Tíminn - 29.07.1971, Blaðsíða 5

HjSÖEnð fema, sem taífn war
forrfe, Ift fyrir dauffennm. A3i-
ir nánnsta ætöngjar hennar
höfíSa safisazt saman wiS sjúkra
beSrnn ásamt htánfffislækni
gömla konnnnar og b§Su þess,
sem werða wðcfi.
Þá sagðí eitm ættöogmn-.
„Laáanr, er noldror vonf“
„Þa® er ancfir þwí kontíð,
hsrerja þér worazt effe“, anzaSi
Mcrörinn.
Sfinntí en fhugni kerfing
sagSi eiil sisc wS sóknarprest
JHér þjfeir það einkennilegt,
Serknr imnn, að þú, sem alltaf
ext sS predika om kærleika,
sfculrr sí og æ vera að skamma
djöfulitm. Þetta er þó einstæð-
ingnr, sem á engan að.“
Eftir leíksýningn á „Gullna
Miðirtu" var stúlka nokkur
spurð að því, hvort hún kviði
nú ekki fyrir þeirri stund, þeg-
ar hún ætti sjálf að mæta
frammi fyrir hinu gullna hliði.
Svarið var einkar kvenlegt:
„Onei, sagði hún, ekki þótti
henni það svo mjög kviðvæn-
legt. „En ég veit bara ekkert
í hverju ég á að vera“.
Vínnumaður á bæ fyrir norð
an, mesta svaðamenni og sér
lega vondur með víni, kom eitt
siim fullur heim á bæ þann,
þar sem hann var vístráðinn og
var æðigangur á honum.
Hann hleypur þegar inn í
hesthúsið, sem stóð á túninu
rétt við bæinn.
Piltar tveir á bænum fara að
hrtga að því, hvað honum líði
og er vinnumaður þá búinn að
hengja sig og dinglar í snör-
nnni.
Þeir hiaupa til husbónda
síns og segja honum hvernig
komið er.
— Skáruð þið hann ekkí úið'-
ur? — spurði húsbóndi.
— Nei. — svaraði annar pilt
anna. — Við þorðum það ekki
þvi að hann var ->kki alveg
dauður.
Reykvíkingur nokkur spurði
séra Bjarna Jónsson, hvort hon-
um líkaði ekki vel breikkunin á
Lækjargötunni.
— Þú getur nú nærri, svaraði
séra Bjarni, — þegar ég hef alla
mína preststíð verið að vara
menn við að ganga breiða veg-
inn og fá þetta svo yfir sig á
gamals aldri.
DENNI
DÆMALAUSI
Ég var bara að segja lion-
um, hvað pabbi kailar golfkylf-
urnar sínar.
m
ImIEsSbISIkÍ
A leikvelli nokkrum á Rínar-
bökkum má sjá þennan barna-
leikvöll. Það er þýzki mynd-
höggvarinn Christian Weiser,
sem hefur teiknað hann og látið
gera. Hann segir, að þa'ð sé
margsannað' mál, að börn hafi
langmest gaman af að rcnna sér
Þá er Sean Connery aftur
farinn a'ð leika James: Bond.
•Hann var þó búinn að.segja* ajg..
það skyldi aldrei verða, því
hann hataði hlutverkið. — Bond
er svo gjörólíkur mér, sagði
hann. — Hann er harður náungi,
sem lætur sér ekkert fyrir
brjósti brenna. Sjálfur er Conn-
ery bara feiminn og hæglátur
Skoti, sem vill helzt ekki hafa
blaðaviðtöl. Connery er þó kom-
inn aftur, en nú lýsir hann því
yfir. að þar sem Bond-milljón-
irnar hafi ekki fært sér nema
óhamingju, þá ætli hann ekki
að eiga sjálfur einn einasta eyri
af því, sem hann fái hér eftir
fyrir að leika James Bond.
Hann ætlar að gefa það til góð-
gerðastarfsemi fyrir unga, illa
stæða Skota.
og klifra. Til þess eru ótal
möguleikar í umræddum leik-
velli. Rennibrautirnar eru bæði
langar og stuttar, brattar og af-
líðandi, en þær eru gerðar úr
hörðu plasti. Inn á milli eru
svo staurar og keðjur, sem börn
— * - * -
cngin falleg stúlka grætur yfir
brostnum vonum. En sem sagt,
ijaumótk cr fyrsta Evrópulan’d-
ið, sem heftir 'lýst ýfir, áð þar
in geta prflað og hangið í. Hér
og þar í „landslaginu" eru líka
gerðir hellar handa bömunuin
að leika sér í. Þetta er sann-
kölluð barnaparadís, enda er
þar alltaf yfirfullt af bömum
á öllum aldri.
- * — * —
verði ertgin fegurðarsamkeppni
haldin frapiar og önnur lönd
sldlja ekkert í þessu uppátæki.
Hváða land skyldi verða næst?
Nú em frændur okkar Danir
búnir að halda sína síðustu
fegurðarsamkeppni og gerðu
það reyndar í fyrra. Ástæðan
er sögð sú, að ekki séu lengur
á boðstólnum peningar til að
kosta slíka keppni, því fyrirtæki
séu hætt því. Þar a'ð auki sé
áhuginn stórlega minnkandi.
Ungar stúlkur gcfi sig ekki
lengur í þetta, heldur fari á
fyrirsætuskrifstofurnar. Rauð-
sokkur eru himinlifandi yfir
þessu, en aðrir gráta. Fegurðar-
samkeppni hefur löngum verið
gott umræðuefni. Nú verður
ekki þrasað lengur um hvort
þessi eða hin hefði átt að sigra,

Þcssi klæðnaður kom nýlega
fram á tízkusýningu suður á
ltalíu. Eklci er hægt að segja,
að þetta sé það kvenlega með
pífum og blúndum, sem þeir
frönsku boða þessa dagana.
heldur virðist1 okkur þetta bein
línis karlmannlegt. Hva'ð um
það, nýtt er það og frá ein-
hverjum frægum tízkukóngi.
Annars eru frönsku tízkukóng-
arnir að gleðja kvenfólkið þessa
dagana með því, að nú sé að
komast i tízku aftur, að kqnur
séu féitlagnar. Vonandi verða
þá karlmennirnir ánægðari, því
meðan þa'ð þótti sem allra fín-
ast a'ð vera eins og hrífuskaft
í laginu, bæði heyrðist og sást
á prenti frá karlmönnum, að
þeir vildu heldur konur, sem
væru eins og konur í laginu.

imitHitiuttntiiiiimiiiiuniuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
iiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiMiMiiiiiiiiiii