Alþýðublaðið - 21.06.1922, Síða 1

verður farin sunnudaginn 25. júní. Lagt af stað kl. 10 f. h. Safnast verður
saman í Bárubúð kl. 9 f. h. og gengið í skrúðgöngu inn að Tungu. F*aðan
verður farið í bifreiðum á áfangastaðinn, sem eru Baldurshagaflatir. Fargjald í
vöruflutningabifreiðum kr. 1 fyrir fullórðna og kr. 0,50 fyrir börn. I fólks-
flutningabifreiðum verður gjaldið fyrir fullorðna kr. 2,50, fyrir börn kr. 1, aðra
leiðina. — Mjög margt verður til skemtunar; ræðuhöld, söngur, lúðraflokkur
og fleira. Skemtiskrá útbýtt á skemtistaðnum, — Hver einasti alþýðumaður
og kona verða að koma.
...—. :
Canðsspítalino.
í ræða sem frú Guðrúa Lárus-
dáttir hélt hion .19. júni', vsr
racðaí anaars ein af spurningum
hennar eitthvað á þessa leið:
„Hvenær verður Landsrpftala-
raálið rætt á Alþingi? Hvenær
veiður það á dagskrá þar?“ Ég
get ekki svarað þessari spursisgu;
en á úíðasta þingí bar Jón Bald
vinsson fram i sameinuðu þingi
Wnn 26. april þingsályktunartil
lögu þannig hljóðandi:
Alþingi skorar á ríkisstjóm
ina að byrja á byggingu Lauds
spítala sem allra J'yrst“, og var
húa samþ. með 23 atav. gegn
15 Uraræður utn málið urðu ekki
langar. Þó hélt Guðm. Björnson
að þassi tiilaga mundi borin fram
af „fordíid.” Hann um það.
En eitt er víst. að Landsspital
inn á öflugan stuðningsmann í
neðri deild, þar sem Jón Bald
vinsson er, og á næsta Aiþingi
á hann annan í efri deild, Þor-
varð Þorvarðsson. Kona.
ólafar Friðrikssou, ritstjóri,
kemur í dag á Guílfossi.
fálrajélafii aýja.
- ...
Þar eð enginn heflr minst á
það, sem er að gerast meðal
lúðrafélaga þessa bæjar, þá Iangar
mig til að minnast á það með
nokkrum orðum.
Við höfum flestir eða allir heyrt
hið rtýja lúðraféiag spiia á Aust-
urveiii 17. þ. m, og við getum
með góðri ssmvizku verið sam-
mála um þstð, að við höfum ekki
áður heyrt öiiu betri samieikjafn-
margra manna og þar, hjá íslend-
ingum.
Þegar eg heyrði, að hingað væri
kominn þýzkur hljómleikakennari
til að kenna iúðraleikurum Reykja-
vikur og á vegum þeirra, vaknnði
hjá mér niðurbæidur áhugi fyrir
lúðraféiögunum hér; því að sfðan
„Harpa“ misti sinn góða kennara,
Reynir Gislason, heflr þeirn frekar
farið aftur en fram, sem ef tii vili
er von, Eg ákvað að grenslist
eftir, hvað hér væn á ferðum,
hvort það væti von á varanlega
góðum lúðraflokki fyrir bæinn,
eða hvoit þsð væri aðeins vana
legt fslenzkt gönuhlaup. Eg fékk
að vita, að félögin myndu sameina
sig, æfa og starfa undir stjórn
þessa manns, sem hjá þeim er
ráðinn s 4 minuði, en sem þau
munu reyna að halda eftir þann
tíma, svo lengi sem unt er, ef
eija þeisra verður ekki kúguð af
sinnuleysi bæjarbúa.
Og hvað skeður. Eftir þriggja
vikna samæflngu lætur svo iúðra-
féiagið til sfn heyra, eða 17. þ m ,
og sýnir ekki einungis mikla fram-
för í blásturslagi og aaeðferð,
heidur gefur fylstu vonir um góð-
an framtfðarflokk fyrir bæinn og
þar af leiðandi fyrir íslsnd En
svo kemur aðalmarkið, og það er,
að flokkurinn verði ekki einungi*
góður og gefi góðar vonir, heidur
að hassa verði varanlegur. Og
hvað þarf til þess? Það þarf að
halda þessum unga og ágæta
kennara, sem, að lúðraleikenda
dómi og kynningu, er ósérhiffínn
áhugamaður, með góða kennara-
hæflleika og iærdóm, ekki sizt á
þessu sviði, og eru þeir fullkom-
lega ánægðir raeð valið á kenn-
aranum, en það hefír Jón Leifs
annast, og álfta ekki annan betur
við þeirra hæfi og hérlendar
kringumstæður.
Maðurinn er lúðrafélögunum til-
tölulega sáródýr, en það er ekki
einhlftt, þar eð þau eru ekki sér-
iega peniugasterk og hafa önnur
nauðsynjamál i meðförum, eins