Fréttablaðið - 15.02.2003, Blaðsíða 33
33LAUGARDAGUR 15. febrúar 2003
Ungliðar í stjórnmálum hafa
margir lagt bloggið fyrir sig. Sal-
vör segist aðspurð ekki telja að
vinstrimenn séu almennt duglegri
að blogga en hægrimenn og bend-
ir á að einstaklingshyggjan sé rík-
ur þáttur í eðli miðilsins. „Hægri-
menn hafa verið duglegir að tjá
sig á vefritum en hafa svo margir
snúið sér að blogginu, sem bendir
til þess að það virki jafnvel betur.
Ég held annars að ungliðar í póli-
tík séu líklegri til að blogga en
aðrir.“
Öfugsnúin athyglissýki?
Steinunn Inga Óttarsdóttir
gerði munnsöfnuð bloggara meðal
annars að umræðuefni í grein
sinni Bullað á „Blogginu“ sem
birtist í Lesbók Morgunblaðsins
þan 14. september í fyrra. „Oft
eru harðar ritdeilur háðar á
blogginu þar sem ekkert er heil-
agt og fúkyrðin ekki spöruð.
Kæruleysislegt yfirbragð og mik-
il yfirlýsingagleði einkennir orða-
sennurnar enda má maður segja
hvað sem er í sinni eigin dagbók
og þarf ekki að standa neinum
reikningsskil. En er ekki afstaðan
sem tekin er bara marklaust hjal?
Hvað er eintal sálarinnar að gera
á Netinu?“
Steinunn Inga veltir í fram-
haldinu upp spurningum um hvort
bloggarar séu „nördar, þröngur
hópur einmana og athyglissjúks
fólks með netþráhyggju?“ og
bendir á að öfugt við „hlédræga
dagbókarritara fortíðarinnar sem
skrifuðu fyrir sjálfa sig troða
bloggarar sér upp á aðra netverja
og beita öllum brögðum til að ná
athygli.“ Athyglin hefur þó orðið
sumum bloggaranum ofviða og
hefur orðið til þess að þeir hafa
lagt upp laupana.
Missti vin sinn í bloggið
Rithöfundurinn Mikael Torfa-
son gefur ekki mikið fyrir blogg-
menninguna og segir hana nýj-
ustu tilraun fólks til að gera sjálft
sig og líf sitt raunverulegt. „Í dag
er tilgangslaust að eiga pennavin
og skrifa honum því það er ekki
marktækt nema það verði hluti af
þeirri heimskulegu síbylju sem
rafrænar dagbækur eru.“
Þetta hafði Mikael um bloggið
að segja í grein sinni Blogg.is er
heilagur sannleikur í júlí 2002 þar
sem hann syrgði vin sinn Dr.
Gunna sem ánetjaðist blogginu og
fann þörf hjá sér til að „raungera
sjálfan sig að hætti íslenskra
nörda og eiga í opinberum sam-
ræðum á netinu. Þar verða allar
hans tilfinningar raunverulegar.“
Mikael hefur litla trú að lífið verði
raunverulegra í rafrænni dagbók.
„Alveg eins og skyr varð ekkert
að meira skyri af því að það fékk
viðbótina punktur is.“
Allar vangaveltur um næring-
argildi og efnisinnihald bloggsins
breyta aftur á móti engu um það
að æ fleiri finna hugsunum sínum,
skoðunum og tilfinningum farveg
á Netinu og fá eitthvað út úr því
að „bulla“ á blogginu. Hvort raf-
rænu annálarnir verði svo aftur
til staðar í framtíðinni og nýtist
sagnfræðingum sem heimildir um
sögu öndverðar 21. aldarinnar er
allt önnur og flóknari saga.
thorarinn@frettabladid.is
Ég er að þessu af því að þetta erskemmtilegt. Ég er að þessu
fyrir mig og vini mína“, segir
katrín.is sem er einn nafntogað-
asti og mest lesni íslenski blogg-
arinn og er af mörgum talin
bloggdrottning Íslands. Hún fær
rúmlega 1000 heimsóknir á dag á
síðuna sína og samkvæmt teljara
hefur síðunni verið flett 1.877.704
sinnum frá því að talning hófst.
Hún segist ekki kunna neinar sér-
stakar skýringar á vinsældum
sínum sem bloggara.
