Tíminn - 05.01.1972, Blaðsíða 10

10
MIÐVIKUDAGUR 5. janúar 1972
TIMINN
Sveinn
Gunnarsson:
KVON-
BÆNA
SAGA
a'ði. vissi ég ekki. Sumatrið leið og
ég sá ekki litlu stallsystur mína.
Ég fór heldur ekki neitt á bæi
og var ekki við skepnuhirðingu.
Ég fór ekki í kirkju, það fékkst
ekki af mér. Þannig liðu tvö ár,
mér virlist vanta eitthvað, en gat
ekki gert mér grein fyrir því,
hvað það var. Um 19. jólin, sem
ég lifði, fóru flestir til kirkju.
Það var æskilegt blíðu veður, en
þó snjór á jörðu. Faðir rninn bað
mig að fara og lét ég þá tilleið-
ast, en fýldur var ég. — Ég var
bráðþroska, orðinn því stór og
sterkur. — Þegar úti var, fór ég
að troða upp snjóskónum mínum.
ég hafði skilið þá eftir í kirkju-
gai'ði og þeir höfðu frosið. Það
var allur hugurinn ';ð, að verða
nú fljótastur heim frá kirkjunni.
Þá heyrði ég kallað að baki mér:
— Heill og sæll, Þorsteinn félagi!
Ég var að flýta mér að troða upp
skógörmunum og haggaði mér
ekki fyrr en ætlunarverki mínu
var lokið. Mér fannst ég þekkja
róminn, en áttaði mig ekki á því,
hver það var. Fór nú samt að líta
út undan mér og sá unglings-
stúlku standa hjá mér brosandi
og alúðlega, hýra, barnslega og
rólega, eins og hún var forðum
í hjásetunni. Ég stóð upp og roðn
aði. En því ég gerði það vissi ég
ekki, ég, sem taldi mig alla jafna
í tölu hugaðra og hraustra manna,
— og að roðna, ég, sem taldi mig
forðum í ætt við Mýrkjartan íra-
konung. Ég tók í hönd hennar og
sagði: — Það er annars liðið ár
og dagur síðan við höfum sézt.
Hefirðu komið að Hjarðarholti
okkar síðan? — Tvívegis, sagði
hún — og saknaði ég þaðan vin-
ar úr stað. Þar var þá autt og
tómlegt, engin bók og ekkert
barnagull, nema tvör stór sauðar-
horn, sem orðið höfðu eftir, þeg-
ar við fluttum okkur. Þakið á fal-
lega húsinu okkar var farið að
trosna og steinar voru farnir aö
falla úr múrnuin. Ég tók hornin
og flutti þau til sauða minna. Þau
voru af okkar sauðahúsi og ég
vildi ekki láta þau vera að ein-
angrast þarna. Ég iðrast þess held
ur ekki. því þetta eru úrvals for-
ystusauðir, sem ég hlýt að geta
fengið mikið fyrir. livenær sem
ég slæ þeim upp lil verzlunar.
Ég spurði, hvort hún hefði þor-
að að ganga inn í kofann okkar
gamla. Já, hún hélt það. Ég kvað
það hættuspil, því þegar eitt gþf-
ugt bæjarbýli er búið að vera í
eyði um nokkurn tíma, safnast
þangað draugar og forynjur. —
Þú hefðir heldur stöku sinnum
átt að koma yfrum til mín og sja
svefnsalinn minn, hann er fram
á dyralofti. Það er snoturt her-
bergi og þar eru mörg glæsiieg
dufl, sem við skrautmennirnir höf
um nálægt okkur. Það er til þæg-
inda fyrir okkur ungu mennina.
Þangað áttu að koma og sjá þar
umgengni mína. Ilún áleit sig
vanta kjark til að heimsækja mig
og roðnaði um leið, er hún sagði
það. Slíkt þótti mér ágætl, af því
ég var áður búinn að roðna fyrir
henni. Einsdæmin eru verst. í
sama bili heyrðist þrumandi rödd,
er sagði: — Þorsteinn! Faðir þinn
er farinn. Hvað ertu að hérvillast?
