Fréttablaðið - 09.05.2004, Blaðsíða 37

25SUNNUDAGUR 9. maí 2004
félagsins: „Við erum staðsett á
miðunum, hér eru öflugir menn í
sjávarútvegi og þessir duglegu
menn sem eiga útgerðar- og
vinnslufyrirtækin eiga heiður
skilinn.“
Kvótinn er í eigu heimamanna
og Óttar telur það kost að stóru
sjávarútvegsfyrirtækin hafi ekki
gert strandhögg í eynni. „Við
erum sátt við lífið og tilveruna en
ef við erum ósátt þá látum við
heyra í okkur.“
Fámennið notalegt
Jón Ólafsson hefur um árabil
ferðast um landið til hljómleika-
halds með hljómsveitum á borð
við Bítlavinafélagið, Sálina hans
Jóns míns og Nýdönsk. Nú fer
hann hins vegar um í eigin nafni,
með gítarleikarann Stefán sér til
halds og trausts. Hann segir mik-
inn mun á þessu tvennu. „Því fá-
mennara, því notalegra. Það er
gott að hafa litla fyrirferð og
ákvörðununum fækkar með færri
mönnum. Mér finnst þetta líkara
snotrum heimilisiðnaði með þessu
móti. Um leið gefst gott tækifæri
til að hitta fólk og spjalla því ef
maður er með heilli hljómsveit þá
fara tíminn og orkan í þann hóp.“
Jón er enda duglegur við að
ræða við eyjarskeggja, sem marg-
ir vilja spjalla um heima og
geima. Ánægja skín úr hverju
andliti og spennan fyrir tónleik-
unum vex. Óformleg skoðana-
könnun bendir til að aðsóknin um
kvöldið verði góð og það þrátt
fyrir að félagslífið hafi verið með
ágætum síðustu daga. T.d. var
græjukvöld haldið nýlega þar sem
Dónald skólastjóri stóð fyrir tón-
listarkvöldi til að vígja nýju
hljómflutningstækin í félags-
heimilinu, sem, vel að merkja, eru
hin ágætustu.
Við erum frjáls
Óttar oddviti býður aðkomu-
mönnum til kvöldverðar á heim-
ili sínu og oddvitafrúin ber fram
ljúffengt svínakjöt með brúnuð-
um kartöflum, rauðkáli, græn-
um baunum og sultu. Tappinn er
dreginn úr rauðvínsflösku í til-
efni dagsins.
Óttar fluttist út í Grímsey
fyrir tæpum þrjátíu árum og það
var ástin sem dró hann út í eyju.
Þaðan er hún Dodda hans sem
heitir reyndar Þorgerður Guð-
rún og saman eiga þau tvö börn,
Bergfríði og Einar. En hvað ætli
Óttari finnist best við að búa í
Grímsey? „Ætli það sé ekki það
sem ríkisvaldið hefur predikað í
mörg ár, að vera frjáls og kunna
að vera frjáls. En þá verðum við
líka að fá að vera frjáls. Hér er
gott að ala upp börn og börnin
vilja vera hérna,“ segir Óttar.
Sonur hans laumar því hins veg-
ar í eyra blaðamanns að hann
langi til Akureyrar til að læra til
kokks.
En hvað er verst við að vera í
eynni? „Ja, hvað er verst?“ Spyr
Óttar sjálfan sig. „Ég vil helst
ekki velta mér upp úr því hvað
er verst. Ég lifi fyrir það sem er
best.“
Óttar var eitt sinn samfleytt í
Grímsey í þrjú og hálft ár, fór
sumsé ekki á meginlandið í þann
tíma en beið ekki skaða af. Og
hann hafnar því að Grímsey sé
einangruð. „Hvað er einangrun?
