Fréttablaðið - 26.10.2003, Side 31

31SUNNUDAGUR 26. október 2003
Maðurinn er...
Athygli vakti á tískusýningu á Íslandi á dögunum að sumar
fyrirsæturnar voru í tvennum nærbuxum:
Tvennar nærbuxur í tísku
Það vakti athygli á tískusýn-ingu á Íslandi um daginn að
sumar fyrirsæturnar, sem sýndu
nærföt, voru í tveim nærbuxum.
Aðrar þeirra voru hinar þekktu
en jafnframt umtöluðu G-
strengs nærbuxur en hinar með
öllu hefðbundnara sniði þótt um
sé að ræða gagnsæjar
blúndunærbuxur. Fyrirsæturnar
voru þá í G-strengs nærbuxum
innan undir blúndubuxunum.
„Þetta eru í rauninni blúndu-
boxers sem eru utan yfir G-
strengs nærbuxurnar,“ segir
Sigríður Hermannsdóttir, eig-
andi undirfataverslunarinnar Ég
og þú á Laugaveginum.
Mikil umræða hefur verið um
nærfatnað kvenna hér á landi
sem ytra og þá sér í lagi þá stað-
reynd að allt niður í smástelpur
séu að klæðast nærbuxum með
G-streng. Ekkert hefur þó borið
á að markaðssetningu þessarar
nýju tískubylgju sé miðað á smá-
stelpur heldur þykir þetta bara
vera það nýjasta og flottasta úti
í hinum stóra heimi.
„Svona lagað fylgir straum-
um og stefnum í tísku eins og
allt annað,“ segir Sigríður hjá Ég
og þú. ■
Didda
Konan sem um er spurt á blað-síðu 20 er vitaskuld engin
önnur en skáldið og leikkonan
Sigurlaug Jónsdóttir, sem betur
er þekkt sem Didda. Hún hefur
vakið verðskuldaða athygli að
undanförnu fyrir leik sinn í
kvikmyndinni „Stormviðri“ en
fyrir frammistöðu sína þar
hreppti hún sjálfa Edduna sem
besta leikkona í aðalhlutverki. Á
Edduhátíðinni gerði hún sér svo
lítið fyrir og gerðist senuþjófur
þegar hún lét falla setninguna:
„Lengi lifi lítil brjóst!“ Sem rím-
ar hreint prýðilega við lýsingar
álitsgjafa Fréttablaðsins á
henni. ■
SIGRÍÐUR OG GÍNAN
Úti í heimi eru flestar gínur komnar í tvennar nærbuxur. Þetta skilar sér út til kvennanna
og eru konur víst byrjaðar, margar hverjar, að klæðast tvennum nærbuxum. „Þetta eru í
rauninni blúnduboxers sem eru utan yfir G-strengs nærbuxurnar,“ segir Sigríður Her-
mannsdóttir í undirfataversluninni Ég og þú.
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/V
IL
H
EL
M
Ásta svaraði að bragði:
Alklædd sit ég aftur í.
Allt er í góðu standi.
Blessaðir draumarnir fyrir bí,
því bæði eru í hjónabandi.
„Þessi froskur framdi ekki
sjálfsmorð“
Stefán Jón Hafstein var iðinn
við að yrkja í skólablað Mennta-
skólans við Tjörnina. Lengsta
kvæði hans var Rúnir, um það bil
170 línur. Kvæðinu fylgdi þessi
skýring: „Undir áhrifum frá D.
Bowie og Hrafni Gunnlaugssyni,
þó að öllu leyti á ábyrgð höfundar
og frumsamið ljóð frá hans hendi.“
Á einum stað í ljóðinu segir:
Hin torræðna
þokumynd morgunsins
hverfur í
ljóslifandi
mynd dagsins,
Mynd, -
sem þó í mörgu
er enn óskiljanlegri
og illkvittnari
við æðra vitundarlíf
en hin fyrri.
Hallgrímur Thorsteinsson var
eitt af skólaskáldum Menntaskól-
ans við Tjörnina á sínum tíma og
ljóð hans einkenndust af
skemmtilegurm fáránleikahúmor.
