Tíminn - 27.01.1972, Page 2

2
TÍMINN
FIMMTUDAGUR, 27. janúar 1972.
Landbúnaðar-
sjóðirnir
Frétt, sem birtist í Tím-
anum fyrir skömmu um
fjármagnsútvegun landbún
aðarráðlierra til sjóða Bún
aðarbankans, virðist hafa
komið við kaunin á Mbl.
Hún varð blaðinu tilefni
til þriggja greina: Viðtals
við Þórhall Tryggvason,
leiðara degi síðar og loks
skrifar Ingólfur Jónsson
laugardagsgrcin um þetta
efni. Með skrifum þessum
er reynt að láta líta svo út,
að fyrrv. landbúnaðarráð-
herra hafi skilið við þessi
mál öll með prýði og sóma.
Að þeim viðskilnaði var þó
hvergi vikið sérstaklega í
frétt Tímans, heldur aðelns
skýrt frá þeirri staðreynd,
að sjóði Búnaðarbankans
liafi skort verulcgar fjár-
hæðir til að geta fullnægt
lánsumsóknum bænda og
gefnum lánsloforðum bank-
ans, þegar Ilalldór E. Sig-
urðsson tók við stjórn land
búnaðarmála. Þetta fjár-
magn, 112 milljónir til
Stofnlánadcildar og 20 mill-
jónir til Veðdeildar útveg-
aði núverandi landbúnaðar
ráðherra.
Bréf Ingólfs
Mbl. gcrir mikið úr því
afreki, að Ingólfur Jónsson
hafi skrifað Búnaðarbankan
um bréf í lok maí, þar sem
bankanum er lofað viðbótar
fjármagni til Stofnlána-
deildar eða 75 milljónir.
21.5 milljónir átti banklnn
bá að leggja sjálfur til. Með
þessu voru málin alls ekki
leyst og þau voru jafn
óleyst þegar Ingólfur fór
frá völdum. Ingólfur skrif
aði einnig bréf til Veðdelld
ar. Það mun liafa verið í
marz. Lofaði hann 5 millj.
króna. Þær voru ókomnar,
þegar Ingólfur fór frá völd
um, en Ilalldór E. Slgurðs-
son útvegaði 20 mllljónir
króna til deildarinnar. —
Dugnaður Ingólfs var síð-
ustu mánuði fyrir stjórnar-
skiptin aðallega fólgin í
bréfaskriftum og fyrirhelt-
um, sem ekki gafst tími til
að efna.
Ingólfur samþykktl fyrir
tveimur árum áætlun, sem
gerð var um uppbyggingu
sláturhúsanna. Hann hafði
ekki staðið við fy'rlrheit um
fjármagnsútvegun, þegar
hann fór frá völdum. Nú
loks cru, fyrir tilhlutan nú-
verandi landbúnaðarráðh.,
12 milljónir á fjárlögum tll
þessara hluta.
Á síðustu stjórnardögum
sínum skrifaði Ingólfur líka
bréf og gaf fyrirhelt um 7,5
milljón króna lán til Hvann
eyrarskólans. Lánlð áttl að
borgast með fjárveitingu á
fjárlögum 1972. Ingólfi
tókst f sinni ráðherratíð
aldrei að koma fjárveiting-
um til Hvanne.vrarskólans
hærra en í 5 mllljónlr, en
í ár er sú fjárveltlng 15
milljónir.
Fleiri dæmi um dugnað
Ingólfs í fyrirheitum í
bréfaskriftum á sfðustu
valdadögunum má nefna sfð
ar, en það er svo með þau
ÖIl, að það hefur komið í
annarra hlut að efna þau.
En auðvitað ber Ingólfi
þakkirnar fyrir það!
— TK
Maðurinn sjálfur
mesta vandamálið
..Kirkjurækinn” sendir
eftirfarandi bréf:
„Kæri Landfari.
