Tíminn - 26.01.1972, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
MIÐVIKUDAGUR, 26. janúar 1972.
Sveinn
Gunnarsson:
KVON-
BÆNA
SAGA
22
og skal ég þá fylgja einhverjum
skipastraum upp til meginlands.
Fáðu leyfi föður þíns að taka út
ýmislegt:, svo gerir þú þér upp
lasleika og afscgir að fara til
baka. Þú skalt segja, að nógar
séu ferðir rnilli lands og eyjanna,
svo þú komir ef til vill þeigair
daginn eftir, og þeir skipsmenn
þurlfi ekki að vera hræddir uni
að illa fari um þig.
Ég má ekki vera við þetta rið-
inn. Ég fer strax af skipi og k'.ára
mig við kaupmann:, fel mig svo
þangað til félagar okkar eru farn-
ir.
EftLr að ég var búinn að leggja
þetta niður fyrir henni, skildum
við. Tíminn leið. Dagurinn til-
tekni kam. Guðný fékk fararleyfi
og var nú á skip komin. Svo bar
imiig þar að, með poka um öxl,
og bað um far og það Ifékkst. Skip-
ið var losað fná landfestum
stundu eftir miðjan morgunn.
Hafaldan létti undir með róðrin-
um og seglið var sett upp. Ég leit
upp að æskustöðvum mínum og
vildi með einlægni andagt kveðja
allt. Það var ónotalegt að álit mitt
var, að nú liti ég í síðasta sinni
til æskuleikvallar míns. Ég fann
að ég sleit mig úr útbreiddum
faðmi blessaðra æskustöðvanna.
Þetta var að vorlagi, fullar átta
vikur af sumri, og ég sá eyjarn-
ar sælu, svo brosleitar og hýrar,
skreyttar allri fegurð jurtarík;s-
ins. Nýgræðingurinn var vökv-
aður og endurnærður af heil-
næmri brjósitamjólk vorblíðunnar.
Ég saknaði allra hluta þair að lút-
andi. En þegar fram á móts við
miðin kam, tfannst mér enn byrja
nýr, sár söknuður. Bátamir morr-
uðu þax á miðunum, og menn
veifuðu sjóhöttum sínum glaðir og
kótix, en kulið bar oss úr aug-
sýn vina vorra. Ferð okkar igekk
vel upp til Eyrarbakka. Fóru all-
ir í land og skipverjar bráðlega
komnir í krambúðardyr. Félagar
mínir fóru daginn eftir. Ég kvaðst
þurfa margt að annast og skyldu
þeir ekki bíða, ef ég yrði ekki
kominn í tíima. Fór svo. Þegar ég
hafði stutt igengið, kom ég að op-
inni sjóbúð. Ég tók mér bessa-
leyfi og gekk þar inn og hallaði
hurðinni að staf:, fór í snarræði
í póka mirin, tók upp skegghníf,
sótti sjó í hattinn minn og tók að
bleyta skeggið. Eftir litla stund
var ég búinn að raka mig. Fór ég
þá úr utanyfinfötum og klæddist
pilsum af Guðnýju ag kvenúlpu að
ofan, tók svo sjal og vafði þétt
um háls og höfuð og fór svo út
á götu kaupstaðarins og hneigði
mig kurteislega fyrir hverjum
drukknum dreng. Ég gekk að búð
ardyruim, þar sem Guðný var inni
og voru búðarpiltar liðugir í
krinigum hana. Þeir sögðu klút-
ana stóra og kynjaða vel, og lér-
eftin væru littrú og breiddin hin
bezta, klæðið allt væri frá Kúr-
landi keypt og hvergi gæti slíkt,
fallegu sjölin fengin væru atf
Frakkatorgi og ekta silkið útval-
ið frá Ítalíu. Svo hitt kramið sunn
an úr heimi sent var drengjum, en
brauðið allt var Bretuim frá, það
ber þann smekkinn.
Fylltu bara fjandans sekkinn.
Guðný var búin að taka nauð-
synjar sínar og eyjaskeiggjar á
förum. Ég vék mér frá, þegar skip-
verjar voru að bera fram dót
sitt á skipið. Eg var þar sem ég
gat vel séð hvað af Guðnýju yrði.
Ég var blíð og kurteis við glað-
lega pilta, sem voru að heilsa mór,
skrækmælt, saug ögn upp í nef-
ið ag sló höfðinu ýmist aftur á
við eða þá ögn til hliðar og lét
ekki vanta viðeigandi kvenbeyg-
ingar. Þeir kölluðu sumir:
— Kona góð! Má ekki bjóða
yður bragð? Mörgum þykir tárið
okkar gott.