„Það hefur örugglega sitt að
segja að ég er með einfalt og stutt
lén. Það getur verið að ég sé með
Howard Stern syndrome og marg-
ir spyrja sig sjálfsagt „hvað er að
henni?“ og vilja svo fylgjast með
því sem ég er að bulla,
enda er ótrú-
lega margt
þarna sem
enginn get-
ur skilið
nema hann
þekki mig.“
Katrín er
ekki mikið
að velta sér
upp úr því
hvort það
hafi yfir höf-
uð einhvern
hagkvæman tilgang að blogga.
„Ég er ekkert að reyna að koma
skoðunum mínum á framfæri.
Þetta er bara gert til gamans.
Sjálf les ég mest blogg hjá þeim
sem ég þekki og finnst hundleiðin-
legt að lesa blogg sem ég skil ekki
hjá öðrum.“
Katrín lætur athyglina sem
hún fær ekki trufla sig en nafn-
togaðir bloggarar á borð við Betu
Rokk og Bloggara Dauðans (Ár-
mann Jakobsson) hafa hætt að
blogga eftir að umheimurinn fór
að gefa þeim óhóflegan gaum.
„Það kemur auðvitað fyrir að fólk
svari manni á síðuni með ein-
hverju nafnlausu kjaftæði, segir
að maður sé drusla eða eitthvað
svoleiðis en ég tek ekki mikið
mark á því. Fólk ætti að koma
fram undir nafni ef það vill vera
með eitthvað
kjaftæði.“
Katrín segist
samt draga
ákveðin mörk og
að hún bloggi
ekki um hvað
sem er og haldi
ákveðnum hlut-
um einkalífsins
út af fyrir sig.
„Ég skrifa
ógeðslega lítið
um kærastan og
fjölskylduna og ef
vinir mínir segja mér leyndarmál
þá er ég ekkert að hlaupa með það
á Netið.“
Katrín hefur ekki pælt mikið í
því hvort bloggið hafi eitthvert
heimildargildi og sér ekki fyrir
sér að barnabörn hennar muni í
framtíðinni geta skoðað hvað hún
var að spá þegar hún var tuttugu
og tveggja ára. „Þetta er alla-
vegna allt til núna en ég veit ekki
með framtíðina.“ ■
KATRIN.IS
Þykir standa nokkuð nærri hugmyndinni
um bloggarann sem leggur líf sitt og til-
veru til grundvallar færslunum.
vaaaá hvað sumir dagar eru þannig
að mar meikar ekki að fara á fætur o
g
mæta í skólann.. dagurinn í dag var
þannig dagur.. (og er enn) ekki var
skárra að konan sem kenndi mér í
fyrsta tíma (það var aldrei kennt í
fyrsta tíma á mánudögum í verkfræð
i
og raunvísindadeild en það þarf það
núna útaf plássleysi.. sem er
oooooffffff!) lét okkur gera verkefni k
l.
8:05.. hvað er það??? öh ó sánds læk
sombodís godda keis of ðe mondeis!
katrin.is
katrin.is:
Köttar
krappið
Ég byrjaði að blogga 1997 þóþað hafi ekki verið mjög sýni-
legt. Ég hef alltaf litið á þetta sem
stílæfingu og leið til að slappa af
og taka mér hvíld frá því sem ég
er að gera allan daginn. Maður
streðar allan daginn við að reyna
að vera eins góður og maður getur
í teikningu og hönnun. Það er gott
að geta tekið sér frí frá því streði
og gera eitthvað sem maður þarf
ekki að vera góður í.“
Tóti segist ekki gera mikið af
því að lesa blogg hjá öðrum og
hefur ekki mikla trú á að stjórn-
málablogg gagnist neinum nema
þeim sem skrifa það. „Ég held að
þetta sé bara sjálfsfróun og það
tekur enginn bloggara alvarlega.
Ætli blogg þjóni ekki helst hags-
munum sálfræðinga og sálfræði-
nema sem geta skyggnst inn í
hausinn á fólki? Þeir eru svo ekki
neitt sérstaklega kreatívir þessir
háskólagengnu bloggarar. Þeir
eru svo leiðinlegir að
það nennir enginn
að lesa þá.
Tóti segir það
ekki trufla sig neitt
þó ókunnugir séu
að pæla í blogginu
hans og skrifar ekki
með neinn ákveðinn
lesanda í huga.
