Tíminn - 22.01.1972, Side 3

aUNNUDAGUR 22. janúar 1972
TÍMINN
15
Þessi mynd er tekin af Margréti drottningu, þegar hún kom með tárin f
augunum frá banabeði föður síns.
og dauSaþögn varð fyrir neðan.
Hún talaði rólega, en af festu oig
aðeins einu cinni brast rödd henn
ar. Hún lauk máli sínu á þessum
orðum: — Guðs hjálp — kærleik-
ur þjóðarinnar — styrkur Dan-
merkur. Þetta eru kjörorð drottn-
ingarinnar, sem hún valdi sér
sjálf.
Ýmsar breytimgar, sem nú voru
gerðar, hefur drottningin ákveðið
sjálf. Flestar eru þær til þess að
færa formið nær nútímanum. Hún
#elldi niður alla titla og það til-
kynnti hún á ríkisráðsfundi strax
morguninn eftir lát föður síns.
Hann bar langan og mikinn opin-
beran titil, en Margrét er aðeins
Af guðs náð, drottning Dan-
merkur. Upphaf titils föður henn-
ar var — konungur yfir Dan-
mörku, en hún sleppti yfir.
Margrét drottning teiknaði
sjálf hið opinbera fangamark sitt,
sem sett verðtur á peniniga, bygg-
ingar ríkisins, fána og einkenn-
isbúninga.
Blöð um allan heim hafa und-
anfarið skrifað mikið um Mar-
gréti drottningu. Hún er sögð bezt
menntaði þjóðhöfðingi heimsins,
ung, gáfuð, fögur og 6 fet á hæð.
Þannig tók Sunday Mirror til orða.
í New York Times var talað um
hana sem tungumálasnilling og
íþróttamanneskju, sem hafi mesta
ánægju af því óformlega, eins og
faðir hennar. Áhugamál hennar
séu allt frá fornleifagreftri til jiu-
jitsu, sígildri tónlist til tennis,
skíðaíþróttarinnar og hlaupa.
Hún tali fimm tungumál, hafi gert
sjónvarpsþætti um ferðalög sín er
lendis og búið í moldarkofa í
Súdan við fornleifauppgröft.
Eitt blað sagði, að hún sem
barn hefði ekki alltaf verið ímynd
glæsileikans en nú sé hún það
sannarlega.
Venjulegt barn
Sú saga er til, og alls ekki
ósennilegri en margar, sem sagð-
ar hafa verið af drottningunni
sem barni, að eitt sinn hafi tvær
litlar stúlkur hitzt I afmælisveizlu
og eftirfarandi samtal átt sér
stað: — Ég heiti Margrét. Hvað
heitir þú? — Ég heiti Benta. Hvað
gerir pabbi þinn? — Hann eir kóng
ur, en pabbi þinn?. . . .
Litla prinsessan hafði engan sér
stakan áhuga á stöðu sinni í þjóð-
félaginu. Hénni fannst það gera
hana öðruvísi en önnur börn og
það vildi hún sízt af öllu vera.
Fyrstu kanarífuglarnir hennar
hétu til dæmis Herra og Frú.
Henni fannst þeir verða að heita
það, því öll fjölskyldan var ann-
aðhvort kóngar eða drottningar,
prinsar eða prinsessur og hún
vildi endilega hafa einhvern í ná-
vist sinni, sem var bara herra eða
frú.
Oft á æskuáruim Margrétar voru
haldnar skemmtanix í konungs-
höllinni. Þá klæddist fólk í fína
búninga og lék ýmis hlutverk. En
Margréti var ekkert um það gefið
að leika prinsessu, það var engin
tilbreyting í því. Einu sinni settu
systurnar á svið Hans og Grétu
og þá lék Margrét nornina af svo
mikilli sannfæringu, að litlu syst-
urnar, sem voru Ilans og Gréta,
urðu skelfingu lostnar í alvöru.