Þetta var fjósamaður föður míns,
sem aldrei varð pkkur samferða
frá kirkju, hann þurfti allajafna
að fá að sjá og heilsa upp á fjósa
konu prests, og láta hana koma
út í fjós með sér og lofa sér að
sjá kálfana, sem hún léti lifa
núna. Fyrir þeim kvaðst hann
þurfa að spá, því hann væri völ-
undur vitringanna í kúarektors
registrum. Svo hvarf hann jafnað
arlega inn í heimkynni nautgrip-
anna. — Ég svaraði honum og
spurði, hvort hann hcfði lokið við
fjósakonuprófið með fl. Kvaddi
svo Sólborgu fljótlega og tók
stökk undir mig og hélt sprettin-
um langt áleiðis. Þegar ég kom að
vallargarði, sá ég föður minn'
skamml kominn á túnið. Ég náði
honum og heilsaði honum. Karl
sagði: — í!g sá þig ekki, þegar
ég fór frá messunni. Eg kvaðst
hafa staldrað í kirkjugarði hjá
kunningja mínum. Faður minn
setti upp stór augu og sagði: —
Ég hefi ekki séð big vera einum
öðrum betri, og hver er þessi
vinur þinn? Ég kvað það vera
stúlku. — Ekki er ráð, nema í
tíma sé tekið, sagði ka-rl og spurði
hver það væri. Ég sagði honum
það væri Sólborg Grímsdóttir frá
Felli. Ég sá að faðir minn reidd-
fist. liartn sagði: — Láttu rnig
aldrei heyra eða sjá að þú talir
við stúlku þá, sem ekki á bót til
að bæta sig með. Ég sagði að þar
væri þó snotur jungfrú. í því bili
komum við að bæjardyrum og dó
því út samtalið. Ég fór upp á dyra
loft. Um kvöldið virtist mér mig
vanta eitthvað o-g fór nú fyrír al-
vöru að gera gangskör að því í
huga mínum, að vita hvað það
væri, sem mér þætti, og eftir
sáttafundi, réttarhöld og ýmsar
málaflækjur, sem og viturlegar
hugsunarályktanir, sá ég að það
var Sólborg, sem mig vantaði.
Dæmdist því rétt að vera, að ég
bæði hennar við tækifæri. Að
þeim dómi upplesnum og yfirveg-
uðum breiddi ég brekánið upp
fyrir hauskúpuna og fór að sofa.
— Vetrardagarnir liðu frá fjöllun
um ofian I dalina og allflesti rstöldr
úðu þar við, kvöddu svo sveitina
hver um annan þveran og strektu
undir sólarbjannann, sem út var
að slok-na og að lesa síðustu bæn-
arorð sín yfir Snæ konungi. Dag-
urinn þaut með kvöldskuggunum
út í geiminn og kvaðst ætla að
hafa náttstað sinn út í íshöfun-
um, hjá jönftim Jötunheima.
Kvaddi því hvern um sig og kom
ekki aftur. Loks hvarf sjónum
síðasti ráðgjafi vetrarins og sum-
arið fór að þekja ylgeislablæju
sína yfir jörðina. Síðasti hertogi
vetrarins, nfl. síðasti mánuður-
inn, var hlýr og hagstæður. Það
var heiðskírt veður og glaðasól-
skin, þegar ég kom út þennan
sumardags-morgun fyrsta. Ég
gekk aftur og fram og skoðaði feg
urð náttúrunnar. Loftið, fjöllin,
dalirnir, hafið og heimurinn all-
Um vitjanabeiðnir visast tii
heigidagavaktar Simi 21230
Önæmisaðgerðir gegn mænusótt
fyrir fuilorðna fara fram i Heiisu
verndarstöð ReykjavfkuT á mánu
dögum frá kl. 17 — 18
Nælurvörzlu í Keflavík 5. 1.
annast Arnbjörn Ólafsson.
siglingar
iÆ.LAGSLÍF
er miðvikudagurinn
5. janúar
HEILSUGÆZLA
Slvsavarðstofan i Borgarspitalan
tun er opin aUan sólarhringlnn
Sími 81212.