„Þetta er bara
afslöppun og bloggið
er alveg frjálst en
þar sem ég hef við-
skiptalegra hags-
muna að gæta hef ég
þurft að taka út
færslur eftir á. Ég
hef fengið símtöl
þegar ég hef gengið
of langt í gagnrýni
minni, þannig að mað-
ur verður að vera með þann rit-
skoðunarpól á þessu. Ég tek mig
samt ekki mjög alvarlega sem
bloggara og lít frekar á mig eins
og miðaldra konu sem fer í einn
jógatíma í viku.“ ■
totil.com
Eins og að fara í jóga
Ég held að þetta ráðist bara afeðlilegri tjáningarþörf hvers
og eins,“ segir Þór Steinarsson,
sem birtir dagbókarbrot sín á
http://thorworks.blogspot.com/.
„Þetta er auðveldur og áhættu-
laus tjáningarvettvangur og ef
menn finna sig ekki í þessu þá
hætta þeir bara.“ Þór fer ekki dult
á blogginu með stjórnmálaskoð-
anir sínar, sem eiga samleið með
stefnu Vinstri hreyfingarinnar –
græns framboðs. Hann lætur póli-
tíkina þó ekki ná
yfirhöndinni í
dagbókarfærsl-
unum heldur
blandar hann
þeim vangavelt-
um saman við
frásagnir úr
hversdagsleik-
anum. „Ef mað-
ur er að þessu á
annað borð er til-
gangslaust að vera í feluleik og
reyna að skekkja myndina af
sjálfum sér. Ætli maður að ná
markmiðinu um sjálfstjáningu
lætur maður sjálfan sig flæða í
gegn ásamt því sem er efst á
baugi hverju sinni, þannig að eft-
ir nokkurn lestur ætti fólk að fá
þokkalega mynd af mér.“
Bloggsamfélag vinstri manna
er orðið býsna öflugt en Þór veit
þó af hægrimönnum sem einnig
blogga af miklum móð en hefur
lítið kynnt sér það sem þeir hafa
fram að færa. „Ég held enn í þá
barnalegu trú að vinstri menn
séu almennt skemmtilegri og
meira skapandi en þeir sem eru
til hægri, auk
þess sem
mér sýnist
ekki vera
mikið um
pólitíska um-
ræðu hjá
hægri blogg-
urum. Þá
leiðast mér
þessar ný-
frjálshyggju-
skotnu bábiljur.“
Þór gefur lítið fyrir hugmyndir
um að bloggið sé í eðli sínu tján-
ingarform einstaklingshyggjunn-
ar. „Það felst ákveðinn misskiln-
ingur á eðli hægri og vinstri póli-
tíkur í þessu og menn ættu að
varast pólitískar teoríur í þessu
sambandi.“ Þór er ekki upptek-
inn af notagildi bloggsins sem
pólitísks áróðurstækis en bendir
á að „allir sem hafa starfað í póli-
tík vita að það getur verið mjög
heillaríkt að útbreiða fagnaðar-
erindið frá manni til manns. Ann-
ars er það ekkert aðalatriði enda
er pólitíkin einfaldlega lífið
sjálft.“
Þór finnst það síður en svo
óþægilegt að bloggið skuli opna
ókunnugum innsýn í líf hans og
tilveru. „Það er þvert á móti það
sem heillar og knýr mig áfram.
Bloggið raskar öllum hefðbund-
um hugmyndum um boðskipti og
kannski fjölmiðlun líka. Maður
er því að fara inn á algerlega
ókannaðar slóðir og veit ekki ná-
kvæmlega hvert bloggið leiðir
mann. Þetta er margslungið og
mjög heillandi fyrirbæri, sam-
skiptalega séð, og það skýrir það
líklega af hverju bloggið hefur
breiðst út eins og arfinn í kart-
öflugarðinum.“ ■
Neskaupstaður er einstaklega huggu
-
legur bær og ber af í samanburði við
Reyðarfjörð og Eskifjörð. Öll eru þess
i
pláss þó sérstök og skemmtileg þang
-
að til að Reyðarfjörður (og Eskifjörðu
r
örugglega líka) hverfa inn í hinstu
myrkur mengunar og stóriðju innan
skamms, bjakk!
thorworks
thorworks.blogspot.com
Eðlileg tjáningarþörf
ÞÓRARINN LEIFSSON
Hefur bloggað síðan 1997.
„Jæja annars. Held að ég sé
búinn að skríða út úr þess-
ari póltísku einstefnu sem
ég er búinn að hanga í
undafarið. Bloggið mitt er
farið lesast eins og eitthvað
intilektúal vinstrigrænt leð-
urhipparugl. Hvað held ég
að ég sé?“
totil.com
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/V
IL
H
EL
M