Tíminn - 05.02.1972, Blaðsíða 5
LAUGARDAGUR 5. febrúar 1972
TÍMINN
5
Peking-línan
Tizkan tekur stöðugum breyt-
ingum. Nýjasta nýtt er Peking-
linan. Hún er upprunnin i Eng-
landi, og auðvelt að gera sér
grein fyrir, hvers vegna Peking
varð fyrir valinu sem nafn
þessarar nýju tizkustefnu. Kin-
verjar hafa verið fegnir til þess
að athuga, hvort eitthvað standi
i raun og veru á fötunum, sem
eins og þið sjáið, eru skreytt
„kinversku letri”. I ljós kom, að
þetta er ekki kinverskt letur,
heldur einfaldlega skreyting,
sem snjall tizkuteiknari hefur
gert, og táknar ekki neitt sér-
stakt.
Nú vantar Roger Moore bara
geilsabauginn, þvi er að sjá, sem
hann þyrfti á honum að halda
þessa stundina. Leikarinn Bob
Grant vildi nefndilega gjarnan fá
skýringu á samhenginu milli
Rogers og stuttbuxnanna hennar
Kim Benvell. Roger slapp vel frá
þvi, með þvi að afsaka sig, að sem
starfsmaður strætisvagnanna
snerti hann svo marga á degi
hverjum. Roger vinnur þó ekki i
alvörunni hjá strætó, heldur leik-
ur hann þetta i nýjum sjónvarps-
þætti, sem heitir „Strætisvagn-
arnir”.
Moshe Dayan, landvarna-
ráðherra ísraels,er nú kominn i
slæma klipu, sem getur kostað
hann stöðuna. Er þarna um að
ræða samband hans við 27 ára
konu, sem hann hefur haldið við i
tvö ár og er ekki laust við að þetta
minni á Keeler-Profumo málið i
Englahdi.
Sjálfur neitar Dayan að segja
nokkuð um málið, en tvö timarit
hafa birt alla söguna.
Stúlkan heitir Elizabeth Cicis
og rekur tizkuverzlun i miðborg
Tel Aviv. 1 september greiddi
Dayan henni um 200 þús. isl.
krónur fyrir að þegja yfir sam-
bandi þeirra, sem hún gerði, en
hins vegar tók móðir hennar orðið
og sá um að selja blöðunum
söguna. Ekki er ljóst, hvernig
uppskátt varð um þetta, en ljóst
er, að stúlkan og móðir hennar
tóku öll simtöl við Dayan, hvaðan
sem hann hringdi, upp á segul-
band.
I israelsku timariti, er látið að
þvi liggja, að varnarmálaráð-
herrann hafi notað sér stöðu sina
til að fá „persónulega þjónustu”
af konunni, en hún heimsótti hann
fyrir tveimur árum til að biðja
hann að aðstoða bróður sinn i
tékkafölsunarmáli. Þá er sagt, að
Dayan hafi notað peninga
ráðuneytisins til að greiða ástar-
ævintýri sin með, m.a. hótel-
herbergi, sem stöðugt var til
reiðu, og að hann hafi oftsinnis
yfirgefið ráðstefnurog fundi til að
finna ástmey sina, en komið aftur
i tima til að sitja við fundarslitin.
Einnig lætur blaðið að þvi liggja,
að Dayan hafi gloprað út úr sér
hernaðarleyndarmálum i simann
og þar sem samtölin séu til á
böndum, geti ráðherrann átt von
á fjárkúgun.
Golda Meir hefur ekki enn skipt
sér af málinu, en i þessu israelska
timariti, sem nú selst eins og
heitar lummur, er sagt, að ef
Golda verji ekki varnarmálaráð-
herrann sinn, neyðist hann til að
segja af sér.
Kengúra á bar.
t Ástraliu verða menn að láta
sér lika að drekka á börunum.
standandi við hliðina á venju-
legri kengúru. Hér sjáið þið
kengúruna Joe-Joe, sem er orð-
in fastur gestur á Bipsy Point
Hótelinu i Viktoriu i Astraliu.
Fyrst lét kengúran sér nægja að
koma á kvöldin að eldhúsglugg-
anum og snikja sér þar matar-
afganga. Nú, svo gerðist það
einn daginn, að Joe-Joe komst
inn i hótelið, og hélt beint að
barnum og fékk sér glas. Gest-
irnir ráku upp stór augu. Þeir
höfðu heyrt margar skemmti-
legar sögur um dýr og dýralif,
en aldrei höfðu þeir áður heyrt
eða séð kengúru við barinn.
Það er kalt i Bretlandi þessa
dagana og þar er þessi fallega
stúlka stödd. Hún er raunar
sænsk fyrirsæta og heitir Judi
Stevenson. Hún fór i kuldanum að
leita sér að einhverju hlýju og
fann ref einn, af gömlu gerðinni.
Svo hrifin varð Judi af refnum, að
hún er alltaf meö hann um háls-
inn, meira að segja, þegar hún
fær sér daglegan sundsprett i
sjónum við Essex. Ekki vitum við
þó, hvort hún sefur með rebba.
Auglýsingaskilti i sjónvarps-
verzlun: —Full ábyrgð er á tækj-
unum hjá okkur, en við treystum
okkur ekki til að ábyrgjast dag-
skrána.
—Nei,nú skil ég ekkert i þessu.
Sumir tala um skattalækkun, en
aðrir segja, að skattarnir muni
ekki hækka eins mikið og allir
halda.
— Eg gleymdi að fara i pilsið,
en ég vona, að enginn taki eftir
þvi.
Mikill söngunnandi vildi gifta sig,
og hafði milli tveggja stúlkna að
velja. önnur var gullfalleg, en
laglaus, en hin ófrið, en söng hins
vegar eins og engill. Hann sagði
við sjálfan sig, að fegurðin
fölnaði, en söngröddin héldi. Svo
giftist hann þeirri ófriðu.
Morguninn eftir brúðkaupiö
vaknaði hann, nuddaöi stirurnar
úr augunum, ýtti við konu sinni og
sagði:
—Svona! Syngdu, syngdu!
Sá, sem aldrei hefur misst stjórn
á skapi sinu, út af einhverju, hef-
ur ekkert skap til að stjórna.
DENNI
DÆMALAUSI
— I gærkvöldi bað ég guð að
láta þig ekki vera svona skap-
vondan.
— Lagaðist það nokkuð?