Ég hneigði mig og hvað slíkt
óþarfa, en illt væri þó með öllu
flotinu að neita. Þeir fóru því-
næst að spurja mig, hvort ég væri
gift, eða hvort ég ætti börn. Þeir
sögðu mig verulega á velli og
fóru að spyrja hvaðan ég væri.
Ég kvaðst frá fjöllum, ofan úr
sveit, þar sem sauðarsíðan er
seggja þverhönd.
— Þar þykkna vöðvar og þróast
herðar, leggir lengjast og líkam-
inn gildnar. Komið þangað kæru
vinir, og kyssið mig þar, jung-
frúna.
Um það leyti vintist mér Vest-
manneyingar vera farnir að hafa
hátt. Gekk ég nær og sá byrðing
leika við landfestar óg drengi
standa í fjöru. Þeir stútuðu sig
á tóbakspontum og kölluðu til
Guðnýjar, að hún skyldi koma.
Hún kvaðst vera lasin og imætti
því ekki fara með þeim og bað
þá að taka sig ekki, því hún
mundi hafa illt af því, ef þeir
hreyfðu sig. Þeir bröltu þá fram
á byrðinginn og bitu í rullu, köll-
uðu svo með kappi fullu:
— Nýja! Druslan þín, ræfils-,
garmskinnsgreyið! Geturðu ekki
komið? Komdu strax. Nýja! óhræs
ið þitt! Ætlar þú ekki að hlýða?
Þú ert ekkert veik. Þú segir ekki
satt. Nýja! Kæpan þín! Því gegn-
ir þú ekki? viltu að við komum
og gómum þig? Viltu að við kom-
um og knúppuim' þig til mannúð-
ar? Nýja! Axjónsrokkurinn þinn!
Viltu hafa kjaft uppi?
í því bili kom ég' og laut að
Guðnýju og talaði nokkur orð við
hana. Kallaði ég svo til skipverja
og sagði að kaupmannshjónin
hetfðu seht mig til að bjóða þeirn
að taka stúlkuna til aðhlynning-
ar, þangað til hún frískaðist. Skip
verjar spurðu, hvort ég væri úr
kaupmannshúsinu ag sagðist ég
vera forstöðustúlka fyrir matar-
framreiðslu. Þeir sögðu:
— Þér eruð vaxin úr grasi. Þér
eruð digrar um dentinn. iSkárri
er það skrokkurinn! Þér lofið
að vel fari úm Guðnýju, svo við
ætlum þá að láta hana verða eft-
ir, en hefir ekki borið fyrir yður
Grímur Ólafsson?
— Þann mann. þekki ég ekki,
svaraði ég. Þeir sögðu enn-
fremur:
— Komi hann fyrir augu yðar,
þá segið okkur tfarna.
Og um leið skullu áramar í sjó-
inn. Það kváðu við fjörugar sál-
ir ^skútan skreið skarplega fram á
djúpið. Mínir kæru Vestmann-
eyingar voru því fljótlega horfn-
ir sýn tminni. Við Guðný tókum
föggur okkar og héldum frá staðn
um. Nóttin var björt, en þó allt
orðið kyrrt og allir búnir að loka
híbýlum sínum. Við héldum ör-
ugg til fjalla, en þjóðveg óttuð-
umst við. Svefnmók sveif ytfir loft
og láð. Hátt í tfjallahlíðum hrjóstr
ug leið mín var. Beitarhús og
bændasel beður minn löngum hét,
og það var mitt vígi fyrir sól oig
sjónum manna. Fyrst svaf ég um
Krossgáta dagsins
1021.
KROSSGÁTA
Lárétt
1) Eflir. — 5) Samiö. — 7)
Miskunn. — 9) Beita. — 11)
Greinir. — 12) Reyta. — 13)
Læröi. — 15) Kalli. — 16)
Ölga. — 18) Roggin. —
Lóörétt
1) Tunglið. — 2) Likneski. —
3) Númer. —4) Óhreinka. —
6) Undinn. — 8) Kindina. —
10) Sæ. — 14) Fundur. — 15)
Ógnun. — 17) Tré. —
Ráðning á gátu no. 1020
Lárétt
1) Lokkar. —5) Ell. —7) Sút.
— 9) Auk, —11) Ut,— 12) Na.
