Tíminn - 07.01.1972, Blaðsíða 2

\4
TIMINN
FÖSTUDAGUR 7. janúar 1972
ndkið undir ófyrirsjáanlegum og
óiáðráðanlegum atvikum, eins og
t,d. árferði, aflabrögðum og mark-
aBsverðlagi. Hinu skulum við samt
ekki gleyma, að mikill sannleik
ur er fólginn í orðum skáldsins,
sem sagði: „Vo.rt lán býr í oss
sjálfum". Ég fer ekki út í nánari
hugleiðingair um þessi efni hér því
að hætt er við því, að þær yrðu
pólitískari en viðeigandi er á þess
um vettvangi. En hvort sem gata
okkar verður greiðfær eða grýtt
á næsta ári, þá skiptir miklu, að
gangan sé hafin með réttu hugar-
fari — að við höfum gott vega
nesti.
En hvert er hið rétta hugarfar?
Hvað er bezta veganestið? Við
þeirri spurningu verður ekki gef
ið neitt óskeikult svar. En ég
held, að hvað sem öllum trúar-
brögðum líður, þá sé hin kristna
siðgæðishugsjón — hið sann
kristna hugarfar — eitt bezta
veganestið. Ég las nýlega ágæta
grein eftir séra Gunnar Árnason,
fyrrverandi prest í Kópavogi, þar
sem hann bondir á, að hið kristna
hugarfar visi mönnum til vegar
og hjálpi þeim til þroska. Síðar
segir hann\orðrétt um hið kristi-
lega hugarfar: „Það lýsir sér í þrá
eftir að vera va'^rdi maður og
batnandi. Því fylgir trú á sigur
þess góða og sigurmátt í lífsbar
áttunni. Sannleiksleit, réttlætis-
kennd, umburðarlyndi, sáttfýsi,
orðheldni, hreinlyndi, mann
skilningur, samúð og aðrir skyldir
eiginleikar, svo ég nefni nokkur
dæmi áhrifa Krists“.
Þessi orð séra Gunnars Árna-
sonar eru vissulega umhugsunar
verð, á þessum krossgötum tímans.
Þau eru orð í tíma töluð, sem
AFGREIÐSLUTIi
Varahlutaverzlanir og söludeildir nýrra bíla í fyr-
irtækjum sambandsaðila, verða frá og með 7.
janúar opnar frá kl. 9—6 mánudaga til föstudaga
og frá kl. 9—12 alla laugardaga.
Athugið í júlí og ágúst n.k. verða fyrirtæki sam-
bandsaðila í Reykjavík lokuð á laugardögum.
Bílagreinasambandið.
Tilkynning
Frá og með deginum í dag verður vöruafgreiðsla
okkar og skrifstofa lokuð á laugardögum.
ygílfllii • i'iýij »m- jyn i 1 ’t ■ ffrubnoí! f h
•:.• >vr' rrlu i-■1;■ ’í 'hx i.-.» *í<j Pí‘> ! Knrnro:
MÁLNING H.F.
Frá Timburverzlun
Árna Jónssonar - T.Á. J. -
Fyrst um sinn:
Opið: Mánud. — fimmtud. kl. 8—12 og 13—17.
Föstudaga kl. 8—12 og 13—19.
Lokað á laugardögum.
Óskum öllum farsæls nýárs, og þökkum fyrri
viðskipti.
Húsnæði
hentugt fyrir matsölu óskast, helzt
í Miðborginni.
Upplýsingar í síma 16371 kl. 14 til 17.
HEIMILIST ÆKJ AÞJÓNUST AN
SÆVIÐARSUNDl 86 — SÍMi 30593
Gerum við eldavélar. þvottavélar þvottapotta
hrærivélar og hvers konar önnur raftæki.
SlMI 30593.
verðskulda fyllstu athygli einmitt
nú á okkar tímum — tímum breyt
inga og umróts, sem hafa haft í
för með sér töluvert los og oft
á tíðum verðmætabrengl í hugum
einstaklinga, yngri sem eldri. Ég
hcld, að hin kristna siðgæðishug
sjón sé einmitt sú kjölfesta, sem
einstaklingur og þjóð þurfa á að
halda. Ég held að slíkt hugarfar
skapi sterka einstaklinga og
trausta þjóð.
