Tíminn - 10.11.1971, Blaðsíða 5
«ÍH)VIKUDAGUR 10. nóvembcr 1971
TÍMINN
5
MEÐ MORGUN
KAFFINU
Sálfrseðingurinn við sjúkling
inn: — Já, það er rétt, það
eltir yður maður. En hann er
bara að reyna að fá yður til að
greiða síðasta reikninginn
minn.
urengur var grátandi
úti á götu, þegar vingjarnlegur
maður kom að.
— Því ert þú að gráta, vinur
minn? Farðu lieldur heim til
mömmu þinnar.
— Ég á enga mömmu, snökti
sá litli.
— Þá skaltu fara til pabba
þíns.
— Ég á' heldur engan pabba.
— Það er sorglegt, eru þau
bæði dáin?'
— Nei, ég hef aldrei átt
mömmu og pabba. Frænka
átti mig með leigjandanum.
Trúir þú á djöfulinn?
— Nei, það er með hann eins
iólasveininn, það kemur í
að það er pabbi.
Tveiir margfætlustrákar
stóðu á götuhorni og horfðu á
eftir margfætlustelpum. Allt í
einu segir annar þeirra:
— Vá, sjáðu drengur. Því-
líkir fætur, þvílíkir fætur, því
líkir fætur . . .
nnnst
reiðfötin fallegri.
grænu
Nonni litli var í fyrsta sinn
úti í sveit. Þar sá hann kálfa,
sem voru að sóla sig Í‘líiagán-
um. — Hvað er þetta, spurði
Nonni. •— Þetta eru kálfar
sagði pabbi hans- — Nú, eru
þeir þá búnir til úr kálfakjöti?
— Blcss Pétur og góða ferð.
Mundu að við borðurn kl. 7.
— Nei þakka þér fyrir. ég
á mi þegar allt of niarga hluti,
, ... . , __ *cm jafnt börn sem fullorðnir
DÆMALALISI »»«
DENNI
Sett hafa verið lög í Frakk- |
landi, sem eiga að vernda æti- J
sveppi gegn Þeim, sem þeim I
safna. Mikið hefur borið á því, I
að fólk kærni í heilum hópum, j
aðallega frá Sviss, yfir til j
Frakklands í þeim tlgangi að |
tína þar ætisveppi. Hefur legið |
við, að skógarnir, þar sem
sveppirnir vaxa aðallega, væru
gjörsamlega hreinsaðir upp af
sveppum. Sumir þeir, sem tínt
hafa sveppina, hafa flutt með
sér aftur til Sviss allt að
hundrað pundum eftir eins dags
tínslu. Nú hefur verið ákvpðið,
að ekki megi tína nema 4,4
pund á dag, Og einungis tU
heimilisnota, en ekki til sölu,
eins og mikð hefur verið um.
— ★— ★—
Allmerkileg nýjung hefur
verið tekin upp á fæðingar-
heimili í Duisburg í Vestur-
Þýzkalandi. Þar geta feður
komið og fylgzt með því, þeg-
ar konur þeirra fæða börn með
því aö horfa á sjónvarpsútsend
ingu frá fæðingarherberginu.
Ljósmyndarar í Londop ráku
upp stór augu, þegar þessar
stúlkur gengu út úr hótelinu
þar sem fegurðardísir dveljast
um þessar mundir í tilefni af
fegurðarsamkeppninni Miss
World. Önnur þeirra er Maria
De Lourdes Melgrejo, Ungfrú
Panama, en hver skyldi hin
hafa verið? Jú, það var þá
hvorki meira né minna en tví-
burasystir hennar Maria Del
— ★
Franski vísindamaðurinn dr.
Dolfus fékk að láni frá banda-
rísku geimvísindastofnuninni
steina, sem geimfarar höfðu
komið með frá tunglinu. Til
gangurinn var sá, að Dolfus
vildi bera saman hina raunveru
legu tunglsteina og steina, sem
hann hafði sjálfur búið til sam
kvæmt kenningu, sem hann
lagði fram um efnasamsetningu
steina á tunglinu árið 1955. Dol
fus fékk .steinana senda, . g
reyndust 'jieir mjög svo líkir
hans eigin gervisteinum. Svo
gerðist slysið. Tunglsteinarnir
duttu úr kössum sínum og lentu
saman við rvisteinana, ,g bá
reyndist í fljótu bragði gjör-
samlega ómögulegt að skera úr
um það, hvað voru gervisteinar
og hvað ráunverulegir tungl-
Consuelo Rivera. Systurnar eru
19 ára, og það reyndist sem bet
ur fer ekki nauðsynlegt fyrir
dómarana í keppninni að
þekkja þær í sundur, því að-
eins önnur á að keppa, sem
sagt Maria De Lordes, og hún
er með merki fegurðardrottn-
inganna í barminum, svo þið
getið sjálf séð, hvor þeirra
hún er.
- ★ —
steinar. Það tók tvo daga að
rannsaka steinana með efna-
fræðilegum aðferðum. en þa
tókst að skera úr um uppruna
þeirra og tunglsteinarnir voru
strax sendir vestur um haf.
— ★ — ★ —
Bílasalar, sem selja notaða
bíla í París, hafa nú bundizt
samtökum um, að tryggja við-
skiptavinum sínum góða vöru.
Hafi bíllinn, sem seldur .ai',
reynzt verri en sagt var í upp-
hafi, geta kaupendur komið og
fengið hann endurgreiddan.
Það er nefnd sex manna, 2ja
bíLsala, tveggja trygginga-
manna og tveggja fulltrúa bíl
eigendafélaga, sem skera úr
um það, hvorl kaupandinn ’hafi
veriö prettaður, þegar hann
keypti notaða bílinn.
Reg. Gilroy í Cheltenham í
Englandi fannst húsið sitt
ósköp ljótt og leiðinlegt að utan
verðu. Þess vegna fékk hann
til sín hóp ungra listamanna, og
bað þá að skreyta það að eigin
geðþótta, með því þó að mála
landslagsmyndir á veggi Þess.
Brátt mátti sjá snævi þakin
fjöll, blá og glitrandi vötn og
geislandi sólir utan á húsinu,
en þótt Gilroy væri ánægður
með breytinguna, er ekki hægt
að segja það sama um nágranna
hans. Ástæðan er sú, að nú
streymir fólk að úr öllum átt-
um til þess að fá að sjá húsið,
og nágrannarnir óttast að þeirra
eigin hús eigi eftir að lækka
verulega í verði vð þessar
breyttu aðstæður.
— ★ — ★ —
Þetta er ekkert sérstakt
svín, hvorki leikari né verð-
launagripur, en okkur fannst
rétt að leyfa ykkur að sjá
myndina af því, því það er svo
einstaklega manneskjulegt á
svipinn, þarna sem það hangir
með lappirnar yfir grindurnar
á stíunni sinni. Það er mikill
mæðusvipur á svínsandlitinu,
sem er svo sannarlega svíns-
legt, þótt það- sé manneskju-
legt um leiö.
I