Fréttablaðið - 31.05.2003, Blaðsíða 19

LAUGARDAGUR 31. maí 2003 21
S
E
TTLEGIR
M
A
Í D A G A
R
sófa
sett
+
golf
sett
Maímánuður er settlegur hjá okkur því glæsilegt golfsett*
frá versluninni Hole in One fylgir öllum sófasettum
sem keypt eru í þessum mánuði.
Tilboðið gildir um öll sófasett hvort sem þú velur hina sígildu
samsetningu 3+2+1 eða þína eigin samsetningu
– t.d. hornsófa, tvo sófa, sófa og tvo stóla, hornsófa og stól
…
Bæjarlind 14-16 | 201 Kópavogi | Sími 564 4400 | Fax 564 4435 | tekk@tekk.is | www.tekk.is
Settlegt
par
golfsett:
fullt sett
• 3-PW járn
• 400 cc driver
• 3+5 tré
• Pútter
• Gó›ur bur›arpoki
• Hanski
• 10 golfkúlur
• 30 tí
*
H
R
IN
GD
U EÐA
K
O
M
D
US
E
M
F Y R S
T
Í golf og svo upp í sófa?
Tíminn og vatnið
„Fossar eru afskaplega hrífandi.
Þeir eru svo magnaðir. Þeir soga
fólk með sér. Í stórum fossi er svo
gífurlegur máttur að hinn persónu-
legi máttur einstaklingsins verður
voðalega lítill. Það er óskaplega
auðvelt að dragast að þessum stóra
mætti.
Ég hef farið þó nokkra hringina
í kringum landið til að mynda fossa.
Reyndar er ótrúlegur fjöldi af foss-
um á landinu, þannig að ég er alls
ekki búin að ná þeim öllum.“
Tíminn hefur komið mjög við
sögu í listsköpun hennar ekki síður
en fossar og vötn, að minnsta kosti
á seinni árum. Hún veltir því fyrir
sér hvernig við reynum að leggja
mælikvarða á tímann og ekki síður
hvernig við mótum tímann með
ýmsum hætti, líkt og fossar og ár-
farvegir móta landslagið.
„Þetta með tímann og vatnið
hljómar einhvern veginn svo klisju-
kennt að enginn þorir að segja það.
En löngu áður en Steinn Steinarr
skrifaði Tímann og vatnið höfðu
menn verið að líkja tímanum við
rennandi vatn. Það er eitthvað heill-
andi finnst mér við þessa hugsun.“
Var farið að sundla
„Það er reyndar gaman að því að
þegar ég var lítil safnaði ég mér
fyrir myndavél. Það var með því
fyrsta sem ég safnaði mér fyrir um
ævina. Þetta var rússnesk mynda-
vél þar sem maður horfir niður og
myndin er á hvolfi, með sex senti-
metra filmu. Og það fyrsta sem ég
gerði var að fara út til að mynda
foss. Þetta var sem sagt á fyrstu
filmunni sem ég tók um ævina. Ég
fór fram á mjóan berggang sem
hefur orðið eftir eins og haft fram-
an við fossinn. Ég sá að þetta var
besti staðurinn til að ná góðri mynd
beint framan á fossinn. Svo var ég
þarna að stilla fókusinn á hvolfi og
fossinn auðvitað á hreyfingu, og
allt í einu var mig farið að sundla
svo ég skellti mér á rassinn og tók
myndina þannig þótt mér fyndist
það nú ekki eins gott sjónarhorn.
En ég slapp við að fara í fossinn.“
Rúrí var tólf ára þegar þetta var.
„Þetta varð svo sem enginn áhrifa-
valdur, en þetta rifjaðist skyndilega
upp fyrir mér þegar ég var ein-
hvern tímann að mynda einn af
þessum fossum.“
Listakonan Rúrí hefur um árabil
verið í fremstu röð íslenskra lista-
manna. Margir Íslendingar heyrðu
fyrst af Rúrí árið 1974 þegar hún
lagði gylltan Benz gjörsamlega í
rúst með stórri sleggju á Lækjar-
torgi. Á síðari árum hafa nokkur
stór verk eftir hana vakið mikla
eftirtekt, enda hafa þau verið á
fjölförnum stöðum. Má þar nefna
listaverkið Fyssu við Grasagarðinn
í Laugardal og Regnbogann við
flugstöð Leifs Eiríkssonar. Á næst-
unni verður sett upp nýtt verk eft-
ir Rúrí í Gufuneskirkjugarði, stór
minnisvarði um látið fólk sem
hefur horfið.
Að láta gott af sér leiða
Að Rúrí skuli fara til Feneyja
með ljósmyndir af íslenskum foss-
um undir yfirskriftinni Vötn í út-
rýmingarhættu leiðir hugann óneit-
anlega að áformum um virkjanir á
hálendinu og annað brölt mannanna
af svipuðu tagi. Enda hefur Rúrí
verið ófeimin að taka á umdeildum
þjóðfélagsmálum í myndlist sinni,
svona í aðra röndina að minnsta
kosti.
„Mér finnst að listamenn verði
að taka ábyrgð á því sem þeir eru
að gera. Í raun og veru finnst mér
að hver einasti einstaklingur þurfi
að gera það, en kannski meira þeir
sem hafa sig eitthvað að ráði í
frammi í þjóðfélaginu.
Maður vill líka gjarnan leggja
lóð sitt á vogarskálarnar til að
koma einhverju til betri vegar. Ég
held að ef við værum öll dálítið bet-
ur meðvituð um afleiðingar gerða
okkar, jafnvel þótt það séu nú bara
einhverjar litlar og skrítnar athafn-
ir, þá værum við sem mannkyn
komin lengra á veg.
Ég held að það blundi með flest-
um þessi þrá eftir betra lífi í raun-
inni, að þroskast aðeins og bæta
heiminn frekar en hitt. Ég er eng-
inn predikari en ég viðurkenni að
ég hef þessar þrár. Hérna áður fyrr
meðan maður var yngri vildi maður
ekki láta neitt slíkt uppi. Það þótti
frekar hallærislegt. Svo vex maður
upp úr því og gerir sér grein fyrir
að engu máli skiptir þó öðrum finn-
ist eitthvað hallærislegt sem maður
er að gera.“
gudsteinn@frettabladid.is
FER Á „HEIMSMEISTARAMÓTIÐ
Í MYNDLIST“.
Hún ætlar að sýna alþjóðlegu menningar-
elítunni íslenska fossa í útrýmingarhættu.
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/V
IL
H
EL
M