SlökkviliBið og sjúkrablfreiðir fvr
ir Reykjavfk og Kópavog simi
II100
Sjúkrabifreið i Hafnarfirði simi
51336
Tannlæimavakt er t Heilsuverndar
stöðinnl. þar sem Slysavarðstoi
an var. og er opin laugardaga o<
gunnudaga kl 5—6 e. h. — Slm
22411
Apótek Hatnartjarðar « opið a!1
vlrka dai. trá Ki 9—7. a laugar
dögum kl 9—2 og á ninnudös
uro og ððrum nelgidöeum er op
tð frá kl l—4
Nætur og helgidagavarzla lækna
Neyðarvakt
Mánudaga — föstudaga 08 00 —
17.00 eingöngu neyðartilfellum
sírni 11510
Kvöld-. nætur og belgarvakl
Mánudaga — fimmtudaga 17 00
— 08.00 fré -I. 17.00 föstudag tU
kl 08.01 mánudag. Sími 21230,
ðtmennar applýsingar am tæknis
hjónosto i Reykjavtk ero gefnat
sima 18888!
Læknlngastofur ero lokaðar á
laugardögum nema stofm a K'aor*
arstíg 27 frá kL 9—11 f.h. Síml
11360 og 11680.
Kvenfélag Lágafellssóknar
heldur fund í Hlégarði fimmtu-
daginn 6. jan. kl. 20,30. Myndasýn-
ing og kaffidrykkja. Stjórnin.
Óliáði söfnuðurinn.
Jólatrésfagnaður fyrir börn n.k.
sunnudag kl. 3. Aðgöngumiðasala
kl. 1—4 á laugardag í Kirkjubæ.
Kvenfélag Óháða safraðarins.
Félagsstarf eldri borgara í
Tónabæ.
Miðvikudag 5. jan. verður opið hús
frá kl. 1.30 — 5.30. Dagskrá: Spil-
affi, bókaútlán, kaffiveitingar,
sungið og gengið kringum jólatré
við undirleik á hljóðfæri. Gestir,
takið barnabörnin með.
Skipadeild S-I.S.:
Arnarfell er í Rvík. Jökulfell er í
Rvík. Dísarfell er í Rvík. Helga-
fell er í Borgarnesi. Mælifell er í
Rvík. Stapafell er í Baia (Napoli).
Hvassafell er í Rvík. Stapafell
væntanlegt til Rotterdam 6. janú-
ar. Litlafell væntanlegt til Rvíkur
í dag.
FLUGAÆTLANIR
Loftleiðir h.f-:
Snorri Þorfinnsson kemur frá NY
kl. 0700. Fer til Luxemborgar kl.
0745. Er væntanlegur til baka frá
Luxemborg kl. 1645. Fer til NY
kl. 1730.
ORÐSENDING____________
Tilkynning frá Símahappdrætti
Styrktarfélagi lamaðra og fatlaðra.
Fösludaginn 24. desember var
dregið í Símahappdrætti Styrktar-
félags lamaðra og fatlaðra í skrif-
stofu borgarfógeta, eftirfarandi
vinningsnúmer komu upp. 1.
92-6500 Peugeot 304, árgerð 1972,
2. 93-1724 Volkswagen 1300, ár-
gerð 1972. 15 aukavinningar 10
bús. kr. hver: 9116800, 91-82101,
91-17501, 91-84720, 91-11196, 91-
13319, 91-85215, 91-35574, 91-20964,
91-38154, 91-21363, 98-1946, 91-
22819, 91-40073, 96-71180.