— 13) Gil. — 15) Þil. — 16)
Æra. — 18) Skarti. —
Lóörétt
1) Lúsuga. — 2) Ket. — 3) Kl.
- 4) Ala. — 6) Akalli. — 8)
Cti, — 10) Uni. — 14) Læk. —
15) bar. — 17) Ra. —
—Hvar sástu Ranger Jim? Við lofum að
ekkert kemur fyrir þig, ef þú segir okkur
þaö. — Jæja, en ég hætti á mikið. Mér
leizt ekki á þessa menn, sem hann var
með. Hann er i hæðunum við klofnu
fururnar. Bráðlega... —Ég er að fara upp
að klofnu furunum, Tonto. —En ef þeir
sjá þig, verðið þið skotnir.
D
R
E
K
I
— Meðan þú borðaðir með skip-
stjóranum, leitaði Walker i klefanum
þinum. — Þess vegna bauö skip-
stjórinn þér.
— Hvað nú? — Við eigum morð fjár
undir þessu. Vi.ð ætlum ekki að missa
það i hendurnar á honum. — Það sem
þú átt aö gera, er að fara með honum i
gönguferð. Þaö er alltaf fámennt á
dekkinu. — Einhver sá mig koma út úr
klefanum, Djöfull. Morðingjarnir?
Vonum það. Þá koma þeir til min. . .
Miðvikudagur 2G. Janfiar
7.00 Morgunútvarp
12.25 Fréttir og veðurfregmir.
Tilkynningar. Tónleikar.
13.15 Þáttur um heilbrigðismál
Guðmundur Oddsson læknir
talar um kransæðasjúkdóma.
13.30 Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Síðdegissagan: „Litli prins-
inn“ eftir Antoine de Saint-
Exupéry Þórarinn Bjöms-
son íslenzkaði. Borgar Garð-
arsson les (4)
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miðdegistónleikar: íslenzk
tónlist
16.15 Veðurfregnir.
Þættir úr sögu Bandarfkj-
anna.
Jón R. Hjálmarsson skóla-
stjóri flytur fjórða erindi
sitt: Uppruni nýlendubúa og
afkoma.
16.45 Lög leikin á sýlófón
17.00 Fréttir.
17.10 Tónlistarsaga
Atli Heimir Sveinsson tón-
skáld sér um þáttinn.
17.40 Litli barnatíminn
Valborg Böðvarsdóttir og
Anna Skúladóttir sjá um
tímann.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Daglegt mál
Sverrir Tómasson cand. mag.
flytur þáttinn.
19.35 A B C
Ásdís Skúladóttir sér um
þátt úr daglega lffinu.
20.00 Stundarbil
Freyr Þórarinsson kynnir
20.30 Framhaldsleikritið „Dickie
Dick Dickens" eftir Rolf og
Alexöndru Becker.
Endurflutningur áttunda
þáttar. Leikstjóri: Flosi
ólafsson.
21.10 „15 Minigrams", tónverk
fyrir tréblásarakvartett eftir
Magnús Bl. Jóhannsson.
21.20 Summerhill.
Arthur Björgvin Bollason og
Hallur P. H. Jónsson flytja
samantekt sína um brezka
uppeldisfrömuðinn A. S.
Neill og skóla hans í Suffolk
á Englandi.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir.
Kvöldsagan: „örtrölli“ eftir
Voltaire
Þýðandinn, Þráinn Bertels-
son, les annan lestur af
þremur.
22.35 Djassþáttur
í umsjá Jóns Múla Áma-
sonar.
23.20 Fréttir í stuttu máli.
Dagskrárlok.
Miðvikudagur 26. janúar 1972.
18.00 Siggi. Kanínan.
18.10 Teiknimynd.
Þýðandi Heba Júlíusdóttir.
18.15 Ævintýri f norðurskógum.
17. þáttur. Fréttir af Frank
Williams.
Þýðandi Kristrún Þórðard.
18.40 Slim John.
Enskukennsla í sjónvarpi.
10. þáttur endurtekinn.
18.55 Hlé.
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
20.30 Heimur hafsins.
2. Þáttur. Lífið í sjónum.
Þýðar.di Óskar Ingimarsson.
21.25 Refskák.
(La Chartreuse de Parme).
Frönsk bíómynd frá árinu
1948, byggð á samnefndri
skáldsögu eftir franska rit-
höfundinn Stendhal (1783—
1842).
Sfðari hluti.
Leikstjóri Christian Jaque.