„Ég yrki bara einstaka sinnum og
þá bara þegar mér dettur eitthvað
einkennilega sérstakt í hug og
man eftir að skrifa niður,“ segir
Hallgrímur. „Ef ég svo rekst á það
aftur og hef tíma aflögu þá dunda
ég mér kannski við það að gera
eitthvað meira við hugdettuna, en
þetta gerist mjög sjaldan, kannski
einu sinni á ári, ef þá það. Frekar
eitt ljóð á tveggja ára fresti.“
Hallgrímur segist meira að
segja hafa sótt tíma í ljóðagerð í
háskóla í Bandaríkjunum hjá fín-
um kennara af finnskum ættum.
„Þá þurfti ég auðvitað að yrkja á
ensku. Ég man að eitt fyrsta ljóð-
ið fjallaði um hvernig enskan
þvældist fyrir mér. Ég líkti henni
við stórt skip sem ég gat ekki
stýrt og vildi stökkva fyrir borð
og upp í björgunarbát sem ég gæti
þá róið sjálfur. En þarna var bara
auðvitað illur ræðari að kenna
áraleysi sínu um. Þetta var skelfi-
legt ljóð.“ Ljóð Hallgríms byrjaði
svona:
I have no use for this blanket ex-
pression
This and that ship on the sea
I’ll take the boat...
Hallgrímur reyndi einnig við
íslenskan bragarhátt „með
hörmulegum árangri,“ að eigin
sögn. Eitt slíkt ljóð hljómar á
þessa leið:
The poet shores a shellfish
in a self inflicted mood
He flies around in fiddlesticks
in favor of the crude
Annað slagið glímir Hallgrím-
ur við prósa og hann segist vera
kominn í svipaðan fíling og á
menntaskólaárunum:
Hvernig hann var
Ég man eftir að einu sinni komu
ung hjón til hans með dauðan
frosk, sex ára gamlan, og hann
sagði: Þessi froskur framdi
ekki sjálfsmorð. Þessi froskur
var myrtur.“ Hann sá það
strax. Hann hafði alveg ein-
stakt næmi á svona hluti. Svo
reyndist það auðvitað rétt.
Svona var þetta líka með börn.
Hann gat vitað án þess að
spyrja hvar þau höfðu verið
um morguninn ef þetta var
seinni part dags og hvort þau
mættu horfa á sjónvarpið um
kvöldið ef hann hitti þau á
heimleið úr skóla.
Hann átti líka afar auðvelt með
að geta upp á hvað maður var
með í hendinni. Það var nán-
ast of auðvelt fyrir hann.
„Spor þín brunnu
af maurildum“
Félagi Hallgríms á Útvarpi
Sögu, Sigurður G. Tómasson, birti
rétt innan við þrítugt ljóð sitt Nótt
við Eyjahaf, í tímariti Máls og
menningar:
Spor þín brunnu af maurildum
í mjúkum sandi
undir skógarvegg.
Út á sjóinn
lá ljósvegur
gegnum kalt myrkrið
og sporin glitruðu.
Að baki okkur var skógurinn.
Gjallandi kór skordýranna
fjarlægðist
og efinn
efinn í brjósti þér.
Sigurður mun enn vera iðinn
við að yrkja. Annar fjölmiðlamað-
ur, Egill Helgason, segist hins
vegar lítið fást við skáldskap. Fyr-
ir nokkrum árum vann hann þó
önnur verðlaun í smásagnasam-
keppni Listahátíðar. Sagan bar
með sér að Egill ætti framtíð fyr-
ir sér á skáldskaparbrautinni,
kærði hann sig um það.
kolla@frettabladid.is
BENEDIKT JÓHANNESSON
Skrifar smellnar smásögur í frístundum.
Ein þeirra nefnist Bréf frá himnum og fjall-
ar um smiðinn og nýlistamanninn Jesús
Hannes Kristinsson.
HARALDUR JOHANNESSEN RÍKISLÖGREGLUSTJÓRI
„Einhvern tímann sýndi ég karli föður mínum kveðskapinn og hann hló svo
mikið að ég ákvað að það væri sú vísbending sem ég þyrfti til að hætta þessu.
Síðan hef ég ekki sett saman vísu.“
FRÉTTAB
LAÐ
IÐ
/ALD
A LÓ
A
FRÉTTAB
LAÐ
IÐ
/B
ILLI