Tíminn - 26.05.1971, Blaðsíða 5

5
'h
c
s
/
í-
@2
r
5:
P0SIVIKUDAGUR 26. maí 1971
TÍMINN
MEÐ MORGUN
KAFFINU
Forstjórinn sat við veizluborð-
ið með þrjú heiðursmerki á
brjóstinu.
, — Hvernig fenguð þér öll
þessi heiðursmerki? spurði borð
dama hans með aðdáun.
— Það skal ég segja yður,
sagði hann hreinskilnislega. ■—
Það þriðja fékk ég vegna þess,
að ég hafði fengið tvö, annað
fékk ég af því ég hafði fengið
eitt, —og það fyrsta fékk ég
vegna þess, að ég hafði ekkert
fengiS.
Stýrimaður Framboðsflokks-
hzs hefur lýst því yfir, að flokk-
vr hans hafi alla þá möguleika
á ríkisstjómaraðild eftir kosn-
ingar, sem aðrir flokkar hafi.
Þeir séu einnig tilbúnir með
menn í öll ráðherraembættin.
Þó mun einn galli vera á gjöf
Njarðar í þetta sinn. Mennta-
málaráðherraefnið er sem sé
hroðalega flughræddur, en
reynslan hefur sýnt, að það er
engan veginn heppilegasti at-
vinnusjúkdómur þess ráðherra.
— Geturðu hugsað þér meiri
óheppni? Konan mín er saklaus
á gangi og það fýkur framan í
hana hattur, og það kostaði 50
krónur á slysavarðstofunni.
— Það kalla ég nú billega
sloppið, minn kæri vin. Konan
mín kom nýlega auga á nýtízku
hatt í búðarglugga, og það kost-
aði mig 500 krónur.
Sýslumaður nokkur var að
halda rétt yfir stúlku í barns-
faðernismáli.
— Hafið þér nokkur vitni?
var ein fyrstá spurningin, 'sem
sýslumaðurinn lagði fyrir stúlk-
una.
— Hefurðu nokkurn tíma gert
nokkuð fyrir börnin þín? spurði
frú Ólafía sinn hundlata eigin-
mann.
— Gert nokkuð fyrir þau? át
eiginmaðurinn upp eftir henni.
—- Já. Ég held því sko aldeilis
fram! Er það kannski ekki fram
takssemi minni að þakka að þau
eru yfirleitt til?
DENNI
DÆMALAUSI
Dcnni er ekki heirna. Þetta er
miklu cldri strákur .. . með vfir-
skcgg!
i
i
i
i
— ★ — ★ —
Christina Lindberg heitir
þekkt, sænsk leikkona, þ. e. a. s.
alvöruleikkona, sem leikið hef-
ur í merkilegum leikhúsum og
kvikmyndum, og hefur til þessa
ekki þurft að fækka klæðum til-
takanlega mikið, til að fá hlut-
verk. Á nýafstaðinni kvikmynda
hátíð í Cannes var sýnd kvik-
mynd, sem hún lék aðalhlut-
verkið í og vakti myndin tals-
vei’ða athygli, en höfundur henn
ar er ungur og tiltölulega
óþekktur kvikmyndagerðarmað-
ur. Eins og vera ber mætti
Christina Lindberg á kvikmynda
— ★ —
Margt geta menn eytt pen-
ingunum í, nú til dags. Kampa-
vínskóngurinn svokallaði, Ro-
bert-Jean de Vogiié, kom til
Stokkhólms til þess að taka þar
þátt í mikilli hátið Alliance
Francaise, og hafði hann þá með
ferðis hatt einn dýrmætan. —
Hatturinn er sagður einn af
þremur höttum Napóleons
mikla, sem enn eru við lýði.
