Morgunblaðið - 17.11.2005, Blaðsíða 16

16
TÓNLIST
Þegar hljómsveitin Jan Mayen hóf opinbera spila-
mennsku seinnipart ársins 2003 settu meðlimir
hennar sér tvö markmið; að komast á samning hjá
Smekkleysu og taka þátt í Popppunkti. Núna þegar
um það bil tvö ár er liðin eru þeir búnir að ná báðum
þessum markmiðum og því ljóst að þeir þurfa að
finna sér eitthvað nýtt til að stefna að.
„Okkur langar til að spila á Hróarskeldu og síðan
langar okkur til að sigra heiminn,“ segir Valli, söngv-
ari/gítarleikari Jan Mayen, þegar hann lýsir í grófum
dráttum nýrri stefnuskrá hljómsveitarinnar. „Það er
reyndar eitt annað markmið sem við eigum eftir að
uppfylla en það er að hætta. Við höfum alltaf verið
mjög ákveðnir í því að hætta áður en við förum að
dala. Það er draumurinn. Það gerist samt alls ekki
strax.“
Hann situr að sumbli á Kaffibarnum ásamt Viðari
trommara og Ágústi gítarleikara. Seinna um kvöldið
er búið að plata piltana til að spila í nístingskulda á
útitónleikum í portinu hjá versluninni Illgresi við
Laugaveginn. Þeir hlakka ekki til enda hvín óhugn-
anlega í vindinum inni á hlýjum og huggulegum
barnum.
Hvalveiðimaðurinn Jan
Sagan segir að árið 1612 hafi hollenskur hval-
veiðimaður að nafni Jan Jacobsz May fyrir slysni lent
á 380 ferkílómetra eyju í Norður-Íshafi. Þessi eyja var
svo nefnd Jan Mayen í höfuðið á hvalveiðimann-
inum. Ef þessum Hollendingi hefði dottið í hug að
tæpum fjögur hundruð árum síðar myndi stíga á
sviðið rokkhljómsveit með þessu nafni yrði hann að
teljast afar getspár. Hvernig lenti þetta nafn á hljóm-
sveitinni?
„Einar Baldvin, sá sem gerir myndböndin fyrir okkur,
sagði mér einhvern tíma að hann væri búinn að
finna flottasta nafn á hljómsveit í heimi og ætlaði að
stofna hljómsveit sem myndi heita Jan Mayen.“
Stuttu síðar tilkynntu þeir honum að það væri búið
að taka nafnið og spiluðu svo á tónleikum sem Jan
Mayen. „Ég viðurkenni að ég var mjög efins um
þetta nafn fyrst,“ segir Ágúst en síðan hafi það fljót-
lega vanist. „Núna finnst mér það algjör snilld.“ Þeir
segjast allir fegnir því að hafa endað með þetta nafn
enda alltaf mjög örlagaríkt skref að skíra hljómsveit.
„Ég er til dæmis sannfærður um að The Beatles er
mjög slæmt nafn. Ef þeir hefðu ekki verið svona
góðir hefðu þeir algjörlega sokkið,“ segir Valli.
Þrjár kærustur
Þessa dagana eru þeir að semja efni fyrir næstu
plötu í gluggalausri svitakompu úti á Höfða. „Mark-
mið okkar er að semja bara ódauðlega tónlist. Ekk-
ert drasl. Við getum ekki samið uppfyllingarefni. Má
búast við einhverjum róttækum breytingum á vænt-
anlegri plötu? „Nýju lögin eru kannski þroskaðri.
Það er samt allt til staðar hér sem er á gömlu plöt-
unni,“ segir Valli og lofar auk þess óhefðbundnari
uppbyggingu í lögunum. Og Ágúst segist ekki geta
lofað bestu plötu í heimi en hann ábyrgist þó að
platan verði önnur tveggja bestu og bætir við: „Jan
Mayen er ekki besta hljómsveit landsins en hún er án
vafa á topp-tvö-listanum.“
Ein af augljósari breytingum á hljómsveitinni er nýr
bassaleikari að nafni Sveinn sem einhverjir ættu að
kannast við úr pönkhljómsveitinni Ælu frá Keflavík.
„Hann er akkúrat það sem okkur vantaði,“ segja
þeir, augljóslega mjög ánægðir með nýja liðsmann-
inn. „Við ákváðum að gera þetta „pro“ og fá okkur
bassaleikara, ekki gítarleikara,“ segja þeir en Sig-
ursteinn, fyrrverandi bassaleikari bandsins, er í raun-
inni fyrst og fremst gítarleikari eins og svo margir
bassaleikarar.
„Nýi bassaleikarinn okkar er bara bassaleikari og
það skiptir rosalega miklu máli.“ Þeir segja að brott-
rekstur fyrri bassaleikarans hafi orðið án verulegra
leiðinda en aftur á móti viðurkenna þeir að það hafi
verið erfitt. „Þetta er svolítið í líkingu við það að
kærastan segi manni upp nema að það eru þrjár
kærustur að segja þér upp í einu.“
Eitt af þekktari lögum sveitarinnar heitir „Nick
Cave“, í höfuðið á tónlistargoðinu, og kemur þar
fram setningin „Nick Cave is a real motherfucker“.
Þetta á sumsé að vera vel meint, eins og þegar sagt
er á jákvæðan máta að einhver sé rosalegur and-
skoti og er lagið á þann hátt lofsöngur um tónlistar-
manninn. Alla vega. Eins og flestir vita dvaldi þessi
rosalegi andskoti í stuttan tíma hér á landi í tilefni af
frumsýningu Vesturports á leikritinu Woyzeck þar
sem hann samdi tónlistina fyrir verkið. Þá kom nátt-
úrulega ekki annað til greina en að hljómsveitin
sendi Nick Cave eintak af plötunni sem þeir gerðu í
gegnum fólkið í Vesturporti. „Við höfum enn ekkert
heyrt frá honum. Hann hlýtur að hafa fílað þetta,“
segir Valli. „Ég las það reyndar í viðtali við manninn
að hann hlustaði ekki á neina nýja tónlist. Þannig að
við erum ekkert að búast við því að hann hafi sam-
band við okkur,“ segir hann og hlær og allir hlæja.
„Upphaflega planið var að hann yrði svo móðgaður
að hann myndi kæra okkur og við fengjum þannig
massaumfjöllun út á þetta. Ætli hann sé ekki bara of
næs gaur? Alla vega heyrir maður að hann sé alls
enginn „motherfucker“.“
JAN MAYEN
ÁN VAFA NÆSTBESTA HLJÓMSVEIT ÍSLANDS
Myndir
Árni Torfason
Texti
Þormóður Dagsson
Nick Cave er rosalegur andskoti