Morgunblaðið - 10.11.2005, Blaðsíða 18

18
MENNING
Um daginn sat undirritaður og fylgdist með litlum
spunatónleikum á kaffihúsinu Babalú við Skóla-
vörðustíg. Áhorfendur skiptu milljónum, séu örver-
ur og rykmaurar ýmiss konar taldir með. Mennskir
áhorfendur töldu um það bil fimm, og þeir voru allir
utan einn í hinu bandinu sem var að spila á tónleik-
unum (þessi eini vann á kaffihúsinu). Því miður er
undirritaður ekki skyggn og getur því ekki talið upp
verur úr öðrum víddum sem gætu mögulega hafa
svifið um gólfið í taumlausum valsi. Þó nokkrar
plöntur víbruðu í takt við tónlistina. Engu að síður
var stemningin sérstök og heimilisleg, þarna var
flutt sannkölluð kammermúsík í eiginlegri merk-
ingu þess orðs.
Þessir tónleikar – þar sem fámennt var en góðmennt
– voru þáttur í tónleikaröðinni Kokkteilsósu, sem
ber upp á tvisvar í mánuði, annan hvern þriðjudag á
Kaffi Babalú. Málinu lék hugur á að fræðast betur
um smæstu tónleikaröð landsins og settist niður
með Róberti Reynissyni gítarleikara og trompetleik-
aranum Áka Ásgeirssyni.
Hver er pælingin með kvöldunum?
Áki: „Ég veit það ekki … við komumst aldrei svo
langt. Ég byrjaði á því að útskúfa djassi á fundinum
og gerði alla voðalega reiða. Við erum í rauninni
nokkrir gaurar sem langaði að halda úti tónleikaröð
með spunatónlist, eða impróviseraðri tónlist. Eig-
endur Babalú eru miklir spunaaðdáendur og buðust
til að hýsa seríuna og þannig kom þetta nú allt sam-
an til.“
Hvað dregur ykkur að þessari tónlist?
Róbert: „Það sem mér finnst áhugavert við þetta er
að fólk hittist til að gera spunatónlist, sem er mjög
furðulegt; af öllu sem þú getur tekið þér fyrir hend-
ur hittast einhverjir fimm gaurar á kaffihúsi með
hljóðfærin sín til að spinna tónlist sem er mjög lík-
legt að flestum þyki leiðinleg og fráhrindandi, en
samt hefur fólk einhverja þörf fyrir að gera það.
Maður veit líka að það er áhætta að spila þessa tón-
list – það fer eitthvað úrskeiðis. Og ef maður getur
ekki sætt sig við það, þá er mjög erfitt að spila
spunatónlist.“
Áki: „Það sem er ólíkt með spunatónlist og saminni
tónlist er að það er ekki búið að fallast á neitt sam-
eiginlegt markmið. Fólk hefur stundum mjög ólíkar
hugmyndir um hvert á að stefna, og þessi togstreita
getur skapað óteljandi margar niðurstöður.“
Róbert: „Þetta er svona swinger-klúbbur tónlistar-
manna.“
Er ekkert bugandi að spila fyrir svona lítið af
fólki?
Róbert: „Nei, það truflar mig ekkert. Ég mætti hins
vegar einu sinni á tónleika í Sviss og var eini áhorf-
andinn að horfa á fimm tónlistarmenn spila. Það var
miklu meira þrúgandi fyrir mig en þá … ég gat ekk-
ert staðið upp og farið, í rauninni var ég að koma
fram fyrir þá.“
Áki: „Ég held að fyrir svona venjulegt fólk eins og okkur
sem er að gera tónlist henti litlir staðir betur því þá
myndast góð stemning með tiltölulega fáu fólki.“
Er mikið af fólki á Íslandi í kringum þessa tón-
list?
Róbert: „Mér finnst það hafa breyst heilmikið bara á
síðustu fimm árum. Fólk er orðið miklu umburð-
arlyndara gagnvart svona tónlist. Þegar ég var í FÍH
varð fólk bara pirrað ef maður minntist á hana, en
núna er miklu breiðari hópur sem er tilbúinn að
spila og hlusta á þessa tónlist.“
Hvað er að gerast næst?
Róbert: „Næsta þriðjudag verða gítarleikarinn Sim-
on Jermyn, saxófónleikarinn Hrafn Ásgeirsson og ég
að spila saman. Dagskráin er hins vegar mjög opin
og getur alveg breyst smeð stuttum fyrirvara, enda
er þetta allt saman á mjög óformlegu plani.“
DINNERTÓNLIST FYRIR
RYKMAURA
Texti
Eiríkur Orri Ólafsson
Í Sims 2 erum við svo sem á kunnuglegum slóðum.
Reynum að stjórna Sims fjölskyldu eða ein-
staklingum og beina lífi þeirra á rétta braut. En
eins og venja er þegar nýjar útgáfur leikja koma
fram eru í Sims 2 nokkrar skemmtilegar nýjungar.
Að mínu mati er skemmtilegasta nýjungin frá fyrri
útgáfu sú að leikstjórnanda gefst kostur á að stíga
af himnum og stjórna leikmönnum frá sjónarhorni
þriðju persónu. Það gefur gefur manni þá tilfinn-
ingu að maður sé að spila tölvuleik frekar en að
fylgjast með lífi fjölskyldu úr fjarlægð. Boðið er
upp á tvær leiðir í leiknum. Annars vegar frjálsan
leik (freeplay) sem er hin hefðbundna leikaðferð
Sims og hins vegar sögugerð (story mode) þar sem
við leiðum eina persónu í gegnum tilveruna. Í
sögugerðinni færumst við nær leikjum á borð við
Tomb Raider þar sem persónan þarf að leysa
ákveðnar þrautir til að komast áfram á næsta
borð. Þrautirnar í Sims 2 eru mismunandi þrár og
þarfir sem við þurfum að uppfylla, allt frá því að
þurfa á klósettið til þess að langa í afkvæmi.
Önnur nýjung er að í upphafi gefst spilara kostur á
að hanna sinn fullkomna einstakling. Hægt er að
fikra sig frá genasamsetningu til mittismáls og
húðflúrstegundar.
Nú geta persónurnar dáið úr hungri ef við pössum
ekki upp á þær. Þær geta líka fengið raflost eða
banvæn brunasár. Ef persóna deyr breytist hún í
draug með tilheyrandi fídusum en henni gefst
færi á að kaupa sér líf aftur ef af peningum er
nóg. Auk þessa er Sims 2 uppfullur af öðrum smá-
vægilegum breytingum og nýjungum sem gera
leikinn ögn raunverulegri. Hægt er að skrapa sam-
an aurum með því að kíkja undir sófapúðana, elda
mat með mismunandi innihaldi, velja um margar
mismunandi útvarpsstöðvar og annað sem ekki
gefst færi á að nefna hér. Sjón er líklega sögu rík-
ari. Allir þeir sem hafa gaman af Sims ættu ekki að
verða fyrir vonbrigðum með Sims 2 og líklegt er að
nýjungar í leiknum nái að höfða til þeirra sem ekki
hafa fílað hann til þessa.
AÐ LEIKA GUÐ
SIMS 2