Hatturinn er metinn á 2 og hálfa
milljón ísl. króna, þótt ekki sé
hann sérlega álitlegur, að því
cr sagt er. Endur fyrir löngu,
nánar tiltekið 20. septcmber
1814, þegar Napóleon var að
hátíðinni. Eftir sýningu mynd-
arinnar sat hún fyrir ótal blaða-
ljósmyndurum og hafði hún orð
á, að ekkert þýddi að láta taka
af sér þessar venjulegu myndir
og brá frá sér blússunni. Ljós-
myndararnir voru .%sama máli
og sögðu, að ekkeft þýddi að
sýna lesendum og skoðendum
blaðá sinna myndir af alklæddri
leikkonu. Það væri ekkert eftir
þeim tekið. I þeirri trú, að hátt-
virtir lesendur þessarar síðu séu
ekki öðru vísi en aðrir, birtum
við hér Cannesmynd af leikkon-
unni Christinu Lindberg.
koma frá Elbu, þar sem hann
hafði verið í veiðiferð, kom
vindhviða, sem feykti hattinum
af hohum. Nærstöddum tókst að
ná hattinum úr ánni, en Napóle-
oni leizt ekki á hann, svo illa
var hann farinn, og gaf því Lapi,
kammerherra hattinn.
De Vogiié greifi, núverandi
eigandi hattsins, greiddi fyrir
hann tvær og hálfa milljón kr.
Þegar hann kom svo með hann
til Svíþjóðar, ætlaði hann sér
að tryggja hann, sem eðlilegt
má teljast, en ekkert trygging-
arfélag í Svíþjóð vildi taka slíka
tiyggingu að sér, og fór þvi svo,
Það hlýtur að vera heldur
þreytandi að vera krónprins, og
þurfa sí og æ að vera að lesa
um eigin ástarmál í blöðum,
bæði í heimalandi sínu og er-
lendis, en þannið er því háttað
um Karl Gústaf Svíaprins. Nú
skrifa blöðin mest um það, að
honum sé ætluð Marie-Christine
prinsessa af Belgíu, dóttir Leo-
polds konungs og Liliane de
Rethy konu hans. Leopold kon-
ungur sagði af sér konungdómi
vegna þessarar konu árið 1950,
og hafa hún og hjónaband þeirra
ekki verið sérlega vel liðið í
Belgíu. Leopold og Liliane eiga
þrjú börn, Alexander, 28 ára,
Marie Esmeralda, 15 ára og svo
Marie-Christine, sem nú er 20
ára. Sú, sem helzt óskar þess, að
til hjónabands geti komið milli
stúlkunnar og krónprinsins, er
að sjálfsögðu móðir hennar, sem
getur ckki hugsa^sér annað en
að dætur hennar giftist konung-
bornum mönnum.. Unga fólkið
hefur fengið tækifæri til að hitt
ast á frönsku rivíerunni, en þar
á Leopold hús og sömuleiðis
Bertil prins, frændi Karls Gúst-
afs, og hafa unglingarnir komið
þangað í leyfum af og til- —
Sænsku blöðin telja þó, að varla
sé Marie-Christine rétta stúlkan
fyrir Karl Gústaf, að minnsta
kosti ekki ef dæmt er eftir þeim
stúlkum, sem hann hingað til
hefur lagt lag sitt við. Þær hafa
yfirleitt verið í glaðlyndara lagi.
En færi svo, að prinsinn bæði
stúlkunnar og hún tæki honum,
myndi það skapa töluverð vand-
ræði, því erfitt yrði að skipa
fólki til borðs í brúðkaupsveizl-
unni, því móðir Marie-Christine
mætti ekki sitja á jafnvirðuleg-
um stað við borðið og faðirinn,
fyrrverandi Belgíukonungur. Og
svo er annað, sem ætti eftir að
skapa erfiðleika, en það eru
trúarskoðanir unga fólksins.
Prinsinn er lútherstrúar en
stúlkan kaþólsk. Myndin er af
systrunum Marie Esmeralda og
Marie-Christine.
að Lloyd-tryggingafélagið
tryggði dýrgripinn.
De Vogiié greifi er 75 ára, og
eigandi Moet-et-Chandon-veldis-
ins í Epernay og Dior-ilmvatns-
fyrirtækisins. Hann segist vera
einn þeirra fáu, sem þora að
gera það, sem þá langar til, m.
a. af því, að hann á næga pen-
inga, og óttast dauðann ekki
lengur. I stríðinu dæmdi Gesta-
po hann til dauða, þar sem hann
hafði verið þátttakandi í neðan-
jarðarhreyfingunni í Frakklandi.