Morgunblaðið - 10.11.2005, Blaðsíða 14

ppi í sjónvarpshöllinni í Efstaleiti eru
umsjónarmenn Kastljóssins á fullu
við að undirbúa þátt kvöldsins.
Ragnhildur Steinunn Jónsdóttir þýt-
ur á milli skrifborða með gsm-
símann í hendinni sem hún annað slagið yrðir í og
inn á milli fleygir hún orðsendingu á hina
umsjónarmennina sem einnig eru á svipuðum þön-
um um herbergið. Og hún er hress í bragði, ekki að
sjá að vinnuálagið sé á nokkurn hátt að buga hana.
Það er nokkuð aðdáunarvert í ljósi þess að fyrir ut-
an að birtast á skjá landsmanna á hverju virku
kvöldi, ver hún fyrri hluta dags á skólabekk Há-
skóla Íslands þar sem hún er á lokaári í sjúkraþjálf-
un. Og ekki nóg með það heldur stekkur hún á fjal-
ir Borgarleikhússins nokkrum sinnum í viku og
bregður sér í eitt aðalhlutverkið í leikritinu Kalli á
þakinu. Það er víst mögulegt að gera allt þetta og
meira að segja með bros á vör og frísklegu fasi eins
og þessi stúlka sannar.
Hrærigrautur fyrir alla fjölskylduna
„Það er ótrúlegt hvað dagurinn líður. Ég vildi að-
eins óska þess að ég gæti stoppað klukkuna því
það er svo mikið eftir að gera fyrir kvöldið,“ segir
Steinunn þegar hún sest niður andspænis blaða-
manni og biðst um leið afsökunar á biðinni.
Hvernig kom til að Ragnhildur Steinunn lenti í
Kastljósinu?
„Það er svolítið skrýtið hvernig þetta hefur allt
þróast. Ég var beðin um að mæta í prufu fyrir Ópið
sem var þáttur fyrir ungt fólk. Og ég gerði það.“
Hún var síðan valin úr stórum hópi umsækjanda
ásamt þeim Þóru Tómasdóttur og Kristjáni Inga
Gunnarssyni. „Mér fannst þetta rosaspennandi og
ákvað að slá til og við enduðum á því að gera ein-
hverja tuttugu og sjö þætti. Það er eiginlega eina
vinnan við fjölmiðla sem ég hafði nokkurn tíma
gert.“ Síðan var ákveðið að sameina Ópið Kastljós-
inu ásamt menningarþættinum Mósaík og gera
einn stóran dægurmálaþátt undir heitinu Kastljós.
„Og þannig er ég hingað komin,“ segir Ragnhildur
Steinunn en ásamt henni starfa sjö aðrir umsjón-
armenn við þáttinn, þar á meðal áðurnefnd Þóra,
meðstjórnandi hennar úr Ópinu. „Þetta er ekkert
sem var ákveðið hjá mér heldur hefur þetta bara
gerst og maður hefur einhvern veginn fylgt með.
Mér hafði aldrei dottið í hug að vinna í sjónvarpi
og ég hefði líklega aldrei sótt um það.“ Ragnhildur
Steinunn telur sig því afar heppna að hafa verið
beðin um að koma í prufu í Ópið á sínum tíma sem
leiddi hana á þann stað sem hún er núna komin á.
Nýja Kastljósið var sent í loftið í fyrsta sinn um
miðjan síðasta mánuð. Þátturinn er hugsaður sem
klukkutíma dagskammtur af sjónvarpsefni sem á
að geta höfðað til allra fjölskyldumeðlima. „Ég lít á
þennan þátt þannig að hann sé tími fyrir fjölskyld-
una til þess að horfa á sjónvarpið saman. Þetta er
svona einn hrærigrautur af öllu og fjölskyldan get-
ur rætt það saman sem er að gerast og krakkarnir
fá að segja sínar skoðanir á því líka. Það vill oft
gleymast. Ég held að almenn rökhugsun hjá krökk-
um í dag sé orðin svo lítil því það er svo mikið mat-
reitt ofan í þau. Þannig að aðeins með því að skapa
umræðu innan heimilisins og fá börnin til að rök-
ræða sínar skoðanir við foreldra sína þá tel ég það
frábært ef það er að takast á einhverjum heim-
ilum.“
Aftur í gaggó
„Þetta er búið að vera rosalega gaman. Ég lít eig-
inlega ekki á þetta sem vinnu og þá meina ég ekki
að maður eigi að líta á vinnu sem einhvern leið-
inlegan hlut. Þetta er eins og að hitta vinahópinn
sinn. Við skiptumst á hugmyndum og „brain-
stormum“, hugmyndir sem á endanum lenda á
skjánum. Það sem er skemmtilegast við þetta starf
er hvað það er skapandi. Maður fær pínu útrás fyrir
allar þær hugmyndir sem fara í gegnum hausinn á
manni án þess að ég sé að halda því fram að ég sé
einhver listakona,“ segir Ragnhildur Steinunn hóg-
vær. Hún viðurkennir aftur á móti að hún hafi verið
svolítið skeptísk á þessa hugmynd um Kastljósið í
byrjun.