Judófélag Reykjavíkur
í nýjum húsakynnum að Skip-
hólti 21. — Æfingaskrá:
Almennar æfingar á mánud.,
þriðjud., fimmtud. kl. 7—9 s.d. —
Byrjendur á miðvikudögum og
föstudögum kl. 7—8 s.d. Drengir
13 ára og yngri, mánudaga og
fimmtudaga kl. 6—7 s d.
Laugardagar: Leikfimi og þrek-
æfingar kl. 2—3 e.h. — Sunnu-
dagar: kl. 10—11,30: almenn æfing
Þjálfarar: Sig. H. Jóhannsson,
2. dan.; Svavar M. Carlsson, 1. dan
Hörður G. Albertsson 1. dan.
1

IB
Bandaríkjamaðurinn Gabrilovich
spilaði á fyrsta alþjóðamótinu,
sem nýlega var háð í Marókkó og
lenti í 6 Hj. þar í eftirfarandi spili.
Út kom Sp-G.
A Á K 5
V K G 4
4 D 8 7 3
* K G 6
A G 108 7 3 ó 92
V 75 V D 10 9
♦ K 9 6 5 4 4 G 10 2
* 3 * D 10975
A D 6 4
V Á 8632
4 A
* Á 8 4 2
Spilarinn í S tók Sp-G heima á
D, til að geyma sér innkomur
blinds í Sp. Þá T-s og Ás og K í
Hj. T var trompaður, blindum spil
að inn á Sp. og annar T trompaður.
Enn Sp. á Ás og A knstaði L og
kastaði aftur L, þegar Gabrilovich
spilaði T-D og trompaði hana með
síðasta trompi sínu heima. Hann
hafði talið samvizkusamlega. V
átti upphaflega 5 Sp. og 5 T og að
minnsta kosti tvö hj. 13. spil hans
hlaut annað hvort að vera Hj.-D
eða L. L-svínun gat Því ekkert
gefið og L var nú spilað og þegar
V sýndi L-3 var tekið á K. Nú
var greinilegt, að A átti Hj-D og
laufin. Hj-G var því spilað, A fékk
á D og þegar hann spilaði L lét
S lítið heima og fékk á G blinds.
Á skákmóti í Manchester 1857
kom þessi staða upp milli Anders-
sen og Kipping*.1 sem hafði svart
og átti leik.
ABCDEFGB
RiB lili
ABCDEVGB
1.---Hac8H 2. Ddl — DxH!!
3. RxD — Hfd8 4. Rd2 — Rf6
5. Rhf3 — HxB ög hvítur gafst
upp.
SÖFN OG SÝNINGAR
fslenzka dýrasafnið
er opið alla daga frá kl. 1—6
e.h.

im-'aiiiiitiitimiliiimiiilimiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiMiiiimiiimiiminiiiinniiiii
AtéX/VWMF, ATJ'/MÍr CAB///-
MAYBE T//ESES/GMS OEE/GHrA/EAA/
someone raœce &wgs/? t/m r
TO /EAYE MEME/ ,-------S
/rrs- sEE/rr/y
SECEET S/H/EE M/EE
//AS EEE/V
E/VTEEEE/

Hér látum við fyrirbcrast. Ilingað kemur
enginn til þess að leita að þér, svo þér
er fyrir beztu, að segja okkur, hvar við
finnum grímumanninn, áður en þér fer
að líða hér illa. — Það er eins og ég er
búinn að segja ykkur, ég veit ekki hvar
þessi grímuniaðtir er. — Ef til vill bend-
ir Þetta til, að einhver hafi neytt Jim
til þess að yfirgefa kofann. — Við skul-
uin atliuga, hvort farið nerur verii; ínn 1
leynisilfurnámuna mína.
WIHIIIHIUIIIIIIUIIIIIWmilllUIIHIIIUIIimHIMmiMIIIIIIIIHHHIUHmUIIIIIIllUlMmiIllllÍ