Tíminn - 27.01.1972, Síða 5

FIMMTUDAGUR, 27. janúar 1972.
TÍMINN
5
Þeir hafa stöðumælasektir i
Tókió, rétt eins og hér á Fróni.
En i öllum manngrúanum þar
eystra eru margir ökuþórar,
sem eyðileggja bara sektar-
Lögregluskýrslur i
Frakklandi leiða i ljós, að loo
þúsund bilum var stolið þar á
árinul97l. 1 Parisarborg einni
var stolið að meðaltali 8o bil-
um á dag. Tölur stolinna bila
i landinu hafa tvöfaldazt á
siðustu sex árum — og er það
meiri aukning, en á nýjum bil-
um i landinu.
Lögreglan segir, að
Frakkland sé orðið alþjóða-
markaður fyrir stolna bila frá
öðrum löndum, sérstaklega
Þýzkalandi og Italiu. Mörgum
bilanna er stolið til að selja þá
úr landi, einkum til Banda-
rikjanna og Kanada. Mikill
fölsunariðnaður á sér stað i
sambandið við þessa iðju.
Mikill hluti stolnu bilanna
finnst, sumir þá illa á sig
komnir, rúnir öllu verðmæti,
eða ákeyrðir, en um lo þúsund
franskir bilar árlega, hverfa
og finnast aldrei.
Franska rikisstjórnin hefur
nú bannað byggingu háhýsa i
borgum, sem telja innan við 5o
þúsund ibúa. Jafnframt hafa
verið gerðar ráðstafanir til
þess að byggð verði fleiri ein-
býlishús i minni borgunum. 1
borgum, sem eru innan við 2o
þús. ibúa, skal helmingur
nýrra húsa vera einbýlishús,
en i borgum milli 3o og 5o þús.
ibúa, eiga einbýlishús að vera
3o%.
☆
Þýzku borðvinin,árgangur
1971, verða sennilega þau beztu
siðan styrjöldinni lauk.og ekki
er talið útilokað, að þessi ár-
gangur verði sá bezti á öldinni.
Eftir sólrikt og gott sumar fyrir
vinuppskeruna, er ljóst, að
framleiðslan er bæði að magni
og gæðum langt fyrir ofan
meðaltal siðustu ára. Fram
til þessa hafa beztu árgangarnir
veriö 1964, 1959 og 1933, en eru
aðeins til i mjög litlu magni.
Sérfræðingar telja, að árgangur
1971 verði betri en allir þessir til
samans.
Það er ekki alltaf nauðsynlegt
að hafa leikfimiáhöld við
hendina til þess ao naiaa ser í
formi, eins og þið sjáið á þessari
mynd. Þessar ungu stúlkur,
sem eru frá Þýzkalandifleggja
mikið upp úr þvi að æfa sig
— trimma — daglega, og þaö
gera þær með hoppum og
stökkum yfir smá vir, eða járn-
staut, sem stendur beint út frá
járnröri, sem stilla má upp hvar
og hvenær sem er. Nú getið þið
úbúið ykkur eitthvað álika
heima hjá ykkur, og siðan
byrjað á þessu nýstárlega
trimmi, og þá ætti ekki að vera
ástæða til þess að óttast um
heilsuna framvegis.
miðann og sjást svo ekki á lög-
reglustöðinni, og það er erfitt
fyrir lögregluna að eltast við þá.
Núhafa Japanir,
sem iöngum hafa heilabúið i
lagi, þegar um eitthvað nýtt er
að ræða, fundið upp snjallræði
við þessu. Þeir hafa nú rauða
miða úr málmi og hlekkja þá við
bilana. Ekki er hægt að ná
miðunum af nema gefa sig
fram á lögreglustöðinni og hvort
sem það er samvizkan eða
hégómagirnin, sem ræður þvi,
að enginn getur verið þekktur
fyrir að aka um Tókióborg með
stöðumælasektarmiða skrölt-
andi utan á bilnum, þá er það að
minnsta kosti svo, að hver
einasti ökumaður kemur nú og
borgar glaður.
