt vera rainaa, þó erfitt sé að
fá töluiegar sasnasir fyrir þvf.
Til þess að sýna þó, að þetta er
1 ekki sagt út í bláinn, má geta
þess tii dæmis, að samkvæmt
skýrsium atvianurekenda-sambands
l) Menn taki þetta orð „áhang-
enda", sem bókstaflegast.
ins þýzka fé!!u árið 1910 niður
1075 miilj. vÍHnudsgar vegn»
misklfðar milii atvinnurekenda og
verkamanna. Þar af stöfuðu 9
milljónir vianudaga af verksvift*
icgum, en ekki nema 13/4 kb illj.
aí yerkfölium Hvorir virðist roönn-
ud.í, að hafi bakað þjóðfélagimi
meira tjóa, atvinsurekendur eða
verkamenní í ssmbandi við þetta
mætti lítea spyrja: Hvorir skyidu
hafa bakað þjóðinni meira. tjónr
þeir, sem bunda togarana við
garðinn um iangan tfma f fyrra„
eða hinir, sem tóku þátt i sjó-
mannaverkíalíinu 1917? H.
Úrslitakappleikurinn um
Víkings-bikarinn
var háður f fyrrk kvöid eins og tii'
stóð milli Fram og Vikings. —
Veðrið var afar-óhagstætt, storm-
ur með mikilli úrkomú.
Vfkingur hafði vindinn með sér
fyrri háifieikinn. Fraro setti mark
strax á fyrstu minútum, en annars ,
var sókn af Víkings hálfu alian
leikinn.
Seinni hálfleikinn hafði Fraro
vindinn með, en sókn varð samt.
eigi mikil af þeirra hálfu, og ekkí
komu þeir knettinum oftar í mark.
Víkingar höfðu aftur á mótr
mikla sókn þann leik, þóttveðiið
væri á móti þeim, og munaði oft
að eins örlitlu, að þeir kæmu
knettinum í markið, en eigi varð
samt af því, og endaði leikurinn
því með aigri Fram með 1 gegn o,
þótt margir hefðu getað unaS
Víking betri úrslita. J.
iflenl simskeyti.
Rhöfn, 12. júnf.
Horgan og þýzkaland.
Frá París er símað, að Morg-
assnefndin (kend við amerfska
auðkýfinginn Morgan hinn yngraþ
hafi um sisn hæst við ráðagerðir
ákrærandi aiþjóðalán Þýzkalandi
til handa. Morgan er sjálfur far-
inn heim. Nefndin kveðst reiðu-
búin til þess að taka störfin upp
aftur, ef 1) skaðabótaskylda Þýzka-
lands *é ákveðin eftir getu þess,
2) Þýzkaland sýni skjallega vilja
sinn til þess að inna skaðabæt-
úrnar af hendi, 3) bandamenn takl
einróma afstöðu til skaðabótamála-