Tíminn - 04.01.1972, Blaðsíða 13

ÞRIB.IUDAGUR 4. janúar 1972
TTMIN N
Ræða forseta fslands
Framhald af bls. 8.
friða og vemda, á sama hátt og
vér viljum vernda gróið land,
að finna ráð tili að nýta fiskimið
in á landgrunninu á svo skyn-
samlegan hátt, að þau haldi á-
fram að vera gjöful eins og
Þau fyrrum voru. Vernd og nýt-
ing verða að fara saman og
geta farið saman, ef rétt er að
staðið, og hagurinn verður ekki
aðeins vor, heldur einnig ann-
®rra, sem fiskveiðar stunda í
norðurhöfum. Á þetta atriði
mnnu talsmeran íslands leggja
hina mestu átierzlu í þeim skoð
anaskiptum Við aðrar þjóðir,
sem nú eru fram imdan um
þetta mál. Ef ekkert yrði nú
aðgert, væri þcss ekki langt að
bíða, að allir verði jafnslyppir.
Þetta, ásamt spurniiigunni um
tilverurétt íslenzku þjóðarinn-
ar, verða sterkustu og sigur-
sælustu rökin í þeirri sókn sem
nú er hafin fyrir lífbeltinu með
ströndum fram. Það er vissu-
lega ein heitasta nýársóskin,
að gifta fylgi störfum þeirra
manna, sem nú fá það hlut-
skipti að halda á þessum mál-
um vorum, að gera góðum ná-
grönnum vorum skiljanlegt,
hvað í húfi er. Enginn grund-
vallarágreiningur er um þetta
mál hér innanlands, allir stjórn
málaflokkar eru þar sama sinn-
is. gterkari en þetta getum
vér ekki orðið, og nú er
að sjá hve lengi aðrir
verða að átta sig á
að koma til liðs við oss.
Verndun náttúrunnar er svo
brennandi áhugamál hugsandi
manna, að vér getum fastlega
gert ráð fyrir að almennings-
álit víða um heim snúist á vora
sveif.. Skyldum yér ekki 'geta
vænzt þess áður en langt um
líður, að rétt þyki og eðlilegt,
að íslendingar veiði einir fisk
á landgrunni sínu, enda standi
• \
þeir svo að þessari atvinnu-
grein sinni, að þeir reyni af
fremsta megni að . varðveita
þetta lífbelti óskemmt. Hverj-
um öðrum ætti að vera betur
til þess treystandi en þeim, sem
mest eiga undir því? Og hi.gs-
munir íslenzku þjóðarb.nar
fata hér saman við nútímalega
náttúruverndarhugsjón.
Góðir áheyrendur. Þegár
horft er fram til komandi árs á
þessum nýjársdegi, er ekki
annað hægt en aö festa augun
á þessum lífshagsmunamálum
þjóðarinnar. Hitt er svo rétt
sem oft er um talað nú á dög-
um, að fleira verður til að
koms en nýti lands og sjávar,
til að skjóta traustum fótum
undir atvinnu- og efnahagsiíf
íslendinga. En land og sjór
er þft enn og mun ætíð verða
gruiútvöllurinn. Vér verðum að
gera allt, sem í voru valdi stend
ur tiH að gera landið betra og
byggtlegra, Því að framtíð vor
er hðr. „Mikils væri misst, ef
ísland hefði ekki risið úr sæ
og norrænir menn ekki fundið
það“. Svo sagði binn enski rit-
höfundur, og átti við það, að
fornmenning íslendinga væri
heiminum mikils virði. Slík við
urkenning, sem reyndar hefur
oft veri® endurtekin, hefur oss
ætíð þótt sæt á bragðið. Og
sízt má lítið úr henni gera. Hún
er meðal annars ein af undir-
rótum þess, að gömul sambands
þjóð vor Danir eru nú að af-
henda oss hinar fornu skinn-
bækur og staðfestu það fagur-
lega á s.l. ári með því að færa
oss Flateyjarbók og Sæmundar
eddu með hátíðlegri viðhöfn. Og
hún er reyndar líka ein af
undiríQtun^ þess, sem er enn
meira, nefniíega þess að vér
erum sjálfstæð þjóð og njót-
um álits Þeirra sem til þekkja.
En svo góðar sem skinnbækur
fornar eru og reyndar allar
þjóðlegar minjar, þá er þeim
helzt að líkja við súrdeigið,
sem sýrir allt hrauðið, og það
er ekki lítið sagt. En brauðið
sjálft, það er landið og land-
kostirnir og hamingjuvænlegt
og réttlátt þjóðfélag, sem vér
öll vonum að hér megi þrífast
í frjálsu landi. Spurt mun verða
að því í vaxandi mæli, hvernig
sú viðleitni tekst til, og eftir
svarinu við þeirri spumingu
mun verða um það dæmt, hve
mikils væri misst, ef íslandi
hefði ekki skotið úr hafi og
norrænir menn ekki fundið
það, engu síður en því, hvernig
vér ávöxtum hinn forna menn-
ingararf, sem þó hefur gert oss
að þjóð.
Um þessi áramót er sums
staðar heldur ískyggilegt um
að litast í heiminum. Þær þjóð-
ir eru til, sem eiga um sárt að
binda, og margir horfa me@
kvíða til framtíðai' ,r. Mætti
þetta ár bera meinabót í skauti
sínu. Vér íslendingar höfum
búið við árgæzku og hagsæld,
svo að með fádæmum er. Ham-
ingjan hefur verið oss hliðholl.
Vér skulum reyna að meta Það
að verðleikum.
Gleðilegt nýjár.
Hestamenn
Hef flutt vinnustað minn frá Faxatúni 9, Garða-
hreppi, að
Kirkjustræti 8, Reykjavík. — Sími 26745.
STEFÁN R. PÁLSSON, söðlasmiður.
VELIUM ÍSLENZKT <H> ÍSLENZKANIÐNAÐ
ORÐSENDING
FRÁ INNHEIMTUSTOFNUN SVEITARFÉLAGA
UM INNHEIMTU MEÐLAGA
Samkvæmt lögum nr. 54/1971 tekur til starfa nú um áramótin Innheimtu-
stofnun sveitarfélaga, sem hefur það hlutverk að innheimta hjá barns-
feðrum meðlög, sem Tryggingastofnun ríkisins og umboð hennar greiða
mæðrum óskilgetinna barna og fráskildum konum með börnum þeirra.
Meðlög skulu greidd Innheimtustofnuninni mánaðarlega fyrirfram — á
hlaupareikning nr. 333 við Útvegsbanka íslands, Laugavegi 105, Reykjavík,
eða í afgreiðslu Innheimtustofnunarinnar, Laugavegi 103, Reykjavík, af-
greiðslutími 09,00—15,30 alla virka daga nema laugardaga, sími 25811.