Og í þessu sambandi langar mig
einnig til að minna á þann texta,
sem einna merkastur hefur venð
skrifaður frá upphafi vega, þ.e. sá
hluti fyrra Korintubréfs Páls post
ula, sem fjallar um kærleikann,
en þar segir m.a.:
„Þótt ég talaði tungum manna
og engla, en hefði ekki kærleika,
yrði ég hljómandi málmur eða
hvellandi bjalla. Og þótt ég hefði
spádómsgáfu, og vissi alla leynd-
ardóma og ætti alla þekkingu, og
þótt ég hefði svo takmarkalausa
trú, að færa mætti fjöll úr stað,
en hafði ekki kærleika, væri ég
ekki neitt. . .
Kærleikurinn eir langlyndur,
hann er góðviljaður, kærleikurinn
öfundar ekki, kærleikurinn er
ekki raupsamur, hreykir sér ekki
upp, hann hegðar sér ekki ósæmi
lega leitar ekki síns eigin, hann
reiðist ekki, tilreiknar ekki hið
illa, hann gleðst ekki yfir órétt-
vísinni, en samgleðst sannleikan
um, hann greiðir yfir allt, trúir
öllu vonar allt, umber allt. Kær-
leikurinn fellur aldrei úr gildi“.
Ég efast um að nokkru sinni
hafi verið skráður betri texti um
göfuga hugsun. Vissulega yrði
mannlífið fegurra, ef kærleikur
inn skipaði öndvegi í samskiptum
einstaklinga og þjóða.
Ef til vill hefur Jónas Hall-
grímsson haft þennan texta Páls
postula úr Korintubréfinu I huga,
þegar hann prédikaði á gamlárs
kvöld árið 1829 hér í Dómkirki-
uhni í Róýkjavík. í þeirri pÓédik
,un sagði þetta ástsæla skáld okk
ar, sem aldrei varð prestur held-
ur náttúrufræðingur, m.a. þetta:
„Það er verðugt skoðunarspil
að sjá, hvernig jörðin — þessi
allra dauðlegra sameiginlegi far
arskjóti — flytur okkur við stöðu
laust kringum sólina og takmark
ar um leið það jafnlanga tímabil,
sem vér aknennt köllum ár. —
Svo langri ferð höfum vér nú í
kvöld ennþá einu sinni aflokið.
Árið er umliðið — eilíflega er það
oss horfið, og ekkert nema vor
verk fylgja oss. Dagar og vikur,
mánuðir og ár á ár ofan hverfa
á bak oss, eins og straumur, inn
í umliðna tírnans takmarkalausa
haf, og smátt og smátt flyzt með
þeim burt af jörðu það, sem
heimurinn á hverju tímabili kallar
skrautlegt og mikilsvert, — auður
og metorð og völd, allt þetta sést
ekki framar, árin hafa jafnóðum
flutt það burt með sér, — allt
þetta sést ekki frarnar, — en vor
verk fylgja oss, — þessir manns
ins óræku dómar skulu ekki við
hann skilja“.
Það er þetta, sem er efst í huga
hins ástsæla ljóðskálds þegar
hann prédikar í Dómkirkjunni á
gamlárskvöld árið 1829, að verk
okkar fylgi okkur, að verkin eða
breytni okkar séu hinir óræku
dómarar, sem skilja ekki við okk
ur. Ætli sá boðskapur eigi ekki
erindi til okkar enn í dag og við
þessi áramót. Sannleikurinn er sá,
að góður vilji einn út af fyrir
sig er ekki nægilegur — hið góða
hugarfar, já jafnvel hið kærleiks
ríka hugarfar er ekki nægilegt, ef
við ekki sýnum það í verkum okk
ar og breytni. Það eru verkin,
sem eiga að bera hugarfari okkar
vitni. Varajátningar einar út af
fyrir sig eru lítils virði. Það þarf
að vera samræmi á milli góðs vilja
og góðra verka. Það er ströng lífs
regla, og senmilega er flestum
mönnum ofvaxið að fylgja henni
til hlítar. En viðleitnin er þung
á metaskálunum. Áreiðanlega er
hverjum og einum hollt að hafa
það í huga við áramót, hvort
hann hafi á árinu gemgið til góðs
götuna fram eftir veg, hvort hann
geti kvatt árið með þeirri sann
færimgu, að hann hafi á því skilað
góðu dagsverki.