Ég þekki fólk í Reykjavík sem
býr virkilega við einangrun. Er
það ekki einangrun að mæta í
vinnu klukkan 8 á morgnana,
hætta klukkan 5, versla í matinn
í Bónus og fara svo heim að
horfa á sjónvarpið? Það kalla ég
allavega einangrun.“
Óttari finnst hann ekki fara á
mis við neitt þótt hann eigi ekki
greiðan aðgang að kvikmynda-
sölum, leikhúsum og listasöfn-
um, verslunum, börum og kaffi-
húsum. „Við erum sjálfum okk-
ur nóg, búum til okkar eigin
menningarlíf og í raun skortir
ekki neitt. Við erum frjáls og
þetta gengur vel,“ segir oddvit-
inn og bætir við: „Ég þarf ekki
að vera lengi á meginlandinu til
að mig langi heim aftur.“
Rosalega fallegur texti
Það styttist í að tónleikarnir
hefjist og Jón og Stefán bera
saman bækur sínar baksviðs.
Þeir eru léttir í lundu og hlakka
til að spila fyrir gestrisna
Grímseyingana.
Ekki er þó laust við að það
komi ögn á þá þegar þeir ganga
í salinn því hann er svo gott sem
stappaður. Uppgjör og manntal
að tónleikum loknum leiða svo í
ljós að af þeim 74 sem staddir
voru í eyjunni þetta þriðjudags-
kvöld voru 67 á tónleikunum.
Það hlýtur að slaga í einhver
met. Aldursbilið er breitt,
yngstu börnin tveggja og
þriggja ára en elstur er Nunni
Konn, landsfrægur kappi úr
Lækjargötunni á Akureyri,
kunnur af sterkum skoðunum á
þjóðmálum, golfáhuga og söng-
list eins og allt hans Konnara-
kyn. Hann er kominn út í eyju
til að vera við fermingu lang-
afadóttur sinnar og skellir sér á
tónleikana.
Jón byrjar á að bjóða gesti
velkomna og upplýsir þá um að
hann eigi ættir að rekja til
Grímseyjar en ættfræðirann-
sóknir hjá oddvitanum leiddu í
ljós að langömmubróðir Jóns
var þar búsettur um skeið.
Fyrsta lagið er úr smiðju Bítl-
anna og í kjölfarið fylgir Rúllu-
kragapeysan, ástaróður Jóns til
þessarar gagnlegu flíkur sem
hann einmitt klæðist á sviðinu.
Síðan leikur hann nýju lögin
hvert af öðru, þó í bland við
eldra efni sem komið hefur út
hér og þar. Á milli laga talar Jón
til áheyrenda, segir söguna á
bak við lögin og slær á létta
strengi. Þægileg stemning er í
salnum og tónleikagestir taka
virkan þátt í spjallinu, svara
þegar þeir eru spurðir og kalla
glósur á móti þegar við á.
Dagskránni lýkur á Sunnu-
dagsmorgni, lagi sem hljómað
hefur í útvarpi að undanförnu.
Áheyrendur rísa úr sætum og
klappa vel en ekki svo lengi því
Jón sest fljótt aftur við hljóð-
færið og spilar tvö aukalög.
„Rosalega er þetta fallegur
texti,“ hvíslar kona á miðjum
aldri í eyra mannsins síns þegar
Jón syngur Flugvélar. Hún
reiknar ekki með að í salnum sé
blaðamaður sem skyndilega öðl-
ast kunnáttu í varalestri.
„Ég hafði nú ekki gaman af
þessu en þetta var mjög vel
gert,“ segir Nunni Konn eftir
tónleikana, enda meira fyrir
kröftuga karlakóra en lág-
stemmda poppmúsík.
Kem aftur seinna
Jón var sæll í sinni eftir
hljómleikana, raunar himinlif-
andi yfir mætingunni og stemn-
ingunni í salnum. „Þetta var
óvenju blandaður hópur og það
reynir alltaf öðruvísi á mann að
spila þegar aldursbilið er mjög
breitt. Það er líka svolítið skrítið
að tala um sjálfan sig á milli
laga, segja frá því hvað maður
er að spá og svona,“ segir hann.
