Morgunblaðið - 24.11.2005, Blaðsíða 16

16
TÓNLIST
Það er ekki langt síðan hljómsveitin Hölt hóra varð
sýnileg innan íslensku tónlistarsenunnar. Fyrr á
þessu ári gáfu þeir út fyrstu þröngskífuna sína
Love me like you elskar mig en þar áður höfðu ein-
hver lög með þeim fengið að hljóma í útvarpi og
meira að segja nokkur myndbönd litið dagsins ljós.
Bandið samanstendur af sunnanmönnum sem
kynntust í Fjölbrautaskóla Suðurlands þar sem þeir
fundu hljóminn. Blaðamaður hitti þá Atla Fannar
söngvara og Valgeir trommara og spjallaði við þá
um Airwaves, Selfoss og sitthvað fleira.
„Það er ekkert að Selfossi. Fínn bær,“ staðhæfir
Atli söngvari hljómsveitarinnar en hann og Sig-
urbjörn bassaleikari eru frá þeim ágæta stað. „Það
eru engir hnakkar að skríða inn um gluggann hjá
manni á meðan maður sefur.“
Ástæðan fyrir því að Selfoss berst í tal er sú að nafn
bæjarins hefur gjarnan loðað við bandið þrátt fyrir
að aðrir meðlimir bandsins séu frá öðrum svæðum
á Suður- og Vesturlandi. Þannig eru tveir úr Tung-
unum og svo er einn Strandamaður frá Drangsnesi.
„Fólk spyr okkur oft af hverju við viðurkennum
ekki að við séum frá Selfossi. Málið er að við erum
ekki allir frá Selfossi og getum í rauninni ekkert
sagt að við séum þaðan,“ útskýrir Atli.
Hvað sem því líður þá kynntust þeir allir í Fjöl-
brautaskóla Suðurlands á Selfossi en einhverjir
höfðu þekkst í lengri tíma. Í dag eru þeir allir fluttir
á mölina, ýmist í námi eða vinnu, nema Valgeir sem
heldur sig við smíðar í sveitinni.
Nafnið hjálpar
„Þetta var bara menntaskólahúmor,“ segir Valgeir
trommari um tilurð hljómsveitarinnar. „Þess vegna
heitir hljómsveitin þessu nafni.“ Einhverjir meðlim-
anna höfðu verið að spila á pöbbum og annað slíkt
en þá voru þeir söngvaralausir. Þá á Atli Fannar að
hafa komið að máli við drengina og stungið upp á
því að búa til nýja hljómsveit sem skyldi heita Hölt
Hóra.
„Við vorum átján ára gaurar sem fannst „hóra“
fyndið orð,“ útskýrir Atli og bætir við að hann sé
mjög ánægðir með að útvarpsmenn séu hættir að
blygðast sín þegar þeir segja nafnið. „Ég er bara
mjög stoltur af því að fólk geti nú sagt nafnið án
þess að fara í keng. Það er líka gaman að sjá hversu
langt maður getur farið með það,“ segir Atli. Þeir
vilja meina að þetta krassandi nafn hafi hjálpað
þeim að fá þá miklu og góðu athygli sem þeir hafa
fengið.
„Áður en við vorum búnir að gefa út plötu fengum
við að gera svo mikið og fara svo margt. Við spil-
uðum í Atinu á Rúv og fengum nokkur blaðaviðtöl
en vorum samt ekki búnir að gera neitt. Þannig að
nafnið hefur gert okkur heilmikið gott þó að mað-
ur nagi sig kannski í handabökin yfir því núna. Það
væri ef til vill skemmtilegra að heita eitthvað töff,“
segir Atli og Valgeir játar að það geti stundum ver-
ið erfitt að nefna hljómsveitarnafnið við ömmu
sína.
Okkar Einar Bárðar
Ferill hljómsveitarinnar byrjaði fyrir alvöru þegar
þeir tóku þátt hæfileikakeppni framhaldsskólanna
sem þeir unnu. „Þetta voru svona okkar Músíktil-
raunir,“ segja þeir. Magnús nokkur Öder, sem með-
al annars plokkar bassastrengi með Benny Crespos
Gang, bauð síðan piltunum að taka upp lag hjá sér
þar sem hann var í námskeiði í upptökustjórn uppi í
FÍH. Þeir tóku upp lagið og það endaði með að fá
heilmikla spilun. Þá varð ekki aftur snúið. Magnús
tók síðan upp þröngskífuna þeirra og hefur einmitt
fengið mjög gott lof fyrir þá vinnu. „Hann er svona
Einar Bárðar okkar,“ segir Valgeir um samstarf
hljómsveitarinnar við Magnús.
Aðspurðir um allan kostnað sem fylgir öllum upp-
tökum og öðrum hljómsveitarrekstri þá svara þeir
að hljómsveitin reki sig alveg sjálf. „Við reynum
alltaf að finna einhver gigg sem borga og allt sem
við fáum fer í æfingarhúsnæði, upptökur, útgáfur
og annað. Við erum ekkert að kaupa okkur neina
bíla,“ lýsa þeir yfir.
Í fötum frá Dressman
Talið berst síðan að Airwaves hátíðinni síðastliðinni
en hljómsveitin spilaði á tónleikum á vegum tón-
listartímaritsins Kerrang! í Hafnarhúsinu ásamt
Juliette and the Licks, Dr. Spock, Singapore Sling og
fleirum.
„Við fórum í smá auglýsingaherferð fyrir þá tón-
leika.“ Þeir voru nefnilega smeykir við að tímasetn-
ingin á tónleikunum þeirra væri óheppileg þar sem
þeir spiluðu klukkan átta og voru fyrstir upp á svið-
ið í Hafnarhúsinu.
„Við létum prenta rándýra „flyera“ með forsíðu
Kerrang og við létum taka nýja mynd af okkur sam-
an og settum á þá. Dressman sponseraði á okkur
föt og við völdum yndislega hallærislega golfgalla
og síðan dreifðum við um þúsund miðum út um all-
an bæ. Við erum á því að þessi herferð hafi virkað
því það var alveg fjandi vel sótt.“
Þessa dagana eru þeir að einbeita sér að æfingum
og lagasmíðum og afneita öllum tilboðum um tón-
leika, nema kannski þeim allra fýsilegustu.
HLJÓMSVEITIN MEÐ
LJÓTA NAFNIÐ
HÖLT HÓRA
1.
Á myndina vantar gít-
arleikarann Eyþór
Loftsson en hann dvaldi
á Hilton-hótelinu í
London þegar mynda-
takan fór fram.
Texti
Þormóður Dagsson
Mynd
Sigurjón Guðjónsson
Við vorum átján ára gaurar sem fannst „hóra“
fyndið orð
1