Frakkland, sem fram til
þessa hefur verið talin ein
mesta eiturlyfjadreifingarstöð i
heimi, hefur nú hafið ópium-
rækt. Það er þó aðeins til lyfja-
framleiðslu oe eert til að ekki
þurfi að treysta á tyrkneska
framleiöslu, en Tyrkjum hefur
nú verið fyrirskipað að draga
mjög úr ópiumframleiðslu
sinni, i þvi skyni að reyna að
minnka ólöglegu söluna.
Strangar ráðstafanir hafa verið
gerðar i Frakklandi til að koma
i veg fyrir að ópiumið, sem
ræktað er, komist i hendur
óprúttinna náunea. Aðeins á
einum stað i landinu fá plönt-
urnar að vaxa, en það er i
Authion - dalnum i Ajou, og er
svæðið undir eftirliti sjálfrar
rikisstjórnarinnar^ og öll upp-
skeran er seld einu fyrirtæki,
sem vel er gætt.

Ekki er talið óliklegt, að Dean
Martin feti bráðlega i fótspor
. vinar sins Frank Sinatra og
hætti i skemmtiiðnaðinum.
Honum er farið að hundleiðast
að skemmta i sjónvarpi, en
hefur nýlega gert samning til
tveggja ára við NBC. Hann
•œ“’hefur þó minnkað vinnu sina i
þessum þáttum mikið,og nú er
svo komið, að hann er ekki
skuldbundinn til að vinna nema
hálfan dag i viku, og á siðustu
æfingu fyrir áhorfendur, er
hann venjulega kominn hálfa leið
heim til Beverley Hills, aour en
salurinn tæmist. Honum finnst
mun skemmtilegra að leika golf
og skemmta sér með nýjum og
nýjum viðhöldum sinum. Svo er
hann ekki svo fátækur, að hann
þurfi að vinna fyrir sér, það sem
eftir er.
— Elskan, passar nýi kjóllinn
mér ekki eins og hanzki?
— Jú, eins og boxhanzki.
— Nei, það er ekkert gaman að
hitta skólafélagana. Þeir eru allir
orðnir svo gamlir og feitir.
Gunna og Jón voru búin að
halda upp á silfurbrúðkaup sitt og
voru nú orðin ein eftir veizluna.
Jón þurfti að segja Gunnu svo-
litið, en kom sér ekki að þvi lengi
vel. Loks kom það: — Gunna
min, ég verð að játa, að ég hef
verið þér ótrúr- annað slagið á
þessum 25 árum. En ég hef sett
eina baun i poka fyrir hvert
skipti. Og svo rétti Jón Gunnu
litinn baunapoka.
— Eg fyrirgef þér það, svaraði
Gunna og satt að segja, þarf ég að
játa það sama. En ég setti hris-
grjón i poka fyrir hvert skipti.
Hún rétti Jóni litinn poka með
hrisgrjónum..
— Þetta er svo litið, að þú
hefðir ekki þurft að minnast á
það, Gunna min.
— Já, en hugsaðu um öll
skiptin, sem þú hefur fengið hris-
grjónagraut....
Það var i þá góðu, gömlu daga.
Guðfræðineminn hafði verið að
skemmta sér um kvöldið og hitt
ungfrú Jensen, sem var ákaflega
falleg. Hann fékk að fylgja henni
heim og þau gengu lengi þögul, en
komu svo að bekk og fengu sér
sæti. Eftir nokkra þögn rauf
ungfrúin þögnina og spurði:
— Trúir þú á annaö lit ettir
þetta?
— Nei, alls ekki, svaraði guð-
fræðineminn. — Við höfum farið
svo varlega i kvöld.
Við verðum að vinna aukavinnu
til að hafa efni • dýrum tóm-
stundaiðjum, sem við höfum ekki
tima til að njóta.
— Það er sök sér, að hún fái lán-
aða ryksuguna, en hún gæti að
minnsta kosti notað sitt eigið raf-
magn.
— Nú, þegar við erum orðnir
vinir, máttu kalla mig bara 22.
— Af hverju þarftu alltaf að
draga allt fram á siðustu stundu?
— Elsa.' Hvað ertu búin að gera
við háriö á þér?
— Eg gleymdi aö fara i pilsiö,
en ég vona, að enginn taki eftir
þvi.
— Jæja, nú máttu koma,
mamma er farin.
DENNI
DÆMALAUSI
— Kórónan...þú heldur ég
klippi. Talan..Egheld þú klippir.