Ég er töluvert kirkjurækinn,
og eitt sinn i sumar, er ég brá
mér i Dómkirkjuna, barst i
hendur minar eintak af Safn-
aðarblaði Dómkirkjunnar. 1
þvi var stutt grein eftir séra
Óskar J. Þorláksson. Þar var
vikið að málum, sem síðan
hafa orðið mér ihugunarefni,
og af þvi að ég held, að svo
gæti orðið um fleiri, en blað
þetta kemst liklega ekki ut
fyrir söfnuðinn, langar mig til
þess að biðja þig, Landfari
minn, að birta greinarstufinn,
og ég vona, að séra Óskar
fyrtist ekki við. Greinin er
svona:
„Vandamál mannlifsins
viirast þvi miður vera mörg nu
á dögum, og vandamál þarf að
leysa. Spurningin er þessi:
Viljum við vera þátttakendur i
þvi að leysa þessi vandamál,
eða erum við kannski sjálf að
einhverju leyti orsök þeirra,
eða eigum við þátt i þvi að við-
halda þeim? Þvi miður er það
svo, að við mennirnir erum oft
sjálfir mesta vandamálið,
miklu fremur en yrti að-
stæður.
Aparnir hafa tekið völdin.

KVIK
MYNDIR

Þær fáu mannverur sem
þarna eru, fyrir utan geim-
farann, firðast alveg skyni
skroppnar og gera litið annað
en fljúgast á og snikja mat eins
og apar i búri.
Þær miklu deilur sem urðu
þegar Darwin setti fram
þróunarkenningu sina, ganga
hér aftur og apana vantar
ekkert af viðbrögðum manns-
ins gagnvat þvi sem hann
telur sér ekki henta. Þegar
jarðfræðingurinn Cornelius er
aö útskýra fyrir hæstvirtum
réttinum fund sem bendir ó-
tvirætt á lif fyrir daga hegi-
sagnanna, tekur einn
dómaranna fyrir augun,
annar fyrir eyrun og sá þriðji
fyrir munninn.
Helzt til mikið er gert hér úr
ofurmennsku geimfarans
Taylors,en annars er myndin
mjög sérstæð og forvitnileg.
Einkum er áhugavert að
heyra rætt um manninn,
þennan drottnara jarðarinnar,
eins og lægri veru, eins og við
höfum meðhöndlað dýrin,
notað þau til tilrauna, sett þau
i búr i dýragörðum svo fólk
geti haft ánægju að horfa á,
valið þeim maka af handahófi
til þess að þau eignist af-
Frh. á bls. 14.
Tökum t.d. áfengismálin.
Þau eru vissulega mikið
vandamál i þjóðlifinu, og oft
er um það talað, að eitthvað
þurfi að gera i þessum málum,
þvi að það eru ótrúlega
margar fjölskyldur, sem
stynja undir þvi böli, sem
áfengið veldur. En flestir
virðast furðu úrræðalitlir i
þessum málum.
Rikisvalið hefur eins og
kunnugt er einkasölu á áfengi,
og hefur af þeirri sölu mikinn
hagnað. Þess verður furðu
litið vart, að rikisvaldið geri
yfirleitt nokkrar ráöstafanir
til þess að halda áfengissöl-
unni i skefjum, heldur bryddir
þvert á móti á tilhneigingu i þá
átt að koma hér upp visi að
áfengisiðnaði og auka fjöl-
breytni i þessum verzlunar-
háttum. Ef rikisvaldinu væri
nokkur alvara i þessum
málum, mundi áfengiseinka-
salan geta gert nokkuð til þess
að halda áfengissölunni i
skefjum, eða jafnvel draga
eitthvað úr henni.
En hér er vissulega við
ramman reip að draga, og
þetta vandamál er ekki fyrst
og fremst ytra vandamál,
heldur persónulegt vandamál.
