Fréttablaðið - 31.05.2003, Blaðsíða 11

12 31. maí 2003 LAUGARDAGUR
Sveinbjörn Kristjánsson, aðalgjaldkeri Landssímans, hóf feril sinn á Fínum miðli. Var ráðinn til Símans árið 1999. Ráðning múrarans og
iðnrekstrarfræðingsins þótti vera stílbrot.
Féhirðir í einkarekstri
Sveinbjörn Kristjánsson, fyrr-um aðalgjaldkeri Landssím-
ans, er talinn hafa staðið í mesta
fjársvikamáli á Íslandi þegar
hann millifærði yfir 130 milljónir
króna af reikningum fyrirtækis-
ins til einkafyr-
irtækja í sinni
eigu.
S v e i n b j ö r n
var ráðinn til
starfa hjá Sím-
anum árið 1999.
Ráðningu hans
bar brátt að og
það undraði
marga að hann
skyldi skjótast
beint í starf aðalféhirðis en ekki
þurfa að vinna sig upp metorða-
stigann. Sveinbjörn hafði þá um
nokkur skeið starfað sem fjár-
málastjóri hjá Fínum miðli, sem
rak nokkrar útvarpsstöðvar. Þar
var Sveinbjörn undir stjórn Guð-
laugs Þórs Þórðarsonar, núver-
andi borgarfulltrúa og alþingis-
manns. Guðlaugur Þór segist hafa
ráðið Sveinbjörn, sem er múrari
og iðnrekstrarfræðingur að
mennt, að Fínum miðli þegar hann
var ráðinn sem framkvæmda-
stjóri.
„Allt sem sneri að starfi hans
hjá Fínum miðli var í lagi og ég
stóð hann aldrei að neinu mis-
jöfnu. Fyrir mér var Sveinbjörn
hinn vænsti maður og þeir sem
eiga um sárt að binda í þessum
harmleik eiga samúð mína,“ segir
Guðlaugur Þór.
„Það er leiðinlegt að sjá hvern-
ig allt þetta mál er. Hlýtur að vera
skelfilegt fyrir hann og fjölskyldu
hans,“ segir Guðlaugur. Aðspurð-
ur um tengsl þeirra Sveinbjarnar
segir Guðlaugur Þór að þau séu
lítil eftir að samstarfi þeirra lauk.
Sveinbirni var sagt upp hjá
Fínum miðli árið 1999 þegar Saga
Communication tók við rekstrin-
um og bandarískir eigendur komu
inn með sína menn. Sveinbjörn
sótti um hjá Símanum um mitt ár
1998 og fékk starf aðalféhirðis.
Stressaður
Um það leyti sem Sveinbjörn
var ráðinn aðalgjaldkeri Lands-
síma Íslands var Þórarinn Viðar
Þórarinsson stjórnarformaður
Símans en Guðmundur Björnsson
var forstjóri.
„Hann hafði ekki hina traustu
ímynd gjaldkerans og virkaði
stressaður,“ segir einn samstarfs-
manna Sveinbjörns hjá Símanum.
Hann segir að Sveinbjörn hafi
reykt mikið, sem enn hafi undir-
strikað taugaveiklunareinkennin.
„Hann passaði vel sem fjár-
málastjóri í Fínum miðli en féll
engan veginn að starfinu hjá Sím-
anum,“ segir hann.
Starfsmaðurinn segir að sér
hafi virst sem Sveinbjörn væri sá
sem flestar greiðslur fóru um
hendurnar á. Þar hafi hann sjálf-
ur sinnt öllu frá smæstu upphæð-
um. „Hann var maðurinn sem af-
greiddi dagpeninga starfsmanns
upp á 5.000 kall fyrir hádegi og
greiddi 100 milljónir eftir há-
degi,“ segir hann.
Annar starfsbróðir Svein-
björns segir að hann hafi verið
óvenjulega lágt settur í skipuriti
fyrirtækisins ef miðað var við
stöðu hans sem aðalféhirðis en í
upphafi var hann fjórði maður frá
forstjóra. Við ráðningu Brynjólfs
Bjarnasonar forstjóra fylgdi
Kristín Guðmundsdóttir með sem
fjármálastjóri. Þar með lækkaði
Sveinbjörn raunverulega í skipu-
ritinu og varð fimmti maður frá
forstjóra. Kristín var sett yfir
fjármáladeildina sem Kristján
Indriðason hafði stjórnað. Krist-
ján varð þar með næstráðandi.
