Tíminn - 16.05.1971, Blaðsíða 5

K. maf 1971
TIMINN

MEÐ MORGUN
KAFFINU
ISPEGLI Tö
c
— \6ar \tt!8 klukkan 10, sexn ég átti að byrja, pabbi?
ÞaÆi var á barnum í veitinga-
húsi, a8 tveir menn tóku tal
saman, eftir aS hafa innbyrt
nokkra drykki. Þeir hétu Árni
og Pétur.
— Sjáið þér dömurnar þarna
hirmm megin? sagði Pétur drjúg
nr með sig. Litla dökkhærða
konan er konan mín, en sú háa
Ijóshasrða er ástmey mín.
— Hvað segið þér? svaraði
Árni. — Það var einkennileg til-
viljnn. Það er alveg þveröfugt
hjá mér. Sú háa, ljóshærða er
konan mín, en sú litla dökk-
hærða ástmey mín.
Kaupmaður utan af landi fór
ta Reykjavíkttr til að gera inn-
kaup. Dvölin varð brátt mun
lengri en hann hafði gert ráð
fyrir, og loks fór svo, að unga,
fallega konan hans fór að verða
óróleg. En hann var svo hugul-
samur, að senda henni símskeyti
öðru hverju um viðskiptin. 1 síð-
asta skejrtinu stóð þetta:
— Ég kaupi stöðugt. Verð
átta daga enn!
Kaupmaðurinn flýtti sér sem
mest hann mátti að ljúka við-
skiptunum og búast til heim-
ferðar, þegar hann fékk svo-
hljóðandi símskeyti frá konu
siimi:
— Ef þú ekki flýtir þér hcim,
byrja ég að selja það, ;em ég
hcld að þú sért að kaupa!
t ungdæmi sínu bjó norska
Ijóðskáldið Wildenwey í Lille-
hammer. Kvöld nokkurt leigði
hann og nokkrir vinir hans hest-
vagn og óku þeir upp að Aule-
stad, heimili Björnstjeme Björa
son.
Ekki eru þeir fyrr komnir inn
á Aulestad en Erling, sonur
skáldsins, sem stýrði búinu, hóf
lofsöng um föður sinn. Þegar
hann loksins tók sér málhvfld,
sneri hann sér að Wildenwey
og spurði:
— Og faðir yðar, hver er
hann?
— í samanburði við yður,
herra Björnson, er ég nánast
munaðarlaus, svaraði Wilden-
wey.
— Hefur Áddá trúlofað’sig,
einu sinni enn?
— Já, hun er eins og tré, —
einn hringur á ári.
Konur dást að styrkleika karl-
mannsins, en elska veikleika
hans.
Fyrir skömmu kom út bók í
Ameríku, sem bar nafnið „Flótt-
inn út í himingeiminn“. Htgef-
andanum barst bréf, þar sem
pantað var eitt eintak af bók-
inni.. Heimilisfangið var: Sing
Sing fangelsið.
Nguyen Cao Ky varaforseti
Suður-Víetnam, tókst nýlega
ferð á hendur í fylgd með konu
sinni, Dang Tuyet Mai. Frúin
er Þrítug, og. y^^jrjflug-
freyja. Ferðinni var heitið til
• sfríð&waeðanna fögrfópj\ hjónin
allt til Khe Sanh. Ástæðan var
góð og gild. Frú Ky hafði orðið
Brigitte Bardot er ávallt vin
sælt blaðaefni. Hér áður fyrr
fyrir kvikmyndaleik, og bregð-
ur jafnvel fyrir ennþá að nú
ætli hún að fara að leika í
einhverri nýrri mynd, en aðal-
lega er rætt um að nú sé hún
farin að sjást með einhverj-
um nýjum elskhuga og ef
marka má frásagnir franskra
blaða af ástarævintýrum leik-
konunnar, skiptir hún ærið oft
um elskhuga og er Frökkum
farið að þykja nóg um og
kalla samt ekki allt ömmu sína
í þeim efnum.
En nú, þegar BB er komin
hátt á fertugsaldurinn, kemur
hún löndum sínum á óvart með
því að vera einn aðalstofnandi
félagsskapar, sem kallast
til þess að landsmenn misstu
allt álit á henni, þegar hún
gerði tilraun til þess að sölsa
undir sig 15.000 fermetra af
beitilandiy ^eo^.hún sagðj að
hefði verih sL. eigu'ríkislns: íbú-
ar fjallahéraðanna, þar sem
land þetta er, gátu þó fært sönn
ur á, að þeir væru réttir eig-
endur landsins. Nú standa fyrir
dyrum kosningar í Suður-Víet-
nam, og þar sem Ky langar til
þess að verða forseti, var ekki
um annað að ræða fyrir frúna
en að láta sem sér þættu þessir
atburðir hinir verstu, og lýsa
því yfir, að þetta væri „alit ein-
tómur misskilningur".
- * - * -
„Vörn einkalífsins“. BB komst
að því, að lögreglan hleraði
símtöl hennar og sömu sögu
höfðu margir af vinum henn-
ar að segja.
Símahleranir, segir lögregl-
an, eru til að reyna að koma
upp um eiturlyfjasala og eins
hafa skattayfirvöldin mikinn
áhuga á að vita um hvað ríka
fólkið, sem lifir í vellystingum
praktuglega talar í símana
sína. Nú munu þessi nýstofn-
uðu samlök reyna að koma í
veg fyrir að yfirvöldin séu að
skipta sér af því af hverjum
eiturlyf eru keypt eða hvað
hver og einn er að bralla i
fjármálum.
og er að búa sig undir að koma
fram I kvikmyndinni Boyfriend,
sem verið er að kvikmynda í
London.
DENNI
Er í lagi þótt ég fari að sofa
, núna? Ég held að Ólj lokbrá
P aFM Al Al 1 ~l l ætli bara aldrel að koma!