Morgunblaðið - 17.11.2005, Blaðsíða 4

4
MYNDASÍÐA
KALLANZ
HAFNFIRSKA INNRÁSIN
Á fimmtudaginn var brunuðu þrjú af helstu rokkböndum Hafnarfjarðar
norður til Reykjavíkur, nánar tiltekið á öldurhúsið Grand rokk. Það voru
sveitirnar Úlpa, Jakobínarína og Lada Sport sem spiluðu þar fyrir tónleika-
þyrstar miðbæjarrotturnar. Gestir voru mjög þakklátir fyrir tónlistarflutning-
inn sem þarna átti sér stað og skyldi engan undra þegar önnur eins bönd
koma saman. Töluverður aldurs- og reynslumunur var á hljómsveitum
kvöldsins. Reynsluboltarnir í Úlpu hafa um árabil vakið lukku með sínu
framúrstefnulega og fallega rokki og róli og Maggi söngvari og gítarleikari
sveik ekki aðdáendur sína í þetta sinn frekar en fyrri daginn. Drengirnir í
Jakobínurínu komust inn á barinn, sem betur fer fyrir áhorfendurna, sem
öskruðu í gleði- og ölvunarvímu með hverju lagi hljómsveitarinnar. Lífið er
gott við þá þessa dagana, hjá þeim er allt upp á við og ekki að sjá að það
eigi nokkurn tíma eftir að breytast. Það er alla vega mjög erfitt að ímynda
sér það. Ladasport gaf hinum böndunum ekkert eftir og virkilega skemmti-
legt að fylgjast með þessu bandi á tónleikum sem annars staðar.
Það er greinilega nóg að gerast í tónlistarsenunni í Hafnarfirðinum í dag
sem áður fyrr, en þetta bæjarfélag á greinilega ekki erfiðleikum við að geta
af sér frambærilegar hljómsveitir.
Á GRAND ROKK
Myndir
Sigurjón Guðjónsson
Hér er gúmmítékki. Nú verður skrifað fyrir allan
peninginn, án nokkurrar innstæðu. Engin hug-
mynd, engin pæling, engin meining, ekkert nýtt
undir sólinni hvort eð er. Ætli það sé hægt að rita
orð á blað án þess að nokkuð standi þar? Af
hverju ætti nokkur að gera slíkt? Slíkt hlýtur að
vera ógjörningur. Þótt maður hafi skoðun á öll-
um sköpuðum hlutum þarf maður ekkert endi-
lega að gera grein fyrir henni sýknt og heilagt.
Það er nauðsynlegt stundum að finnast ekki rass-
gat. Maður slakar á og angrar engan. Það eina
sem er gefið er að maður deyr einhvern daginn.
Það er furðu þægileg tilhugsun. Í samanburði við
hana skipta stjórnmál og þvíumlíkt litlu máli.
Gjaldið keisaranum það sem keisarans er og Guði
það sem Guðs er. Mjög stóískt og gott. Ætli þetta
heiti ekki að slaka á. Að geta kúplað út hvar og
hvenær sem er. Þótt maður sé brjálaður út í allt
óréttlætið og hræsnina í heiminum. Best er að
ímynda sér að maður horfi á Jörðina í gegnum lít-
inn glugga úr geimstöð á sporbaug. Ekkert fólk.
Engin manía. Bara hvissandi blóð í æðum, hjart-
sláttur og heilasafi. Og helv.**** Bylgjan …
ENDIR
HEILASAFI
KALLANZ
Gestir voru mjög þakklátir fyrir tónlistarflutninginn