„Ef ég á að vera algjörlega hreinskilin verð ég að
játa að þegar mér var upphaflega tilkynnt að það
ætti að sameina þessa þrjá þætti var ég ekkert
voðalega bjartsýn. Ég var ekkert að hoppa hæð
mína yfir þessu.“ Það breyttist aftur á móti um leið
og þættirnir fóru af stað og hún fór að kunna að
meta hugmyndafræði þáttarins. „Þetta hefur
gengið mjög vel,“ og vill hún meina að það sé fyrst
og fremst að þakka góðum og fjölbreyttum hópi
umsjónarmanna. „Þetta er svona hópur sem eng-
um hefði dottið í hug að velja saman. Við erum öll
alveg fáránlega ólík en samt gengur þetta alveg
rosalega vel. Þetta er mjög skemmtilegt.“ Ragn-
hildur Steinnun er yngst í þessum hópi en hún segir
að aldurinn týnist algjörlega í hópnum og hún
hafði í rauninni aldrei leitt hugann að því að hún
væri yngst fyrr en núna þegar blaðamaður hafði
orð á því. „Við drógum upp á það hverjir ættu að
sitja saman og ég lenti með Kristjáni, sem er tölu-
vert eldri en ég, en mér finnst ég samt vera komin
aftur í gaggó. Mér finnst eins og ég sé með bekkj-
arfélaga við hliðina á mér. Það er voðalega fínt að
leita hjálpar hjá honum og ég reyni líka stundum
að smygla einhverjum kommentum á það sem
hann er að gera þótt hann hlæi örugglega stund-
um að mér.“
Það er óneitanlega mikil vinna sem leggst á um-
sjónarmenn þáttarins enda miklar kröfur gerðar og
mikils vænst af fréttatengdum þætti af þessu tagi.
„Þetta var sérstaklega erfitt í byrjun. Við þurftum
að skipuleggja allt frá upphafi. Við höfðum þenn-
an klukkutíma þátt og við vorum alls ekki viss með
það hvernig við ætluðum að hólfa hann niður. Þar
af leiðandi vorum við í vinnunni frá klukkan átta á
morgnana til ellefu á kvöldin, hvort sem það var
laugardagur eða mánudagur.“
Er þá nokkur tími eftir fyrir eitthvað annað?
„Auðvitað er þetta pínu erfitt. Skólinn fer aðeins á
„hóld“ þegar mikið er að gera hér. Ef við erum bú-
in að safna miklu efni hér og eigum eitthvað af
innslögum inni þá nýti ég tækifærið og les meira
fyrir skólann. Það verður svolítil törn fram að ára-
mótum því ég er að klára öll bóklegu fögin mín í
Háskólanum og auk þess er mikil rannsóknarvinna í
tímum hjá mér núna og það tekur sinn tíma.“
Ólíkir heimar
Við fyrstu sýn virðist fjölmiðlabransinn ekki eiga
mikið sammerkt með sjúkraþjálfuninni og Ragn-
hildur Steinunn viðurkennir að hún hugsi oft út í
það hvort hún þurfi ekki að fara að ákveða sig
hvað hún ætli að gera. „Ég hef alltaf haft áhuga á
öllu því sem við kemur heilbrigðisgeiranum en
þessir tveir hlutir er auðvitað alls ekki líkir,“ segir
hún og er þá að vísa í fjölmiðlabransann. Samt sem
áður vill hún meina að báðir þessir hlutir gagnist
hinum á vissan hátt. „Það kemur margt til góðs úr
sjónvarpinu í náminu, t.d. í tengslum við það
hvernig ég nálgast og tala við fólk. Þegar fengin er
sjúkrasaga frá fólki þá er auðvitað gott að hafa
góða viðtalstækni og ná góðu sambandi við við-
mælandann. Ég hugsa þetta svolítið þannig að ég
sé að græða sitt lítið af hvoru fyrir hvern stað. Eins
kemur það vel í Kastljósinu þegar t.d. tekin eru vís-
indatengd innslög en þá er gott að hafa þann
grunn sem ég hef í raunvísindum. Þannig að þetta
tengist að vissu leyti,“ segir Ragnhildur Steinunn,
ánægð yfir fínni röksemdarfærslu á þverfaglegu
gildi fjölmiðlunar og sjúkraþjálfunar.
„Kannski á það eftir að koma í ljós að fjölmiðla-
starfið hæfir mér engan veginn,“ segir Ragnhildur
Steinunn og veltir vöngum. „Mér líður alla vegana
óskaplega vel í þessari vinnu og ég gæti alveg
hugsað mér að vera í henni áfram ef fólk er tilbúið
að hafa mig heima hjá sér. Það á bara eftir að ráð-
ast þegar ég er komin með einhverja reynslu.“ Við
þessi orð er hún síðan rokin aftur á fætur, þakkar
kurteisislega fyrir sig, og heldur til starfa við að
undirbúa Kastljós kvöldsins.
Texti
Þormóður Dagsson
Myndir
Silja Magg
14
VIÐTALIÐ
Þetta er eins og að hitta vinahópinn sinn
U