Morgunblaðið - 08.12.2005, Blaðsíða 18

18
BÍÓ
Reese Witherspoon er kannski ekki eftirlæti allra.
Hún er a.m.k. ekki í neinu uppáhaldi hjá mér en til
er fólk sem finnst hún frábær. Mér finnst hins veg-
ar Mark Ruffalo alveg frábær. Öðrum finnst það þó
ekki. Gott og vel, við getum öll mæst á miðri leið í
kvikmyndinni Just Like Heaven.
Witherspoon leikur vinnusjúka lækninn Elizabeth
sem starfar nánast allan sólarhringinn á bráða-
móttöku. Eina kvöldstund á hún þó frí og er, aldrei
þessu vant, á leið á stefnumót þegar hún verður
fyrir flutningabíl. Nokkru síðar fer vofa hennar á
stjá, óafvitandi hvað gerðist og bregður því í brún
þegar einhver gaur að nafni David (jú, einmitt
Mark Ruffalo) hefur hreiðrað um sig í millitíðinni í
flottu íbúðinni. Gaurinn aftur á móti er ekkert
hress með að þessi kona sé á þvælingi í íbúðinni
sem hann hefur nýverið tekið á leigu og finnst líka í
meira lagi undarlegt hvernig hún birtist svona upp
úr þurru annað slagið.
Elizabeth stendur föst á því að hún sé ekki draugur
en David fer hins vegar brátt að gruna hið sanna.
Ýmislegt bendir líka til þess því hún getur t.d. labb-
að í gegnum veggi. Í fyrstu gengur sambúðin ekk-
ert sérlega vel og David reynir t.d. að særa hana á
brott með hjálp prests en hún situr sem fastast.
David er ráðalaus og fer að grafast fyrir um ævi
þessarar konu sem ásækir hann. Elizabeth fylgir
honum í sannleiksleitinni og saman uppgötva þau
hver hún er í raun og veru og hvar hún er. Að sjálf-
sögðu vaknar ástarþráin í hjörtum þeirra um leið
enda er um að ræða rómantíska gamanmynd.
Reese Witherspoon tekst ekkert sérstaklega vel
upp að vera alvörugefin og Mark Ruffalo er ekkert
sérlega gamansamur. Engu að síður verður útkom-
an áhugaverð. Það er t.d. ekki ýkja raunhæft að
maður eins og David myndi falla fyrir konu eins og
Elizabeth eða öfugt. En það er svo sem heldur ekki
raunhæft að einhver falli fyrir draug sem ásækir
hann. Nokkrir aukaleikarar eiga líka góða spretti í
myndinni og ber þá helst að nefna Jon Heder
(Napoleon Dynamite). En hefði ekki mátt sleppa
því að gera þetta að gamanmynd og halda sig við
rómatíkina og fá þá um leið aðra leikkonu en
Reese Witherspoon, t.d. Drew Barrymore? Bara ör-
lítil pæling. Mig grunar nefnilega að það hefði ver-
ið hægt að búa til fínustu rómantík úr þessum efni-
við og sleppa gamninu sem getur stundum orðið
svo leiðinlegt.
Besta rómantíska gamanmynd ársins? Hugsanlega,
kannski, ef til vill. Það hefur a.m.k. ekki verið hörð
samkeppni í þeirri deildinni þetta árið.
KANNSKI ENGIN
HIMNASÆLA
JUST LIKE HEAVEN ER
RÓMANTÍSK GAMANMYND
Kvikmyndasafn
Íslands stendur
fyrir kvikmynda-
sýningum í Bæj-
arbíói Hafnar-
firði á þriðju-
dögum og laugardögum. Næstkom-
andi laugardag verður sýnd hin
bráðskemmtilega Darling í leikstjórn
John Schlesinger frá 1965. Diana
Scott hrekst frá einum manninum til
annars og stofnar til ástarsambanda
með það að markmiði að ná frægð
og frama sem sýningarstúlka og
leikkona. Þegar því er náð grípur
hana tilfinning tilgangsleysis; glam-
úrlífið er ekki eins spennandi og hún
hafði vonast til. Darling var tilnefnd
til fimm Óskarsverðlauna árið 1965
og hlaut þrenn. Sýnd með íslenskum
texta í Bæjarbíói, Strandgötu 6,
Hafnarfirði laugardaginn 10. desem-
ber kl. 16:00.Miðar eru seldir við inn-
ganginn í Bæjarbíói, u.þ.b. hálftíma
fyrir sýningu og kosta 500 krónur.
SJÁIÐ ÞESSA:
DARLING (1965)Ef ég ætti að nota eitt orð til að lýsa Mark Ruffalo
sem leikara myndi ég nota góður. Þannig hefði ég al-
veg eins geta byrjað þennan pistil svona: Mark Ruf-
falo er góður leikari. En það er svo sem nóg að hafa
fyrirsögnina þannig. Það hefur ekki beinlínis farið
mikið fyrir Ruffalo í kvikmyndaheiminum en hann á
þó að baki fjölda mynda sem margar teljast alls ekki
ógleymanlegar. Ruffalo vakti fyrst verulega athygli
fyrir hlutverk sitt í myndinni You Can Count on Me
(2000) þar sem hann lék kærulausan gaur í sálarang-
ist á móti Lauru Linney. Það er hlutverk sem hefur
fest aðeins við hann en nú virðist sem hann sé að
reyna að losna út úr þunglyndari hlutverkum og færa
sig nær gríninu.Kannski er hann að þoka sér í gagn-
stæða átt við Jim Carrey sem hann lék einmitt með í
Eternal Sunshine of the Spotless Mind. Vonandi ekki.
Hann er of góður leikari til þess.
Annar Brando?
Ruffalo hefur verið líkt við Marlon Brando. Það er svo
sem ekki leiðum að vera líkt við enda Brando af
mörgum talin vera leikari leikaranna. Kannski er það
einungis vegna þess að hann líkist ungum Brando
töluvert í útliti. En gagnrýnendur hafa margir bent á
að Ruffalo sé heiðarlegur leikari sem nái ótrúlegum
áhrifum í gegnum líkamstjáningu. Nokkuð sem þótt
hefur einkenna leik
Brandos. Það er líka
satt, melódramað
lekur af andliti
Ruffalos og kæru-
leysið skekur líkams-
burðinn. Hann er
nefnilega góður
leikari.
Fleiri hlutverk
Það getur verið að
það líði á löngu þar
til við sjáum Ruffalo
í aðalhlutverki í ein-
hverri stórmynd. En
það er kannski ágætt því leikur Ruffalos nýtur sín
best í litlum huggulegum myndum eins og You Can
Count On Me, We Don’t Live Here Anymore, 13 Go-
ing On 30 o.s.frv. Það væri þó spennandi að sjá hann
reyna sig við önnur hlutverk en þunglynda kæruleys-
ingjans. Eins og t.d. hlutverk hans í Collateral þar sem
hann leikur hvumpinn lögregluforingja. Það er a.m.k.
óskandi að hann hverfi af braut rómantískra gam-
anmynda sem virðist hafa glapið hann nú um stundir.
Ruffalo er nefnilega góður leikari!
MARK RUFFALO ER GÓÐUR LEIKARI
Texti
Hjörtur Einarsson
Myndir
frá dreifingaraðila