Morgunblaðið - 24.11.2005, Blaðsíða 6

AÐ KLÆÐA SIG EFTIR VEÐRI
VETRARTÍSKAN 2005-6
6
TÍSKA
KALLANZ
Ísland er nú ekki kallað klakinn fyrir ekki neitt. Það er ískalt og vindasamt á
veturna og dugar ekkert annað en að dúða sig vel upp svo maður liggi hrein-
lega ekki í rúminu með flensu. Og talandi um það þá er ekkert eins glatað og
að sjá fólk sem kann ekki að klæða sig eftir veðri. Í staðinn fyrir að vera lúða-
legur frostpinni borgar sig að tékka á hvað tískan býður uppá í vettlingum,
treflum og húfum – svona til að vera flottur eskimói.
Sixpensarar, prjónaðar derhúfur, guðföðurhattar og hattar úr grófu efni halda
áfram að vera í tísku og nú er ekki seinna vænna en að fá sér einn slíkan. Litirnir
og sniðin eru nokkuð breytilegt alveg frá klassískum svörtum og ljósbrúnum uppí
appelsínugulan og grænan. Þetta er allt spurning um hvað þú vilt.
Stórar og miklar loðhúfur í rússneskum stíl eru inni.
Hvort sem þú kaupir þér eina úr ekta skinni eða ferð
út í gervi þá verðurðu ýkt kúl með eina slíka. Loðlúffur eru
einmitt líka inni og ef þú færð þér eina loðhúfu þá er flott að fá sér loð-
lúffur sem eru jafnvel ekki í stíl við húfuna – en þú getur líka valið þér
annað hvort. Litirnir eru náttúrulegir eins og hvítur, svartur, grár eða
brúnn allt eftir skinni og smekk.
Strákar ættu líka að fá sér rússneska húfu en þá kannski
ekki algera loðhúfu heldur frekar húfu með smá loð-
skinni og rúskinni inná milli og eyrum sem hægt er að
taka niður ef það er ískalt. En í guðanna bænum ekki
binda eyrun niður – þ.e. ef þú vilt vera flottur og karl-
mannlegur. Og til að verða ekki kalt á höndunum er
töff að fá sér svarta eða brúna klassíska leðurhanska.
Leðurhanskar eða nettir hanskar fyrir stelpur eru líka inni en þær
ættu frekar að fá sér einhverja í áberandi lit eins og grænbláa,
fjólubláa, skærbleika eða appelsínugula. En ef þú vilt frekar
halda þig við svarta og klassíska eins og strákarnir þá er gaman að
fá sér einhverja með skemmtilegu litlu skrauti, hnöppum eða
borða til að gera þá aðeins kvenlegri.
Prjónavörur eru í tísku í vetur og er það
afskaplega hentugt fyrir okkur á Fróni.
Gaman er að fá sér marglitar prjónahúf-
ur, trefla, vettlinga eða jafnvel grifflur,
eða fara í einlitt og þá í einhverjum
áberandi lit eins og skær-appels-
ínugulum, -gulum eða -blágrænum –
svona aðeins til að koma birtu inní vet-
urinn.
Ef þú vilt ekki fá þér bústinn prjóna-
trefil þá skaltu velja þér einhverja
þunna slæðu eða trefil sem er þó
ekki bara einlitur og litlaus. Fáðu
þér frekar trefil með einhverjum
flottum ísaum eins og blóma-
mynstri, indversku mynstri eða
fuglamynstri. Eitthvað sem gefur
svona „vá“-strauma frá sér.
Umsjón
Laila Pétursdóttir
Stundum er öll þjóðin æðislega sammála um eitt-
hvað. Nýtt dæmi er jöfnun réttinda samkyn-
hneigðra til að skrá sig í óvígða sambúð/staðfesta
samvist og öll réttindi þar að lútandi, til að ætt-
leiða börn, gangast undir tæknifrjóvgun og til að
taka fæðingar- eða foreldraorlof. Mér finnst alltaf
æðislegt þegar ríkið skilar réttindum fólks aftur til
þess. Þó græt ég sviptingu þessara réttinda í upp-
hafi! Nú beinast spjótin að Þjóðkirkjunni, sem er
klúbbur sem einu sinni var nokkuð sjálfstæður
fram að Siðaskiptum en lenti svo alveg í hrammi
ríkisvaldsins og fékk forskeytið Þjóð-. Þjóðkirkjan
er vondi kallinn sem ekki vill gefa samkynhneigða
saman eins og gagnkynhneigða. Ríkið þykist hafa
staðið við sitt. Þjóðkirkjan er í pínlegri stöðu því
hún er ríkisstofnun þegar allt kemur til alls. Af
hverju geta alþingismenn ekki bara skikkað prest-
ana til að gifta homma og lesbíur? Þeir þora það
bara ekki því í kristinni trú þykir samkynhneigð
ekki góðar tvíbökur. Og meirihluti landsmanna er
jú kristinn þannig að pólitíkusarnir hætta sér ekki
inn á það viðkvæma svæði. Ein spurning er áhuga-
verð sem tengist þessu fíaskói lauslega: Má kirkjan
gefa saman tvo kynskiptinga? Þeir voru í fréttum
nýlega þar sem gagnrýnt var að heilbrigðiskerfið,
ríkið, sinnti þeim ekki nægilega vel. Svo þurfa þeir
líka að borga milljón kall fyrir djobbið. Er það
kannski sjálfsagt að ríkið borgi svoleiðis aðgerð?
Hey, er það kannski gróft óréttlæti að karlkyns par
geti ekki gengist undir tæknifrjóvgun!? Hvað segja
stjórnlyndir femínistar við því? Maður hættir að
átta sig á hvaða limur er hvers í þessum þjóðfélags-
twister. Ástandið verður vandræðalegt þegar þátt-
takendur eru orðnir sveittir af hamaganginum og
hver er með nefið á kafi í náunga sínum öndverð-
um. Samt er sá alltaf úthrópaður sem leiðinlegur
sem finnst vond hugmynd að fara í Twister. Kannski
gleymdi hann að fara í sturtu fyrir partýið. Kannski
er hann bara með lausn á ruglinu! Hvernig væri ef
samfélagið grundvallaðist á því að hver ein-
staklingur væri frjáls til að gera það sem honum
sýnist, svo framarlega að hann virði rétt annarra til
hins sama. Þá gætu trúfélög starfað frjáls, samkyn-
hneigðir fundið einhvern til að gifta sig sem vill
gera það, kynskiptingar borgað undir eigin kyn-
skiptiaðgerðir, pólitíkusar yrðu atvinnulausir í
hrönnum og jafnrétti yrði í reynd náð. Þannig
gætu Gunnar í Krossinum og Páll Óskar lifað saman
hvor í gagnkvæmri viðurkenningu annars. Sem
frjálsir menn sem vinna engum öðrum mein. For-
senda þess er að fólk viðurkenni fullt frelsi ein-
staklingsins samanber skilgreininguna hér að ofan.
Siðferðismál, trúmál og öll önnur mál eiga ekki
heima í stjórnmálum. Þau eiga aðeins að snúast um
að vernda frelsi borgaranna. Annars verður partýið
súrt.
FÉLAGSTWISTER
KALLANZ
Dúða sig vel upp svo maður liggi hreinlega ekki
í rúminu með flensu