Já, verk mannanna fylgja þeim,
þessir óræku dímar skulu ekki við
þá skilja. Þeir dómar, sem felldir
eru um verk rnanna eru þó því
miður ekki alltaf réttlátir. Á því
fá t.d. stjórnmálamenn að kenna.
í umræðum manna um þeirra
verk gætir oft meira einhliða efn
istúlkunar en sannsýni. En réttir
dómar um verk manna, stjórn
málamanna sem annarra, verða
því aðeins felldir að þeir séu
byggðir á sannsýni. En því aðeins
vörður sánnsýni beitt, að fyrir
hendi séu réttar forsendur og næg
þekking.
Ég trúi því, að það sé ósk allra
einlægra unnenda lýðræðis og
þingræðis, að mat almennings á
stjórnmálum og stjómmálamönn
um byggist á sannsýni.
Hitt er ég einnig fullviss um,
að meginþorri þeirra manna, sem
að stjómmálum starfa hér á landi
eru góðviljaðir menn og vilja
vinna landi og þjóð sem mest
gegn. Hitt er annað mál, hvern
ig til tekst — hvort þeim tekst
að hafa það samræmi á milli vilja
og verka, sem vera þarf, hvort
þeim tekst að finna rétta leið og
ná settu rnarki. En viðleitni
byggða á réttu hugarfari má ekki
vanmeta. Ég vona, að við göng
um öll til móts við gestinn, sem
nú .gengur í garð, nýja árið, með
þeirri ósk að mega duga landi og
þjóð sem bezt. ísland er okkar
land og íslendingar viljum við öll
vera. Ég hygg, að skáldið Örn
Arnarson, hafi brugðið upp raun
sannri mynd af tilfinningu okkar
íslendinga fyrir landinu og þjóð
inni í ljóði sínu „ísland", sem allt
of sjaldan er lesið, en þar segir
svo:
Fagra land með fönn á tindi,
fræga land í sögu og brag,
ríkast land að ást og yndi
ertu fram á þennan dag.
Sólskinsland í sumarklæðum,
svala land með jöklaher,
heita land með eld í æðum,
enginn sonur igleymir þér.
Þú ert vort með galla og gæði,
gaddi klætt og blómum skrýtt,
ís og hraun að öðrum þræði,
er í raun svo milt og blítt
Þú í hug vorn hefir andað
haustsins kvíða, vorsins þrá
og í sálum saman blandað
sumaryl og vetrarsnjá.
Hvar sem okkar leiðir liggja,
líðurðu ei úr hugarsýn.
Þú gazt kennt oss hátt að
hyggja,
horfa djarft sem fjöllin þín.
Þarflaust væri tápi að tapa.
Til þín getur þjóðin sótt
afl til þess að eyða og skapa:
eldsins mátt’ og fossins þrótt.
Ertu ei fjöllin rituð rúnum,
ristum djúpt í berg og svörð,
ofan að sjá frá efstu brúnum
allt í kring um vík og f jörð?
Efar nokkur, að þar standi
eggjun, skráð af jökli og iglóð:
Frjálsir menn í frjálsu landi,
fram til sigurs, unga þjóð.
Heita land í klakaklæðum,
kosta land með hraunin ber,
kalda land með eld í æðum,
aldrei bregðist gæfan þér,
auðugt land að sögu og brag.
Auðugt land að ást og vonum,
auðugt land að sönnum sonum
sértu fram á hinzta dag.
örn Arnason setur fram í þessu
Ijóði margar þær beztu óskir, sem
hægt er að óska sér fyrir fsland
og fslendinga. Um leið og ég
þakka þjóðinni fyrir liðna árið og
óska henni árs og friðar á kom
andi ári, þá vil ég taka undir þá
ósk skáldsins, að fsland verði ætíð
auðugt land að sönnum sonum og
dætrum, sem eiga sér þá háleitu
hugsjón að leitast stöðugt við að
brúa bilið á milli góðs vilja og
góðra verka, sem vilja leiða fram
faraþróunina til betra lífs og bjart
ari firamtíðar allrar íslenzku þjóð
arinnar. Megi miskunnsemd Guðs
vaka ýfir okkur öllum á nýju ári.
SÓLUM
flestar
stærðir
fyrir
hjólharða
VINNUVÉLAR — VFOW£fLA — DRÁTTARVÉLAR
— VÖRULYFTARA OG BIFREIÐAR
£ÓLNENG HF.
Baldurshaga við Suðurlandsveg, Reykjavík.
Sími 84320 Pósthólf 741.