Það var Benedikta, sem var yfir
sig hrifin af fínum fötum og vildi
alltaf vera að klæða sig í ein-
hverja skrúða. Þá sat Margrét í
gaiiabuxum með krosslagða fæt-
ur á gólfinu og gerði góðlátlegt
grín að systur sinni.
En systurnar voru mjög sam-
rýndar, þótt þær stríddu hver ann
arri. Ef alvara var á ferðum, stóðu
þær saman eins og ein manneskja.
Einu sinni buðu þær vinum sin-
um við hirðina upp á pönnukök-
ur í hallargarðinum. Ein þeirra
bakaði pönnukökur, en enn þann
dag í dag hafa þær ekki sagt
hver, því veitingarnar voru ekki
sérlega vel heppnaðar. Margrét
sagði einfaldlega á eftir: Ef
engum verður illt, þá er allt í
lagi.
Á ferðalögum sínum um heim-
inn, hefur Margrét oftsinnis hald-
ið fundi með fréttamönnum og
hún er rómuð fyrir greið svör og
sólskinsskap við slík tækif. Enn er
mörgum í fersku minni, þegar hún
var eitt sinn spurð, hvort hún ætl
aði ekki að fara að leita sér að
eiginmanni. Hún brosti og svar-
aði í gamansömum tón: — Nei,
hann á að leita að mér.
Aðeins ein-ni spumingu blaða-
manna hefur hún aldrei viljað
svara: — Hvað ætlarðu að gera,
þeigar þú verður drottning? Þá
varð hún jafnan alvarleg og sagði:
— Um þann daig huigsa ég aldrei,
þvi þá verður faðir minn dáinn.
Alltaf að læra
öll menntun Margrétar hefur
miðazt við, að hún yrði drottning
einn góðan verðurdag. Nú er sá
daguæ kominn og áreiðanlega er
leitun á betur menntuðum þjóð-
höfðingja.
En Margrét getur — eins og
flest börn — þakkað móður sinni
fyrir, að uppeldi hennar var
stefnt i heppilega átt. Inigiríður
á um það, strax og Margrét var
orðin læs — og raunar hinar
dæturnar líka — að hún fengi
barnabækur á frönsku, sænsku og
ensku til að stauta sig fram úr.
Auk þess talaði Ingiriður snemma
móðurmál sitt, sænsku, við litlu
prinsessurnar. Því varð tungu-
málanámið auðvelt, þegar í skól-
ana kom. AUir prófessorar og
kennarar, sem kennt hafa Mar-
Vegna setningar taga um.
styttingu vinnuviku, verða
bensínstöBvar í Reykjavík
opnar sem hér segir:
Virka daga 7.30—21.15
Sunnudaga 9.00—11.30
og 13.00—21.15
Eftir lokunartíma bensínstöðvanna verður bensín afgreitt til
notenda á bensínstöð Olíufélagsins Skeljungs h.f. á Kópavogs-
hálsi, bensínstöð Olíuverzlunar íslands h.f. á Vitatorgi og
bensínstöð Olíufélagsins h.f., Hafnarstræti 23.
Olíufélagið Skeljungur h.f.
Olíuverzlun íslands h.f.
Olíufélagið h.f.
ÆFINGAGALLAR
ÆFINGATÖSKUR
ENSKIR FÉLAGSBÚNINGAR
ENSKIR FÉLAGSFÁNAR
ENSK FÉLAGSMERKI
MYNDIR AF ENSKUM FÉLAGS-
LIÐUM
*
ÚTVEGUM FÉLÖGUM OG SKÓLUM
HANDKNATTLEIKSBÚNINGA,
KNATTSPYRNUBÚNINGA
OG KÖRFUKNATTLEIKS-
BÚNINGA
^^vöruvet^
Ingólfs Óskarssonar
Klapparstíg 44 — sími 11783
POSTSENDUM
HEIMILIST ÆK J AÞ JÓIVUST AN
SÆVLÐAÍtSUNDl 86 — SlMl 30593.
Gerum við eldavélar, þvottavélar, þvottapotta,
hrærivélar og hvers konar önnur raftækL
SlMI 30593.