Ester Jónatansdóttir, yfirmaður
fjárstýringar, lækkaði einnig með
Kristjáni. Hún var næsti yfirmað-
ur Sveinbjörns. Þau Kristján og
Ester eru talin bera mesta stjórn-
unarlega ábyrgð og meðal starfs-
manna er um það rætt að þau
verði kölluð á teppi forstjórans
einn góðan veðurdag.
Innan Símans var það á vitorði
einhverra starfsmanna að aðalfé-
hirðirinn stæði í fjármálavafstri í
„skrýtnum“ fyrirtækjum. Þetta
þótti sumum bjóða hættunni heim
en ekki tókst að fá staðfest hvort
yfirmönnum Sveinbjörns hafi
verið kunnugt um það.
Hann vakti litla eftirtekt í hópi
samstarfsmanna og jafnan fór lít-
ið fyrir honum. Innan Símans fer
það orð af Sveinbirni að hann hafi
verið einfari.
Ljúfmenni
Vinir Sveinbjörns segja að hann
hafi ævinlega verið vel klæddur
og gjarnan í drapplituðum frakka.
Þeir segja hann vera ljúfmenni
sem vilji hvers manns vanda leysa.
Þeim er mjög brugðið vegna þess-
ara tíðinda. „Ég hefði aldrei trúað
neinu slíku upp á hann. Sveinbjörn
var sífellt brosandi og yndisleg
manneskja. Ég vona að þetta sé allt
misskilningur en ekki ásetningur
hans,“ segir einn vinanna sem nú
vita ekki sitt rjúkandi ráð. Um síð-
ustu helgi buðu Sveinbjörn og
Ragnar frændi hans öllu starfs-
fólki Priksins til London þar sem
haldin var árshátíð. Fyrir Ragnar
Orra varð ferðin endaslepp því
hann fór heim til Íslands í snatri á
laugardeginum eftir að Svein-
björn, Árni Þór og Kristján Ra
voru handteknir. Sjálfur var hann
handtekinn nokkrum dögum
seinna. Reyndar vakti það athygli
lögregluyfirvalda að svo virðist
sem losnað hafi um fé á síðustu
vikum. Um áramótin kom Svein-
björn fram í dagsljósið sem eig-
andi Priksins, sem átti í greiðslu-
erfiðleikum vegna húsaleigu. Það
var ekki fyrr en í apríl, eftir að eig-
andi hússins hafði hótað útburði,
að Sveinbjörn greiddi vangoldna
leigu upp á 900 þúsund. En hann
greiddi 1,9 milljón króna en
hringdi síðan í leigusalann og bað
um endurgreiðslu á milljóninni.
Helstu áhugamál Sveinbjörns
utan þess að standa í atvinnu-
rekstri eru sögð snúast um stjórn-
mál en hann hefur lengi verið virk-
ur í starfi Sjálfstæðisflokksins í
Kópavogi. Vinir hans segja að
stundum hafi svo virst sem honum
líkaði illa að standa í skugga Krist-
jáns Ra, bróður síns. Þetta hafi lýst
sér í því að hann hafi gjarnan vilj-
að koma til aðstoðar í ýmsum mál-
um og sanna getu sína. Þarna telja
sumir vina Sveinbjörns að skýr-
ingu á meintum fjárglæfrum sé að
finna. Hann hafi viljað sanna sig í
augum félaga sinna með því að út-
vega lán á hagstæðum kjörum.
Vandinn hafi verið sá að allt fór úr
böndum þegar verðfall varð á fyr-
irtækjum á markaði og ekki var
hægt að endurgreiða.
rt@frettabladid.is
„Hann
hafði ekki
hina traustu
ímynd gjald-
kerans og
virkaði stress-
aður.
LANDSSÍMINN
Aðalféhirðirinn er talinn hafa komið stórfé undan með því að láta færa inn á reikninga tengdra fyrirtækja.
FRÉTTAB
LAÐ
IÐ
/RÓ
B
ERT