Bindindissemi hvers ein-
staklings er það eina, sem
getur að fullu leyst áfengis-
vandamál hans, en til þess að
það takist þarf festu i skap-
gerð, trúarlega og siðferðilega
alvöru, guðs hjálp og stuðning
góðra manna.
Ef menn vilja ekki vera
bindindismenn eða leggja til
hliðar þá ánægju,- sem þeir
kunna að hafa sjálfir af hóf-
legri nautn áfengis til þess að
geta orðið öðrum til hjálpar,
þá heldur áfengsibölið áfram i
ýmsum myndum og mun
fremur aukast en minnka.
Afengið er lúmskara en flest
önnur nautalyf, vegna þess að
það býður upp á stundargleði,
en menn gera sér ekki ljósa þá
hættu, sem i þvi felst. Þetta er
vissulega ihugunarefni fyrir
alla, sem vilja hugsa um heil-
brigt lif og lifsgæfu”.
Landfari þakkar fyrir
bréfið, og vissulega eru þessi
orð prestsins hollt
ihugunarefni hverjum sem er,
jafnt þeim, sem telur áfengis-
bölið ekki koma sér við, sem
hinum er hjálpar þurfa.
Apaplánetan á frummálinu
The planet of apes
Leikstjóri: Frank J. Schaffncr
Kvikmyndari: Leon ShamiF'
mroy. iónlist: Jerry Gold-
smith.
Iiandrit byggt á samnefndri
bók eftir Pierre Boullej U.
Wilson og R. Lenling.
Bandarisk frá 1969
Sýningarstaður: Nýja bfó,
islenzkur texti.
Höfundur bókarinnar Pierre
Boulle hefur fengið góða hug-
mynd þegar hann skrifaði
þessa visindaskáldsögu
„Pláneta apanna”.
Úrvinnsla Schaffners er
nokkuð góð, helzt er hægt að
finna að gervi apanna, sem er
full stirönað.
Fjórir geimfarar eru sendir
út i geiminn til að finna aðra
plánetu, þrir karlmenn og ein
kona, á meðan á ferðalagi
þeirra stendur liöa fjögur
þúsund ár eftir timatali
jarðarinnar.
Þegar þau svo lenda er
konan látin og þeir þrir bjarg-
ast naumlega frá drukknun og
komast á land á eyðimörk.
Eftir mikið harðræði komast
þeir loks að gróðurvin og sjá
mannskepnur dauðskelkaðar
og mállausar, flokkur apa
gerir árás á þá og eftir ójafnan
leik er Taylor (Charlton
Heston) færður i böndum til
apaborgarinnar. Þar eru
mennirnir leiknir eins
og við meðhöndlum dýr. Þetta
er pláneta apanna, þeir hafa
öðlazt mannlega greind og
samfara henni aðra mannlega
eiginleika.
Kaldhæðni myndarinnar
liggur einmitt i þvi hvernig allt
tal sem tiðkazt hefur um
„skynlausar skepnur” og sú
meðferð sem viðtekin er i skjóli
þess að þær séu öðruvisi en við,
er hér snúið uppá manninn.
INNIHURÐIR - ÚTIHURÐIR
FRÁ
KÁ SELFOSSI
Sáuð þið nýja happdrættis-
húsið frá DAS. Hurðirnar
í því hafa vakið óskipta
athygli. Þær eru frá K.Á.
ÚTIHURÐIR
úr tekki, Oregon-pine, furu
og afrómosíu. Hægt er að
velja um 9 gerðir.
INNIHURÐIR
úr gullálmi, ask, eik og furu.
Afgreitt fullunnið heim að
húsi. Hér er enn hægt að fá
gömlu, traustu grindina, sem
tryggir, að enginn vindingur
á sér stað.
HÁTÚN 4A
VIÐ NÓATÚN.
o
SÖLUSKRIFSTOFA
KÁ í REYKJAVÍK
SÍMI 2 18 £0.