„Ég vil reyna að hafa þetta
þægilegt og upplýsandi fyrir
hlustandann og verð að passa
mig á að þetta hljómi ekki eins
og ég sé á einhverju egótrippi.“
Daginn eftir var eyjan kvödd,
siglt var í land með ferjunni Sæ-
fara. Slæmt var í sjóinn en
huggun harmi gegn að velting-
urinn er minni á landleiðinni
enda vindurinn í bakið. Jón
Ólafsson er ánægður með ferð-
ina út á heimsskautsbaug en ögn
súr yfir að veðrið var ekki betra:
„Það voru ákveðin vonbrigði að
geta ekki skoðað eyjuna sem
skyldi út af veðrinu en það þýð-
ir bara að maður þarf að koma
þangað aftur.“
bjorn@frettabladid.is
Nám sem nýtist þér!
Skrifstofubraut I
Er tveggja anna braut þar sem höfuðáhersla er lögð á viðskipta- og
samskiptagreinar. Brautin er starfstengd og fara nemendur
í starfsþjálfun í ein bestu fyrirtækin í Kópavogi og víðar.
Inntökuskilyrði: Grunnskólapróf.
Kennslutími: 8:20 - 12:55. Kennsla hefst 24. ágúst
Framhaldsnám - Skrifstofubraut II
Nú stendur einnig yfir innritun í tveggja anna framhaldsnám
á skrifstofubraut Menntaskólans í Kópavogi. Mikil áhersla er lögð
á tölvunám, viðskipta- og samskiptagreinar.
Inntökuskilyrði: Krafist er þekkingar í ensku, bókfærslu og tölvunotkun.
Þeir nemendur sem lokið hafa námi af skrifstofubraut
Menntaskólans í Kópavogi ganga fyrir um skólavist.
Kennslutími: 8:20 - 12:55. Kennsla hefst 24. ágúst
Upplýsingar veitir fagstjóri viðskipta- og skrifstofugreina
í síma 594 4000 milli kl. 9:00 og 14:00. Netfang. ik@ismennt.is
MENNTASKÓLINN Í KÓPAVOGI
mskautsbaug
UM GRÍMSEY
Grímsey er nyrsta eyja við Ísland og
með um 95 íbúa. Hún er 5,3 km2 að
stærð, 105 m há og liggur 41 km frá
landi. Eyjan er gerð úr blágrýti, nema
hvað sandsteinn er að norðvestan. Hún
er hömrum gyrt, nema að sunnan og
stuðlaberg víða. Hið efra er hún algró-
in og ber mest á valllendi, móa- og
mosagróðri. Eyjan er fjórða stærsta eyj-
an við Ísland (Heimaey 13,4 km2, Hrís-
ey á Eyjafirði 8 km2, Hjörsey í Faxaflóa
5,5km2 ,Grímsey 5,3 km2). Veðurfar er
milt, þótt heimskautsbaugurinn liggi
um hana þvera og fuglalíf er mikið. Vit-
að er, að Grímsey var byggð snemma á
sögulegum tíma en um það eru ekki til
skrásettar heimildir.
Höfuðatvinnuvegur Grímseyinga er
fiskveiðar og verkun. Einnig stunda þeir
landbúnað og nýta hlunnindi, eins og
fugla- og eggjatekju. Grímsey er sér-
stakt sveitarfélag og þar var prestssetur
fram á miðja þessa öld.
Af vefsíðunni www.grimsey.is
ÞÉTT SETINN SALUR
Grímseyingar gerðu almennt góðan róm að tónlistinni og áheyrendur voru á öllum aldri.
GRÍMSEY Í MAÍ
Eyjan var í vetrarskrúða þó að komið væri fram á sumar.
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/B
ÞS